-------- กลอน กลบทสะบัดสะบิ้ง---------

[little girl]

            ขอบคุณค่ะ

ขอก้มกราบ ขอบพระคุณ ท่าน"ศิษย์ใหม่ฯ"
มากน้ำใจ กว้างใหญ่แท้ แก่ลูกหลาน
คัดสรรหา หนังสือ สื่อกลอนกานท์
ไม่รำคาญ แม้รบเร้า เฝ้ากวนใจ..

อยากชวนท่าน ยามว่าง ผ่านทางนี้
กาแฟดี รอคนซด รสขมใส
กลิ่นหอมหวน เย้ายวน  ชวนติดใจ                                                 
จะหลงไหล "ใจสลาย" มิคลายเลย     

[>_อนัตตา_<]

ยายต้ามาแล้ว อิอิ ^^  ป่านนี้หนูยังแต่งกลอนไม่ออกเลยค่ะ ทำไงดี 

[little girl]

ป้านัต.....

อนัตตาทำหน้า "ระริกระรี้"
ยายช่วยชี้แนะนำ "พร่ำสั่งพร่ำสอน"      ตรงนี้จะใช้คำใดดีนา
ใส่อารมณ์ลงไป "ในกงในกลอน"
เธอออดอ้อนว่าฝืด "พะอืดพะอม"  

[>_อนัตตา_<]

แห่ะๆๆๆๆ

[นายตะเข้]

  ...

[ศิลาสีรุ้ง]

            ขอบคุณค่ะ

ขอก้มกราบ ขอบพระคุณ ท่าน"ศิษย์ใหม่ฯ"
มากน้ำใจ กว้างใหญ่แท้ แก่ลูกหลาน
คัดสรรหา หนังสือ สื่อกลอนกานท์
ไม่รำคาญ แม้รบเร้า เฝ้ากวนใจ..

อยากชวนท่าน ยามว่าง ผ่านทางนี้
กาแฟดี รอคนซด รสขมใส
กลิ่นหอมหวน เย้ายวน ชวนหนีไกล ..... กลิ่นหอมหวนเย้ายวน..ชวนหนีไกล..**รูปประโยคผิด
                                                 .เย้ายวน  แล้ว ทำไมชวนหนีไกล ต้องหาคำใหม่มาใช้
จะหลงไหล "ใจสลาย" มิวายวาง     ชวนหนีไกล..จึงขัดกับวรรคนี้แน่นอน

ยลคำชวนนั่งจิบกาแฟกรุ่น
หอมละมุนหนุนชีวีฤดีหมาง
เมื่อยลชื่อ"ใจสลาย"ให้ระคาง
สุดอ้างว้าง ตรมใด ใช่ล่วงเกิน

มีอันใดเป็นนัยให้บอกบ้าง
จึงจะวางกานท์ได้ไม่ขัดเขิน
การเขียนกลอนผิดพลาดขาดประเมิน
คำขอโทษก็อาจเกินจะคลี่คลาย

Heartbreak นามนี้ท่านตั้งหนา
ให้ตรึงตาชื่อไทย "ใจสลาย"
จะเขียนต่อต้องเผดียงร้อยเรียงราย
มิให้กลาย..กังวลหม่นฤดี

กรุ่นกาแฟรสภิรมย์กลมกล่อมกลิ่น
ละไมลิ้นละมุนล้วนชวนสุขศรี
เอสเพรสโซ่ มอคค่า ซ่าชีวี
ไม่เกี่ยงที่ชนิดใดใช่กาแฟ

ของผมไม่ชอบหวานน้ำตาลน้อย
รสเลิศลอยเอกลักษณ์ประจักษ์แน่
ครีมนิดหน่อยพอกระสายได้เล็งแล
"ผงอบเชย"ข้อแม้ มิขาดเลย

กาแฟร้อนชนิดใดได้หมดหนา
จักชื่นตาสมฤดีที่เฉลย
ขอเพียงแค่หนึ่งช้อนชา"ผงอบเชย"
เติมไปเลยจรุงกลิ่นประทินมาน

