เพิ่มเติมสำหรับวันนี้ครับ
ชีวิตจริงของโลมาหางเทียม ที่เป็นแรงบันดาลใจของภาพยนตร์เรื่อง DOLPHIN TALE
เรื่องปลาโลมาพิการหางกับความผูกพันของสาวพิการขา จนสร้างเป็นภาพยนตร์ ซึ่งเริ่มขึ้นในเช้าวันหนึ่งของเดือนธันวาคมปี 2005 เมื่อชาวประมงฟลอริด้าพบปลาโลมาวัยสามเดือนถูกติดอยู่กับกับดักปู มันได้รับบาดเจ็บสาหัส และแม่ของมันก็ทิ้ง มันถูกนำตัวไปในบริเวณใกล้เคียงเคลียร์วอเทอ Marine Aquarium, ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพสำหรับสัตว์ที่ได้รับบาดเจ็บ แต่กับดักเชือกพันรอบหาง จึงจำเป็นที่จัดการตัดหางออก มิฉะนั้นจะมีผลต่อการไหลเวียนของโลหิต ซึ่งนั่นจะมีผลกระทบอย่างร้ายแรง
ชื่อ Winte ที่เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำได้ตั้งให้มัน มันสูญเสียหางและกระดูกสันหลัง แต่อย่างน้อยก็ยังมีชีวิตรอด มันค้นพบวิธีที่จะว่ายน้ำแม้ว่าจะช้า และมีการเคลื่อนไหวหางไปด้านข้างเหมือนปลาฉลามมากกว่าการเคลื่อนไหวขึ้นและลงเหมือนปลาโลมาทั่วไป
Kevin Carroll, ไอร์แลนด์และหนึ่งในผู้สร้างแขนขาเทียมชั้นนำของโลก, ได้ยินเกี่ยวกับชะตากรรมของโลมาในสถานีวิทยุ เขาและเพื่อนร่วมงานที่มีชื่อ Dan Strzempka ได้ทำแขนขาเทียมสำหรับสุนัข ม้าหรือแม้แต่นก -- แต่ไม่เคยมาก่อนสำหรับสัตว์ทะเล
Carroll กล่าว คนอาจคิดว่าผมบ้า แต่บางทีการทำเพียงสิ่งเล็กน้อย แต่สัตว์เหล่านี้ก็อาจมีความสุข '
เขาได้ประสบความท้าทายสำหรับหางเทียม ซึ่งจะไม่เหมือนอวัยวะเทียมโดยทั่วไป แต่จะต้องมีความยืดหยุ่นเป็นหางของโลมา และไม่ใช่เพียงแค่นั้น หางเทียมต้องมีการสวมเข้าไปกับร่างกายของ Winter และสามารถสบัดหางขึ้นลงเหมือนกับการเคลื่อนไหวของปลาโลมาทั่วไป ซึ่งแท้จริงแล้วโลมามีผิวที่บอบบางอย่างเหลือเชื่อ ซึ่งอาจทำให้ได้รับบาดเจ็บจนส่งผลเสีย
ความท้าทายของ Carroll ก็คือการหาวิธีการติดพลาสติกและซิลิโคนหางเพื่อให้ Winter มีความสะดวกสบายมากขึ้น
เขาและ Strzempka ในที่สุดได้พัฒนาวัสดุใหม่ที่สมบูรณ์แบบและอ่อนนุ่มมาก -- ขนานนาม WintersGel -- ซึ่งสามารถขึ้นรูปป้องกันระหว่างร่างกายและหางเทียม
เจ้าหน้าให้ Winter ค่อยๆฝึกใช้หางเทียมในแต่ละวันให้มันคุ้นเคย โดยการให้มันฝึกว่ายน้ำในสระก่อนจะถูกปล่อยไปในธรรมชาติ (ผลงานของพวกเขาที่ทำหางเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่พวกเขาคิดและสร้างมีค่าใช้จ่ายเท่าที่ $ 200,000, แต่พวกเขาเลือกที่จะเต็มใจทำให้ฟรีๆ)
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
