มาต่อค่าวอ้ายละอ่อนฯแล้วครับ
เฮอะๆเหอ มาเน้อปี้น้อง ในโขงเขตห้อง ล้านนาเมืองเหนือ
k.ding ปี้จั๊น ว่าดักล้ำ้เหลือ กำค่าวกำเครือ หายไปหมดเสี้ยง
ขอเจิญเต๊อะนาย แม่ใบหน้าเกลี้ยง รือฝูงจายราม หนุ่มน้อย
เจิญมาฮ่วมกั๋น แต่งกำค่าวจ๊อย มาอ่านกั๋นเหล้น เต๊อะนา
อ้ายแก้วปี้จั๊น หายไปไหนหา สังบ่เข้ามา แต่งหื้อสักหน้อย
อี่น้องกระแต ลองแต่งสักถ้อย อย่างใดก่ได้ แต่งมา
มาฮ่วมกั๋นเต๊อะ อนุรักษ์ภาษา ค่าวสารล้านนา อย่าหื้อสูนหญ้า
ของเก่าโบราณ ป้ออุ๊ยแม่ป้า เปิ้นฮักษามา สืบไว้
คนสมัย บ่หันจ่องไจ๊ ไปหลงไหลอั้น เพลงไทย
มีดนตรีพร้อม ม่วนงันเหลือใจ๋ เต้นกั๋นเป๋นลาย เลยลืมค่าวสร้อย
เด่วนี้ล้านนา เด็กขา หนุ่มหน้อย เขาบ่อาลัย คว่างละ
กำค่าวล้านนา เขาขี้เหลียดจ๊ะ บ่หุมเล่าอู้ เลยนาย
บอกว่าเพลงนั้น ม่วนเหมือนจะต๋าย ค่าวสารบรรยาย บ่เอาแล้วเจ้า
เด่วนี้ก็เลย เหลือแต่คนเถ้า ผู้ฮักเก่าเกื้อ โบราณ
อนุรักาษ์ไว้ หื้อกับลูกหลาน สืบไปนานๆ ................สานไว้เถอะเจ้า
จ่วยกั๋นฮักษา แนวฮอยแบบเบ้า ฮีตล้านนาเฮา สืบฮักษ์
คนจ่างค่าวสาน เหลืออยู่บ่นัก จักจ๋างหายจ้อย เนอนาย
มาเตอะปี่น้อง มาสืบสานสาย ค่าวสร้อยลวดลาย ต่อกั๋นแป๋งสร้าง
ม่อนแก้วข้าวเย็น ใผ๋บ่ต้องจ้าง ค่าวสร้อยแต่งดาย สืบใจ้
หื้อคนตางหลัง เขาได้ผ่อไว้ บ่หว่งแต่งสร้าง หวังใด
มวนหมู่ปี่น้อง คนเมืองตังหลาย บ่ดีไปอาย ฮีตเดิมก่อนหน้า
ละอ่อนโบราณ ถามหาม่อนข้าฯ ว่าไปไหนจา หายละ
ม่อนแก้วไปก๋าน จ่วยงานตุ๊พระ วัดจ๊างมูบแก้ว มิ่งเมือง
งานเปิ่นฅึแต้ ตึงแสงสีเสียง แห่แหนดังเนือง คนแวดตะลุ้ม
ข้าวปล๋าอาหาร เลี้ยงจ๋นกัตกุ้ม จ่างซอปี่จุม ม่วนเพาะ
จ่างฟ้อนก็งาม เปิ่นยั๋งจ่างเซาะ ปานคำหล่อเบ้า ปิมพ์ดีฟังเต๋สนา เสริมโจกไจยศรี กิ๋นตานงานดี มีเหียตี่หั้น
วัดเปิ่นสืบสาน ดีแต้ปี่จั้น ฮีตวัฒนธรรม บ่ละ
จุลกฐิน คนหลากสะป๊ะ สนุกม่วนต้อง เนียงนัน
ยามเดิกม้อยๆ เปิ่นปั่นฝ้ายกั๋น ตอจีวรคำ ถวายพระเจ้า
กฐินทันใจ๋ บ่มีน้ำเหล้า บ่มี๋น้ำเมา ง่าวฟ๊ะ
เฒ่าแก่แลเถร ขโยมตุ๊พระ เติ๋มกัน อื้ออึด ในงาน
วันนี้วันติ๊ตย์ ม่อนบ่มีก๋าน บ่ได้กิ๋นตาน เลยมาฟู่อู้
ซ้ำเป๋นวันศีล เซาะกิ๋นลาบหลู้ ขับรถเซาะดู ซะป๊ะ
ต๋าม่อนก็ลาย อยากข้าวอะล๊ะ บ่ได้กิ๋นส้า ควายดำ
อู้บุญไปแล้ว พดไปปาบกรรม ย้อนว่ามันลำ ห้ามตึงบ่ได้
ลาละท่านเหย เริ่มเจ็บต้องไส้ บ่าโอเมื่องาย ทำพิษ
ขอยั้งค่าวสาร หมดกำนึ๊กคิด ขอลาเหียหนี้ แล…….นายเฮย
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
