เฮียนไปเล่ย ที่วัดต๋อนเป๋นละอ่อน เฮียนตวยพระน้อย และต๋อนประถมก็ช่วยอุ๊ยคัดลอกกาถา ยันต์และตั๋วยาเมืองในปั๊บสา ใหญ่มามีโอกาสได้เฮียนกับ ศาสตราจารย์ ดร.อุดม รุ่งเรืองศรี ของ มช. ช่วยอ่านช่วยแปล แต่หนักไปตางก๋าร ปริวรรตเป๋นตัวอักษรไทย บ่เหมือนของท่านอำนาย กลำพัด เจ้าพ่ออักษรไทยภาษาเมือง ก็แบ่งเป๋น 2 ค่ายในการเขียนกำเมืองด้วยตั๋วไทย เถียงกั๋นจนน่ารำคาญเนาะ เช่น กำอ่านว่า ไปต้งไปนา กำปริวรรตจะเป๋น ไพท่งไพนา จะอี้แล้ว
ต๋อนนี้บ่ค่อยได้เขียนได้อ่าน จ๋นมาเป็นสมาชิกของเว็ปนี้ เข้าท่าดีเนาะ
อ.อุดม เปิ้นกะหาเสียไป ฮ่างเปิ้นบริจาคหื้อโฮงยาสวนดอกเน้อครับ