ขอกลอนอกหักที

[ยิ้มทั้Jน้ำ๓า]

 

[ฟ้า]

คนเขียนกลอนอ่อนจิตคำมิตรหวาน
ซึ้งซาบซ่านพาลกรอกหลอกให้ขม
แสนชื่นใจในอกฟกช้ำตรม
เพียงคำลมสมน้ำหน้านิจจาเรา

ความไว้เนื้อเชื่อใจไม่คาดคิด
ถูกเบือนบิดผิดรู้ดูน่าเศร้า
เข็ดจริงหนอพอกันฉันมิเอา
ความโง่เขลาเยาว์โลกโศกโศกา

เห็นนิ่งๆจริงเอ่ยเผยให้รู้
น่าอดสูดูแย่จริงแท้ข้า
ตัวตลกโป๊กเฮสรวลเสฮา
นี่แหละค่าคำเพื่อนช่วยเตือนตน

คุยกันล้อต่อขันกันทุกที่
ดูเราซี้มีจิตสนิทแน่น
คิดสักวันผันเวียนเปลี่ยนเป็นแฟน
เดินเกี่ยวแขนแม่นมั่นฉันเคียงเธอ

แอบหลงฝันสั่นรัวหัวใจเต้น
ซ่อนหลืบเร้นเน้นหลบกลัวพบเผลอ
รอโอกาสมาดหวังสักครั้งเออ
กล้าเสนอเพ้อพร่ำคำวจี

เพียงเธอพบคบเขาเราถูกห่าง
สัมพันธ์จางวางตนลุกลนหนี
ที่เคยยั่วหัวร่อต่อไมตรี
กลับไม่มีทีผ่านกาลคุ้นเคย

น้ำตาหลั่งถั่งไหลใจสลาย
คงมลายตายลับดับแล้วเอ๋ย
สิ่งที่ให้ไร้ค่าไม่น่าเลย
คำเฉลยเอ่ยออก"นอกสายตา"

(ฟ้า   เมืองฝาง)

[ฟ้า]

ยามเจ็บปวดรวดร้าวหนาวเหน็บนัก
ยามอกหักรักคุดสุดถ่ายถอน
ยามซึมเศร้าเหงาทรวงดวงแดงอน
ยามทุกข์ร้อนกร่อนใจไห้โศกา

เชิญมาพักสักหนคนเหน็บหนาว
เชิญสักคราวมานั่งยั้งรักษา
เชิญมาหลบพบเย็นเป็นสักครา
เชิญเถิดมาศาลาที่พักใจ

หากว่าหายกายตื่นใจชื่นสด
หากว่าหมดลดหมองครองสดใส
หากเธอยังนั่งนานไม่ผ่านไป
หากสนใจให้พักสักน๊านนาน

(ฟ้า   เมืองฝาง)

[ฟ้า]

ใน...สี่ห้องของจิตที่ปิดไว้
ใจ...นะใจไม่ปลื้มลืมความหลัง
  ดวง...แดมานกาลเก่าเล่าเคยพัง
    หนึ่ง...ความหวังยังวาดอาจภิรมย์
  หนึ่ง...รักแท้แคร์เจ้าเฝ้าแอบหวง
    ใน...อกทรวงทะลวงดับกลับขื่นขม
 ดวง...กมลหม่นหมางครางระงม
ใจ...ระทมซมซานปานบ้าตาย

(ฟ้า  เมืองฝาง)

[ฟ้า]

เกลียด..ฟ้า
ไยฟ้านี้ไร้กรอบชอบธรรมถูก
จึงทำลูกผูกใจแค้นเสียแน่นหนา
เหตุไฉนใยเลยเฉยเมตตา
พิโรธผ่าเปรี้ยงปร้างอย่างเลือดเย็น
ยามฉันร้อนรนเร่ายิ่งเข้าสุม
สาดเททุ่มกลุ้มใส่ไร้ความเห็น
ส่งตะวันบั่นทอนร้อนลำเค็ญ
เผาทั้งเป็นเล่นกันให้บรรลัย
ยามฉันก้าวเดินทางอย่างโดดเดี่ยว
พัดกราดเกรี้ยวถาโถมโหมสาดใส่
ด้วยห่าฝนบนเวหาสฟาดดวงใจ
เปียกปอนไหลท่วมนัยตาข้าระทม
ยามว้าเหว่เอใครมีไหมหนา
ลมหนาวพาให้เหน็บเจ็บสาสม
ทิ่มแทงทุกอนูเยียบเสียบอกตรม
ฟ้าไม่ห่มให้หายคลายสั่นเทา
ฟ้ามีแต่ซ้ำเติมเพิ่มให้หนัก
อันความรักปรานีมีไหมเล่า
คอยกลั่นแกล้งแสร้งทำย้ำที่เรา
ไม่แบ่งเบาเฝ้าส่องจ้องทำลาย
น้อยใจนักหักฝืนยืนยิ้มสู้
รู้ทั้งรู้อยู่ว่าต้องแพ้พ่าย
ยอมถูกยำตำบอนกร่อนมลาย
ฟ้าใจร้ายผ่ามาข้าเฝ้ารอ
ฟ้า   เมืองฝาง

