เขาเรื่องเลยละกันนะคะ เราคบกับแฟนมาได้ 3 ปี แฟนอายุ 27 เรา 28 (มีแฟนเด็ก)ช่วงระยะหลังๆ ที่เข้าปีที่ 3 เราไม่ค่อยอยากมีอะไรกับแฟน น่าจะมาจากความเครียด เครียดเรื่องงานบ้าง เครียดเรื่องครอบครัวที่บ้าน(แม่เราเสียได้ 12 ปี เรามีพี่ชาย 1 คน แต่พี่ชายไม่เป็นหลักเป็นฐาน กินแต่เหล้า ไม่ทำงาน ขอเงินที่เราบ้าง และให้เราช่วยรับผิดชอบเรื่องค่าน้ำค่าไฟที่บ้าน ส่วนพ่อมีครอบครัวใหม่ เราก็ส่งเงินให้ท่านบ้าง เพราะเราซื้อบ้าน 1 หลัง ที่ ตจว เองคนเดียวที่ต้องรับผิดชอบ (เรามาทำงาน ตจว) และเครียดที่แฟนไม่มีส่วนร่วมในการสร้างเนื้อสร้างตัวหรือสร้างครอบครัวร่วมกัน ถามว่าเขาเข้าใจเราไหมที่เราเครียด เขาก็พอเข้าใจอยู่นิดหนึ่งแต่ไม่มาก เวลาแฟนต้องการมีอะไรกับเรา แล้วเราปฎิเสธ ทำไมเขาไม่พอใจคะ แล้วก็จะโมโหว่าร้าย ว่าเราเสียๆหายๆ อี่เหีย อี่สั.. อี่ชั่ว ดูถูกเราอาภัพแม่ต่างๆนาๆ ใช่สิกุเงินเดือนน้อยกว่ามิง เชิญไปเอาคนรวยๆ นู่น (ถ้ามีไปนานแล้ว) 555+
สรุปเราคงผิดมากใช่ไหม ที่เราไม่อยากมีอะไรด้วย
เราอยู่คนเดียวยังมีปัญหาเลยครับ ตอนนี้2ชีวิตคิดดูว่าจะขนาดไหน ถ้ามีลูกจะขนาดไหน ผมว่าควรที่จะหันหน้าเข้าหากันผูดแบบ(เปิดอก หรือไม่เปิดก็ได้นะครับ) จะทำแบบไหนหรือทำอย่างไร เพื่อให้ชีวิตที่อยู่ดีขึ้น ถ้ายังไม่เข้าใจกัน บอกได้คำเดียวว่า เลิกครับ ขอให้ชีวิตคู่ของคุณมีความสมหวังนะครับ
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
