<< เชียงรายเอ็นดูโร่ (CHIANGRAI ENDURO CLUB) #2 >>

[OASIS]

หลุดมาถึงตรงนี้โล่งอกครับ  ผ่านทางยากมาหลายๆ จุด

[OASIS]

5 โมงกว่าแล้วมั้ง  ปกติจะวิ่งไปขึ้นทางขวาแป๊บเดียวก่ถึงปางขอนแล้ว
อาทว่าลงซอย10 แยกไปทางซ้ายครับ  ซอย10 ก่ ซอย 10

[OASIS]

เล่นทางกว้างมาจนเย็น  ฝนบ่าตก ไปทางแคบๆ มื่นๆ ซักช่วง   ถ้าเป็นฟุตบอลก่ฮ้องว่าต่อเวลาว่าอั้นเต๊อะ
เข้าทางพงหญ้า ไต่ระดับขึ้นไปเรื่อยๆ ซ้าย-ขวา มื่นๆ เห็นทาง บ่าเห็นทางพ่อง สุ่มไปในนั้น  ฮ่าๆ

[OASIS]

แล้วก่มาผิดทางครับ  ฮ่าๆ
จะกลับรถจะใดนี่  ป่าก่อุ๊กขนาด  มื่นๆ ชื้นๆ   ดีว่าบ่ามีหนาม  หญ้าไก่ไห้มีพอสมควร

[tung 7737]

แล้วก่มาผิดทางครับ  ฮ่าๆ
จะกลับรถจะใดนี่  ป่าก่อุ๊กขนาด  มื่นๆ ชื้นๆ   ดีว่าบ่ามีหนาม  หญ้าไก่ไห้มีพอสมควร

ป๊าด  การท่องเที่ยว ม่วนตอนที่หลงทางนี่แหละ อิอิ

[OASIS]

ข้างหน้ามีค้าง
แถวเรียง 1   ออกนอกเส้นทางจะกลับเข้ามายาก  รอข้างหน้าเคลียเส้นทาง

[OASIS]

ตามรูปจะฮ้อง single track ก่นี่   แต่ก่แซงบ่าได้เน้อ

[OASIS]

5 โมงแล้ว ยังอยู่บนดอยอุ๊ก  ข้างหน้าก่เคลื่อนไปได้ทีละนิดๆ
น้ำดื่มเริ่มจะเหลือน้อยเต็มที ต้องกินทีละอึ๊กครับ

[tigle]

ตั้งแต่ไร่ชาเป็นต้นไปนิ  เสือขาว เริ่มลำบากล่ะครับ เพราะว่า กำลังแขน กำลังขา เริ่มหมด แค่รถเป๋ไปมานิดหน่อย ก็ล้มง่ายขึ้น และที่สำคัญ การเปิดคันเร่ง ยังบ่สามารถควบคุมแบบใจสั่งได้เลยครับ ดีหนาที่มีพี่ๆน้องๆ เจ้าหมุ่แนะนำไปตลอดทาง กำลังใจนะดีตลอด บ่ถอย..แต่ที่ถอย คือ กำลังกาย เริ่มน้อยลงๆ พอออกจากป่าเสร็จ ก็ถึงได้รู้ว่า ตัวเก่า แขนก๊นครับ ตอนนี้ต้องพันด้วยผ้าก๊อตไว้ตลอด ฮ่าๆๆ ...แต่ว่า จากการประเมินตนเองแล้ว ทริปนี้ถือว่า "ผ่าน" สำหรับทริปที่ 2 แม้ว่าจะ ก๋นตุ๊บก๋นตับ เป็นซาวๆ รอบ
โดยเฉพาะช่วงขาลง ซุ่มไผ่น่ะ เสือขาว โคตรกลัวเลยครับ แก้บ่ตก ป๋ารอด ก็เลยบอกว่า ถ้าบ่กล้า ก็หื้อจูงลงเอา ก็เลยจุงลงคนเดียว ฮ่าๆๆๆ และที่สำคัญ เอารถไปชนต้นไม้ ทำให้แฮนด์มันก๊ดครับ ขี่ออกมาต้องเอียงแขนไปตวย เลยปวดแขนขนาด ฮ่าๆๆ...แต่สรุปแล้วว่า...สู้ต่อไป ซาลิแวน อิอิ

