เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
วันที่ 29 มีนาคม 2024, 03:34:49
หน้าแรก ช่วยเหลือ เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก



  • ข้อมูลหลักเว็บไซต์
  • เชียงรายวันนี้
  • ท่องเที่ยว-โพสรูป
  • ตลาดซื้อขายสินค้า
  • ธุรกิจบริการ
  • บอร์ดกลุ่มชมรม
  • อัพเดทกระทู้ล่าสุด
  • อื่นๆ

ประกาศ !! กรุณาอ่านเพื่อทำความเข้าใจ : https://forums.chiangraifocus.com/index.php?topic=1025412.0

+  เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย
|-+  บอร์ดกลุ่มชมรม
| |-+  ชมรมนักกลอน
| | |-+  เงิน เงิน เงิน
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
หน้า: 1 2 [3] 4 5 พิมพ์
ผู้เขียน เงิน เงิน เงิน  (อ่าน 28670 ครั้ง)
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #40 เมื่อ: วันที่ 08 ตุลาคม 2014, 16:12:00 »


8  ตุลาคม  2557

ทั้งอารมณ์เรือนร่างถูกวางชั่ว
ดูกเนื้อตัวหนังดำล่ำสูงใหญ่
คิ้วดกหนาตาแดงดั่งแสงไฟ
เขี้ยวขาวใสงอกมุมปากลุ่มบน

มือเกาะกำกระบองสองเท้าแบะ
เดินเตาะแตะแสร้งเฉยมิเคยบ่น
ถูกพวกเขาเอาเปรียบเทียบกับคน
กล่าวว่าตนอสุราแสนสามานย์

ทั้งใบหน้าท่าทางวางหล่อเหลา
ทำพิเนานบนอบตอบขับขาน
แลตาหลิ่วคิ้วโก่งดังโด่งบาน
ส่งยิ้มหวานฟันเรี่ยมผู้เยี่ยมเยียน

ปากร้องกรี๊ดวิ้ดว้ายย้ายเขย่า
กระทืบเท้าเข้าเพลงเชลงเขียน
ลอยเลิศหรูฟูฟ่องท่องแสงเทียน
ถือยอดเซียนเหยียบเมฆเฉกเทวา

โลกสร้างสรรค์ครรลองสองสถาน
ทิพย์พิมานรื่นรมย์สมสง่า
สุขสมบูรณ์พูนพร้อมน้อมนานา
ชนบูชาเทียบเทียมค้อมเคียมคัล

ใส่อารมณ์ซมร่างสร้างแต่ชั่ว
ออกเที่ยวทัวร์ทุบแทงมิแหยงยั่น
ผลอย่างไรให้เห็นเป็นตามกัน
ขึ้นสวรรค์ลงนรกหมกใต้ดิน

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 11 มกราคม 2016, 21:11:54 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #41 เมื่อ: วันที่ 11 พฤศจิกายน 2014, 22:37:56 »


โปรยข้าวเหลือบนลานขานเรียกไก่
ตัวเล็กใหญ่ไข่ฟักนักรุ่นหลาย
คุ้ยเชิงป่าหากินเขี่ยดินทราย
กำบังกายจับไม้ไต่ต้นนอน

เศษข้าวปลาอาหารเหลือทานน้ำ
ผสมรำต้มลวกปนหยวกอ่อน
แบ่งคาบเช้าย่ำเย็นเป็นสองตอน
เลี้ยงสุกรกั้นคอกนอกชายคา

ปล่อยเป็ดเปิดประตูกรูลงทุ่ง
กินผักบุ้งว่ายดำน้ำประสา
กินจอกแหนบัวลอยหอยปูปลา
ถึงเวลาแสงลับกลับเล้าควน

มือจูงวัวตัวเมียแม่แลลูก
ตีหลักผูกเล็มหญ้าท้ายนาสวน
นกกระยางย่างเหยาะเกาะขบวน
คอยจิกมวลแมงพุ่งสะดุ้งกลัว

