อยากได้ค่าว หรือ กำซอ ตี่เปิ้นอู้บ่าวอู้สาวกั๋นสมัยก่อนครับ
เกยฟังในเวป CM77 เมินละแต่หาฟังบ่ได้แล้วครับ
ใครมีผ่องครับ อยากได้ขนาดครับ
ขอบคุณล่วงหน้าครับ
กำอู้บ่าวอู้สาว สมัยบ่าเก่าในสมัยบ่าเก่าหลังจากตี้กิ๋นข้าวแลงแล้ว หมู่บ่าวก็จะจวนกั๋นไปแอ่วสาว ซึ่งยามเมื่อเตียวตางไปนั้น บ่าวก็จะจ๊อยประกอบดนตรี มีซึงพ่อง สล้อพ่อง ไปต๋ามหนตาง ดังนี้..
ตัวพี่ทุกข์ คำกึ๊ดก็เถียว อยู่คนเดียว บ่มีคู่เฝ้า
ชาตาเป็น เดนคนบ่าวเถ้า ก็ตามทีมันเต๊อะน้อง
เพราะเป็นคนจ๋น ไผบ่ปากป้อง หมองต่ำหน้าเหงาดาย
บัดเดี๋ยวเดียวนี้ ว่ามีที่หมาย หันสายลำดวน ก็หวนใคร่ได้
มาซงหลงเมา ใคร่มาอยู่ใกล้ กลั๋วสีทองใบบ่รัก
ของกิ๋นบ่ลำ กลัวน้องบ่มัก จักดักอยู่ได้ฤาดี
พี่เมารักน้อง สองสามขวบปี๋ ใคร่แฝงนารี จึงมาฟู่อู้
พี่ขนกำแปง เตื่อมแถ้งเต็มตู้ ขอปออิ่นดู ปี้จั๊น
เต๋มตั๋วจักต๋าย บ่มายจอดยั้ง จักต๋ามเตื่อมสร้าง คำแพง
เจ้าช้อนที่รัก ขออย่าใจแข็ง หล้างเหลียวมาแยง คนผลาญต่ำหน้า
บ่ได้เป็นผัว ขอเป็นขี้ข้า ขอตั๋วนายนาแต่งใจ๊ ……………..
--- เมื่อไปถึงบ้านหญิงสาวแล้วบ่าวก็จะจ๊อย ---เดิ๊กมามะม้อย น้ำย้อยตีนกลอน เดิ๊กมาออนซอน ดาวหมองหม่นฝ้า
เงียบเหงาใจ ไปทุกหย่อมหญ้า -- วิเวกวังเวงเงียบภัก
มนุษย์ทั้งหลาย นอนในสำนัก -- ดักเงียบปิ้งเย็นวอย
ลมก็บ่พัด สงัดหายสอย -- แสงเดือนมอย ลอดลายกิ่งก้าน
หันวุยวุย ไปผับทั่วบ้าน -- หนาวเย็นคิง สะท้าน
ง่อมงันใจ ดวงทัยเหี่ยวม้าน -- บ่มีคู่ป้องนอนพิง
บ่มีคู่ซ้อน ใฝ่ข้องอาสิง -- หนาวเย็นคิง คนเดียวเดี่ยวดั้น
เพิ่นมีคู่สม เชยชมเผื่อฝั้น – แต่ตัวชายเราขาดไร้……………
ชาย- ฮะแอ้ม
แม่- เสียงแห่งไผ จ๋ามจ๋ามไอไอ อยู่ตางลุ่มหั้น ฟังลูอี่หน้อย
สาว- มันเป็นเสียงไผ จามจามไอไอ อยู่ตางลุ่มหั้น
หนุ่ม- อีนายนาฏน้อง อ้ายมาแอ่วหา จักเกิ๊กเกาขา ขึ้นไปนั่งอู้
สาว- ขึ้นมาเพ้เต๊อะ บ่เกิ๊กตางไผ อยู่ตีนคันได เกิ๊กตางหมาโก้ง
หนุ่ม- กันน้องว่าแต๊ แม่น้องก็ตาม อ้ายคนบ่งาม ใคร่ขึ้นไปอู้
สาว- ขึ้นมาเพ้เต๊อะ เปล่งแจ้งกลางตา งามบ่งามตา หล้างหันเป่งป๊อย
หนุ่ม- กึ๊ดยากแต๊ตั๊ก จักขึ้นไปหา กลัวอ้ายเปิ้นมา ปะใส่ใล่เถ้
หญิง- ขึ้นมาเพ้เต๊อะ บ่ถ้ากลัวไผ บ่มีคนใด มาแอ่วหาข้า
ตั้งแต่เป็นสาว บ่าวบ่หันหน้า หันท่าจักมีคืนนี้
หนุ่ม- ขอเสี่ยงคำรัก ห่อใบหมากหนุน แกงปลาใสทุน กินแล้วทุ่นใส้
แม่- เออ อู้กันเต๊อะเน้อ แม่จะไปนอนก่อนละ
หนุ่ม- ขอนั่งตั๊ดหนี้ อยู่สักบึดใจ มอนตาไหล บ่หล้างว่าถี่
ผีเจ้าที่บ่หล้างว่าสัง สีดำปังบ่หล้าปึ๊ดโจ่ง
สาว- หมดข้อยล้อย เหมือนกลางวิหาร พ่อร้างบ่ปาน บ่าวจี๋บ่ข้อง
บ่มีไผไหน จักใฝ่ใจ๋ข้อง น้องอยู่คนเดียวง่อมล้ำ
หนุ่ม- อ้ายบ่เชื่อ ไม้ใหญ่นัก หุมจักมีผี คนงามดี ช่างมีคนเฝ้า