มีติดบ้านประจำนำออกใช้
ผงเปลือกไม้กลิ่นหอมน้อมไขขาน
บดละเอียดเนียนนุ่มชุ่มชื่นบาน
สื่อประสานเปรมปรีดิ์ฤดีรรมย์



ขอบคุณครับ

ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๑๔ เมย.๒๕๕๕

[little girl]

ยลคำชวนนั่งจิบกาแฟกรุ่น
หอมละมุนหนุนชีวีฤดีหมาง
เมื่อยลชื่อ"ใจสลาย"ให้ระคาง
สุดอ้างว้าง ตรมใด ใช่ล่วงเกิน

มีอันใดเป็นนัยให้บอกบ้าง
จึงจะวางกานท์ได้ไม่ขัดเขิน
การเขียนกลอนผิดพลาดขาดประเมิน
คำขอโทษก็อาจเกินจะคลี่คลาย

Heartbreak นามนี้ท่านตั้งหนา
ให้ตรึงตาชื่อไทย "ใจสลาย"
จะเขียนต่อต้องเผดียงร้อยเรียงราย
มิให้กลาย..กังวลหม่นฤดี

กรุ่นกาแฟรสภิรมย์กลมกล่อมกลิ่น
ละไมลิ้นละมุนล้วนชวนสุขศรี
เอสเพรสโซ่ มอคค่า ซ่าชีวี
ไม่เกี่ยงที่ชนิดใดใช่กาแฟ

ของผมไม่ชอบหวานน้ำตาลน้อย
รสเลิศลอยเอกลักษณ์ประจักษ์แน่
ครีมนิดหน่อยพอกระสายได้เล็งแล
"ผงอบเชย"ข้อแม้ มิขาดเลย

กาแฟร้อนชนิดใดได้หมดหนา
จักชื่นตาสมฤดีที่เฉลย
ขอเพียงแค่หนึ่งช้อนชา"ผงอบเชย"
เติมไปเลยจรุงกลิ่นประทินมาน

มีติดบ้านประจำนำออกใช้
ผงเปลือกไม้กลิ่นหอมน้อมไขขาน
บดละเอียดเนียนนุ่มชุ่มชื่นบาน
สื่อประสานเปรมปรีดิ์ฤดีรรมย์



ขอบคุณครับ

ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๑๔ เมย.๒๕๕๕

[little girl]

เป็นคำถามซาบซึ้งพึงตอบได้
ไม่มีใครใฝ่รักปักใจขม
มีรักแล้วต้องมาร่ำช้ำอกตรม
ฤดีบ่มเศร้าซมจมน้ำตา

ขอเตือนชายหากมีใจอยากใกล้ชิด
คงต้องคิดมากหน่อยอย่าคล้อยหา
เจ้าของบ้านกำลังตรมขมอุรา
ยังห่วงหาอาลัยให้รักคืน

ชื่อกาแฟ "ใจสลาย" ไร้ความหวาน
เติมน้ำตาลจากน้ำตาพาจิตฝืน
ความทรมานเติมลงคงกล้ำกลืน
ไร้ความชื่นเหมือนรักพรากจากจรไป


             little girl    

[ศิลาสีรุ้ง]

            ขอบคุณค่ะ

ขอก้มกราบ ขอบพระคุณ ท่าน"ศิษย์ใหม่ฯ"
มากน้ำใจ กว้างใหญ่แท้ แก่ลูกหลาน
คัดสรรหา หนังสือ สื่อกลอนกานท์
ไม่รำคาญ แม้รบเร้า เฝ้ากวนใจ..