ขอก้านใบไซ้ซากจากตลาด
มีผักกาดกะหล่ำกาบช้ำถั่ว
วางลงสับกับเขียงเสียงสั่นรัว
ละเอียดทั่วกำโปรยบ่อปลานิล

ตามคำพ่อพอเพียงเลี้ยงชีวิต
ไร้สารพิษไร้โรคีไร้หนี้สิน
สุขพอดีพอใช้พอทำกิน
อยู่กับดินสงบจบนิรันดร์

รพีกาญจน์



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 11 พฤศจิกายน 2014, 23:00:27 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #42 เมื่อ: วันที่ 09 ธันวาคม 2014, 20:53:14 »


ทุกค่ำคืนหนุนหมอนนอนแนบข้าง
จนรุ่งสางสุขแท้คงแน่นิ่ง
เข้าชิดชมดมใกล้ร่างไหวติง
น้องคือหญิงพธูยอดบูชา

ยามเอ่ยเอื้อนอวยคำชุ่มฉ่ำหวาน
ดั่งอ้อยตาลเกษมสันต์แสนหรรษา
ยามเหนื่อยนักพักผ่อนหย่อนกายา
เตรียมน้ำท่าคอยไว้ได้อาบริน

ยามหม่นหมองต้องโทษทัณฑ์แทงโถม
เฝ้าประโลมเคียงกายทุกข์คลายสิ้น
ยามตกต่ำทำมาฝืดหากิน
ยอมขุดดินหาเผือกเลือกเผาไฟ

ยังจำมั่นมิลืมปลื้มมิหยุด
ว่าพี่คือบุรุษสุดยิ่งใหญ่
เพียงหนึ่งเดียวเกี่ยวข้องปองหทัย
รักเรื่อยไปใดเยียนยากเปลี่ยนแปร

นี่เกือบเดือนเลื่อนลั่นสั่นสะท้าน
ผละจากงานจ่อมจมระทมแย่
อะไรหนอนำน้องต้องเชือนแช
ทิ้งชายแก่อยู่หลังนั่งครวญคราง

มือกุมหน้าซบหมอนนอนสะอื้น
ทุกทุกคืนรำพึงถึงสว่าง
เคยไล้ลูบจูบจับประทับวาง
โอบกอดร่าง...คืนนี้น้องนอนกับใคร?

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #43 เมื่อ: วันที่ 13 มีนาคม 2015, 10:15:09 »


ปฏิกูลมูลเก่าบูดเน่าเหม็น
สิ้นจำเป็นเก็บกับต้องขับถ่าย
ถึงเวลาคราปลดปวดทุราย
ก็อย่าหมายทนกลั้นเลยวันคืน

ยากต่อรองของใหม่มาไล่ที่
รีบวิ่งหนีจู๊ดแจ้นแสนขมขื่น
เกินอัดอั้นมันจุกนั่งลุกยืน
จ้างพันหมื่นหยุดออกบอกหรือฟัง

ยามท้องไส้ไม่ดียิ่งถี่บ่อย
ท้องไส้ดีอย่างน้อยพอพลอยหวัง
ทำงานเพลินเดินสายสบายจัง
วันละครั้งหลังตื่นชื่นอารมณ์

ลองสำรวจตรวจบ้านดูถานถาด
ห้างตลาดวัดวาซุ้มอาศรม
ที่เรียนพักรักษาโรคราซม
ยังนิยมสร้างชิดเรียงติดกัน

ขอแฉละแนะนำคำนวณนับ
ตั้งคูณกับตัวเลขเลือกเสกสรร
คือภาษีที่เปี่ยมเยี่ยมอนันต์
ยุติธรรม์เห็นชัดตามอัตรา

หากบ้านใดไม่มีปรับสี่เท่า
เก็บตังค์เข้าคลังกลวงหลวงดีกว่า
ใช้เพิ่มศักยภาพพัฒนา
ชาวประชาสุขี...ภาษีส้วม

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #44 เมื่อ: วันที่ 24 มีนาคม 2015, 18:12:13 »


มือพนมก้มกล่าวป่าวใช่ไหม
บอกความนัยอู้เอิ้นเชื้อเชิญเขา
บินท่องเที่ยวแวะเวียนเยี่ยมเยียนเรา
สัมผัสเช้าธรรมชาติสะอาดตา

