วรรณกรรม กำค่าว โดย กลุ่มอนุรักษ์ล้านนา

[Siranoi]

     ยกยอหัตถา ไหว้สาต่านไท้ เติงเหนือแหละใต้ ขอได้สุขี
มะลิซ้อน เดิมออนดอกจี๋ สอดสร้อยมาลี เหน็บ... (หู)... ปี้เจ้า
ม่อนขอเปิดตั๋ว บ่มัวหมองเศร้า เปิดกระทู้เอา ค่าวจ๊อย
เจิญมาสืบสาน ป้อหนานป้อหน้อย ขอลองกึ๊ดกอยผ่อ ซิ!!
ลูกหลานตังหลาย บ่ได้ก้ายจิ๊ จักมาจ่วยผลิ กำเปียร
ขอวารวอนเต๊อะ ป่าเลอะกำเขียน สะหมัยนักเฮียน หยังว่าเขียนได้
เกยเอากำเหนือ ไปเถือออกใต้ สลิดซอนใบ ร่านจู๊
กุหลาบหนามแหลม กระแอมก่อนอู้ ปู๋ล่นลงฮู ซ้าว ๆ
มานีมานะ บ่ไจ้ต่างด้าว เจ้าโตสีเทาแหละเพชร
มาเนอจ่วยกั๋น หื้อมันแล้วเสร็ด เสด็จจบเสี้ยงกำวอน....

[Siranoi]

     กล๋อนกำจ๋า เขียนมาแถมเมาะ คนฟังตำเฮาะ เปิ้ลจ๋ำหื้อเขียน  บ่ไจ่นายฮ้อย บ่ไจ่เสมี๋ยน บ่เกยแวะเวียน เขียนสารค่าวสร้อย บ่ได้เป๋นหนาน บ่ได้เป๋นหน้อย เป๋นเพียงหมะห่อยนอยจา สาระวีกนั้น เปิ้ลขานเล่าจ๋า คือตั๋วพญา แห่งข้าบาทเจ้า
     อยู่ตึงมื้อวัน มือสั่นแต๊เล้า เผียบดั่งผีเข้างอน ๆ ใคร่ขีดใคร่เขียน ใคร่เฮียนเป๋นต๋อน จีฮีตแมงจอน ไผสอนมันเต้น เขียนยาวเจ็บหัว กลั๋วบ่เข้าเส้น กลั๋วนักค่าวเต้นหนีไป กลั๋วหลับต๋าหัน กลั๋วสาวสะหมัย ไล่ยับคำจาย ไว้เป๋นป้อบ้าน ๆ

การะวะต่านผู้เฒ่าตังหลาย
ข้าน้อยขอฝากตั๋ว ..เป๋นลำนำกำค่าวฉบับแรกในชีวิต แต่งกั๋นสด ๆ ไส่เลือดโตย อิอิ
 ปล. บทนี้ย้ายมาจากห้องลานนา
  --------------------------------------------------------------------------------

 
 

[๋๋P]

 :Dบะมีอะหยั๋งจะต่อกำแหมแล่ว

[Siranoi]

     ร่องรอย ...ความรู้สึก ...ชาวเชียงราย ...ที่ถูกถ่ายทอดเป็นบทกวีมาแล้ว ...โดย อาจารย์แม่สาคร  พรมไชยา
  ๒๐.๐๐ น.  ๙  มกราคม  ๒๕๕๐  บันทึกความทรงจำขบวนส่งสรีระร่าง  เชียงราย – กิ่ง อ.ดอยหลวง  ท่ามกลางคำสดุดี  การยืนไว้อาลัย  สองฟากฝั่งถนน  ของพี่น้องประชาชน ... ตลอดเส้นทาง ... เราจะจดจำความดี ... อีกความเสียสละ ... ของเธอ ... ตลอดไป ... คุณครูจูหลิง  ปงกันมูล ... สู่สุคติ.              
    

