"คน"

[นายตะเข้]

ฟ้าหลัว มัวหม่น คนใจร้าย
มุ่งหมาย ร้ายผลาญ บันดาลขม
ทำลายล้าง ทางธรรม ทำจม
หมายล้ม ข่มฆ่า พร่าทำลาย..

สิ้นแล้ว แววใส ในธรรมะ
ไม่ละ กิเลส เศษเพียงหมาย
กูต้องได้ กูจะเอา ใครจะตาย
ไร้ความหมาย หมาลิง อย่าหยิ่งพอง..

อายหมา อายควาย อายลิง
ควรนี่ง หยุดพองขน คนจองหอง
มองบ้าง ทางมนุษย์ ให้หยุดตรอง
ไม่นานต้อง จอดนอนโลง ตามกงเกวียน..

[Siranoi]

...........
     มนุษย์ หลงทาง อย่างหนา
พื้นฐาน นานมา พาเขว
ศีลธรรม ตกต่ำ นำเซ
หักเห ไกลห่าง ทางธรรม
     อวดตัว อวดชั่ว อวดเลว
ตกเหว มัคคา พาถลำ
เกิดเพื่อ ชดใช้ บ่วงกรรม
กลับนำ ต่อเสริม เพิ่มทวี
     คฤหาสถ์ รถยนต์ แลบ้าน
สถาน สินทรัพย์ ศักดิ์ศรี
มีเกลื่อน ถ้วนทั่ว ปฐพี
ชาตินี้ มีแค่ ชาติเดียว
     ชาติอื่น ชาติหน้า ยาจก
อาจตก อบาย สี่เสียว
ติรัจฉาน นรก อกเชียว
หมั่นเทียว ทางถูกเถิด มนุษย์เอย.

     

[นายตะเข้]

เช้าวันใหม่ ใจดวงเก่า ที่เหงาหงอย
ยังเศร้าสร้อย รอยย้ำ ระกำหมอง
ตะวันเก่า ฟ้าเก่าเก่า ยังเฝ้ามอง
หรือเราต้อง "รอ" จนตาย ถึงคลายคลอน..

 

[นายตะเข้]

หวังให้เธอ เจอสุข ทุกค่ำเช่า
หวังให้เจ้า อย่ากังวล คนอย่างฉัน
หวังเพียงว่า คราประสพ พบหน้ากัน
หวังสุขสันต์ เห็นยิ้มชื่น  รื่นปรีดา..

แม้นจะทุกข์ ลำบาก ยากสุดแสน
ไกลสุดแดน ยังฝ่าสู้ คู่ภูผา
เป็นสุขเถิด เพริดแพร้ว แก้วกัลยา
อย่าอ่อนล้า จงพาใจ ให้ชื่นบาน..

สิ่งที่เหลือ อย่าวิตก ให้อกร้าว
สิ่งแวววาว เจ้ารับไป อย่าได้ขาน
สิ่งเหลือไว้ ให้ทิ้งหรีด อดีตวาน
สิ่งร้าวฉาน พี่พานรับ จับแบกไป..

ความหลังผ่าน ผ่านไป เพียงใจสุข
แม้นจะบุก  ฟันฝ่า ป่าไศล
ขอทนรับ  ทุกข์ทับอก เข้าพกไพร
ยอมหมกไหม้ เพียงให้เธอ เจอสราญ..