ดินน้ำลมชมไฟย่ำไพรพฤกษ์
อึกทึกเงียบย่องส่องสิงสา
นอนบนห้างค้างแรมแจ่มดารา
ยินนกกาขันคูกู่ก้องดัง

อาบน้ำใสไหลเย็นกระเซ็นซ่า
ฝูงปูปลาแหวกว่ายตะกายฝั่ง
ต้นเสียดสูงยูงยางซางเต็งรัง
งามสะพรั่งดอกแดงแพงพวยบาน

ศิลปวัฒนธรรมอันล้ำค่า
ไหว้วัดวาอารามนามสถาน
ทึ่งวิถีชีวิตติดดินดาน
เพลินพิมานเมืองฟ้าสางตาปรือ

ต่างที่มามากมายหลายชนชั้น
เพียงชั่ววันลำบากยากสานสื่อ
บ้างเหลอหลาบ้าบวมขาดร่วมมือ
โถอย่าถือเคืองบ่นอดทนครับ

เงินอะไรได้ง่ายเท่าท่องเที่ยว
คนซื้อกินนอนเยี่ยวเดี๋ยวก็กลับ
เขาสนุกสุขใจเราได้ทรัพย์
ควรต้อนรับยิ้มสวยด้วยไมตรี

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #45 เมื่อ: วันที่ 06 พฤษภาคม 2015, 13:23:29 »


คุณมีปากปิดไว้ไม่สอบถาม
เกรงเสียงามอึดอัดคับขัดเขิน
คราพลั้งพลาดขาดพร่องท่องทางเดิน
ดูผิวเผินตัดสินระบิลบัง

ควรหาญหือสื่อสารผ่านเพื่อนมิตร
ที่สนิทเหตุผลแต่หนหลัง
แลสลับซับซ้อนก่องภินท์พัง
มันเช่นดังที่คิดผิดถูกใด

ตอบคำถามที่ตั้งตื้นหยั่งลึก
เก่าตกผลึกตะกรันนั่นก็ใช่
เรื่อยจำเริญเพลินพร่ำขำพิไล
เรื่องล่าใหม่หวานสุดสะดุดทรวง

สัมผัสหนาวสาวสีม่ายกี่หน
แสร้งสับสนเดียงสาซ่อนหาหวง
สบโอกาสสาดแสงแทงทะลวง
เพื่อนทั้งปวงกราวกรูไม่รู้ทัน

เพราะตำแหน่งแต่งตั้งรั้งภาระ
วุฒิภาวะกำหนดสะกดกั้น
รายงานต่อ คสช.ข้อสำคัญ
สุดแต่ทั่นกรองคำดำเนินการ

คุณมีปากปิดไว้ไม่ถามถึง
ความขุ่นขึ้งเรื้อรังหมายสังหาร
ถามสักคำสิครับอย่านับนาน
จะพบพานวิสัยในมนุษย์...!?

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #46 เมื่อ: วันที่ 26 พฤษภาคม 2015, 15:18:29 »


เมื่อเกิดมาข้านี้มีแต่เนื้อ
อันผ้าเสื้อห่อกายมีภายหลัง
ท่ามยากจนข้นแค้นแสนชิงชัง
สิ้นความหวังอนาคตหมดมืดมน

ถามภพก่อนเก่าใดข้าไม่รู้
ผุดโผล่อยู่ดอยดานฐานไพรสณฑ์
หรือเถื่อนถ้ำน้ำตกเดินบกบน
ยองยานยนต์ข้ามฟากจากเมืองแมน

คลุมผ้านิดปิดถันกันเย็นหนาว
ยามร้อนผ่าวเหงื่อเซื่องเปลื้องผ้าแผ่น
สวมผ้าซิ่นกลิ่นสกปกป้องแดน
บังกาบแกนเตี่ยวตุอุจาดกาย