ขอส่งแฮงใจ๋ไปหื้อครูจูหลิง

    คุณครูจูหลิง แม่ญิงใจ๋พระ เธอยอมลดละ ความสุขส่วนตัว กล้าเสี่ยงชีวิต บ่คิดหวั่นกลั๋ว จากบ้านครอบครัว ไปไกล๋บ่ใกล้ ไปเป๋นครูสอน ละอ่อนภาคใต้ สุดเขตแดนไทยระแงะ  ด้วยอุดมก๋ารณ์ สร้างงานนั้นและ หวังแนะนำด้านวิชา ครูบ่ได้คิด เรื่องศาสนา เพียงแต่จักมา เป็นครูเต๊าอั้น เบื้องลึกเบื้องหลัง อะหยังตี้หั้น บ่ฮู้เรื่องมัน สักนิด ครูเอาหัวใจ๋  เข้าไปผูกมิตร มุ่งคิดสรรค์สร้าง ตางดี เกิดเรื่องฮ้อนฮ้าย บ่ได้ถอยหนี คิดว่าบ่มี หยังมาเกี่ยวข้อง ยึดเอาความดี เป๋นตี้ปกป้อง มีหน่วยคุ้มครอง แถมจั๊น บ่เข้าข้างไผ คนใดทั้งนั้น  มีแต่ตั้งมั่นศรัทธา ครูมีเพียงชอล์ก มีเพียงปากก๋า ถ่ายทอดวิชาหื้อลูกจาวบ้าน บ่คิดว่าไผ จักมาต่อต้าน ข่มเหงรุกราน ทำฮ้าย ครูจึงบ่เกย ตี้จะคิดย้าย ขอปิ๊กป้อกผ้าย คืนเมือ บ้านเกิดครูนั้น เป๋นคนภาคเหนือ ลูกหลานว่านเครือ คนเจียงฮายนี่  แถมเป๋นลูกสาว คนเดียวเต้าอี้ ของแม่คำมี แต๊ตั๊ก ป้อแม่ถนอม เลี้ยงดูฟูมฟัก ฮักยิ่งแก่นแก้วต๋าดำ  สอนหื้อลูกนี้ ทำดีประจ๋ำลูกก็ฟังกำ บ่ล้ำล่วงข้าม ก่อนไปนราป้อแม่เกยห้าม ก็เพราะมีความ   ห่วงฮัก หันข่าวฆ่ากั๋น รายวันก็นัก กลั๋วจักถูกฆ่า แถมคน แต่ลูกสาวนี้ ก็มีเหตุผล  จะไปสอนคน เป๋นคนดีเจ้า คงบ่มีไผ ใจ๋ดำก่ำเส้า มาทำฮ้ายเฮา อย่างนั้น ป้อแม่ได้ฟัง นั่งกึ๊ดถี่ซั้น บ่หนาขวางกั้นตางไป ตึงวันค่ำเจ๊า เฝ้าส่งแฮงใจ๋ หื้อลูกปลอดภัยในทุกทุกด้าน  หื้อเป็นขวัญใจ๋ หมู่จุมจาวบ้าน สนุกกับงาน ตี้ฮัก แต่แล้วก็ถึง วันซึ่งหวั่นนัก ว่าจักโดนเข้า   สักวัน ครูถูกเขายับ เป๋นตั๋วประกั๋น แถมถูกพวกมัน บุบตี๋ป่นปี้ ครูเป๋นแม่ญิง บอบบางอย่างอี้ อาวุธบ่มี สักชิ้น เลือดตกกระจาย หันในเนื้อจิ้น แทบจะดับดิ้น ม้วยมรณ์ บ่สามารถลุกมาเป๋นครูสอน เป๋นคนป่วยนอน โคม่าอยู่หั้น รอปาฏิหาริย์ หมอว่าอย่างอั้น เพราะสมองมันจุ๊จ๊ำ  โอกาสจะหาย มันเหลือหน้อยล้ำ หมอเฝ้าตรวจหย้ำ อย่างดี  ป้อแม่แทบช็อก โศกเศร้าหมองศรี ตึงวันจึ่งมี  แต่ร้องร่ำให้ ขอฮ่วมประณาม พวกโจ๋รภาคใต้  ตี้มีอยู่ใน  เขตค้าย ไร้ศีลธรรม ใจ๋ดำโหดร้าย  ขอก๋รรมตอบส้าย พวกมัน  เจิญหมู่เฮานี้ มาฮ่วมใจ๋กัน  ส่งแฮงใจ๋ดัน ไปที่ภาคใต้ จ่วยครูจูหลิง  หื้อหายเจ็บไข้  กลับฟื้นคืนใน  บ่จ๊า    
     ข้าราชก๋าร  ป้อก๊าแม่ก๊า  เป็นสุขทั่วหน้า  เต๊อะนาย ค่าวบรรยาย  ขอจบก่อนเจ้า  เต๊านี้วางลง ..... ก่อนแลนายเฮย.
สาคร  พรหมไชยา  ผู้ประพันธ์      