สาว- ไม้ใหญ่แต๊ ตางในมันกล๋วง ซ้ำด้วงจีใน ใช้การบ่ได้
หนุ่ม- มีแล้วบ่ว่ามี ล่ายผีก็บ่ฟัง ล่ายคนดำปัง อย่างอ้ายก็บ่เชื่อ
สาว- ข้าเจ้าผางร้าย ร่างเหมือนผีโขน อยู่เป็นคนโตน ไผบ่ใฝ่เฝ้า
วันนี้เป็นบุญ แห่งตัวน้องเหน้า จุงพาเอาพี่ไธ้
หนุ่ม- น้องงามยิ่งนัก ผ่อตาปอขำ ปอหลงลืมคำ เจี๋ยรจ๋านั่งอู้
พี่ผ่อขนต๋า แห่งชายพอหลู้ ขนคิงชายเยือกย้าว
คันเป็นหมากต๋าล หมากลานหมากป๊าว จักเกาะกิ่งก้านยองลำ
พี่จักปลูกไว้ บ่หื้อไผหัน จักก่อยังคั้น คดดินขึ้นป้อ
สาว- คำว่าปากแต๊ ใจในบ่ต๋าม เอาน้ำใสงาม มาล้างซ่วยหน้า
บ่ถ้ามาจุ ตัวญิงม่อนข้า บ่ใช่คนงามร่างแค้ว
ผ่อร่างของญิง เหมือนอึ่งถูกแร้ว บ่สมพี่อ้ายคนงาม
ผ่อท้องก็เภ้อ ขี้ปุมก็หลาม เซาะหาตางงาม วันค่ำบ่ได้
หนุ่ม- งามเลิศล้ำ เจ้าแว่นงามใส ใครตายเป็นไฮ ไปติดแจ่งผ้า
ใคร่ตายเป็นหวี เป็นแป้งทาหน้า เป็นน้ำมันทาลูบซ้อง
ใคร่ตายเป็นป๋อ เป็นบ่วงเชือกคล้อง ไปผันผูกเจ้ายามนอน
ใคร่เป็นเรือดน้อย ซุกไซ้ไต่หมอน เดิ๊กมาออนซอน
จักหลอนไต่แก้ม
สาว- บ่ถ้ามาเยาะ มาไยหื้อหลง เหมือนกับแมวโพง จุกินไก่หน้อย
มาจุหื้อสาว ป๋าวใจ๋โศกสร้อย ป๋างพายลุนเมื่อซ้อย
ยามหนที ว่าดีเรียบร้อย ป๋างเก่าเกื้อทุมเท
เชื่อคำคนนัก ช่างมักใจเหว๋ เหมือนกันลิเก เลิกแล้วแก้เสื้อ
หนุ่ม- เชื่ออ้ายเต๊อะ เป็นคำสัตย์จริ๋ง บ่จุหลอกญิง ที่แปงขวัญหล้า
อ้ายหมายใจ๋จ๋ง ใคร่ทรงซ้อนผ้า ตราบชีวามิ่งม้วย
สาว- คนอู้เพราะปาก เสนาะหูใจ๋ กึ๊ดมากึ๊ดไป เชื่อใจ๋บ่ได้
ใครปลูกสลิด ติดต้นไม้ใหญ่ ซ้นสามสีตวยบ่รู้
หนุ่ม- มีนึ่งแล้ว บ่แอมแถมสอง ขี่เรือน้ำนอง ซ้อนสองช่างหล้ม
สาว- มีนึ่งแล้ว จะแอมแถมสาม มันช่างปาราม ปาเคิ้นบ่ได้
หนุ่ม- คันว่าท่าวี่ อ้ายพี่เต็มใจ บ่รักคนใด สืบไปวันหน้า
ขอมอบอินทรีย์ ชีวิตแห่งข้า กับอโนชาน้องไธ้
สาว- บ่ถ้ามาจุ ขมุควาญช้าง ช่างเสียค่าจ้างเงินคำ
จุคนเคิ้นค้าง ช่างเป็นบาปกัมม์ เสียมันได้วำ พลิกคืนบ่ได้
หนุ่ม- คันอ้ายจุญิง หื้อฝีออกในท้อง ตุ่มพิษอ้อมลำคอ
ขี้เสี้ยนดอกหมาก ขึ้กลากดอกปอ ขี้หิดขี้คอ หมอยาบ่ได้
สาว- ฉิบหายพลันตาย เกิดเป็นงัวล้อ หื้อสมดั่งข้อวาทา
หื้อสมที่นึก อันชายมาหา หื้อสมวาทา ชายจาทุกข้อ
หื้อตกอบาย นารกแสนหม้อ หื้อสมคำพอคู่เชื้อ
ชายตายไป อย่าได้รั้งเรื้อ อยู่ที่ห้องอบาย
หนุ่ม- ฟังคำน้องไธ้ อ้ายหวั่นนักหนา จักขออำลา ไคลคลาพอกเต้า
จักจำเอาคำ แห่งนายน้องเหน้า ไปนอนคืนอ่านกึ๊ด
หล้างจักสม อารมณ์ที่พึด จักพลิกพอกหน้ามาไช
ขอลาก่อนเต๊อะ บ่ใช่ใจไกล มันเดิ๊กล้ำไป อยู่เมินบ่ได้
สาว- ไปเต๊อะไปเต๊อะ บ่ใช่ว่าจำ กลางดงดำ ไปเดิ๊กเดิ่นข้อน
ถ้ายังสนใจ อาลัยใฝ่อ้อน หื้อพลิกมาไจแถมเน้อ
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