อ้างับชิมลิ้มเล็มเค็มลิ้นสาก
ครองความอยากอิ่มอาจชาติหน้าบ่าย
ข้าวแค่ลิตรติดดินหินปนทราย
คุณมากมายกว่าเม็ดเพชรจินดา

ต้องระเหเร่ร่อนยืนนอนนั่ง
ออกพ้นฝั่งไร้หมายตายดาบหน้า
ชีวิตพร้อมจ่อมจมเรือลมพา
น้ำกับฟ้าเมฆเห็นเป็นพยาน

เมื่อเกิดมาข้านี้มีแต่เนื้อ
กล้ามเอ็นเจือดูกแท่งเลือดแดงฉาน
ไร้ตระกูลมูลมูตรสูติก่อกาล
เขาเรียกขานพวกข้าว่าโรฮีนจ์

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 26 พฤษภาคม 2015, 15:52:12 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #47 เมื่อ: วันที่ 27 พฤษภาคม 2015, 19:42:32 »


ขอใช้สิทธิ์เสรีที่จะอยู่
ยืนหยัดสู้เคียงคับน้อมรับสีล
หวังพึ่งพระตะกายเกาะป่ายปีน
มันสมองสองตีนไต่เผชิญ

เหนือก็ไล่ใต้ขับจับสังหาร
ย้ายถิ่นฐานออกตกระหกเหิน
กลับบ้านเก่าเกิดนอนก่อนจำเริญ
ช้ำเหลือเกินถูกเฉดไร้เมตตา

หัวจดเท้าเปล่าพิกลคนแท้แท้
ยังย่ำแย่กว่าลิงสัตว์สิงสา
สืบสกุลรุนชาติต้องอาชญา
เทียบคุณค่าผีผงป่าดงดอย

ข้อหาใหญ่ภัยพาลลูกหลานแกะ
โคตรเหง้าเอ็งนั่นแหละรับใช้สอย
รับเงินตราอาวุธรุดทะยอย
ผสมรอยแย่งยิงชิงเอาเมือง

บาปที่ก่อพ่อปู่ผู้กำเนิด
ทายาทเกิดแต่หลังไม่รู้เรื่อง
รับผลการกระทำกรรมเนืองเนือง
เขาขุ่นเคืองฆ่าหยามตามชอบใจ

สิทธิ์เสรีที่พูดอย่างพร่ำเพรื่อ
พอมีเหลือแบ่งปันกันบ้างไหม
เทวดาหน้าขาวด้าวแดนไกล
เคยรับใช้ใยปล่อยลอยทำเมิน

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #48 เมื่อ: วันที่ 28 พฤษภาคม 2015, 05:06:12 »


ถือคัมภีร์คลี่สวดอวดโอ่อ้าง
เป็นผู้สร้างยุติธรรม์ขีดสรรเสริญ
ใครละเมิดเปิดทำล่วงล้ำเกิน
จะบังเอิญลวงเลศเจตนา

ชูกำหนดกฎเกณฑ์เซ่นพิทักษ์
ต้องโทษหนักขู่ขากพิพากษา
ภาษีรีดกีดกันชี้บัญชา
งดสินค้าซื้อขายป้ายชักชวน

สมุนทาสกราดกร่างข้างขวาซ้าย
เบ่งผึ่งผายคอโก่งโฮ่งโฮ่งสวน
ทันทีปั๊บรับลูกผูกกระบวน
เดินท่องทวนแห่ห้อมแวดล้อมรุม

ใช่ทาสีขี้กลากซากโซมทุกข์
เอามือซุกปล่อยให้เชื้อไฟสุม
แว่นหนาเตอะเพอะพะนกตะกรุม
เดินดุ่มดุ่มดมกลิ่นอินทรีทราง

บังอาจเอื้อมเชื่อมโซ่โล่มนุษย์
ส่งแผนผุดสิบชาติมวลบาดหมาง
งัดเหลี่ยมเก่าเจ้าเล่ห์เรารู้ทาง
เปลี่ยนแปลงร่างอย่างไรไม่ต่อตาม

ถือคัมภีร์คลี่สวดอวดหน้าสื่อ
ซึมกระทือหายซ่าเจอ(ไม้)หน้าสาม
สิ้นเพื่อนรักศักดิ์ศรีอันดีงาม
ปีศาจทรามเน่าบวมสวมร่างคน

รพีกาญจน์

แค่นี้ครับ...หยุดละครับ...

