|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Red Shirts
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #5 เมื่อ: วันที่ 06 มกราคม 2010, 23:49:38 » |
|
ความจริงในอดีต (Truth in History)
- เมืองเล็กถูกเมืองใหญ่บุกตีเป็นเมืองขึ้น
- ยึดครองด้วยกองกำลัง
- บังคับให้ส่งส่วยบรรณาการ
- กลืนทางการปกครองวัฒนธรรม ภาษา
โดยส่งลูกชายหรือทายาทมาปกครองหรือมาเป็นสามีภรรยาของเจ้าเมืองเล็ก
- ตรากฏหมายห้ามแบ่งแยก
เหตุการณ์ล่าเมืองขึ้น(อาณานิคม)นี้เกิดขึ้นในหลาย ๆ ประเทศทั่วโลก
เช่น อังกฤษ ฝรั่งเศส ฮอแลนด์ จีน สยาม ฯลฯ
|
|
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 06 มกราคม 2010, 23:52:28 โดย Red Shirts »
|
IP :
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
laonnuea
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: วันที่ 07 มกราคม 2010, 12:07:59 » |
|
จะมาว่า คนไทยหัวใจเขมรอ่ะสิ (เกียวตรงใหน) 555+  |
|
|
|
|
taekeuk_poomse
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: วันที่ 07 มกราคม 2010, 12:37:08 » |
|
อ้ายเชียงรายพันธุ์แท้ครับ ถ้าถามว่าเฮาเป็นคนไทยก่อ ผมขอตอบว่าหมู่เฮาเป็นคนไทยครับ แต่......ครับ มีแต่...... คำว่า"ไทย" ตี้ผมบอกนี้ ต้องลบ ย. ยักษ์สะกดออกไป หื้อกลายเป็น ไท ครับ และหมู่เฮาเป๋นไท-โย-นก หรือไท-ยวน ครับ บ่แม่นไทย-สยาม และคำว่าไท นั้น มีใช้มาเมินแล้วครับ เช่น ไทลื้อ ไทขืน(เขิน) ไทไหญ่(ฉาน) ไทลาว(คนลาวกะใช้คำว่าไท แต่ปัจจุบันบ่อใช้แล้วเพราะมันกลายมาเป็นชื่อคนไทย คนต่างประเทศมาได้ยินคนลาว ฮ้องว่า ไทบ้านนั้น ไทบ้านนี้ เขากะเลยเข้าใจผิดคิดว่าคนลาวเป็นคนไทย คนลาวกะเลยเลิกใช้คำว่าไท ไป ตั้งแต่บัดนั้น) คำว่าไทยถูกใช้และฮ้อง คนในตระกูล ไท(บ่เกี่ยวกับไทยสยาม)-ลาว มาก่อนที่ อยุธยา หรือสยามจะเปลี่ยนเป็นชื่อมาเป็นประเทศไทย เพราะ ฉะนั้นหมู่เฮาเป๋นคนไท(ยวน หรือไท-โยนก) ครับ เชื้อชาติ และสัญชาติ ตี้ปรากฏใน บัตรประชาชน หรือสำเนาทะเบียนบ้าน มันก็แค่ภายนอก ครับ แต่ภายในใจเฮานี้ก่า สำคัญหึหึหึหึหึหึหึหึ  ล้านนาประเทศ คือจอมเกศมิ่งข้า ทสฺสลกฺขเขตฺตนครา เคารพบูชามาตาปิตุภูมิ |
|
|
|
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 07 มกราคม 2010, 12:48:52 โดย บ่าวสองเมือง(เจียงใหม่-น่าน) »
|
IP :
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
warriors
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: วันที่ 07 มกราคม 2010, 13:40:25 » |
|
