\\\........โคลงสี่สุภาพ........///

[little girl]

            พ่ายรัก"ศิลาสีรุ้ง"


ศิ   โรราบกราบแล้ว       พ่อเอย
ลา  อกอุ่นคุ้นเคย          สุขแท้
สี    รุ้งอร่ามนามเผย      ทุกข์พ่าย  นางนา
รุ้ง   พร่างพราวแสงแพ้   ด่าวดิ้นสิ้นทาง  

เลือนลางรักอ่อนล้า        ดวงจิต
พี่แอบแนบนางนิตย์        ซ่อนเร้น
หญิงน้อยเหนื่อยอ่อนอิด  คิดห่าง  พี่เเล
ลวงหลอกมิวายเว้น        อกไข้ใจตรม
 
พบรักขมเยี่ยงนี้             จำลา
เทวษเหตุพี่พา              หม่นไหม้
น้ำตาตกอกล้า              พาหวั่น
เจ็บจิตจารจดไว้            จบแล้วรักเอย


                    little girl





ขอขอบคุณ ท่านศิลาสีรุ้ง เป็นอย่างสูง
ที่กรุณาอนุญาต  ให้นำนามปากกาของท่าน
มาเขียนโคลงบทนี้  

             หนูกราบขอบคุณค่ะ
      

[>_อนัตตา_<]

    โอ้ยโหย่ววววว....บทเรียนบทใหม่ เก่งจังเลยค่ะยายต้า 

[little girl]

เกิดมาก็ไม่เคยได้สัมผัสอะไรที่ยากอย่างนี้มาก่อนเลยนะ...
แต่ก็ต้อง...ทำให้ได้...เพราะ....ไม้เรียว....อยู่ตรงนั้น .....

                           

[little girl]

    ฝึกเขียนโคลงคู่เคล้า    เคียงกัน
    ความคิดในจิตพลัน      ร่ำร้อง
    อักษรสื่อสวรรค์           สูงค่า
    มาเถิดมวลพี่น้อง         แต่งแต้มวรรณกานท์


                          

          

[demonza]

        เอกเจ็ดโทสี่อ้าง              ปางบรรพ์
ปราชญ์แต่งจึงแจงปัน                   หมั่นให้
สัมผัสจัดเสกสรรค์                     กันต่อ
โคลงสี่มีบอกไว้                      แบบอ้างข้างบน

                  ท่านภู่คนบอกเริ่ม       เติมคำ
สัมผัสในให้ทำ                          กล่าวอ้าง
เชิญลองแต่งจดจำ                        นำเก่ง  กาจแฮ
จึงบอกเคล็ดเกร็ดสร้าง                      อย่างแจ้งแต่งโคลง

[little girl]

   

                 รักอาภัพ


โอ้อกอาภัพแท้           เกินใคร
มิรื่นเริงฤทัย               เหว่ว้า
น้ำตาหลั่งรินไหล        หล่นล่วง
อนาถจิตคิดยิ่งล้า        จึ่งต้องหมองตรม

เป็นรักขมแน่ไซร้         ฤทัยหมอง
เผลอจิตคิดหมายปอง   ท่วมท้น
เติมรักต่อประคอง        แช่มชื่น
รักขื่นล่มจมพ้น           พ่ายแพ้แก่ใจ



                  little girl

[little girl]

                บางความคิด


บางความคิดผิดแล้ว       แก้วตา
โปรดอย่าหมางจิตครา    ขาดแคล้ว
บางใดเล่าเข้ามา           ชื่นจิต
บางสิ่งพลาดผิดแผ้ว       โปรดให้อภัยนา

ประสงค์ดียิ่งแท้             แน่นอน
ใจกร่อนทนร้าวรอน        หลบหน้า
ก้าวล่วงร่ำพร่ำวอน         จรจาก
มิอาจคาดแรงล้า            หักร้างฤๅครวญ

                
 
บางความคิด วิจิตร พิศเพลิดแพร้ว
มิคลาดแคล้ว แววผิด ให้จิตหมอง
บางสิ่งเก่า เร้าใจ ให้ใฝ่ปอง
ยึดติดครอง ของเดิม เคลิ้มหทัย

ประสงค์ดี มีให้ ฤทัยแน่
จิตกร่อนแท้ แพ้ทาง พรางหวั่นไหว
พี่มารอน วอนท้อ ไม่พอใจ
อ่อนทรวงใน วายวาง นางน้อยครวญ.


              little girl
          
        

[little girl]

    
            

          โคลงคำผวน

เฉน็งไอจึ่งเว้า................วู่กา
รูกับกาวเมิงแต่ยา...........มู่ไร้
ปิดเซ็นจะมู่ซา...............เคราทู่
เดะพ่อเตี๋ยวหิ้นใด้..........มอดม้วยมังรณอฯ

ผวนแล้วก็จะได้...

