สวัสดีครับน้าๆ
ผมมีเรื่องอยากจะมาเล่าให้ฟังเกี่ยวกับชีวิตคู่
ตอนนี้ ช่วงชีวิตคู่ของผมแย่ลงมากๆครับ ผมกับแฟนคบกันมาตั้งแต่ ม 2 ตอนนี้ก็กำลังจะขึ้นปี 2 แล้วครับ
เรื่องก็กำลังมาเกิดขึ้นเมื่อต้นปีนี้ครับ รู้สึกว่าเราจะเริ่มคุยกันไม่รู้เรื่อง ต่างคนต่างใช้อารมณ์ในการตัดสินใจ จะแก้ยังไงก็แก้ไม่ได้ครับ ก่อนหน้านี้หลายปีผมเป็นคนเจ้าชู้มากนะครับ มีเล็กมีน้อยตลอด ครั้งล่าสุดผมตัดสินใจเลิกทำตัวเจ้าชู้
เพราะผมสัญญากับเธอไว้ ผมก็ไม่คุยกับสาวคนอื่นเลยนะครับ เพราะผมเปลื่ยนไปก็ไม่รู้ ทำให้เขาเริ่มเบื่อผม เขาเป็นคน เอาใจตัวเองมากนะครับ เพราะแฟนผมเขาเป็นลูกคนเดียว
ผมต้องยอมทำตามใจแกทุกอย่าง ทั้งๆบางวันผมเหนื่อยมาก อยากพักผ่อน ผมก็ต้องพาแกไปนู้นนี้นั้นให้ได้ดั่งใจแก ถ้าไม่งั้นแกก็จะงอล งอลหนักด้วย ดูเหมือนวาแฟนผมจะไม่เป็นผู้ใหญ่เท่าไหร่
ผมเคยถามเขานะครับ ว่าทำไมถึงทำตัวแบบนี้ ผมสั่งผมสอน ทำไมถึงไม่จำ งอลใส่อีก เขาบอกว่า พ่อแม่เรายังไม่เคยสอนไม่เคยว่า แล้วทำไมต้องทำตามตัวด้วย ผมบอกตามตรงนะครับ ผมแถบทรุดเลยครับ เมื่อได้ยินแบบนั้น
แต่ผมก็ปรับตัวนะครับ พยายามไม่ด่าแกไม่สอนแก แต่แกก็ทำตัวเหมือนปกติ เมื่อ 3-4 เดือนนี้ เรารู้สึกว่า มีเรื่องอะไรเข้ามาในชีวิตเยอะมากครับ ต้องทะเลาะกันทุกวัน เพราะเรื่องเดิมๆ
บางครั้งผมก็แอบคิดนะว่าแกมีใครอีกคนหรือเปล่า แต่แกก็ไม่มีนะ ทุกวันนี้เหมือนคนไม่มีสิทธิในตัวแกเลยครับ ผมงอลผมก็หายเองเก็บความรู้สึกไว้คนเดียว แต่กลับกัน ถ้าเขางอล ผมต้องง้อ ง้อทุกวิถีทางให้เขากลับมาเหมือนเดิม
มาถึงทุกวันนี้ผมรู้สึกเหนนื่อยครับ เหนื่อยจริงๆ ผมอยากพักนะ แต่ผมขาดเขาไม่ได้ ใครมีอะไรแนะนำให้เขาเห็นค่าในตัวผมบอกผมทีนะครับ
อยู่กับเค้า อย่าไปบงการเค้าครับ เค้างอลเรา ไม่มีคนอื่นก็ดีแค่ไหนแล้วครับ ของผมนี่มีลูกด้วยกันเร็ว อยู่ด้วยกันที่บ้าน ตั้งแต่ ม.4 เข้าธันวานี้ก็จะ 8 ปีแล้ว ผมไม่เจ้าชู้แต่ก็ไม่ได้ดีเลิศ มีเรื่องระหองระแหงกันตลอด แฟนผมแอบคุยกับคนอื่นในเฟส ไอ้คนที่คุยโทรมาก็มีจับได้หลายครั้ง บางช่วงเบื่อก็กลับบ้านช้าบ้าง กินเบียร์บ้าง จนตั้นปีไปฝึกงานกรุงเทพฯ กลับมาก็ทำดีกับเค้าจนถึงที่สุด แต่กลับมาใจสลาย จับได้ว่ายังคุยกับคนนึงที่ผมไม่ชอบเอามากๆ ทนกับคนนี้มาเป็นปีจนตอนนี้ผมกับแฟนก็เลิกกันไปได้เดือนกว่า บอกตามตรงว่าใจยังโหยหาเค้าตลอดครับ อยากให้กลับมา แม้ตอนพิมพ์ตอบกระทู้นี้ก็ตาม
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