จะคนไทย คนเมือง คนลาว คนใต้ คนไหนๆ หากอยู่ในผืนแผ่นดินไทย มีบัตรประจำตัวประชาชน มีความสามารถ มีคุณสมบัติพอ คุณก็มีสิทธิ์บริหารประเทศได้ตามรัฐธรรมนูญที่บัญญัติไว้ ดั่งที่คนเชียงใหม่ก็เคยนั่งเป็นผู้บริหารบ้านเมืองมาแล้ว
ดังนั้น คำต่อท้ายของคำว่า “คน” จึงเป็นเพียงสมมุติที่ ใช้แบ่งเขาแบ่งเรา แบ่งขาวแบ่งดำ แบ่งแขก แบ่งฝรั่ง จนลืมนึกไปว่า เราก็ “คน” เขาก็ “คน”
หากคิดว่า เราเป็น “คน” ที่ต่างก็ต้องใช้ชีวิตอยู่บนโลก ไม่ว่าจะผืนแผ่นดินไหนๆ ขอมีเพียงความสงบสุข ไม่มีอันตราย การใช้ชีวิตความเป็นคนก็สมบูรณ์ มีเวลานั่งเล่นเน็ต มีเวลาทำอะไรหลายๆ อย่าง
ส่วนที่ว่าบรรพบุรุษของเราเป็นคนเมือง คนล้านนา นั่นก็ให้เห็นว่า เพิ่งจะมานับเพียงไม่กี่ร้อยปี แต่หากนับย้อนไปอีกหลายๆ ปี (ถึงล้านมะ) บรรพบุรุษของคน ก็มาจากที่เดียวกัน
ส่วนจะบอกว่าตนเองเป็นนั่นเป็นนี่ ก็ให้มองว่า สงครามได้กลืนความ “เป็น” นั้นไปหมดสิ้น ทั้งชาติพันธุ์ ภาษา ความเป็นอยู่ ผู้คนที่ถูกกวาดต้อนไปเมื่อแพ้สงคราม จนเชียงใหม่ใบหน้ารูปร่างแทบจะแยกไม่ออกจาะชาติอื่น บ้างเหมือนคนจีน บ้างเหมือนแขก บ้างเหมือนคนเขมร ฯลฯ
ที่เชียงใหม่ แถวกาดหลวง แขกอู้คำเมือง เขาอยู่ที่นี่มานาน เขาก็ว่าเขาเป็นคนเมือง (คำสมมุตินั่นแหละครับ)
หลายคนไม่ชอบคนแขก เพราะเหมารวมไปถึงชาวอิสลาม หรือมุสลิมก่อการร้าย จนลืมนึกไปว่า พระพุทธเจ้าที่กราบไหว้อยู่นี้ก็เป็นแขก แขกอินเดีย
อย่าลืมว่ากว่าเราจะได้อยู่อย่างสุขสบายเช่นวันนี้ ก็เพราะผู้นำ หากมีผู้นำที่ดี เราก็อยู่ดีกินดี หากผู้นำไม่ดี เราก็ไม่รู้ว่าจะเป็นเช่นไร เชียงใหม่เสียเอกราชให้พม่า ยาวนาน สองร้อยกว่าปี คิดดูนะครับ คนสมัยนั้นลำบากกันแค่ไหน ที่ต้องอยู่ในสภานภาพแบบนั้น หลายคนใช้ชีวิตแบบนั้นตั้งแต่เกิดมาจนตาย
ลองคิดเล่นๆ นะครับ เชียงรายอยู่ห่างจากพม่าแค่สายตาก็มองเห็น หากไม่มีผู้นำที่กอบกู้เชียงรายออกจากผู้นำพม่า คนเชียงรายจะเป็นเช่นไร จะมีสิทธิเสรีภาพแค่ไหน
เราเป็นเพียงคนตัวเล็กๆ ที่ผู้มีอำนาจใช้ให้ไปไหนก็ไป ใช้ให้ไปรบ ก็ไป ใช้ให้รุกรานผู้อื่นก็ไป
มีครั้งหนึ่งที่ท่านผู้หนึ่งบอกว่า จะอายทำไม หากผู้นำเราไปรุกรานผู้อื่น ผมไม่ได้ตอบนะ แต่จะตอบในนี้ว่า หากมีผู้นำที่ รุกรานผู้อื่นด้วยเหตุผลที่ไม่ชอบธรรมแล้ว ย่อมไม่อาจจะเป็นผู้นำที่ดีได้ ควรที่ลูกหลานจะทำเป็นแบบอย่างหรือ ควรสอนให้คนเบียดเบียนผู้อื่นนั้นหรือ
พระเจ้าติโลกราชทรงเข้าใจในพระธรรมข้อนี้ จึงได้ยุติสงคราม และหันมาทำนุบำรุงพระศาสนา จนเป็นที่น่ายกย่องแก่ประชาราช บ้านเมืองสงบสุข เจริญรุ่งเรือง วัดวาอารามถูกสร้างขึ้นมากมาย (ทั้งพระเจ้าอโศกมหาราช)
