เพื่อนสมัยม.ปลาย บางคนยังได้ติดต่อกันอยู่เลย อาจเป็นเพราะบ้านอยู่ในเมืองเหมือนกันไม่ไกลกันด้วย เป็นเพื่อนกันเกินสิบปีค่ะ
เพื่อน ป ตรี ก็ได้คุยกันบ่อยทางเฟซบุ๊ค แยกย้ายกันทำงานและมีครอบครัว แต่ก็นัดทานข้าวกันบ้าง แต่งงานเราก็ไปร่วมงาน
คลอดลูกเราก็ซื้อของไปเยี่ยม
เพื่อน ป โท นานๆเจอกันที แต่บางคนก็ได้คุยกันทางเฟซบุ๊ค จะคุยเรื่องงานเป็นส่วนมาก
เพื่อนที่ทำงานร่วมกันตอนนี้ก็ดี ส่วนมากเป็นเพื่อนรุ่นพี่ ทานข้าวด้วยกัน มีอะไรช่วยเหลือกัน
เขาจะกลับบ้านต่างจังหวัดเราก็มีของฝาก เขากลับมาก็มีของฝากเรา น้ำใจมีให้กันตลอด ไม่มีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน
คงเพราะคิดว่าเราควรนอบน้อมกับคนที่อายุมากกว่าและความจริงใจตั้งใจในการทำงานของเราค่ะ
มีเพื่อนที่รู้จักกันทางอินเตอร์เนตจากเวบ ได้เพื่อนที่จริงใจจากเวบนี้ด้วย คุยโทรศัพท์กัน ทานข้าว ไปร้านกาแฟบ้าง
เพื่อนบางคนที่รู้จักกันจากเวบอื่นก็ยังติดต่อกัน บางคนก็รู้จักกันเกือบสิบปีแต่ก็ไม่เคยเจอกันเลย
เพื่อนมีไม่เยอะแต่ก็สบายใจที่จะคบเพราะความจริงใจของเราและของเขาด้วยค่ะ
" อันเพื่อนดีมีหนึ่งถึงจะน้อย ดีกว่าร้อยเพื่อนคิดริษยา"