ใครหนอ...

[Cupid]

วันใดที่ เหี่ยวห่อ และท้อทด
วันใดหมด แรงใจ ไปทุกสิ่ง
ใครหนอใคร ให้เรา เคล้าแอบอิง
ไม่ทอดทิ้ง ห่างหาย ทั้งกายใจ

เมื่อยังเด็ก เล็กอยู่ เฝ้ากู่ก้อง
พร่ำเพรียกร้อง เจ้าหนู นั้นอยู่ไหน
ทั้งรักหวง ล้นทรวง ทั้งห่วงใย
ยิ่งกว่าไข่ ในหิน จวบสิ้นลม  

[Yim sri]

ใครคึนนั้น ที่เฝ้า รำพึงถึง
ยังซาบซึ้ง ตรึงตรา จะหาไหน
ใครคนนั้น ที่เขา  คอยเอาใจ
คอยห่วงใย ตั้งแต่เล็ก จนสูงวัย

[Cupid]

    ใครทำให้ ชอกช้ำ ระกำจิต
เคยใกล้ชิด อิงแอบ แนบเขนย
ทำให้รัก พร่ำพรอด ทำกอดเกย
ให้เฉลย เอ่ยมา อย่ารั้งรอ
   
    เรายังคอย พร่ำเรียก เฝ้าเพรียกหา
รักร้างรา พาเหงา แสนเศร้าหนอ
หลงรักเขา จึงเศร้า เพราะเฝ้ารอ
เงาใครหนอ เช้าเย็น ไม่เห็นเลย 

[Yim sri]

ใครกันนะ              ที่ทำให้       ฉันใจสั่น
สบตากัน            ฉันครั่นคร้าม    ลานลนแย่
ยามเยื้องกราย      มาใกล้ใกล้      หัวใจแป
อ๋อ แน่แท้            เจ้าหนี้          ที่ทวงเงิน

[Yim sri]

ใครหนอใคร         ทำไม          หายไปไหน
ปล่อยไว้ให้        ฉันและลุง       ยุ่งอยู่สอง
ลุงโต้มา            ฉันตอบไป      คล้ายประลอง
แล้วพวกพ้อง      ย่องไปไหน    ใคร่รู้จัง

[Cupid]

   ไม่มีใคร เห็นใจ กันบ้างหวา
ปล่อยลุงป้า คุยกัน มันล่องหน
เงียบหายกริบ ทั้งวัน มันชอบกล
ไปตกหล่น เมียงมอง อยู่ห้องใด 

[Cupid]

  เจ้าเป็นใคร นั้นหรือ จึ่งดื้อนัก
เจ้ารู้จัก เชื่อฟัง กันบ้างไหม
เมื่อยังเด็ก นั้นเจ้า เอาแต่ใจ
เจ้าเป็นใคร อ้อล้อ ตอแหลจัง...

[Cupid]

  คราใดเจ้า  เบิกบาน  และหรรษา
ตัวของข้า  สุขใจ  กระไรแสน
เหมือนอยู่บน  ชั้นสวรรค์  วิมานแมน
จนจบแดน  จรดโลกา  แผ่นฟ้าไกล...

[Cupid]

   คราใดเจ้า  หมองหม่น  ระคนทุกข์
ข้าสิ้นสุข  ทุกข์กว่า  เป็นไหนไหน
เจ้าครวญคร่ำ  ไห้ปริ่ม  ปิ้มขาดใจ
เหมือนหทัย  ข้าถูกบาด  แทบขาดรอน...

[Cupid]

   คราเจ้าป่วย  นอนไห้  เจ็บไข้หนัก
เฝ้าฟูมฟัก  ใส่ใจ  มิได้ห่าง
อดตาหลับ  ขับตานอน  บ่ห่อนวาง
ทำทุกอย่าง  เพื่อเจ้าฟื้น  คืนเหมือนเดิม...

[Cupid]

  ใครที่ชอบ  ผัดวัน  ประกันพรุ่ง
ผัดจนยุ่ง  นุงนัง  รุงรังหนา  
ผัดพรุ่งนี้  วันนั้น  ฉันจะมา
แล้วหนีหน้า  เร้นกาย  หลบหายไป...