[๛หนูแหม่ม_ฮ่าๆๆ—”๏”]

คงต้องไป จากเธอ แล้วใช่ไหม
เพราะว่าคน ของใจ เธอหวนกลับ
ก้มหน้ายิ้ม ทั้งน้ำตา เพื่อยอมรับ
ยอมลาลับ จากไป ด้วยอาวรณ์......

เป็นแค่คน กั้นกลาง ระหว่างใจ
เดินถอยไป จากตรงนี้ เสียดีกว่า
สิ่งที่ได้ คืนมา เพียงวาจา
เขากลับมา ฉันขอโทษ โปรดเข้าใจ......

 

[♡♡<Fairy>♡♡]

 ....อ่ะ...นางฟ้าจัดมาให้..แบบยกตัวอย่าง...มีอีกเยอะนะคะ...

.......ได้เวลา ไร้หัวใจ ในที่สุด...
คงต้องหยุด ความรัก หนักสมอง
ก็ในเมื่อ... รักไร้ค่า อย่าได้มอง
เราจะต้อง ท่องจำ ย้ำเตือนตน
...ปล่อยความรัก เป็นเพียงลม ที่พรมผ่าน
ทรมาน.. นานก็หาย พร้อมสายฝน
อย่าให้รัก มาทำร้าย ทำลายตน...
พ้นปลายฝน สู่ต้นหนาว คลายร้าวราน
......ปล่อยหัวใจ ให้ลอยลับ ไปกับรัก
จงแน่นหนัก... พักวาง อย่างห้าวหาญ
จงมั่นคง.... อย่าหลงใหล ในวันวาน
ทรมาน.... มาแค่ไหน ขอให้จำ..!!!

[A@Y~OnLy LoVe~]

อยากบอกเลิก  ก็บอก  ไม่ต้องฝืน
แค่จุดยืน  ที่มันไม่  สม่ำเสมอ
หากหนทาง  ข้างหน้า  ที่พบเจอ
แม้ไม่มีเธอ  ก็อยู่ได้  ยังไม่ตาย
.....................................
ถึงคราวรัก  ที่มัน  จะต้องจบ
ถึงคราวพบ  แล้วมัน  จะต้องจาก
ถึงคราวพลัด  มันต้องมี  คราวต้องพราก
เหมือนเธอจาก  ฉันไป  ไม่เหลียวแล...
.........................................
อย่ามาทน  กล้ำกลืน  ฝืนอย่างนี้
หากไม่มี  ใจให้  ก็รีบบอก
เจ็บแค่นี้  ครั้งเดียว  แค่ช้ำชอก
จงรีบออก  ไปจากใจ  อย่าได้เจอ...
..........................................
ถ้าหากรัก  มันทำให้  ใจต้องเจ็บ
ก็ให้เก็บ  มาคิด  เตือนใจไว้
ว่าความรัก  ที่มอบ  ให้เธอไป
คงไม่ได้ใช้  กับเธอ  ที่ไม่รักดี...
..........................................
ต้องยอมโง่  แบบนี้  อีกนานไหม
ทนเสียใจ  ทำไม  ไม่รีบไป
ในเมื่อเขา  ไม่เคยมี  รักมา  มอบให้
ต้องทำใจ  ให้ถอยห่าง  สักพักเอย...

[Number9]

ขอกลอนแล้วทิ้งไปนะใจเจ้า

ปล่อยให้เศร้าหรือไรไม่แยแส

ไม่อกหัก หมือน หักอกฟกช้ำแด

ตั้งกระทู้ไว้แค่ ..... แก้เหงาฤา ?