มีอยู่ประโยคหนึ่ง จำไม่ได้ว่า อ่านมาจากไหน ที่บอกว่า “หลุมฝังศพใช้ที่เพียงพอฝังร่างลงไปได้ แต่คนยังต้องทำสงครามขยายดินแดนมากมายไปเพื่ออะไร ท้ายสุด ก็มีเพียงหลุมสี่เหลี่ยมเล็กๆ ที่พอฝังร่างตัวเองได้เท่านั้น นี่คือสัจธรรม”
ความเจริญ ความยิ่งใหญ่ ความเป็น สุดท้ายก็เสื่อมสิ้น เพราะคนไปยึดติด กับความ “เป็น”
แถวบ้านผมนะ เมื่อมีการเลือกตั้ง มักจะมองคนบ้านตนเองไว้ก่อน และผมก็เชื่อว่า บ้านเราเป็นแบบนั้น เมื่อมีคนต่างถิ่นที่มีความสามารถเข้ามา ก็จะไม่ได้รับการยอมรับ (นี่เป็นความคิดส่วนตัว ไม่ขอออกความเห็นว่าถูกหรือผิด)
แต่ขอยกตัวอย่าง อเมริกา นายโอบาม่า เป็นชาวผิวดำ ซึ่งสมัยก่อน ชาวผิวดำเป็นทาสที่ถูกเกณฑ์มาจากแอฟริกา คนที่มีความคิดล้าหลัง จึงไม่ยอมรับโอบาม่าที่จะให้มาบริหารบ้านเมือง เพราหาว่ามีบรรพบุรษเป็นทาส ทั้งที่เป็นคนเก่งมีความสามารถ (คิดแค่มองเห็น ไม่มองไปกว่าสายตาที่เห็น)
แต่สุดท้าย คนอเมริกาส่วนใหญ่ก็เลือก นั่นแสดงให้เห็นมุมมองที่ต่างกัน ความเจริญทางด้านความคิดก็แตกต่างกัน เขาไม่ได้มองว่า นายโอบาม่าเป็นนั่นเป็นนี่ นายดำนายขาว นายแขกนายฝรั่ง นายเมือง นายสยาม ....
อย่าแบ่งแยกเพียงเพราะพูดคนละภาษา สวมเสื้อผ้าคนละสี นับถือคนละศาสนา เลยครับ ยังไงเราก็อยู่บนโลก มีข้าวมีน้ำกินบ่เดือดร้อน มีงานทำ มีหน้าที่
ทำหน้าที่ของตนเอง หน้าที่ความเป็นมนุษย์ และปฏิบัติตามกฎของสังคม และใช้สิทธิตามรัฐธรรมนูญเถอะครับ เราทุกคนมีสิทธิเสรีภาพที่จะทำอะไรก็ได้แล้ว เพียงไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
ตัวกูของกู เอาออกหื้อเสี้ยง จะนามหรือสมมุติ หากยึดไว้ ก็ติดอยู่ในใจนั่นแหละครับ
เป็นทุกข์เพราะเรื่องที่ตนเองยึดถือเอาไว้เอง
“ภิกษุทั้งหลาย สังขารทั้งหลายล้วนเสื่อมสิ้นไปตามกาล ขอท่านทั้งหลายดำรงประโยชน์ตนเองและประโยชน์ผู้อื่นด้วยความไม่ประมาทเถิด” ปัจฉิม โอวาท พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
อ่านจบเหมือนคนละเรื่องเลยมั้งครับ ฮ่าๆ ถ้าถามผมว่า เป็นคนไทยก่อ ผมตอบว่า ผมเป็น "คน" และจำทำหน้าที่ความเป็นคนนี้ต่อไป โดยบ่เบียดเบียนตัวเก่าและผู้อื่นครับ
|
|
|
|
|
mari(รักในหลวง)
ชั้นประถม
 ออฟไลน์
กระทู้: 123
หัวใจ๋ฮอมปอย
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: วันที่ 07 มกราคม 2010, 14:06:29 » |
|