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 28 พฤษภาคม 2015, 05:29:40 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #49 เมื่อ: วันที่ 07 กรกฎาคม 2015, 21:13:05 »


เริ่มโครงการบ้านใหม่หรูในฝัน
เราร่วมกันคัดลอกออกแบบสร้าง
จับดินสอจ่อจุดสมุดกาง
กำหนดวางลากเส้นตั้งเอนนอน

ไหนหน้าต่างประตูรูเปิดปิด
คั่นมิดชิดห้องหับหลับพักผ่อน
ป้องกันภัยในนอกล็อคติดกลอน
แขวนนีออนแอร์ฉ่ำน้ำประปา

เพดานสั้นกั้นฝ้าหลังคาจั่ว
ไร้ร้าวรั่วมุงแน่นแผ่นลอนหนา
ใต้ถุนสูงชั้นล่างจอดรถรา
ห้องสุขาห้องรับรองห้องครัวไฟ

สนามหญ้าหน้าบ้านลานกว้างโล่ง
ข้างเรือนโยงปกคลุมซุ้มสนไผ่
ไม้ประดับไม้ดอกออกช่อใบ
พืชยืนต้นผลให้ขายได้กิน

ข้าวในนาปลาในหนองคลองน้ำหลาย
เป็ดแหวกว่ายไก่ขันนกผันผิน
ตะวันโผล่พ้นดอยค่ำคล้อยดิน
กลางวันสิ้นยิ้มรับกับเดือนดาว

แล้วโครงการบ้านใหม่หรูในฝัน
ต้องมีอันล่มสลายสุดท้ายสาว
ไปทำงานชานกรุงหลงคลุ้งคาว
ปล่อยผู้บ่าวนั่งเศร้าเฝ้าเลี้ยงควาย

รพีกาญจน์




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 07 กรกฎาคม 2015, 21:16:37 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #50 เมื่อ: วันที่ 07 สิงหาคม 2015, 13:55:22 »


อยู่อย่างเงียบเรียบง่ายตูบชายทุ่ง
ขุดจิ้งกุ้งเจียวผำยำผักจิก
ต้มมะเขือแคลวกซวกน้ำพริก
เต้นยิกยิกจ้อยซอต่อกะโลง

ช่วยงานบุญงานบวชสวดกฐิน
ได้ยลยินโฆษกยกโขยง
ร่วมจัดแจงแต่งดาผ้าผูกโยง
ปลูกเรือนโรงขนโต๊ะตั่งช้อนชาม

เอ่ยทักทายชายตาวาจาหวาน
ก้มหมอบคลานนบไหว้ผู้ใหญ่ถาม
บอกจากไกลไปลากริยางาม
เป็นผู้ตามแอบหลังระวังวัย

รู้น้อมนำทำคิดกิจวัตร
วางกฎกรอบขอบขัดอัชฌาสัย
เดินสายกลางหว่างเหตุพ้นเภทภัย
สร้างวินัยกินอยู่สู่มั่นคง

เก็บอดออมถนอมทรัพย์รู้รับจ่าย
อย่าสุรุ่ยสุร่ายอบายหลง
ยึดพอเพียงเลี้ยงชีวิตยืดปลิดปลง
เชิดชูวงศ์จักรีก่องกำจาย

หยุดทะเลาะเบาะแว้งชี้แช่งชัก
พร้อมผูกรักเจียมจิตมิตรสหาย
เลิกใจดำห้ำหั่นอันตราย
จวบบั้นปลายไร้ทุกข์สุขนิรันดร์

รพีกาญจน์

"ชีวิตที่เรียบง่าย อ่อนน้อม เพียบพร้อมด้วยสุขสันติ
ดีกว่าชีวิตที่หรูหรา แต่เต็มไปด้วยอันตรายและเสี่ยง"
ท่านขุนน้อย หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 07 สิงหาคม 2015, 14:00:04 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #51 เมื่อ: วันที่ 03 กันยายน 2015, 15:38:10 »


