อันความรักนับเป็นเช่นสวรรค์
เหลือรำพันค่าคุณบุญเสริมส่ง
อันความรักจักครองโลกอยู่ยืนยง
แลดำรงซึ่งสันติชั่วนิรันดร์
มีสงบร่มเย็นเป็นที่ตั้ง
เพิ่มพลังสามัคคีที่สร้างสรรค์
โปรยทานทิพย์หยิบยื่นชั่วคืนวัน
สร้างความฝันสดใสในไมตรี
หลั่งน้ำทิพย์ชะโลมใจไม่หยุดสาย
คอยทลายด่านทุกข์เสริมสุขศรี
หลั่งน้ำใจใหญ่มหาซึ่งปรานี
แด่น้องพี่ถ้วนครบจบโลกา
สิ่งต้องการใดใดไม่ปิดกั้น
ดังเสกสรรมิไกลสิ่งใฝ่หา
ทุกวิถีทางชีวิตจิตนำพา
คือธาราความรักจักนิยม
อันความใคร่นั้นเป็นเช่นนรก
จิตต่ำตกหมกไหม้ให้ขื่นขม
เป็นต้นตอตัวเชื้อเหยื่ออารมณ์
ดิ่งระทมผสมสุขคลุกเคล้าไป
เหลือซากตรมถมทวีที่ดวงจิต
คอยเกาะติดแน่นหนักยากผลักใส
แม้มีสุขผิวผ่านระรานใจ
สุขกรายใกล้เพียงผ่านมินานเนา
พิษความใคร่ให้ใจใฝ่ตัณหา
เป็นมารยานำจิตคิดทางเขลา
มุ่งประโยชน์เกาะติดชิดดังเงา
คิหวังเอากำไรในทางเดียว
แฝงหลอกลวงบ่วงใคร่ไร้ความสัตย์
สารพัดภัยพิษเกาะจิตเหนียว
ปุถุชนตัดใคร่ทิ้งยากจริงเจียว
ยังกอดเกี่ยวข้องจิตติดร่ำไป
ใครตัดใคร่ได้สนิทจิตย่อมสุข
ทลายทุกข์ได้สนิทจิตผ่องใส
เอาความรักมาแทนแนบแน่นใจ
สว่างไสว "ธรรมา"ทั่วหล้าเอย
24 มิถุนายน 2556