ขออนุญาตเผยแพร่แล้วครับ

[๋๋P]

โค๊ะอะหยัง ยาวแต้ว่า กลอนอันนิ
แบ่งจะอิ้ บะดีก๊ะ อ่านง่ายหนา
วรรคสั้นสั้น นั่งอ่าน สบายต๋า
อันนี้หนา ต้องแว่นต๋า มาใส่อ่าน

แต้ๆ อิด

[Siranoi]

     อันแว่นดำ เปิ้ลมีไว้ ได้ผกส่อง
จะมาลอง ไส่อ่าน คงซ่านเสว
ได้ผกส่อง แอบมอง อยู่คนเดว
คงจักเสว พิลึก ดูกึกกือ

[Siranoi]

มา ๆๆๆๆๆๆๆๆ
มาจ่วยกั๋นแต่งค่าวฝากไว้กระทู้นี้กำ..
จะไปอู้ยาก

[Siranoi]

 บางส่วนจากวิทยุสื่อสาร ใช้มาเมื่อ 2540 - ปัจจุบัน นำมาฝาก
                       คำลา     
     จักลาแล้วหนอ แม่ป๋อเจื๊อกฝั้น ตั๋วอ้ายว่าอั้น จักลา
ซีอาร์ซาวนึ่ง บินเด่วเอก๋า จ๋ำจักขอลา ลงหวันตูบน้อย
กำใดมุสา วาจ๋ากล่าวถ้อย สลิดบ่ดีจ้าดนัก
ขอจะไปถือ รืออย่าได้ตั๊ก เพราะฮักจิ่งเอิ้นปากไป
กำใดม่วนเพราะ เสนาะสดใส ขอเป๋นปอนไจย ปี้น้องชาวบ้าน ๆ

[ละอ่อนโบราณ]

จะลาไปไหน อ้ายศิลาหน้อย เกิยเขียนค่าวสร้อย ล้านนาเมืองเหนือ ว่าไปเป๋นเครือ ม่วนเหียแต๊ใบ้
อยู่ๆจะมา ลาไปบ่ใกล้ จะไปตางใด ปี้จั้น
ละหื้อห้องกล๋อน เหงาหมองเหี่ยวม้าน จะหนีจากบ้านเฮากา
หนีจากปี้น้อง จากห้องรัฏฐา จักไปไหนจา ไกล๋กาว่าใกล้
อเมริกา รือว่าเมืองใต้ กรุงเทพกรุงไทย ละโว้
เดี๋ยวนี้บ้านเฮา ไปกั๋นโล้ๆ เซาะเยี๊ยะเวียกอั้น ทำงาน
รือศิลาน้อย จักไปเยี๊ยะก๋าร รือไปม่วนงัน ปากั๋นเอ่วเล่น
ฟั่งหนีเตื่อนา ป้อข้าวตอกเต้น อย่าได้สะเด็น พรากปั๊ด
เจียงฮายล้านนา มีก้าความรัก อยู่จิ่มปู่ป้า ลุงอา
หมู่จุมเปื่อนป้อง จักอาลัยหา อย่าฟังไกกา(ไคลคลา) เนอศิลาหน้อยๆ........

[Number9]

ชอบอ่านขนาดเจ้า...แต่งยังบ่จ่างเตื่อ

ขอซ้อมอ่านไปเมินๆ ก่อนเน้อเจ้า...

[Yim sri]

ท่านศิลาน้อย ตัวข้อยงงเป็นนักหนา??
เมื่อตะกี้ ยังพูดจา เฮฮาปาร์ตี้อยู่เลย
แล้วทำไมมาร่ำมาลา
บอกว่าจะไปซะเฉย เฉย
แถมยังจะให้ลบกระทู้ที่เคย
 อภิเปรยอยู่ทุกยาม

โมโห หรือโกรธเกลียด
หรือว่าเครียด ขอสอบถาม
ในฐานะผู้ติดตาม
ขอรู้ความนัย นะท่านกวี
 

[♡♡<Fairy>♡♡]

...เหตุอันใด  ท่านศิรา  มาแจ้งลบ
เหมือนดั่งพบ  ความขุ่นข้อง  หรือหมองศรี
เกิดสงสัย  ใยอิดออด  ยอดกวี
ตัวน้องนี้  กังขา  ด้วยอาวรณ์...