ขอแสดงความคิดเห็นซักหน่อย..คือผมไม่ทราบว่าท่านเจ้าของกระทู้เป็นคนเหนือหรือปล่าวนะครับ คนเหนือในที่ที่นี้ก้อคือ ต้องพูดภาษาคำเมืองได้ หรือฟังแล้วเข้าใจ ในคำพูดประโยคที่ว่า "ใคร่ตี๋คนไทยบ่าเฮ้ย" นั้นมิได้หมายความว่าคนที่พูดไม่ใช่คนไทย หรือไม่ได้หมายความว่ายังแบ่งเขาแบ่งเราอยู่ แต่ภาษาคำเมืองในคำพูดที่ว่า "คนไทย" นั้นหมายถึง คนที่พูดภาษาคำเมืองหรือภาษาเหนือไม่ได้ "ขอย้ำนะครับว่า พูดไม่ได้" ซึ่งในที่นี้ผู้ตอบกระทู้หรือตัวผมเอง สมัยที่ยังเป็นวัยรุ่น(ตอนนี้ยังไม่แก่นะ) ยังเคยใช้คำพูดแบบนี้อยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นคนเหนือ คนใต้ คนอีสาน คนภาคกลาง ก็เป็นคนไทยเหมือนกัน และแต่ละสถานที่ก็ใช้ภาษา คำพูด ที่ไม่เหมือนกัน รักกันไว้เถิดนะคนไทยทุกภาค และสิ่งที่ทุกภาคมีเหมือนกันคือเรารัก พระเจ้าอยู่หัว จงรักและสามัคคีกัน เพื่อในหลวงนะคะ คือว่า ไม่ใช่คนเหนือครับ แต่เป็นคนเมือง จะว่าคนล้านนาก็ได้ครับ
คนเหนือ คือคำที่คนสยามภาคกลางใช้เรียก คนเมือง หรือคนล้านนา เมื่อไม่ถึง 80 ปีมานี้
เมื่อก่อน สมัยรัชกาลที่ 5-7 เขาเรียกคนล้านนาว่า "ลาว" ครับ ย้ำ "ลาว" ครับ
กลับไปอ่านกระทู้เก่าๆของผมนะครับ แล้วจะรู้ว่าผมเป็นคนเมืองหรือเปล่า
ไม่แน่ผมอาจจะมี "ความเป็นคนเมือง" มากกว่าคนปกติก็ได้จะไดก็กึดว่าตั๋วเฮาเป๋นเมืองแต้ๆ แต่สังคมบังคับฮื้อบอกว่าเป๋นไทย
ทำไมถึงบอกว่า "สังคมบังคับฮื้อบอกว่าเป๋นไทย" ล่ะครับ
ใครบังคับ?
บังคับอย่างไร?
และบังคับเพื่ออะไร?
เอ่อ... ถ้าไม่สามารถตอบได้ก็ไม่เป็นไรครับ
มันอาจเป็นภัยต่อความมั่นคงอ่ะนะ
เพราะผมก็พอเดาๆได้แหละ โตๆกันแล้วนี่เนาะ |
|
|
|
|
taekeuk_poomse
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: วันที่ 07 มกราคม 2010, 14:21:02 » |
|
จะคนไทย คนเมือง คนลาว คนใต้ คนไหนๆ หากอยู่ในผืนแผ่นดินไทย มีบัตรประจำตัวประชาชน มีความสามารถ มีคุณสมบัติพอ คุณก็มีสิทธิ์บริหารประเทศได้ตามรัฐธรรมนูญที่บัญญัติไว้ ดั่งที่คนเชียงใหม่ก็เคยนั่งเป็นผู้บริหารบ้านเมืองมาแล้ว
ดังนั้น คำต่อท้ายของคำว่า “คน” จึงเป็นเพียงสมมุติที่ ใช้แบ่งเขาแบ่งเรา แบ่งขาวแบ่งดำ แบ่งแขก แบ่งฝรั่ง จนลืมนึกไปว่า เราก็ “คน” เขาก็ “คน”
หากคิดว่า เราเป็น “คน” ที่ต่างก็ต้องใช้ชีวิตอยู่บนโลก ไม่ว่าจะผืนแผ่นดินไหนๆ ขอมีเพียงความสงบสุข ไม่มีอันตราย การใช้ชีวิตความเป็นคนก็สมบูรณ์ มีเวลานั่งเล่นเน็ต มีเวลาทำอะไรหลายๆ อย่าง
ส่วนที่ว่าบรรพบุรุษของเราเป็นคนเมือง คนล้านนา นั่นก็ให้เห็นว่า เพิ่งจะมานับเพียงไม่กี่ร้อยปี แต่หากนับย้อนไปอีกหลายๆ ปี (ถึงล้านมะ) บรรพบุรุษของคน ก็มาจากที่เดียวกัน
ส่วนจะบอกว่าตนเองเป็นนั่นเป็นนี่ ก็ให้มองว่า สงครามได้กลืนความ “เป็น” นั้นไปหมดสิ้น ทั้งชาติพันธุ์ ภาษา ความเป็นอยู่ ผู้คนที่ถูกกวาดต้อนไปเมื่อแพ้สงคราม จนเชียงใหม่ใบหน้ารูปร่างแทบจะแยกไม่ออกจาะชาติอื่น บ้างเหมือนคนจีน บ้างเหมือนแขก บ้างเหมือนคนเขมร ฯลฯ
