ขอบพระคุณทุกคำแนะนำครับ ตอนนี้ผมก็คงรอเวลาย้ายออกจากหอ แต่ก็ยังไม่ได้งานที่ไหน และก็ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะหันไปทางไหนครับ มันคิดอะไรไม่ออก สับสนไปหมด คิดจนปวดหัว ทานยาแก้ปวดไปหลายแผงแล้วครับ
กลับไปตั้งตัวที่บ้านเกิดก่อนมั้ยครับ ถ้ามีที่ไร่ที่นา ก็น่าจะทำอะไรได้บ้างนะครับ
ลองๆดู ผมก็กำลังจะกลับบ้านเกิดไปทำไร่นาและดูแลพ่อแม่ไปด้วยครับ
เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านๆมาทำให้รู้ครับ ไม่ว่าเราจะแย่ขนาดไหนๆ
สุดท้ายพ่อแม่ก็ยังรักเราเหมือนเดิมครับ ต่างจากคู่ใจที่เคยคิดว่ารักกันจริง
พอเห็นเราในมุมที่เขาไม่ชอบ เขาก็บอกรับไม่ได้ ไอ้เราก็ทำใจและมีแต่พ่อและแม่
ไม่ว่าเราจะทุเรศ สกปรก ขนาดไหนท่านก็ไม่เคยรังเกียจเราเลยแม้แต่ครั้งเดียว
มีแต่ให้กำลังใจเรา จงสู้ต่อไปครับ บางครั้งถ้าทางโลกมันเหนื่อยล้าเกินไปก็ลอง
หาทางธรรมหรือทำบุญทำกุศลกับมนุษย์ด้วยกันบ้างก็ได้ครับ อาจจะช่วยเยียวยาจิจใจได้