ไฉนเอ็งจึ่งเว้า...............ว่ากู
ราวกับกูมาแต่เยิง...........ไม่รู้
เป็นศิษย์จะมาสู้..............ครูเฒ่า
เดี๋ยวพ่อเตะให้ดิ้น...........มอดม้วยมรณังฯ

                    "สุนทรภู่"


อัจฉริยะ จริงๆ

[little girl]

 

[little girl]

                              แรกรัก - รักเก่า


                   รักแรกรื่นรักไว้          รักหวาน
                   รักแรกแลกรสตาล     ห่อนได้
                   รักพบอบอุ่นปาน        ซ่านจิต
                   รักไม่หน่ายรักไซร้      รักแท้แน่นิรันด์

                   รักเก่าผ่านม่านเศร้า    เคล้าขม
                   รักเก่าไร้ภิรมย์           หม่นไหม้        
                   รักเก่าพ่ายคารม         รักเปลี่ยน แปรนา
                   รักเก่าเราสิ้นไร้          หลีกเร้นสวาทวาย

                                        


                          รักแรก แรกรัก รักหวาน      
                          รักแรก รสตาล ยังพ่าย
                          รักแรก อบอุ่น กลิ่นอาย
                          รักแรก มิหน่าย ได้ชม

                          รักเก่ากาล รานอุรา พาสุดฝืน
                          รักเก่านั้น ไม่ชื่น แสนขื่นขม
                          รักเก่าที่ แรกรัก มักระทม
                          รักเก่าดัง โคลนตม ทับถมใจ    
  


                    
                                       littl girl


                              

[little girl]

                      จำจาก


    เจ็บเจียนตายทุกข์ท้น     ดวงมาน
รักมลายแหลกลาญ            ร่ำไห้
ชีวิตล่มดักดาน                  รานจิต
จำจดจารกานท์ไว้              พรากแล้ว รักเอย  

    เจ็บจำจึงจากเจ้า           จนตาย
แม้ชีพจะมลาย                  หม่นไหม้
เกิดกี่ชาติอย่าหมาย            ประสบ
เธอสวรรค์ส่วนฉันให้           นรกได้ครอบครอง



                    little girl

[รพีกาญจน์]

๐ รักเสมือนเพื่อนแท้    แหละดี
เติมปรารถนามี            ท่วมท้น
คราใครใคร่ย่ำยี           แทงถ่อ
ลุแก่อัตาล้น               แกร่งกริ้วหมดงาม

๐ วาสนาร่วมด้วย         เดียวกัน
จิตย่อมแผกแตกกัน      ต่างบ้าง
เพียรกอปรก่อผูกพัน      เป็นหนึ่ง
ถูกผิดคิดมล้าง            อย่างนั้นฤๅดี

๐ มนุษย์สุดเลิศล้ำ       กว่าใด
มิโกรธติดโทษใคร        จิตกว้าง
ชูธรรมพร่ำอภัย            กันเถิด
คอยมุ่งเพียรสรรสร้าง    กล่าวชี้"รักเอย"

                    กานต์

[รพีกาญจน์]

๐ ความรักเปรียบเช่นฟ้า     ฟากไกล
สาดส่องแสงอำไพ            ก่องแก้ว
หากเมฆเคลื่อนคลาไคล     บังหม่น
รักที่งามเพริศแพร้ว            ขุ่นข้องหมองมัว

๐ ความรักเปรียบเช่นชี้        ภูผา
ดินเกาะติกหินหนา             โอบไม้
ฝนพายุซัดพา                   สึกกร่อน
รักมั่นอาจจางได้                เนิ่นช้ำนานเมิน

๐ ความรักเปรียบเช่นน้ำ      ทะเล
ลมพัดทวนหวนเห              คลื่นล้อ
ลอยโลดแล่นฮาเฮ              แสนสุข
รักแน่มิถอยท้อ                   ดั่งน้ำคงเค็ม