ที่เชียงใหม่ แถวกาดหลวง แขกอู้คำเมือง เขาอยู่ที่นี่มานาน เขาก็ว่าเขาเป็นคนเมือง (คำสมมุตินั่นแหละครับ)
หลายคนไม่ชอบคนแขก เพราะเหมารวมไปถึงชาวอิสลาม หรือมุสลิมก่อการร้าย จนลืมนึกไปว่า พระพุทธเจ้าที่กราบไหว้อยู่นี้ก็เป็นแขก แขกอินเดีย
อย่าลืมว่ากว่าเราจะได้อยู่อย่างสุขสบายเช่นวันนี้ ก็เพราะผู้นำ หากมีผู้นำที่ดี เราก็อยู่ดีกินดี หากผู้นำไม่ดี เราก็ไม่รู้ว่าจะเป็นเช่นไร เชียงใหม่เสียเอกราชให้พม่า ยาวนาน สองร้อยกว่าปี คิดดูนะครับ คนสมัยนั้นลำบากกันแค่ไหน ที่ต้องอยู่ในสภานภาพแบบนั้น หลายคนใช้ชีวิตแบบนั้นตั้งแต่เกิดมาจนตาย
ลองคิดเล่นๆ นะครับ เชียงรายอยู่ห่างจากพม่าแค่สายตาก็มองเห็น หากไม่มีผู้นำที่กอบกู้เชียงรายออกจากผู้นำพม่า คนเชียงรายจะเป็นเช่นไร จะมีสิทธิเสรีภาพแค่ไหน
เราเป็นเพียงคนตัวเล็กๆ ที่ผู้มีอำนาจใช้ให้ไปไหนก็ไป ใช้ให้ไปรบ ก็ไป ใช้ให้รุกรานผู้อื่นก็ไป
มีครั้งหนึ่งที่ท่านผู้หนึ่งบอกว่า จะอายทำไม หากผู้นำเราไปรุกรานผู้อื่น ผมไม่ได้ตอบนะ แต่จะตอบในนี้ว่า หากมีผู้นำที่ รุกรานผู้อื่นด้วยเหตุผลที่ไม่ชอบธรรมแล้ว ย่อมไม่อาจจะเป็นผู้นำที่ดีได้ ควรที่ลูกหลานจะทำเป็นแบบอย่างหรือ ควรสอนให้คนเบียดเบียนผู้อื่นนั้นหรือ
พระเจ้าติโลกราชทรงเข้าใจในพระธรรมข้อนี้ จึงได้ยุติสงคราม และหันมาทำนุบำรุงพระศาสนา จนเป็นที่น่ายกย่องแก่ประชาราช บ้านเมืองสงบสุข เจริญรุ่งเรือง วัดวาอารามถูกสร้างขึ้นมากมาย (ทั้งพระเจ้าอโศกมหาราช)
มีอยู่ประโยคหนึ่ง จำไม่ได้ว่า อ่านมาจากไหน ที่บอกว่า “หลุมฝังศพใช้ที่เพียงพอฝังร่างลงไปได้ แต่คนยังต้องทำสงครามขยายดินแดนมากมายไปเพื่ออะไร ท้ายสุด ก็มีเพียงหลุมสี่เหลี่ยมเล็กๆ ที่พอฝังร่างตัวเองได้เท่านั้น นี่คือสัจธรรม”
ความเจริญ ความยิ่งใหญ่ ความเป็น สุดท้ายก็เสื่อมสิ้น เพราะคนไปยึดติด กับความ “เป็น”
แถวบ้านผมนะ เมื่อมีการเลือกตั้ง มักจะมองคนบ้านตนเองไว้ก่อน และผมก็เชื่อว่า บ้านเราเป็นแบบนั้น เมื่อมีคนต่างถิ่นที่มีความสามารถเข้ามา ก็จะไม่ได้รับการยอมรับ (นี่เป็นความคิดส่วนตัว ไม่ขอออกความเห็นว่าถูกหรือผิด)
แต่ขอยกตัวอย่าง อเมริกา นายโอบาม่า เป็นชาวผิวดำ ซึ่งสมัยก่อน ชาวผิวดำเป็นทาสที่ถูกเกณฑ์มาจากแอฟริกา คนที่มีความคิดล้าหลัง จึงไม่ยอมรับโอบาม่าที่จะให้มาบริหารบ้านเมือง เพราหาว่ามีบรรพบุรษเป็นทาส ทั้งที่เป็นคนเก่งมีความสามารถ (คิดแค่มองเห็น ไม่มองไปกว่าสายตาที่เห็น)
แต่สุดท้าย คนอเมริกาส่วนใหญ่ก็เลือก นั่นแสดงให้เห็นมุมมองที่ต่างกัน ความเจริญทางด้านความคิดก็แตกต่างกัน เขาไม่ได้มองว่า นายโอบาม่าเป็นนั่นเป็นนี่ นายดำนายขาว นายแขกนายฝรั่ง นายเมือง นายสยาม ....
