(ข้อเสนอแนะ) ...เกณฑ์การให้คะแนน 100 คะแนน ... (ข้อเสนอแนะ)
ก. บทกลอนที่ผิดฉันทลักษณ์สำคัญๆ ต่อไปนี้ กรรมการจะไม่นำไปตรวจให้คะแนน
1. ไม่มีสัมผัสระหว่างวรรค
2. ไม่มีสัมผัสระหว่างบท
3. เสียงท้ายวรรคผิด (ท้ายวรรคที่หนึ่งใช้ได้ทุกเสียง ท้ายวรรคที่สองห้ามใช้เสียงสามัญ
เสียงตรี ท้ายวรรคที่สามและท้ายวรรคที่สี่ ใช้เฉพาะเสียงสามัญและเสียงตรีเท่านั้น)
4. ใช้สระเสียงสั้น สัมผัสกับสระเสียงยาวเป็นสัมผัสบังคับ (เช่น ใช้ “ใจ” สัมผัส กับ “กาย”)
5. เขียนไม่ครบตามที่กำหนด
ข. บทกลอนที่ไม่ผิดฉันทลักษณ์สำคัญ กรรมการจะนำไปตรวจให้คะแนนโดยมีหลักเกณฑ์
การให้คะแนนดังนี้
1. ฉันทลักษณ์และอักขรวิธี (20 คะแนน)
- เขียนตัวสะกดการันต์ผิด หักคะแนน คำละ 2 คะแนน
- มีสัมผัสซ้ำ หักคะแนนตำแหน่งละ 5 คะแนน
- มีสัมผัสเลือน หักคะแนนตำแหน่งละ 5 คะแนน
2. ความคิดและเนื้อหา (40 คะแนน)
พิจารณาหลักเกณฑ์ ต่อไปนี้
- ตรงประเด็น หมายความว่า นักเรียนจะต้องใช้หัวข้อที่กำหนดให้เป็นแกนเรื่อง
- เสนอแนวคิดสร้างสรรค์ หมายความว่า เนื้อหาที่นักเรียนเสนอนั้นให้แง่คิดที่เป็น
ประโยชน์แก่ผู้อ่าน เช่น แง่คิดในการดำรงชีวิต การเข้าใจสังคม การปฏิบัติตนให้เป้นประโยชน์ต่อสังคม
- เสนอแนวคิดที่แปลกใหม่ หมายถึง แนวความคิดที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึง เป็น
แนวความคิดที่มีเหตุผลและอยู่ในขอบเขตของหัวข้อ
3. กวีโวหาร (40 คะแนน)
พิจารณาจากหลักเกณฑ์ดังต่อไปนี้
- มีสัมผัสราบรื่น อ่านแล้วเกิดความไพเราะ
- การใช้โวหารต่างๆ ส่งเสริมเนื้อหาให้มีความหมายลึกซึ้งกินใจ เช่น การกล่าว
เปรียบเทียบ และใช้บุคลาธิษฐาน เป็นต้น
- การเล่นตัวอักษร เล่นคำ ที่ช่วยให้คำประพันธ์มีความไพเราะยิ่งขึ้น
ผมเห็นด้วยกับการประกวดนะครับ เพราะจะได้สร้างเยาวกวีขึ้นมาในวงวรรณกรรม
แต่ขอคิดต่างนิดนึงเรื่องเกณฑ์การให้คะแนน
ผมคิดว่าถ้าวางหลักเกณฑ์มากไป เด็กใหม่ไม่เกิดหรอกครับ
เพราะอะไรหรือครับ ก็เพราะว่าบางทีเราแต่งๆกันในห้องกลอนนี้
ยังไม่สามารถทำได้ตามหลักเกณฑ์เป๊ะๆๆ ถ้าจะบอกว่าก็เราแค่แต่งกันเล่นๆ
แต่งกันเพื่อหาสมาชิกที่นิยมชมชอบในการประพันธ์เหมือนกันก็ไม่ผิด แต่บางทีคำเราก็ไม่ลงตัว เสียงก็ไม่ลงตัว หลายต่อหลายครั้งที่เราเอาคำเมืองมั่ง ภาษาอังกฤษมั่งมาผสมผสานกันไป
ถ้าตั้งหลักเกณฑ์แบบนี้ แล้วถ้าเด็กถามว่าตัวอย่างในห้องกลอนนี้ที่ดีๆมีไหม ก็อาจจะมีครับ แต่ก็ไม่ใช่ทุกอัน ขนาดเราแต่งกันยังไม่สามารถทำได้ครบแล้วเราจะไปบังคับเด็กๆให้ทำให้ครบได้อย่างไร นี่ความคิดผมนะครับ หลายๆท่านคิดต่างได้ หรือจะบอกเด็กว่าให้ไปดูของสุนทรภู่เป็นตัวอย่าง มันก็อาจจะเกินไป
ผมว่ากติกาง่ายๆ
1. ได้ใจความตามหัวข้อที่กำหนด
2. ถูกต้องตามฉันทลักษณ์ของบทประพันธ์นั้นๆ
3. มีความไพเราะ (อันนี้กรรมการตัดสินเอง)
การที่ผมคิดต่างเพราะ บทกวีเป็นเรื่องจินตนาการ ความคิดสร้างสรรค์
กรอบและกฎเกณฑ์น่าจะน้อยที่สุดนะครับ
ควรมิควรแล้วแต่จะพิจารณาครับ