[หมูน้อย]

ใครเคยมั่นวาจาสัญญาไว้
เจ้ามาลาไปไกลเหินห่าง
จำได้ไหมสัญญาใจสุดอ้างว้าง
เจ้าไม่ว่างแวะเวียนมาบ้างเลย
 

จะมีใครกี่คนสนใจแม่
ความรักแท้จากใจแม่มีมากล้น
แม่คนเดียวเลี้ยงดูได้ลูกทุกคน
ยอมทุกข์ทนลูกสุขล้นคือแม่เรา

เหลียวมองหาแก้วตาดวงใจแม่
ด้วยความแก่สายตาแม่ผู้แก่เฒ่า
มองเห็นใครในใจใช่ลูกเรา
เห็นแค่เงาก็นึกเดาเป็นลูกตน

ด้วยความจริงแม่นั่งอิงพิงต้นเสา
ในใจเศร้าเพราะลูกเราเขาไม่สน
จะมีไหมใครเข้าใจยามอับจน
น้ำตาล้นใจหมองหม่นเฝ้าทนรอ

คนเดินผ่านมองเห็นบ้านกับแม่เฒ่า
สื่อความเหงาสะท้อนเอาพาใจท้อ
สงสารใจอยากถามไถ่ใจที่รอ
อยากจะขอเป็นลูกแม่ดูแลแทน....

แต่งโดย  หมูน้อย

[♡♡<Fairy>♡♡]

 ...ใครหนอใคร  เห็นเรา  เหงาเงียบขรึม
เห็นเราซึม  เศร้าหมอง  ไม่ผ่องใส...
ใครคนนั้น  ไม่หนีห่าง  ไม่ร้างไกล
ใครคนนั้น  เฝ้าอยู่ใกล้  ไม่เว้นวัน.. 

[Cupid]

อกละมุน  อุ่นละไม  อาบไอรัก
เป็นที่พัก  พิงใจ  ไว้อิงแอบ
อกใครหนอ  ให้เรา  ได้เนาแนบ
คราปวดแปลบ  เจ็บไข้  ป่วยใจกาย...

[Cupid]

   ยังมีใคร  ที่ไหน  อีกไหมหนอ
มาพนอ  คลอเคล้า  เฝ้าไม่ห่าง
ห้ามริ้นไต่  ไล่ไร  ไม่ละวาง
สุดฟ้ากว้าง  มองไป  ไม่เห็นมี...  

[Cupid]

   ใครที่เคย  มาเฝ้า  ทุกเช้าค่ำ
คราหน้าคว่ำ  ยังวอน  เฝ้างอนง้อ
เฝ้าปะเหลาะ  ให้คลาย  หายหน้างอ
ได้หัวร่อ  ผ่อนคลาย จนหายเพลีย

   แต่บัดนี้  ไม่มีเขา  เหงาดวงจิต
โอ้มิ่งมิตร  เคยชิดใกล้  ไปไหนเสีย
หรือว่าเรา  เก่าไป  ไม่เคล้าเคลีย
ให้ละเหี่ย  หดหู่  อดสูจริง...

[KhonKaichon]

ขอเข้ามาทักมาย สหายมิตร
ผมมาใหม่ไม่สนิท กับเพื่อนผอง
อยากรู้จักมักคุ้นสำเนียงร้อยกรอง
จึงอยากลองมาแนะนำ ให้หนำใจ

[Cupid]

   ยินดีที่  รู้จัก  นักเลี้ยงไก่
อยากกินไข่  เมื่อใด  ได้สมหวัง
เพราะได้ใช้  ส่งเสริม  เพิ่มพลัง
ให้กำลัง  กลับมา  คราอ่อนเพลีย

[Siranoi]

     เห็นภาพแล้ว ขำขำ จึงนำถือ
มาเล่าลือ เฮ๊วเฮ๊ว เสวสันหลัง
แม่อุ๊ยแก ส่องเขียด ละเมียดระวัง
ทั้งท่านั่ง ท่าส่อง ต้องมนตรา
  .... เอ๊ะ! รึเราแซวผิดห้องอ่ะเนี่ย ...

[KhonKaichon]

สวัสดีแม่งาย ยามขวายหน่อย
ผมข้าน้อย เด็กเลี้ยงไก่ไม่หายหนี
จะพยามเข้ามาถ้าได้มี
โอกาสดี เน็ตบ่เน่า บ่เศร้าใจ๋