อย่าแบ่งแยกเพียงเพราะพูดคนละภาษา สวมเสื้อผ้าคนละสี นับถือคนละศาสนา เลยครับ ยังไงเราก็อยู่บนโลก มีข้าวมีน้ำกินบ่เดือดร้อน มีงานทำ มีหน้าที่
ทำหน้าที่ของตนเอง หน้าที่ความเป็นมนุษย์ และปฏิบัติตามกฎของสังคม และใช้สิทธิตามรัฐธรรมนูญเถอะครับ เราทุกคนมีสิทธิเสรีภาพที่จะทำอะไรก็ได้แล้ว เพียงไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น
ตัวกูของกู เอาออกหื้อเสี้ยง จะนามหรือสมมุติ หากยึดไว้ ก็ติดอยู่ในใจนั่นแหละครับ
เป็นทุกข์เพราะเรื่องที่ตนเองยึดถือเอาไว้เอง
“ภิกษุทั้งหลาย สังขารทั้งหลายล้วนเสื่อมสิ้นไปตามกาล ขอท่านทั้งหลายดำรงประโยชน์ตนเองและประโยชน์ผู้อื่นด้วยความไม่ประมาทเถิด” ปัจฉิม โอวาท พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
อ่านจบเหมือนคนละเรื่องเลยมั้งครับ ฮ่าๆ ถ้าถามผมว่า เป็นคนไทยก่อ ผมตอบว่า ผมเป็น "คน" และจำทำหน้าที่ความเป็นคนนี้ต่อไป โดยบ่เบียดเบียนตัวเก่าและผู้อื่นครับ
สาธุ สาธุ สาธุ จำเริญ จำเริญ เท๊อะ ว่าอั้น |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
taekeuk_poomse
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: วันที่ 11 มีนาคม 2010, 12:12:20 » |
|
ในหัวใจมันบอกเสมอครับ ว่า "คนล้านนาก็คือคนล้านนา อยู่ที่ไหนหัวใจก็ยังเป็นล้านนา
ดินแดนที่เกิดและอยู่ทั้งชีวิตนี้ก็คือดินแดนล้านนา ไม่ใช่ไทยสยาม"
|
|
|
|
|
|
|
♠
ชั้นประถม
ออฟไลน์
กระทู้: 133
|
|
« ตอบ #18 เมื่อ: วันที่ 05 เมษายน 2010, 23:53:13 » |
|
เห็นด้วยครับ ณ เวลานี้ อย่าเอาอดีตมาสร้างความแตกแยกดีกว่าครับ มองไปข้างหน้า ช่วยกันพัฒนา ไม่งั้นมันไม่จบครับ แก้กันไปแก้กันมา มีแต่ความแตกแยกครับ |
|
|
|
|
kunu2507
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #19 เมื่อ: วันที่ 28 เมษายน 2010, 21:59:55 » |
|
เบื่อพวกแยกแผ่นดิน สมัย3000ปีที่แล้วคุนหมิง ยูนาน เชียงตุง เชียงรุ้ง รวมทั้งพม่าแลลานนาบางส่วน เป็นอาณาจักร์ ของ ของวุ่ยก๊ก (จาก3ก๊ก)ภายหลังถูกรวบรวมโดยจิ๋นซี ต่อมา เสื่อมอำนาจจึงสูญเสียแผ่นดินในปกครอง หากจะอ้างแบ่งแยกไทย จะเหมือนรัฐปัตตานีที่อ้างเดิมเป็นมาเลย์ อยากให้3จังหวัดภาคเหนือเป็นอย่างภาคใต้หรือไง ไม่พูดไม่มีใครว่าโง่
|
|
|
|
|
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
