..หนาวนี้..

[นายตะเข้]

สู่ปลายฝน ต้นหนาว อีกคราวแล้ว
ลมโชยแผ่ว ผ่านไล้ ให้ใจสั่น
เย็นยะเยือก เกลือกผิว ริ้วจาบัลย์
ฤทัยหวั่น  ฝันไร้ปอง ให้หมองตรม..

กี่ปีเล่า เฝ้าหวังพบ สบอกเอ๋ย
จวบจนเลย  วสันต์ผ่าน รานใจขม
ราตรีล่วง  ลวงอกช้ำ ร่ำระทม
จำใจข่ม  หยัดต้านลม หนาวเดียวดาย..

เขตเหมันต์  วันฟ้ามัว สลัวหมอก
เหมือนจิตชอก หม่นเลือนลาง สางจนสาย
หยดน้ำค้าง พรมพร่าง พรางประกาย
ดั่งจะคล้าย รอยน้ำตา มารดริน..

คงต้องเหงา อีกคราว หนาวครานี้
ดวงฤดี ซบเซา เฝ้าถวิล
ยอดหทัย  เจ้าอยู่ไหน ในชีวิน
ข้าเหมือนสิ้น  ชีวา ไขว่คว้าลม..

 



 

[Cupid]

ยามลมหนาว ปะทะ เย็นยะเยือก
นอนกลิ้งเกลือก ตาลาย เดียวดายอยู่
คว้าผ้านวม นุ่มนิ่ม แนบเนื้อฟู
เหล่หาคู่ หมายมั่น ประจันบาน

[นายตะเข้]

จากทุ่งนา สู้ฟ้ากว้าง บางกอกแก้ว
หวังเพริดแพร้ว สู่ฝัน อันใสสม
หนีลำบาก  คาดฝากไว้  ได้ภิรมย์
พ้นปลักหล่ม สู่สังคม อันอำไพ..

หนาวผ่านแล้ว  ปีก่อน เจ้าอ่อนอ้อน
เฝ้าเว้าวอน  อำลา พาหวั่นไหว
ซบอกอุ่น  กรุ่นแก้ม แย้มวิไล
ฝากใจไว้  หทัยปอง รอครองเคียง..

ขวบปีล่วง  ดวงสมร จรจากแล้ว
แวววาดหวัง พังสลาย กลายเศษเสี่ยง
คำสัญญา  เคยว่าไว้ ไร้จำเรียง
กลายเป็นเพียง  ลมไร้หลัก ประจักษ์จริง..

มืดมัวหม่น เมฆหมอก ยอกหมองหมาง
เสียงครวญคราง กางกล้ำ น้ำใจหญิง
ข่าวลือเล่า เจ้าสุดหรู  มีคู่พิง
ยอมทอดทิ้ง ชายเคยปอง นองน้ำตา..

หันหลังลา  ฟ้าภูธร จรสู่ฟ้า
เจ้ากานดา คว้าโพยม  โลมเวหา
เหิรโลดแล่น แดนอุษา ท้าดารา
สุขเถิดหนา อย่ามีภัย ให้ระทม...

ขอก้มหน้า บากบั่น กัดฟันสู้
หวังเพียงอยู่  ดูแล แม้ไม่สม
ยอมออกห่าง อย่างแสนห่วง บ่วงเอวกลม
วอนพรหมเทพ พิทักษ์นาง ให้ปลอดภัย..


....ราชันย์เดียวดาย...

[นายตะเข้]

ยามลมหนาว ปะทะ เย็นยะเยือก
นอนกลิ้งเกลือก ตาลาย เดียวดายอยู่
คว้าผ้านวม นุ่มนิ่ม แนบเนื้อฟู
เหล่หาคู่ หมายมั่น ประจันบาน

ชุดออกศึก ใส่ให้คึก ประจันหน้า
หมอนข้างมา  เป็นทัพหนุน อุ่นใจหมาย
รอศัตรู  บุกรุกล้ำ มากล้ำกราย
ไม่ว่าร้าย หรือมาดี  เข้าตีเลย...
 

[Cupid]

ยามลมหนาว ปะทะ เย็นยะเยือก
นอนกลิ้งเกลือก ตาลาย เดียวดายอยู่
คว้าผ้านวม นุ่มนิ่ม แนบเนื้อฟู
เหล่หาคู่ หมายมั่น ประจันบาน

ชุดออกศึก ใส่ให้คึก ประจันหน้า
หมอนข้างมา  เป็นทัพหนุน อุ่นใจหมาย
รอศัตรู  บุกรุกล้ำ มากล้ำกราย
ไม่ว่าร้าย หรือมาดี  เข้าตีเลย...
 

 

[นายตะเข้]

ฝนหนาวพราวมาฟ้าหมอง
เนืองนองสองตาข้าเหงา
เหมือนบอกตอกย้ำซ้ำเรา
คงเศร้าหนาวนี้อีกปี..

ลมเอยเคยพัดเบาโบก
ไล่โศกไล่พัดปัดหนี
ยามก่อนอ่อนอ้อนวจี
ยามนี้ ใยตรมขมใจ..

จะอีกเท่าไหรชาตินี้
ตัวดีจะมีให้ครองใหม
คงต้องรอรักอาลัย
ข่มใจสั่นไหวที่ไกลเธอ..

หนาวเอยเมตตาสักนิด
ดวงจิตข้าสลายหทัยเผลอ
โปรดส่ง"สามตัว" ตรงเจอ
ให้หายเพ้อ รอเธอ..สามตัวเต็ง...

[applepai]

เข้ามาอ่านเป็นครั้งแรก (แต่งเก่งนะคะเนี๊ย)

[นายตะเข้]

ย่ำค่ำย้ำหนาวคราวหมอง
เหม่อมองสองตาพร่าหม่น
น้ำตาอาบสองนองชล
ใจหล่นทนกล้ำร่ำกลืน..

ไม่มีวันไหนไม่คิด
ดวงจิตใยหวั่นฝันฝืน
แสนท้อเฝ้ารอวันคืน
ไร้ชื่นระทมตรมตรอม..

ปลายฝนต้นหนาวคราวนี้
ฤดีหวังเพียงเคียงหอม
แม้นเจ็บเหน็บช้ำจำยอม
ขอน้อมยอมทน .. เพื่อเธอ..