วอนอันเต เทวา พญาแถน
ณ เมืองแมน กราบกราน ยอพานศรี
โปรดเมตตา ข้าน้อย ด้อยฤทธี
ด้วยเพราะมี ภาระ กะโครงการ

สร้างเขื่อนฝาย ทรายหิน ดินฝังถม
สูตรผสม ซีเมนต์ เหล็กเส้นสาน
เข็มตอกตึก ลึกลง ตรงดิ่งดาน
เพื่อค้ำคาน รองรับ หนักทับทน

ก่อแนวกว้าง ขวางลำ น้ำปิงไหล
กั้นเก็บไว้ สูบตัก รดผักผล
ไร่นาสวน ถ้วนตัว ทั่วตำบล
ยามขัดสน หน้าแล้ง แห้งผ่อนคลาย

อยากให้งาน ต่อเนื่อง ตามกำหนด
จะได้ทด เงินทุน หมุนรับจ่าย
ดีทั้งรัฐ รับเหมา ราษฎร์สบาย
ให้ฝนหาย ชะงัก สักฤดู

พระพายจัด พัดฝน พ้นถิ่นฐาน
รามสูร วางขวาน เก็บเข้าตู้
เมฆขลา ลอยล่องไกลคลองคู
นาคหงอนงู งองุด หยุดพ่นน้ำ

หากสำเร็จ เสร็จสม ภิรมย์หมาย
จักถวาย คาวหวาน ทานเช้าค่ำ
เหล้าหกไห ละคร ฟายฟ้อนรำ
เป็นดังคำ ร้อยเรียง เที่ยงแท้ เทอญ

บ้านผม ฝนไม่ตกสักที เพราะเช่นนี้แล

รพีกาญจน์




IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #52 เมื่อ: วันที่ 15 กันยายน 2015, 14:03:55 »


เรื่องพิษภัยไข้เจ็บร้อนเหน็บหนาว
เมื่อถึงคราวลำบากยากขัดขืน
มันมาเยือนเหมือนเชิญเดินนั่งยืน
หลับลุกตื่นไม่เลือกเวลาวัน

จำกัดเขตเพศใดวัยอายุ
รู้บรรลุสูงต่ำธรรมขันธ์
เป็นผู้ดีมีทรัพย์นับอนันต์
จนจาบัลย์นอนดินกินกับทราย

หลนเร้นป่าบาดาลธารถ้ำลึก
ร้อยชั้นตึกเสียดสรวงปวงดาวฉาย
ทาสไพร่บ่าวจ้าวขุนเมืองมูลนาย
เลี้ยงวัวควายเทียมเกวียนเวียนไถนา

อยู่ที่ไหนไม่เว้นแม้เป็นหมอ
รื่นหัวร่ององ้ำน้ำนองหน้า
พูดเหลวไหลไฟพริบจิบเจรจา
เงียบใบ้บ้าหูหึ่งตึงฤาพ้น

เชื้อโรคเพาะเกาะนิ่งยิ่งขยาย
สู่ร่างกายแทรกแซงทุกแห่งหน
สบจังหวะกระทำซ้ำเติมตน
ช่วงถอยร่นหมดแรงไร้ต้านทาน

ควรเตรียมตัวเตรียมใจไม่ประมาท
เรื่องอากาศอารมณ์น้ำอาหาร
ออกกำลังอุจจาระตามประมาณ
เชื่อพิษภัยไข้พานนานไม่มี

รพีกาญจน์

รอหมออุลตราซาวด์ได้ 1 กลอน



IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #53 เมื่อ: วันที่ 30 กันยายน 2015, 21:44:15 »


