ความอัดอั้นใจ

[Nong"'matoom so cute*--*]

 

[มะระหวาน]

อืมมมม ยอมจากไปดีกว่าครับ รับภาระหนักเกินไป

[sama-air]

 ใจเย็นๆคับ หันหน้าคุยกันก่อนบ่าดีก่ะคับ  ในเมื่อตัดสินใจมาอยู่กับเขาแล้วก้อต้อง รับ ในส่วนนี้ของเขาโตยคับ
เขานอนกอดเฮา บ่าได้นอนกอดลูกคับ มีหยังก้อคุยกันก่อนคับ 

[Nong"'matoom so cute*--*]

 

[PsychoTakz]

ยังไงเราก็เป็นคนนนอกสำหรับเขาแล้วล่ะ ลูดทำอะไรก็ดีหมด เราทำอะไรก็ผิดหมดแบบนี่ไม่ทนดีกว่า

[veaha]

ถ้าคุณเรียกเด็กๆ ว่า "มัน" ผมว่าคุณไม่ควรใช้ชีวิตร่วมกับพวกเค้าแล้วแหละครับ

[เล็กไอคิว คอมพิวเตอร์]

ถ้าคุณไม่รักลูกเค้า คุณจะอยู่ได้เยี่ยงไร อยู่กันไป ยังไงก็ไปไม่รอดครับ

[ATTC#5]

ถ้าคุณเรียกเด็กๆ ว่า "มัน" ผมว่าคุณไม่ควรใช้ชีวิตร่วมกับพวกเค้าแล้วแหละครับ

+100 ครับ นี้แหละปัญหาที่ผมกลัวที่สุดที่จะรับใครสักคนเข้ามาในชีวิตของพ่อ ลูกติด

[tung 7737]

คิดเสียว่าเป็นความรักครับ ระหว่างวัย ใจเย็นๆ เขาคงไม่ด่าทุกวันมั้งครับ สู้ๆ

[Maxver77]

ใจเย็นๆคับ หันหน้าคุยกันก่อนบ่าดีก่ะคับ  ในเมื่อตัดสินใจมาอยู่กับเขาแล้วก้อต้อง รับ ในส่วนนี้ของเขาโตยคับ
เขานอนกอดเฮา บ่าได้นอนกอดลูกคับ มีหยังก้อคุยกันก่อนคับ 

เยี่ยมๆๆๆๆๆๆๆๆๆครับความคิดนี้ๆๆๆๆๆๆ

[CK SPEED PART]

ยอมๆไปเถอะครับ ถ้าเค้ายังดูแลคุณดีอยู่

[รับเหมาต่อเติม]

 :

[ตาต้อม]

ถ้าคุณเรียกเด็กๆ ว่า "มัน" ผมว่าคุณไม่ควรใช้ชีวิตร่วมกับพวกเค้าแล้วแหละครับ

ถ้าอ่านดีๆไม่ได้เรียก"มัน"แค่เด็กนะครับ

มาอยู่กับพ่อม่ายลูกติด3คน เราคือเมียใหม่ เวลาเราทำอะไรผิดนิดหน่อยมาว่า มาด่า พอลูกมันทำอะไรผิดหาข้อแก้ตัวต่างๆนาๆให้มันคุณคิดว่ายังไงบ้าง กะว่าจะให้เขาเลือกเอา หรือเราจะต้องทนอยู่กับพวกมัน

[faraway]

อัดอั้นตันใจ ก็ส่วนนึง ไม่ได้เข้าข้างใครนะครับ แต่ที่อ่านจากภาษาเขียน เหมือนไม่ได้อยู่กันเพราะความรัก นึกย้อนดูครับเป็นคุณจะเลือกลูกติด หรือ สามีใหม่ 

[Nong"'matoom so cute*--*]

 

[faraway]

