- วันที่ข้าวโพดหล่นหาย -

[ⒷⒼ*]

จอดตรงแยก แม่กรณ์ ทุกค่ำเช้า
ได้เห็นเจ้า เติบโต เฝ้าถนอม
เกิดมาได้ อย่างไร ไม่หมายปอง
หรือเจ้าของ เป็นใคร  ใยหมางเมิน
ใบเริ่มผลิ ดอกเริ่มแตก ผลไม่ช้า
รอหน่อยหนา อีกนิด จะเห็นผล
คงไม่นาน รอหน่อย ณ กมล
คงได้ยล ผลโต ของตัวเรา
มาวันนี้ หายไปไหน หัวใจผม
มีคนข่ม หัวใจ แตกสลาย
เพราะคนตัด เจ้าทิ้ง ใจมลาย 
เพราะอะไร ถึงทำเจ้า ได้ลงคอ

เจ้าข้าวโพดต้นนี้ ผมได้เห็นทุกวัน เฝ้าดูการเติบโต
จนคิดว่าเกิดขึ้นได้ไง คงไม่มีคนปลูก
ไม่มีน้ำมาหล่อเลี้ยง ไม่มีปุ๋ย ไม่มีคนดูแล
ฝ่าแรงลม ฝ่าความหนาวเหน็บ เฝ้าดูคนผ่านไป นับร้อยนับพัน
ใยมาหักเจ้าทิ้งได้ลงคอ...........................................

[Yim sri]

 

[little girl]

ท่านเบบี้กันเนี่ย  ก็เป็นคนละเอียดอ่อนเหมือนกันเนอะ ภายนอกดูเป็นคนทะลึ่งตึงตัง
แต่จริงๆแล้วภายใน อ่อนหวาน  (ต้องไปตรวจภายในบ่อยๆ นะคะ)  น่ารักจังคะ 

[Yim sri]

โรแมนติคด้วย
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก







ซะเมื่อไหร่

[Siranoi]

     ศิลปิน เก็บฝัน มาผันผวน
ตามกระบวน แห่งศาสตร์ วาดลายศิลป์
ปรัชญา พรั่งพรู อยู่อาจิณ
ตราบต่อสิ้น ชีพวาย จึงหายไป
     มิง่ายนัก จักมี ดังที่เห็น
เก็บประเด็น มาร้อย ตามรอยไถ
คิดหาเหตุ เศษผล จนพอใจ
เห็นเนื้อใน วาศอก ไม่หลอกลวง

[little girl]

ถ้าข้าวโพด    ต้นนี้         มีชีวิต
คงจะคิด        ภูมิใจ       ในชาตินี้
แม้นเกิดมา    เป็นแค่     ต้นสาลี
ก็ยังมี           คนห่วงใย  คอยอาวรณ์.....

[Cupid]

อารมณ์ศิลป์ เกิดก่น ผลบังเกิด
ให้บรรเจิด ชัดเจน เป็นไฉน
เก็บมาคิด เอามาฝัน สรรสร้างไป
คือจิตใจ ศิลปิน ควรยินดี...