                     กานต์

[ศิลาสีรุ้ง]

            พ่ายรัก"ศิลาสีรุ้ง"


ศิ   โรราบกราบแล้ว       พ่อเอย
ลา  อกอุ่นคุ้นเคย          สุขแท้
สี    รุ้งอร่ามนามเผย      ทุกข์พ่าย  นางนา
รุ้ง   พร่างพราวแสงแพ้   ด่าวดิ้นสิ้นทาง  

เลือนลางรักอ่อนล้า        ดวงจิต
พี่แอบแนบนางนิตย์        ซ่อนเร้น
หญิงน้อยเหนื่อยอ่อนอิด  คิดห่าง  พี่เเล
ลวงหลอกมิวายเว้น        อกไข้ใจตรม
 
พบรักขมเยี่ยงนี้             จำลา
เทวษเหตุพี่พา              หม่นไหม้
น้ำตาตกอกล้า              พาหวั่น
เจ็บจิตจารจดไว้            จบแล้วรักเอย


                    little girl





ขอขอบคุณ ท่านศิลาสีรุ้ง เป็นอย่างสูง
ที่กรุณาอนุญาต  ให้นำนามปากกาของท่าน
มาเขียนโคลงบทนี้  

             หนูกราบขอบคุณค่ะ
      

รักนี้ยากยิ่งแท้  ฤาไฉน
.............................


   ศิ  ระวอนแม่แล้ว      นวลเฮย
ลา   สู่ถิ่นใดเอย         เอ่ยบ้าง
สี    รุ้งหม่นจนเผย      ทุกข์ท่วม แดนา
รุ้ง   ร่วงหล่นเหว่ว้าง    อกร้างเรียมตรม

   ระบมบ่มรักแล้ว         หม่นมาน
ไป่ซ่อนอ้อนนงคราญ   ดั่งแจ้ง
โฉมแม่อย่าเคืองขาน    อกขุ่น
ใช่หลอกใช่ลวงแกล้ง   ขื่นข้องหมองฤดี

   รักนี้ยากยิ่งแท้         ฤาไฉน
ทวนเหตุบาดหมางใจ   เฉียดใกล้
โฉมห่อนเชื่อฟังใด       ดังจิต
หวงยิ่งหวงห่วงไซร้      ทุกข์ข้องสองเรา

   รักเราเชื่อรักไซร้       กังวล ใยฤา
สองต่างภักดิ์จิตยล      คู่เคล้า
ห่างกายร่วมใจดล       เป็นหนึ่ง        
รัก"ลิตเติลฯ"ยิ่งเจ้า     อย่าเศร้าหมองนวล


ขอบคุณครับ


ศิลาสีรุ้ง
๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๕

[little girl]

 


           รักนี้..มิยากเกินใจปอง

  
  พี่หมายปองหนึ่งน้อง        แน่ฤๅ
บอกรักจักดั่งคือ                เล่ห์ลิ้น
หวั่นรักพรากคนลือ            ทั่วแหล่ง
วิโยคร้างอกสิ้น                 อ่อนล้าฤๅตรอม

  เอ่ยคำหวานหว่านล้อม     ย้อมจิต
หวังอุราชื่นชิด                  เยี่ยงนี้
เกรงรักหลบพบพิษ            รักพ่าย
วิตกรักหลบลี้                   รักร้างแรมครวญ

  หวงห่วงรักพี่นี้               จริงนา
หมายมอบตอบเมตตา        ยิ่งแล้
อาจเจ็บเหน็บอุรา             ร้าวจิต
รัก"ศิลา'รุ้ง"แท้                หนึ่งนี้ชายเดียว


                     little girl

[ศิลาสีรุ้ง]

       หนึ่งเดียวใดเปรียบเจ้า  ดวงใจ
    
    ***************************


   หนึ่งเดียวใดเปรียบเจ้า        ดวงใจ
ใช่หลอกลวงบ่วงใด              ดั่งนี้
ใช่จักพรากรักไป                  ไกลห่าง
รักพี่รักบ่งชี้                         ห่อนให้ใจราน