ดูจากที่คุณเขียนมา คุณเป็นคนที่คนข้างก้าวร้าว เก็บอารมณ์และความรู้สึกส่วนตัวไม่อยู่ คุณเอาเรื่องในครอบครัวมาโพสปรึกษาในบอร์ดสาธารณะด้วยภาษาเขียนที่ไม่ค่อยจะสุภาพ แล้วแบบนี้คุณจะไปสอนหรืออบรมใครได้ คนที่เค้าไม่ฟังคุณไม่ใช่ว่าเป็นคนผิดไปซะทุกเรื่อง

คุณโพสชีวิตส่วนตัวคุณโดยที่ไม่มีรายละเอียดอะไรมาประกอบคำถาม ใครก็ตอบหรือให้คำปรึกษาคุณได้ค่อนข้างแคบ แต่ที่ผมเห็นคือภาษาเขียนที่ดุดันผมก็ตอบไปตามความรู้สึก ลูกเค้าไม่ฟังคุณถ้าเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรมหรือธรรมเนียมปฎิบัติแล้วพ่อเค้ายังเข้าข้าง คุณก็ตัดสินใจเอาครับ ว่าถ้าทนอยู่แล้วคุณเสียความรู้สึกลงทุกวัน มีทางเลือกหรือทางเดินอื่นก็ถอนตัวออกมาครับและก็ปล่อยให้กรรมเป็นเครื่องตัดสิน แต่ถ้าหมดหนทางก็ต้องทนๆไป  ลูกเค้าไม่ฟังคุณไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะคุณมาทีหลังและก็ไม่ได้เลี้ยงเค้ามาตั้งแต่เกิด ใช้วุฒิภาวะที่คุณมีมากกว่าเด็กไตร่ตรองแก้ไขปัญหาครั้งนี้ครับ ผมไม่ได้เห็นคุณเป็นคนไม่ดีนะแต่อยากให้คุณใจเย็นลง ปรึกษาหรือคุยกับใครในครอบครัวนี้ไม่ได้ ก็กลับไปและใช้ชีวิตกับคนในครอบครัวเราสักพัก  โชคดีครับ

[james_cr2001]

ว๊าดโซ๊ะ  สยองเลย  เล๊ะตุ้มเป๊ะแน่นอน ครอบครัวนี้
แม่ใหม่ กับลูกเมียเก่า เคยเห็นเรื่องจริงด้วยครับ เล่าให้ฟัง
มีครอบครัวครอบครัวหนึ่ง คนเป็นแม่เสียชีวิต ไม่นานปีกว่าๆ
ตัวพ่อก็ไปคว้าเอาเมียใหม่ เข้ามาอยู่ในบ้าน ลูกชายอายุ 10 ขวบงงๆ
แม่ใหม่คนนี้เกลียดลูกเลี้ยงมาก สบู่ ยาสีฟัน เก็บใส่ตู้ล็อค ไม่ให้ลูกเลี้ยงใช้
เผาพริกเผาเกลือแช่งชักหักกระดูกลูกเลี้ยง เหตุการณ์นี้ผมเห็นกับตา
เลยเรียกลูกเลี้ยงเค้ามาแอบดู และสอนเด็กคนนี้ไปว่า "ดูน๊ะหนู แม่เลี้ยง
คนนี้มันไม่ได้รักหนูเลย ต่อจากนี้ไปให้ระวังแม่เลี้ยงคนนี้ไว้ให้ดี"

ปัจจุบันพ่อเขาเสียชีวิตไปแล้ว และยกทุกอย่างให้กับแม่เลี้ยงคนนี้
ส่วนเด็กน้อยคนนั้น ตอนนี้ได้ดิบได้ดีไปแล้ว มาเจอผมแล้วพูดถึงเรื่องนี้
เด็กน้อยคนนี้พูดว่า "เขาไม่เคยโกรธแม่เลี้ยงคนนี้เลย"  ปัจจุบันแม่เลี้ยง
คนนี้ป่วยเป็นมะเร็ง  ผมคิดในใจน๊ะ "สมน้ำหน้า"

[Number9]