อยากชวนท่าน ยามว่าง ผ่านทางนี้
กาแฟดี รอคนซด รสขมใส
กลิ่นหอมหวน เย้ายวน ชวนหนีไกล ..... กลิ่นหอมหวนเย้ายวน..ชวนหนีไกล..**รูปประโยคผิด
                                                 .เย้ายวน  แล้ว ทำไมชวนหนีไกล ต้องหาคำใหม่มาใช้
จะหลงใหล "ใจสลาย" มิวายวาง     ชวนหนีไกล..จึงขัดกับวรรคนี้แน่นอน

จุดประสงค์ของคนเขียน        ให้เป็นประโยคประชดประชันเจ้าค่ะท่าน....
กลิ่นหอมมาก หอมจนต้องปิดจมูกไว้  ทำให้เย้ายวนชวนอยากหนีไปไกลๆ ค่ะ 
แต่ถ้าได้ชิมแล้ว จะหลงใหล "ใจสลาย" มิวาย.....วาง  หลงใหลจนรีบวางถ้วยกาแฟ

ถ้าเป็นลักษณะนี้ คงวางรูปประโยคผิด  เพราะผู้อ่านเข้าไม่ถึงเจตนารมณ์ผู้เขียน
ต้องใช้คำเช่นไรถึงจะสื่อออกมาได้ดีค่ะ    ให้ทราบว่า "ใจสลาย" ไม่มีใครอยากดื่ม 

ไม่ใช่ผู้อ่านเข้าไม่ถึงเจตนารมณ์ของผู้เขียน แต่ผู้เขียนไม่ได้สื่อให้ผู้อ่านมีจินตภาพตามประสงค์
ของผู้เขียนเองจากกลอนมีเพียงสองบทและถูกใช้เป็นบทนำไปแล้วหนึ่งบทจึงเดินเรื่องไม่ได้
จะต้องวางกลอนต่อออกไปให้จบเรื่อง
ในบทนี้แสดงถึงบุคคลที่ 2 ไม่รู้เรื่องใดปัญหาใดของเรื่องนี้ และท่านลิตเติ้ลฯจะต้องบรรยาย
ถึงแนวทางให้ผู้อ่านรู้ แต่ศิษย์ใหม่(ในบทกลอน)ไม่รู้ ผู้อ่านจะใช้จินตภาพไปตามเนื้อกลอน
ที่ท่านลิตเติ้ลฯ(ตัวจริง)วาง

ต้องบรรยายถึงที่มาของกาแฟ อีกด้านหนึ่งของกาแฟเกิดอะไรขึ้น กาแฟจะนำผู้อ่านไปไหน
ไปพบอะไรทำอย่างไรจะจูงใจศิษย์ใหม่มา อันนี้เป็นความคิดที่ท่านลิตเติ้ลจะต้อง
ถ่ายทอดออกมาให้ผู้อ่านรู้ แต่ศิษย์ใหม่ไม่รู้

แล้วจะวางเรื่องให้จบแบบไหน จะให้ลิตเติ้ล(ในบทกลอน)ประสบความสำเร็จหรือไม่
 ถ้าไม่..เพราะอะไร
จะให้ศิษย์ใหม่(ในเรื่อง)พบกับอะไรบ้าง แล้วสุดท้ายเป็นอย่างไรแล้วลิตเติ้ล(ในเรื่อง)
เป็นอย่างไร

ทั้งนี้ศิษย์ใหม่(ตัวจริง)จะนั่งอ่านความเคลื่อนไหวของศิษย์ใหม่(ตัวในเรื่อง)อย่างเดียว
จะไม่ออกความเห็นว่าตัวในเรื่องจะต้องอย่างนั้นอย่างนี้ครับ เหมือนกันเพียงชื่อเท่านั้นครับ
ผมตอบไม่ได้ว่าจะต้องใช้กลอนกี่บทครับ
ขอบคุณครับ

ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๑๕ เมย.๒๕๕๕

[little girl]

ขอบคุณค่ะท่าน  

[ศิลาสีรุ้ง]

ไปทะเลหวังร้อนคลาย"กระส่ายกระสับ"
แต่ร้อนกลับร้อนยิ่ง"สวิงสวาย"
ร้อนแดด ร้อนลมพัด"กระจัดกระจาย"
ร้อนรุมกายแทบกระอัก"สะบักสะบอม"


ขอบคุณครับ

ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
 ๒๐ เมย. ๒๕๕๕ [/color]

[/quote]

[>_อนัตตา_<]

