สำนวนซอเรื่อง น้อยใจยา ทำนองล่องน่าน
ดวง….ดอกไม้เบ่งบานสลอน หมู่ภมร ภู่เผิ้งสอดไซ้
ดอกพิกุล ของเปิ้นต้นใต้ ลมปั๊ดไม้ มาสู่บ้านตู๋
ฮู้แน่ซัด เข้าสู่สองหู ว่าสีจมปู ถูกปั้มเก้าเนิ้ง….
เก๊ามันต๋าย ปล๋ายมันเซิ้ง ลำกิ่งเนิ้ง ต๋ายโก้นตวยแนว
ดอกพิกุล ก็คือดอกแก้ว ไปเป๋นของเปิ้น แล้วเนอ….
แต๋ม….เก้าเนิ้ง กิ่งมันบ่ถอน บ่ไหวคอนเฟือน เตี่ยงมั่นแต้เล้า
ต๋ามกำลม ตี่ปั้ดออกเข้า มีแต่เก๊า ไหวหวั่นคอนเฟือน
กิ่งมันแต้ บ่แซเสลือน บ่เหมือนลมเจยรำเพยกะจะนั้น….
ใจ๋คำหญิง นี้หนิมเตี่ยงมั่น บ่เป๋นของเปิ้น คนใด
ยังเป๋นกระจก แว่นแก้วเงาใส บ่ไหวคอนเหงี่ยง จายเนอ….
ตั๋ว….ปี้น้อย จะขอถาม ต๋ามกำลม เปิ้นมาเล่าอู้
ว่านายมีจู้ อยู่บ้านวังสิงห์คำ ฝ่ายตางปุ้น เปิ้นมาใส่ประจ๋ำ
บ้านวังสิงห์คำ เปิ้นหมั้น กั๋นไว้แล้ว
ฝ่ายบ้านตั๋ว น้องนางแว่นแก้ว ก็ตกลงแล้ว บ่าใจ่กาหา
เปิ้นจักกิ๋นแขก แต่งงานก๋ารวิวาห์ เมื่อใดจา ปี้น้อยใคร่ฮู้เก้๊า….
ส่วนใจยา บ่สมเปิงเจ้า เพราะปี้เขียมข้าวของ เงินทอง
ฝ่ายตางนาย ตึงบ่หมายเกี่ยวข้อง มาละหมองต่ำ ก้อยเนอ….
ตั๋ว….น้องนี้ บ่ละไหลหลง ก๋ารตกลง ก็ยังบ่แล้ว
จึงเจิญตั๋ว ปี้มาห้วยแก้ว ก็เพราะใคร่ฮู้ กำฟู่กำจ๋า
เจ้าเจิญตั๋วน้อย ปี้มาเปิกษา จะว่าใดจา ตั๋วน้องก็ใคร่ฮู้….
ก๋ารตี้มาฟู่อู้ จะเอาเป๋นจู๊ กะว่าเอาเป๋นเมีย
ฤาจะลบล้าง ลืมลายหน่ายเสีย บ่เอาเป๋นเมีย ฤาจะทิ้งก็เสียแล้ว….
ฤาจะเอาเป๋น เมียนางจ๊างแก้ว อยู่เป๋นกู้ เตียมคิง
ขอบอกนาย หื้อแน่ใจ๋จริง บ่อำพรางนาฏ น้องเนอ
บ่….จุ๊หลอกน้อง หื้อหม่นหมองหมาง
บ่ล่อลวงพราง แม่นางฮ่างแค้ว ปี้หมายเอาเป๋น เมียนางจ้างแก้ว
บ่หื้อคลาดแคล้ว เรื่องก๋านสิเนห์ หลอนแก้วน้อง ใจ๋ยังบ่เหว
เตี้ยงสมคะเน เหมือนปี้กึ้ดเล้า….ก๋านฮักกั๋น ของข้ากับเจ้า
เปรียบเหมือนเหล้า กับปาง ปากกำใด ปี้ก็ตึงอ้าง บ่ใจ่จ๋างจาก น้องเนอ….
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