[Siranoi]

     แหงนมองแผ่นฟ้า น้ำต๋าจักไหล บ่าวน้อยเวียงจัย หัวใจ๋หลิ่งหลู้
กำตี้เกยจ๋า วาทากล่าวอู้ มากึ๊ดตรองดู แม่นตั๊ด
     ผู้แทนสะหมัย อู้ไปเสียบกั๊ด ถนัดแต่งสร้อย ระบำ กำใดงามงด ขอได้จดจ๋ำ ล้วนเป็นน้ำคำเสกสรรค์แต่งอ้าง
     เลือกผมเต๊อะหนา จะมาแอมข้าง ใบเบิกหนตาง มีนัก ก็เลยสับสน ลุ่มบนตึ๊กตั๊ก งวดนี้จักออก ตั๋วใด
     ฟังก้ากำเหนือ เบื่อในหัวใจ๋ หื้อฟังกำใด ใจ๋บ่หม่นเศร้า ๆ...
(บ่ฮู้ว่าจะถูกสัมผัสก่อ แต่งเอาม่วนยังบ่ได้ศึกษาเตื้อ)
 

[Siranoi]

... ใจ๋ของคนสับสนป่นปี้ ต้นทุนและหนี้มีมอกปันป๋าย ซื้อมาขายได้ ก๋ำไฮบ่หลาย เป๋นต่าดีอาย ซื้อขายหมูหน้อย หมูจ้าหมู ขายตั๋วสามร้อย แจกแถมสายสร้อย คำแดง แจกรถถีบเฒ่า เจ้ามันบ่แข็ง ลงโก๊งกาดแลง แข้งขาปอเลิ้น
... หมูหน้อยสะเด็น เป๋นส๊ะเวิ่นเวิ้น ไคร่ได้ขอเจิญผ่อเต๊อะ ต้นทุนมากหลาย ซื้อขายปาเลอะ ขายเซ๊อะเอาม่วน บ่ดาย แม่ฮ้างเอิ้นถาม เจ้ามันจ่างขาย เลยตอบต๋ามลาย บ่ขาย เอาเต๊อะ...บ่ขาย...มาเอาเต๊อะ..(อิอิ)

[Siranoi]

ค่าวก้อม..
.....
ค่ำมืดโวยแต๊ บ่แป๊จะถอน เง่วไส่ตี้นอน วันละหลายตั้ง
เดวว่าฝนอ่อย สอยจ้องมากั้ง น้ำไหลหลั้ง ๆ ลงดิน
เกาะก๋ำกิ่งไม้ บ่ได้ถวิล ฉันเง่วลงดิน แล้วผินเผิดหน้า
บ่มีไผหัน ผกผันตั๋วข้า อะหังวันตาแม่พระ
ธรณินเหย ... บ่เกยได้ละ สูมาแม่เจ้า กู้คืน
เจ็ปปวดต้องแต๊ สุดแก้สุดฝืน หลายครั้งนั่งยืน ยิงกระต่ายน้อย
หลายเตื้อหลายหน ปอเดาะด่องด้อย สะเหวิงเวิงวอย จืดจ้ะ
สะดุ้งตื่นกำ ผ่าว๊ะ!ผ่าว๊ะ! สันมือน้องหล้า ประเคน
ต๋าย ๆ ๆ น่าหน่ายแต๊เป๋น น้ำฝนสะเด็น เป๋น...ว่าเง่วข้า
แสนดีอายล้ำ แม่คำป๋อมผ้า จ๋ำต้องวางลา เต้าอี้ เต้านี้ก่อนแล นายเฮย.