[zombie01]

ตั้งแต่ไร่ชาเป็นต้นไปนิ  เสือขาว เริ่มลำบากล่ะครับ เพราะว่า กำลังแขน กำลังขา เริ่มหมด แค่รถเป๋ไปมานิดหน่อย ก็ล้มง่ายขึ้น และที่สำคัญ การเปิดคันเร่ง ยังบ่สามารถควบคุมแบบใจสั่งได้เลยครับ ดีหนาที่มีพี่ๆน้องๆ เจ้าหมุ่แนะนำไปตลอดทาง กำลังใจนะดีตลอด บ่ถอย..แต่ที่ถอย คือ กำลังกาย เริ่มน้อยลงๆ พอออกจากป่าเสร็จ ก็ถึงได้รู้ว่า ตัวเก่า แขนก๊นครับ ตอนนี้ต้องพันด้วยผ้าก๊อตไว้ตลอด ฮ่าๆๆ ...แต่ว่า จากการประเมินตนเองแล้ว ทริปนี้ถือว่า "ผ่าน" สำหรับทริปที่ 2 แม้ว่าจะ ก๋นตุ๊บก๋นตับ เป็นซาวๆ รอบ
โดยเฉพาะช่วงขาลง ซุ่มไผ่น่ะ เสือขาว โคตรกลัวเลยครับ แก้บ่ตก ป๋ารอด ก็เลยบอกว่า ถ้าบ่กล้า ก็หื้อจูงลงเอา ก็เลยจุงลงคนเดียว ฮ่าๆๆๆ และที่สำคัญ เอารถไปชนต้นไม้ ทำให้แฮนด์มันก๊ดครับ ขี่ออกมาต้องเอียงแขนไปตวย เลยปวดแขนขนาด ฮ่าๆๆ...แต่สรุปแล้วว่า...สู้ต่อไป ซาลิแวน อิอิ

ผมว่าเจ๋งแล้วนะ เพราะแต่ละที่ในรูปมันโหดจริง ๆ ครับ ผมยังไม่กล้าไปเล้ย ได้แต่นั่งดูรูป  หน้าฝนนี่ไม่กล้าเลยครับ

[OASIS]

ตั้งแต่ไร่ชาเป็นต้นไปนิ  เสือขาว เริ่มลำบากล่ะครับ เพราะว่า กำลังแขน กำลังขา เริ่มหมด แค่รถเป๋ไปมานิดหน่อย ก็ล้มง่ายขึ้น และที่สำคัญ การเปิดคันเร่ง ยังบ่สามารถควบคุมแบบใจสั่งได้เลยครับ ดีหนาที่มีพี่ๆน้องๆ เจ้าหมุ่แนะนำไปตลอดทาง กำลังใจนะดีตลอด บ่ถอย..แต่ที่ถอย คือ กำลังกาย เริ่มน้อยลงๆ พอออกจากป่าเสร็จ ก็ถึงได้รู้ว่า ตัวเก่า แขนก๊นครับ ตอนนี้ต้องพันด้วยผ้าก๊อตไว้ตลอด ฮ่าๆๆ ...แต่ว่า จากการประเมินตนเองแล้ว ทริปนี้ถือว่า "ผ่าน" สำหรับทริปที่ 2 แม้ว่าจะ ก๋นตุ๊บก๋นตับ เป็นซาวๆ รอบ
โดยเฉพาะช่วงขาลง ซุ่มไผ่น่ะ เสือขาว โคตรกลัวเลยครับ แก้บ่ตก ป๋ารอด ก็เลยบอกว่า ถ้าบ่กล้า ก็หื้อจูงลงเอา ก็เลยจุงลงคนเดียว ฮ่าๆๆๆ และที่สำคัญ เอารถไปชนต้นไม้ ทำให้แฮนด์มันก๊ดครับ ขี่ออกมาต้องเอียงแขนไปตวย เลยปวดแขนขนาด ฮ่าๆๆ...แต่สรุปแล้วว่า...สู้ต่อไป ซาลิแวน อิอิ