ดูจากที่คุณเขียนมา คุณเป็นคนที่คนข้างก้าวร้าว เก็บอารมณ์และความรู้สึกส่วนตัวไม่อยู่ คุณเอาเรื่องในครอบครัวมาโพสปรึกษาในบอร์ดสาธารณะด้วยภาษาเขียนที่ไม่ค่อยจะสุภาพ แล้วแบบนี้คุณจะไปสอนหรืออบรมใครได้ คนที่เค้าไม่ฟังคุณไม่ใช่ว่าเป็นคนผิดไปซะทุกเรื่อง

คุณโพสชีวิตส่วนตัวคุณโดยที่ไม่มีรายละเอียดอะไรมาประกอบคำถาม ใครก็ตอบหรือให้คำปรึกษาคุณได้ค่อนข้างแคบ แต่ที่ผมเห็นคือภาษาเขียนที่ดุดันผมก็ตอบไปตามความรู้สึก ลูกเค้าไม่ฟังคุณถ้าเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรมหรือธรรมเนียมปฎิบัติแล้วพ่อเค้ายังเข้าข้าง คุณก็ตัดสินใจเอาครับ ว่าถ้าทนอยู่แล้วคุณเสียความรู้สึกลงทุกวัน มีทางเลือกหรือทางเดินอื่นก็ถอนตัวออกมาครับและก็ปล่อยให้กรรมเป็นเครื่องตัดสิน แต่ถ้าหมดหนทางก็ต้องทนๆไป  ลูกเค้าไม่ฟังคุณไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะคุณมาทีหลังและก็ไม่ได้เลี้ยงเค้ามาตั้งแต่เกิด ใช้วุฒิภาวะที่คุณมีมากกว่าเด็กไตร่ตรองแก้ไขปัญหาครั้งนี้ครับ ผมไม่ได้เห็นคุณเป็นคนไม่ดีนะแต่อยากให้คุณใจเย็นลง ปรึกษาหรือคุยกับใครในครอบครัวนี้ไม่ได้ ก็กลับไปและใช้ชีวิตกับคนในครอบครัวเราสักพัก  โชคดีครับ

เห็นด้วยกับความคิดเห็นของคุณ faraway อย่างยิ่งค่ะ

หากเรารักพ่อของเด็ก ก็ต้องรักเด็กๆด้วย หากทำใจไม่ได้ตั้งแต่ต้น
ก็ไม่ควรเข้าไปใช้ชีวิตร่วมกับเขา เพราะคุณไม่มีวันมีความสุข(ใจ)ได้
เห็นใจคุณนะคะที่รักเขามากถึงยอมมาร่วมชีวิตด้วย แต่ถ้าคุณไม่รักเด็ก
ก็ควรจะมีความเมตตาบ้าง ถ้าต้องการความรักก็ต้องให้ความรักกับเขาก่อน
จงให้ความเมตตาเอ็นดูเขา ยังไงเขาก็คือเด็ก เอาความดีเข้าสู้ สักวันหนึ่ง
สิ่งดีดีที่คุณทำไปนั้นจะกลับมาหาคุณเอง และอย่าใช้คำว่ามันกับใครๆอีกเลยนะคะ
เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ

[veaha]

ถ้าคุณเรียกเด็กๆ ว่า "มัน" ผมว่าคุณไม่ควรใช้ชีวิตร่วมกับพวกเค้าแล้วแหละครับ

ถ้าอ่านดีๆไม่ได้เรียก"มัน"แค่เด็กนะครับ

มาอยู่กับพ่อม่ายลูกติด3คน เราคือเมียใหม่ เวลาเราทำอะไรผิดนิดหน่อยมาว่า มาด่า พอลูกมันทำอะไรผิดหาข้อแก้ตัวต่างๆนาๆให้มันคุณคิดว่ายังไงบ้าง กะว่าจะให้เขาเลือกเอา หรือเราจะต้องทนอยู่กับพวกมัน

คือผมพยายามแยกความขัดแย้งระหว่างเด็ก กับผู้ใหญ่ออกน่ะครับ เลยไม่กล่าวถึงคุณสามี

[veaha]

