สตรีนางหนึ่งมีลูกๆที่โตพอจะเข้าโรงเรียนได้ จึงเหงาที่ต้องอยู่บ้านคนเดียวจึงไปร้านขายสัตย์เลี้ยง เพื่อเลือกสัตย์เลี้ยงมาไว้แก้เหงา
หลังจากได้เลือกดูสัตย์แล้ว หล่อนพอใจที่จะซื้อนกแก้วมาเลี้ยง เมื่อจ่ายเงินเสร็จและกำลังจะออกจากร้านขายสัตย์เลี้ยง คนขายได้เตือนไปว่า"ระวังนะคุณ นกตัวนี้มันเคยถูกเลี้ยงอยู่ที่ซ่องมาก่อน" แต่หล่อนได้บอกกับคนขายว่า"ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันฝึกมันได้ค่ะ"
ขณะที่เดินทางกลับบ้านเจ้านกแก้วก็ได้พูดว่า"แม่เล้าคนใหม่" สตรีนางนั้นจึ้งได้ตวาดไป ฉันไม่ใช่แม่เล้า พร้อมทำหน้าดุ ครั้นเมื่อเธอนำนกแก้วกลับเมื่อถึงบ้านมันก็ร้องว่า"ว้าว! ซ่องใหม่" เธอทำสีหน้าเหมือนจะโกรธนกตัวนี้แต่ก็อดที่จะหัวเราะกับมันไม่ได้ เมื่อลูกๆของหล่อนกลับมาจากโรงเรียนเจ้านกแก้วก็ร้องว่า "เด็กใหม่" ลูกๆของเธอก็หัวเราะและบอกนกไปว่าฉันไม่ใช่เด็กใหม่ แต่พอคุณตะเข้สามีของหล่อนกลับมาถึงบ้านเจ้านกแก้วก็พูดประโยคๆหนึ่งซึ่งทุกคนไม่คาดคิด ว่า....
"แม่เล้าใหม่,เด็กใหม่,ซ่องใหม่ แต่ลูกค้าคนเดิม
สวัสดีคุณตะเข้"
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