              "ห่วง"

ใจร้อนรุ่ม สุ่มไฟ "ไหม้ดำไหม้ด่าง"
เมื่ออยู่ห่าง ช่างเหงา "เฝ้าครวญเฝ้าคิด"
ระยะทาง ห่างไกล "ห่วงใจห่วงจิต"
กลัวความคิด เตลิด "เกิดเลิกเกิดลา"

ใช้เวลาค่อนข้างคืนเหมือนกันค่ะ แห่ะๆๆๆๆ

[Ironmaiden]

              "ห่วง"

ใจร้อนรุ่ม สุ่มไฟ "ไหม้ดำไหม้ด่าง"
เมื่ออยู่ห่าง ช่างเหงา "เฝ้าครวญเฝ้าคิด"
ระยะทาง ห่างไกล "ห่วงใจห่วงจิต"
กลัวความคิด เตลิด "เกิดเลิกเกิดลา"

ใช้เวลาค่อนข้างคืนเหมือนกันค่ะ แห่ะๆๆๆๆ

ร้อนใจไยกังวล "ทั้งคืนทั้งวัน"
ยึดใจมั่นอย่าให้"ตุปัดตุเป๋"
แม้นคืนวันผ่านเหมือน"ลมพัดลมเพ"
อย่าหันเหเฉใจ"ให้หลอกให้ลวง"

[Yim sri]

              "ห่วง"

ใจร้อนรุ่ม สุ่มไฟ "ไหม้ดำไหม้ด่าง"
เมื่ออยู่ห่าง ช่างเหงา "เฝ้าครวญเฝ้าคิด"
ระยะทาง ห่างไกล "ห่วงใจห่วงจิต"
กลัวความคิด เตลิด "เกิดเลิกเกิดลา"

ใช้เวลาค่อนข้างคืนเหมือนกันค่ะ แห่ะๆๆๆๆ

ร้อนใจไยกังวล "ทั้งคืนทั้งวัน"
ยึดใจมั่นอย่าให้"ตุปัดตุเป๋"
แม้นคืนวันผ่านเหมือน"ลมพัดลมเพ"
อย่าหันเหเฉใจ"ให้หลอกให้ลวง"

ท่านIron น่าขึ้นขั้นเป็นศิษย์เอกของท่านศิษย์ใหม่ฯ ได้นะคะ
เก่งค่ะเก่ง

[>_อนัตตา_<]

ใช่ค่ะเจ้าป้า....มาทีหลัง แต่ทำไมๆๆๆๆๆ ถึงพัฒนาเร็วกว่าหนูก็ไม่รู้น่ะค่ะ  เก่งจังเลยค่ะ 

[Yim sri]

อยู่ที่ฝีมือด้วยนะ
ก็หนูลักจันทร์(ก๊ากกกกกกกก ) สังเกตมือของท่าน ไอออน  ดู
ย้าย ใหญ่เนอะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า

[little girl]

ยามรักเริ่ม...เติมเต็ม......จะเค็มจะหวาน
ยามรักบาน..ขานขับ......ขยับขยาย
ยามรักเบื่อ...เยื่อรัก .......กระจัดกระจาย
ยามรักตาย...ลายเลิศ......กระเจิดกระเจิง

อ่านเจอค่ะ....น่ารักเลยนำมาฝาก
               
                   

[little girl]

 

         

[little girl]

เหนื่อย..เหลือเกินเดินลำพังพรางหม่นหมอง
เหนื่อย..ประคองหัวใจช้ำซ้ำถากถาง
เหนื่อย..มีรักไม่สมรสหมดหนทาง
เหนื่อย..เดินพรางซับน้ำตาพาใจไป
เหนื่อย..ที่สุดดุจดวงจิตติดบ่วงร้าย
เหนื่อย..เจียนตายกายแทบสิ้นดิ้นไม่ไหว
เหนื่อย..เพียงนี้ขอลาก่อนถอนหัวใจ
เหนื่อย..ต่อไปร่างคงไร้ไกลวิญญาณ 
 

[little girl]