ดูจากที่คุณเขียนมา คุณเป็นคนที่คนข้างก้าวร้าว เก็บอารมณ์และความรู้สึกส่วนตัวไม่อยู่ คุณเอาเรื่องในครอบครัวมาโพสปรึกษาในบอร์ดสาธารณะด้วยภาษาเขียนที่ไม่ค่อยจะสุภาพ แล้วแบบนี้คุณจะไปสอนหรืออบรมใครได้ คนที่เค้าไม่ฟังคุณไม่ใช่ว่าเป็นคนผิดไปซะทุกเรื่อง

คุณโพสชีวิตส่วนตัวคุณโดยที่ไม่มีรายละเอียดอะไรมาประกอบคำถาม ใครก็ตอบหรือให้คำปรึกษาคุณได้ค่อนข้างแคบ แต่ที่ผมเห็นคือภาษาเขียนที่ดุดันผมก็ตอบไปตามความรู้สึก ลูกเค้าไม่ฟังคุณถ้าเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรมหรือธรรมเนียมปฎิบัติแล้วพ่อเค้ายังเข้าข้าง คุณก็ตัดสินใจเอาครับ ว่าถ้าทนอยู่แล้วคุณเสียความรู้สึกลงทุกวัน มีทางเลือกหรือทางเดินอื่นก็ถอนตัวออกมาครับและก็ปล่อยให้กรรมเป็นเครื่องตัดสิน แต่ถ้าหมดหนทางก็ต้องทนๆไป  ลูกเค้าไม่ฟังคุณไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะคุณมาทีหลังและก็ไม่ได้เลี้ยงเค้ามาตั้งแต่เกิด ใช้วุฒิภาวะที่คุณมีมากกว่าเด็กไตร่ตรองแก้ไขปัญหาครั้งนี้ครับ ผมไม่ได้เห็นคุณเป็นคนไม่ดีนะแต่อยากให้คุณใจเย็นลง ปรึกษาหรือคุยกับใครในครอบครัวนี้ไม่ได้ ก็กลับไปและใช้ชีวิตกับคนในครอบครัวเราสักพัก  โชคดีครับ

เห็นด้วยกับความคิดเห็นของคุณ faraway อย่างยิ่งค่ะ

หากเรารักพ่อของเด็ก ก็ต้องรักเด็กๆด้วย หากทำใจไม่ได้ตั้งแต่ต้น
ก็ไม่ควรเข้าไปใช้ชีวิตร่วมกับเขา เพราะคุณไม่มีวันมีความสุข(ใจ)ได้
เห็นใจคุณนะคะที่รักเขามากถึงยอมมาร่วมชีวิตด้วย แต่ถ้าคุณไม่รักเด็ก
ก็ควรจะมีความเมตตาบ้าง ถ้าต้องการความรักก็ต้องให้ความรักกับเขาก่อน
จงให้ความเมตตาเอ็นดูเขา ยังไงเขาก็คือเด็ก เอาความดีเข้าสู้ สักวันหนึ่ง
สิ่งดีดีที่คุณทำไปนั้นจะกลับมาหาคุณเอง และอย่าใช้คำว่ามันกับใครๆอีกเลยนะคะ
เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ

แล้วก็เห็นด้วยกับสองความคิดเห็นนี้ด้วยนะครับ และ จขกท คุณต้องแยกให้ออกนะครับว่าปัญหาของคุณอยู่ที่คุณหรืออยู่ที่เขา เขาจะดีไม่ดียังไงหยุดออกมาแล้วพิจารณาซักนิดแล้วค่อยว่ากันใหม่นะครับ ปัญหานี้ผมเคยเจอกับตัวเอง ผมเป็นฝ่ายมีลูกติดครับ มีเมียใหม่แล้วเขาเกลียดลูกผม(ผมไม่ได้เข้าข้างลูกนะครับ) ปัจจุบันเลิกกันแล้วเพราะสงสารลูก ลูกเราเรียกเขาว่า "แม่" ทุกคำแต่สิ่งที่ลูกได้รับกลับเป็นคำว่า "มัน"