   ใช่คำหวานซ่านลิ้น            เล่ห์ลวง
ใช่กลั่นแกล้งอกกลวง            กับน้อง
ภักดิ์เจ้าชื่นในทรวง               นวลแม่
ใช่พิษพรมรักต้อง                 ด่าวดิ้นแดดวง

   รู้เจ้าหวงห่วงแล้ว              รักเอย
รัก"ลิตเติลเกิร์ล"เผย            เอ่ยอ้าง
แม้นฟกอกปลอบเปรย           ปรุงจิต
"ศิลา'รุ้ง"ไป่ร้าง                  หนึ่งนี้นวลไกล


ขอบคุณครับ


ศิลาสีรุ้ง
๒๓ มิถุนายน ๒๕๕๕

[little girl]

                    

  ขอบคุณคำกล่าวถ้อย      รอยรัก
เกรงพี่เอื้อนเอ่ยทัก           หยอกเย้า
จริงใจแน่หรือจัก              เคียงร่วม
กลัวหม่นหมองครองเศร้า   หนึ่งน้องใจสลาย  

                      
                 little gril

[รพีกาญจน์]

              ...เพื่อนกิน...

๐ ยกจอกถอกดื่มให้      ลืมเลือน
ทุกข์ที่เหลือคอยเตือน   เพื่อนไว้
บหันกลับคืนเยือน        เหมือนก่อน
เคยวิ่งวนลูบไล้            ทะเล้นดังลิง

๐ เดิมดวดขวดหนึ่งร้อย   ประจำ(เปเป้อร์)
จับหน่อยคอยคลึงคลำ    เปิดถ้า
กับแหนมไก่หมูยำ          สะเด็ด
หยิบหย่อนลงปากอ้า      ล่าลิ้นลืมเลย

๐ เย็นลงตรงร่วมดริ้งค์     ยกริน
พอหมดดังรถบิน            แล่นลี้
เคยเอ่ยเรียกยอยิน          ลูกพี่
เหมือนลูกหมาครานี้        ไม่เม้าท์มามอง

๐ โซดาจากฝากช้ำ         น้ำจาง แทนนา
ฮันเดร็ดเล็ดเลือนลาง      ห่างสิ้น
สุราเถื่อนตรานาง            ยกถอก
หมดจอกแทบแดดิ้น        บ่ค้่างยาดอง

๐ หมดอีกหนอต่อนี้         ใครเอื้อ
เมาสร่างร่างกายเมื่อ         สั่นเทิ้ม                              
ตะคริวจับยับเยื่อ             ใยอยู่ ยังฤๅ
กายเน่าไหลหยาดเยิ้ม      ปล่อยให้เผาฝัง

                    กานต์

[little girl]

                     แย่แล้ว


  "ลิตเติลเกิร์ล"แย่แล้ว           ฤๅเรา          
คงหลบหน้าหนีเนา                แน่แท้            
โคลง"กานต์"ท่านกล่อมเกลา   มาสู่
มิอาจเทียบท่านแล้                ยิ่งล้วนควรครู

  "ท่านศิลาฯ"ช่วยด้วย           รีบมา                  
อยากต่อโคลงจึ่งพา              บ่งชี้
ก่อนเที่ยวเคี่ยวเข็ญนา           หนูบ่น              
จวบจึ่งถึงวันนี้                     โสตซึ้ง"คำศิลาฯ"



                                

[ศิลาสีรุ้ง]

                   

  ขอบคุณคำกล่าวถ้อย      รอยรัก
เกรงพี่เอื้อนเอ่ยทัก           หยอกเย้า
จริงใจแน่หรือจัก              เคียงร่วม
กลัวหม่นหมองครองเศร้า   หนึ่งน้องใจสลาย  

                      
                 little gril

 

                รักจริง



    คำพี่ชายกล่าวแล้ว     จริงเฮย
ใช่ลับลมปมเปรย           เอ่ยอ้าง       
จากใจห่อนหลอกเกย     เขนยแนบ
มิปล่อยทิ้งเคว้งคว้าง      ห่างน้องหมองฤดี

    แม่เอยพี่รักเจ้า          ด้วยใจ   
บ่ล่อลวงหน่วงใด           อย่าข้อง
ให้เชื่อจักอย่างไร           วานบอก
ทำสิ่งประสงค์น้อง         หนึ่งนี้พี่ยอม


ขอบคุณครับ


ศิลาสีรุ้ง
๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๕