[Siranoi]

...ส๊ะกุณา เอิ้นมาจ๊อกแจ๊ก ฟังเหมือนเสียงแซ็ก เสียงเบส เสียงกล๋าง...ฟังผ่อแถมครั้ง เสียงหยั่งหม้อขาง ลมปั้ดเบาบาง ลงต๊ะล่างจ้อย
...มะคองย่างลงเฮือน ลืมไส่สายสร้อย พระสงฆ์องค์น้อย คุ้มภัย กลั๋วเอ่ยปากตั๊ก จักบ่มีไผ ย้อนฟั่งฟ้าวไป ลืมไส่สายสร้อย
....................
ปล  แต่งบ่จบสักกำ ยุงขบอ่ะ
ยุงบ้านนี้สวกไบ้สวกบอด

[Siranoi]

... ยอยกมือสา ผีบ้าผีว้อ ต๋ามล่ำดับข้อ ได้ฮับข่าวสาร เมืองลุ่มหนใต้ สนุกสนาน ศึกวาต๊ะบาน ส่งส๊ะก๋ารหล้อง ญะนาเหมือนกั๋น ผันน้ำสู่ห้อง ส่งต๋ามคูคลอง เลี้ยวลด...ต้างอยู่สูงไกล๋ หยั่งในถ้อยพจน์ กำหนดร้อยเส้น ปันวา จิ๊กุ่งในฮ้อย ด้อยวา-สนา บ้ำกั๋นไปมา ว่าบ่กิ๋นเส้น ๆ ...

[Siranoi]

.. ลิขิตกล๋อนสาร วอนวานเทพไท้ ตกออกเหนือใต้ พงไพรสิงขร
ผีสือผีกะ สับปะผีสอน ข้าขอวิงวอน สอนเขียนค่าวสร้อย
.. ความฮู้บ่หลาย ความอายเหลือน้อย เป๋นเด๊าะด่องด้อย วิชา แต้ใจ๋มันฮัก บ่หน้อยเลยหนา ม้อกผาถนา ฮักษาไว้หั้น
++++++++++
สว้สดีเน้อนักค่าวเจียงฮายตี้ฮักและกึ๊ดเติงหา..ขอเอิ้นบอกดัง ๆ ขอเป๋นกำลังใจหื้อทุกท่านอนุรักษ์ฮักษา ฮีตฮอยบ่าเก่าอย่างนี้สืบไปเน้อ..

[Siranoi]

...ขอฝากเสียง สำเนียงค่าวจ๊อย จากใจ๋ปี้หน้อย เฝ้ากอยแลหา ส่งสาร์นกระซิบ หยิบขึ้นมาจ๋า เขียนวอนใยมา น้ำต๋าหล่อเบ้า
...กึ๊ดเติงหาตั๋ว แม่บัวกาบเหง้า ก็สองคนเฮาเมื่อฮัก บัดนี้เจ้าไกล๋ บ่อาลัยรัก ปี้หนักหน่วงข้อน วอนครวญ
...น้ำต๋าปี้หน้อย บ่น้อยก๋ำสรวญ ขอกลีบลำดวน อย่าด่วนพรากข้าง ปิ๊กมาเต๊อะหนา มาจ๋าแอบอ้าง มาฮิฮ่วมสร้าง ตางเตว ขอเต๊อะน้องวิ จุ่งได้เฉลียว ฮักวิคนเดว..เต่าผืนฟ้ากว้าง ๆ...
(อิอิ..แต่งสด ๆ ดิบ ๆ)

[Siranoi]

... คนมีสี บ่ดีไปต้อง จ่างขัดขิ่งข้อง หมองตี้หัวใจ๋ อำนาจมากล้น จิ่งค้นขานไข ก่อนทำอะไร ใจ๋ต้องเมียดหมั้น
... ข้อดีข้อเสีย กึ๊ดเหีย ว่าอั้น เป๋นพันละวัน หลีกเว้น หูเปิงกวรหนา ต๋ามืนฝืนเก้น หื้อเป๋นย่างได้ เตวดี ขอวอนจิ่มเต๊อะ ปะเลอะสาบสี หันเปิ้ลบ่ดี จุ่งหนีพรากห้อง
... กอนว่าไปหนัว ทำตั๋วเกี่ยวข้อง เสร็จหมะก้องด้อง อาจเจอ จ่างลงยากนัก ต๋ำหนักหลังเสอ ขอเตือนหมู่เกลอ อย่าเผลอเข้าใกล้ ๆ