พึงระวัง… ไม่พึงปรามาสผู้อื่น

[PimonratC]

cr. http://dhammaway.wordpress.com/2014/10/13/be-careful/











ไม่พึงปรามาสคนอื่นที่เขาเลือกจะยิ้มให้แล้วไม่อวดอ้าง
คิดเอาว่า เขาคงภาวนาสู้เราไม่ได้

ไม่พึงปรามาสกรรมฐานอื่นว่าไม่ถูกใช้ไม่ได้
เพียงเพราะครูบาอาจารย์เราไม่ได้สอนแบบนั้น

แล้วสำคัญมาก ไม่พึงปรามาสครูบาอาจารย์ท่านอื่น
เพียงเพราะท่านเลือกจะไม่แสดงฤทธิ์ให้เห็นและไม่ได้อ้างให้เราฟัง

ยิ่งไม่พึงปรามาสตัวเองว่าทำไม่ได้
เพียงเพราะแค่เคยทำไม่ได้เป็นบางครั้ง
ซึ่งก็ไม่ได้แปลว่าจะทำไม่ได้ตลอดกาลอะไรแบบนั้น
อย่าลืมว่าตอนนี้กับตอนนั้น เหตุปัจจัยมันไม่เหมือนกัน





เพราะฉะนั้นค่อยๆ ปรับ เราก็ทำได้อยู่แล้ว





ไม่พึงตัดสินอะไรเพียงผิวเผิน
ด้วยภูมิธรรมเราเลยไฉนบอกได้
ไม่ถูกจริตเราไม่ดีกับจริตเรา
แต่มันอาจดีสำหรับจริตเขาก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นบ่อยไป


พึงระวังมโนกรรมเพราะมันก็มีผล
เวลาเราคิดไม่ดีบางทีคนอื่นเขาก็รับรู้ไว้
แล้วบางทีความคิดเรามันออกมาทางกายวาจา
ยิ่งบางครั้งออกมาเป็นตัวหนังสือส่งต่อกันไป





คิดดีพูดดี ปรารถนาดีกับคนอื่น ให้เกียรติซึ่งกันและกัน
มันเป็นสิ่งที่มนุษย์พึงทำต่อกันใช่ไหม





สังสารวัฏที่เต็มไปด้วยความหลง
สัตว์โลกที่หลงวนก็น่าสงสารมากเพียงพอแล้วอย่างไร





เรายิ่งต้องรอบคอบจะทำอะไร
พึงใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาทเราและไม่ประมาทเขาเทอญ














.

[nantong]

ไหว้สา  พระธัมมวินัย  สายบุญ

นอกจาก พึง ระวังไม่ปรามาส ผู้อื่น ก็ต้องพึง ระวังกล่าวว่า คนอื่นปรามาส ใครผู้ใดเขาด้วย

ธัมมดา ของ ผู้มีมานะ ทิฏฐิ มักมองออกนอกตัว มองผู้อื่น  เหลือกว่า การมองเข้ามาหาจิต  หาใจตัวเก่าเราเอง

พอมีคนติติงมา ก็ หาว่าเขาด่า เขาว่า  เขาเสียดสี  เขาหวังร้าย   ว่าไปโน่นแนะ 

   ปานนิทานเซน พระตาเดียว มาต้อนกลับ พระอาคันตุกะ            ย้ำ ว่า ต้อนกลับนะ  ไม่ได้ต้อนรับ  เด้อ   

ทำไมไม่นึกว่า เขาหวัง อะไรกะเรา ?    หวังดีไง

คนชม  คนยกยอ เราชอบใจ  อาจเป็นการหวังดี  แต่  ประสงค์ร้าย ได้นะ      พระพุทธเจ้าสอนให้ ระวัง  ศัตรู แฝงมา ในรูปของมิตร


    เรา  กำลังว่า เรา อยู่นะ  Ha Ha Ha

Sadhu  sadhu  sadhu  Anoomodhami

[Number9]

cr. http://dhammaway.wordpress.com/2014/10/13/be-careful/

ไม่พึงปรามาสคนอื่นที่เขาเลือกจะยิ้มให้แล้วไม่อวดอ้าง
คิดเอาว่า เขาคงภาวนาสู้เราไม่ได้

ไม่พึงปรามาสกรรมฐานอื่นว่าไม่ถูกใช้ไม่ได้
เพียงเพราะครูบาอาจารย์เราไม่ได้สอนแบบนั้น
แล้วสำคัญมาก ไม่พึงปรามาสครูบาอาจารย์ท่านอื่น
เพียงเพราะท่านเลือกจะไม่แสดงฤทธิ์ให้เห็นและไม่ได้อ้างให้เราฟัง

ยิ่งไม่พึงปรามาสตัวเองว่าทำไม่ได้
เพียงเพราะแค่เคยทำไม่ได้เป็นบางครั้ง
ซึ่งก็ไม่ได้แปลว่าจะทำไม่ได้ตลอดกาลอะไรแบบนั้น
อย่าลืมว่าตอนนี้กับตอนนั้น เหตุปัจจัยมันไม่เหมือนกัน
เพราะฉะนั้นค่อยๆ ปรับ เราก็ทำได้อยู่แล้ว

ไม่พึงตัดสินอะไรเพียงผิวเผิน
ด้วยภูมิธรรมเราเลยไฉนบอกได้
ไม่ถูกจริตเราไม่ดีกับจริตเรา
แต่มันอาจดีสำหรับจริตเขาก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นบ่อยไป

พึงระวังมโนกรรมเพราะมันก็มีผล
เวลาเราคิดไม่ดีบางทีคนอื่นเขาก็รับรู้ไว้
แล้วบางทีความคิดเรามันออกมาทางกายวาจา
ยิ่งบางครั้งออกมาเป็นตัวหนังสือส่งต่อกันไป
คิดดีพูดดี ปรารถนาดีกับคนอื่น ให้เกียรติซึ่งกันและกัน
มันเป็นสิ่งที่มนุษย์พึงทำต่อกันใช่ไหม

สังสารวัฏที่เต็มไปด้วยความหลง
สัตว์โลกที่หลงวนก็น่าสงสารมากเพียงพอแล้วอย่างไร
เรายิ่งต้องรอบคอบจะทำอะไร
พึงใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาทเราและไม่ประมาทเขาเทอญ

ขอบคุณ ... สาธุ