ไร่ชาวัดทักษะเพียวๆ ครับ  อ่อนล้ามาหลายชั่วโมง เจอทางยากอีก แล้วตี่ป๊กรถขึ้นยิ่งเสียงพลังงานมากมาย  พอเหนื่อย+เมื่อย การควบคุมรถจะเปลี่ยนไปครับ     สมองสั่งงาน+สายตา แขนควบคุมแฮนด์จะไปคนละทาง  ฮ่าๆ
      ลงซุ่มไผ่มาฤดูไหนก่มื่นครับ เพราะมันชันและผิวทางบ่าได้รับแสงแดด  ถ้าบ่ามั่นใจฮื้อลงจูง ดับเครื่องและใส่เกียร์ 1 ก่อยๆ ประคองลง   แฮนด์เหล็กจะก๊ดง่ายกว่าแฮนด์อลูมิเนียม  ต่างก่มีข้อดีข้อเสีย

อั้งย่ะ   !!!!!!!  ก่นเป็นซาวเตื่อเลยกะ  

[OASIS]

ตั้งแต่ไร่ชาเป็นต้นไปนิ  เสือขาว เริ่มลำบากล่ะครับ เพราะว่า กำลังแขน กำลังขา เริ่มหมด แค่รถเป๋ไปมานิดหน่อย ก็ล้มง่ายขึ้น และที่สำคัญ การเปิดคันเร่ง ยังบ่สามารถควบคุมแบบใจสั่งได้เลยครับ ดีหนาที่มีพี่ๆน้องๆ เจ้าหมุ่แนะนำไปตลอดทาง กำลังใจนะดีตลอด บ่ถอย..แต่ที่ถอย คือ กำลังกาย เริ่มน้อยลงๆ พอออกจากป่าเสร็จ ก็ถึงได้รู้ว่า ตัวเก่า แขนก๊นครับ ตอนนี้ต้องพันด้วยผ้าก๊อตไว้ตลอด ฮ่าๆๆ ...แต่ว่า จากการประเมินตนเองแล้ว ทริปนี้ถือว่า "ผ่าน" สำหรับทริปที่ 2 แม้ว่าจะ ก๋นตุ๊บก๋นตับ เป็นซาวๆ รอบ
โดยเฉพาะช่วงขาลง ซุ่มไผ่น่ะ เสือขาว โคตรกลัวเลยครับ แก้บ่ตก ป๋ารอด ก็เลยบอกว่า ถ้าบ่กล้า ก็หื้อจูงลงเอา ก็เลยจุงลงคนเดียว ฮ่าๆๆๆ และที่สำคัญ เอารถไปชนต้นไม้ ทำให้แฮนด์มันก๊ดครับ ขี่ออกมาต้องเอียงแขนไปตวย เลยปวดแขนขนาด ฮ่าๆๆ...แต่สรุปแล้วว่า...สู้ต่อไป ซาลิแวน อิอิ

ผมว่าเจ๋งแล้วนะ เพราะแต่ละที่ในรูปมันโหดจริง ๆ ครับ ผมยังไม่กล้าไปเล้ย ได้แต่นั่งดูรูป  หน้าฝนนี่ไม่กล้าเลยครับ

พวกนี้มันซาดิสครับ อ.

[OASIS]

น้องตาโตรอเมิน  ใจฮ้อนออกนอกเส้นทางเพื่อจะไปดูข้างหน้า

[OASIS]

อยู่หลังเขาปั่นเปอะใส่อี้วะ

[OASIS]

สองสามคนนี้กลับจากเดินไปจ่วยจรัญ    แกอยู่ๆ ก่ล้มพับไปทางขวา รถทับลุกขึ้นเองบ่าได้    (เก็บภาพบ่าตัน)

แสงเริ่มน้อย กล้องออโตชัทเตอร์จะช้าลง
 

[OASIS]

เป็นว่ามาจุ๋มกั๋นอยู่นี้เอง  ข้างหลังรอเมินพอสมควร    ขะใจ๋เคลียเหีย  ฮ่าๆ

[AEK_XR250R]

แฮมน้อยเดียวโกคงจะเอารูปตี่ผมต่าวลงแน่นอน555

[kangaroo_41]

หน้าตา แบบว่า หมดสภาพ มากมาย

[kangaroo_41]

กู่นี้ เปิ้นลักเล่นหยังกันบ่าฮู้ ต่อหน้า ต่อตากล้อง

[kangaroo_41]

เล่นน้ำกัน เล็กน้อย