ความคิดเหมือนผมเปี๊ยบเลยเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ศึกษา ปฏิบัติ ทำผิดๆ ถูกๆ
หาวัดที่จะบวช ต้องเอาสายปฏิบัติ แล้วก็ตัดสินใจบวช ที่ไหนได้ครับ
สิ่งที่เจอคือ ของปลอม จอมปลอม ขนาดเราดูแต่ตัวเราเอง สุดท้ายก็ไม่ไหว
ต้องสึก เพราะถ้าไม่สึกก็ร่วมขบวนการหลอกต้มตุ๋นชาวบ้าน ปฏิบัติเพื่อโชว์ให้
ศรัทธา ญาติโยมเห็น เพื่อเขาจะได้เข้ามาทำบุญ อาบัติเล็ก อาบัติน้อย ภาวนา
ยังไงก็ไม่ขึ้น
ผมแนะนำในฐานะที่เคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาก่อน คือ ถ้าอินทรีย์ไม่แกร่งกล้าพอ
อย่าเพิ่งครับ อธิบายง่ายๆ คือ ถ้าเมื่อใดที่อารมย์ที่มาปรุงแต่งต่างๆ ย้อมจิตติด เมื่อนั้น
เราจะกระสับกระส่าย อยู่ไม่ได้ตามอำนาจบงการของกิเลส ที่มาในรูปแบบต่างๆ
ถ้าอินทรีย์แก่กล้าพอ คือ บุญ วาสนา บารมี พอในระดับหนึ่ง เมื่อใดที่กิเลสมันครอบงำจิต
จิตมันจะถอนตัวออกมาเป็นแค่ผู้รู้ ผู้ดู อารมย์ต่างๆ มันจะย้อมจิตไม่ติด มันแยกตัวออก
จากกัน ถ้าแบบนี้ ปลีกวิเวก อยู่โดดเดี่ยว อยู่รวมกับคนทุศีล ผิดศีล ยังไงก็ได้ครับ
ถ้าบวชเป็นพระศีลต้องครบตามพระธรรมวินัย อาบัติเล็ก อาบัติน้อยต่างๆ ภาวนายังไง
ก็ไม่ขึ้น จะเป็นพิษเป็นภัยแก่ตัวเองเสียปล่าว
ในเชียงรายมีครับ วัดที่พระสายปฏิบัติ และปฏิบัติตรงตามพระธรรมวินัย
อยากทราบก็สอบถามทางกล่องข้อความ ขอรายละเอียดของตัวท่านด้วย
ว่าอยากบวช อยากปลีกวิเวก ด้วยสาเหตุอันใดครับ
---------------- เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง ...........................
อย่าคิดว่าบวชแล้วจะหลุดพ้นทุกเรื่องครับ .............. ถ้าบวชแล้วไม่หลุด ไม่พ้น..........แล้วจะลำบากยิ่งนัก เพราะจะไม่เหลืออะไรให้ยึดเหนี่ยวจิตใจ................. อย่าหลีกหนีปัญหา ให้มีสติ พินิจ...........ครับ
อำนวยพรให้เห็นทางเดินครับ