บ้านผมเลี้ยงนกยูงอยู่ครับในเวียงนี่เอง
นกยูงมี 2 สายพันธ์
สายพันธ์อินเดีย สายพันธ์นี้จะเชื่อง
สายพันธ์ไทย สายพันธ์นี้ดุมากครับ
ทีนี้ หากเป้นนกยูงไทยที่เลี้ยงมาตังแต่เด้ก แล้วจะเอาไปปล่อย ผมเกรงว่า นกอาจจะตายได้ครับ เพราะสัญชาติญานในการเอาตัวรอดมีน้อยลง
การเลี้ยงปล่อยน่าจะเป้นแบบปล่อยตามวัด คือไม่ได้เอาคืนสู่ป่าแต่เริ่มๆให้มันปรับตัวคุ้นเคย
สุดท้ายนกยูงไทยก้จะผสมกับนกยุงอินเดียกลายเป้นสายพันธืไม่แท้
ศึกษากันก่อนก็ดีนะครับว่าอยากให้เป้นไปแนวทางไหน
เท่าๆที่ได้พูดคุยกับชาวบ้านนะครับ ประมาณว่าเอานกยุงที่ได้มาแล้วเพาะพันธ์ในพื้นที่ ที่จัดเตรียมใว้เป็นพื้นที่กว้าง(ลักษณะเป็นพื้นที่มีต้นไม้ต้นหญ้าแอ่งน้ำแล้วมีกรงล้อมรอบใว้) เพื่อให้นกได้ปรับสภาพให้เหมือนอยู่ในป่า หากได้เวลาอันสมควร นกหากินเองได้ ก็นำไปปล่อยป่า นะครับ
ถูกต้องครับ ขอบคุณที่บางคนเข้าใจในความคิดครับ ผมยกตัวอย่างให้ฟังครับ ผมมีเพื่อนเป็นหัวหน้ากลุ่ม 4x4 ระดับคนดังใน เวบweekend hobby เคยพาทริปนับสิบคันจาก กทม.มาบริจาคเสื้อผ้าและสิ่งของในภาคเหนือหลายครั้ง วันหนึ่งเมื่อตอนมาแจก ณ ที่แห่งหนึ่ง(สงวนนาม) ในเชียงราย ผมเห็นคนแย่งของกันเพื่อเอาสิ่งที่มีค่าที่สุดที่มีมาแจกแล้วรู้สึกหดหู่ครับ ของบางชิ้นถูกโยนทิ้ง เลือกของดี ของสวย ของใหม่ พวกเรามองตากันแล้ว สลดใจในภาพที่เห็น จากนั้นมา ผมเลยรู้สึกไม่ดีนักหากผู้รับบริจาคเลือกของอ่ะครับ เลยเผลอทักไปเพราะคุณ 9D ขึ้นกระทู้สั้นไป โครงการคืนนกสู่ป่า ผมก็คิดเหมือนท่านที่ทักจริงๆว่า อ้าวนกอื่นเค้าไม่เอาเหรอ เอาแต่นกยูง แล้วจะหาได้ที่ไหนล่ะ?มันไม่ได้มีทั่วไปนี่ แต่ถ้าคุณอธิบายขยันพิมพ์อีกนิดว่าเมืองของท่าน ป่าของท่านมันมีที่มายังไง อดีตเป็นยังไง ผมก็คงไม่ทักเพราะสงสัยหรอกครับ ผมเปรียบเรื่องเสื้อผ้าอาจจะชัดเกินไปและกระแทกใจคุณเข้า ก็ขอโทษนะ ไม่คิดว่าจะรู้สึกอย่างนั้น ขอแนะนำโครงการหากคุณคือผู้นำในโครงการว่า เปลี่ยนจาก"คืนนกสู่ป่า" เป็น"คืนนกยูงสู่ป่า"มั้ย จะชัด ตรง และอาจได้รับนกยูงมากขึ้น
แม่นละครับท่าน ผมอาจจะพลาดตรงให้ข้อมูลที่ครบถ้วน ก็ขออภัยในการเป็นสื่อกลางให้ชาวบ้านไม่ดีพอ
ฝากขอบคุณไปยังพี่เสมานะครับที่จะนำนกไปมอบให้ชาวบ้านด้วยคนเอง ขอบคุณครับ