กระจิบคู่ใหม่เริ่มช่วยกันทำรับง่าบนสุดต้นกระดังงาข้างทางเดินเข้าบ้าน
ข้าพเจ้าสังเกตุเห็นมันคาบกิ่งไม้เล็กๆวางเป็นพื้นฐาน จิกใบไผ่ในกระถางใกล้ๆนั่นแหละถักสาน
ราวๆสิบวันมันหยุดทำรัง คิดว่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว บินลงมาหาอาหารกินตามบริเวณลานข้างบ้าน
อีกไม่นานคงจะได้เห็นลูกนกน้อย มันหัดบิน กระโดดเกาะกิ่งขนุน ลำไย ต้นดอกไม้ไปมา
และกับอีกหลายครอบครัวที่มีอยู่เดิม ทำให้บ้านมีชีวิตชีวาในเวลาเช้าและเย็น

แปดโมงเช้า ข้าพเจ้านั่งม้าหินจิบข้าวต้มอยู่หน้าบ้าน ทันใดนั้น ได้ยินเสียงนกร้อง
เมื่อหันไปดูเห็นแมวสีน้ำตาลของคนข้างบ้าน มันงับนกระจิบคู่ในปาก
ข้าพเจ้าปราดไปจับปากมันง้างออก ออกแรงเท่าไรมันก็ไม่ยอมอ้าปาก
ส่งเสียงตะคอกดังให้ตกใจ มันก็เฉย ความคิดเกิดขึ้นมาแวบหนึ่ง
จึงใช้นิ้วชี้ปิดจมูกมัน สักครู่มันจึงอ้าปากปล่อยกระจิบทั้งสองลงพื้น
อนิจจา คมเขี้ยวฝังลึกในร่าง มีเลือดไหลออกมา ตาพับ แน่นิ่ง
มันตายเสียแล้ว ข้าพเจ้ารอจนมั่นใจว่ามันไม่ฟื้นคืนชีวิต
จึงนำร่างกระจิบทั้งสองฝังตรงโคนต้นกระดังงา ใต้รังร้างของมัน

รพีกาญจน์
30 กันยายน 2558


IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #54 เมื่อ: วันที่ 18 ตุลาคม 2015, 22:01:02 »


ติดตามอ่านแสนสนุกทุกกระทู้
ติดตามดูเริ่มแรกแปลกกระสวน
เรียบเรียงถ้อยร้อยรัดจัดกระบวน
ลื่นไหลชวนเคลิ้มฝันกระชั้นชม

เพียงภิเปรยเผยศัพท์เอื้อนขับขาน
ดังอ้อยตาลหวานฉ่ำนำประสม
ดื่มด่ำแก้กระหายละลายตรม
ซับอารมณ์ลงลู่สู่ภวังค์

บนรูปแบบแยบยลปนแตกต่าง
ยกพยางค์วางขวาซ้ายหน้าหลัง
สละสลวยอวยอิงเอื้อจริงจัง
อาจเคียดคลั่งน้อยนิดสะกิดเกา

มิตอกตำย้ำแยงตะแบงบ่าย
ถั่งโถมกายแถกแถลุแก่เขลา
ยอมถดถอยคล้อยคลาราวซาเบา
พินอบพิเทาสร้างสรรค์ร้องบรรเลง

เสนองานสานมนต์กลบท
เกริ่นปรากฎกรอกรับกระฉับกระเฉง
ปล่อยมุขเด็ดเผ็ดมันขันครื้นเครง
ที่กลัวเกรงอักษรกลอนกำกวม

ทันทีเห็นเป็นกดจรดอ่าน
ชโลมมานใคร่ทอตอบต่อสรวม
ด้วยอ่อนด้อยน้อยค่าแถมบ้าบวม
จึงสำรวมสงบอ่านจบพอ

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 19 ตุลาคม 2015, 12:01:32 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #55 เมื่อ: วันที่ 07 ธันวาคม 2015, 20:23:31 »


จากหน่อแขมแหลมเรียวเขียวลำปล้อง
ชี้ขึ้นท้องฟ้ากว้างสว่างใส
ข้อผลิตาแตกกิ่งก้านชูใบ
ชีวิตใหม่ผุดโผล่ส่อโสภิน

กาบโอบอุ้มหุ้มห่อรอบกออ่อน
แมงไชชอนงัดแงะอ้าแบะบิ่น
ออกขุยขนวนป้องสัตว์ซ่องกิน
ทั้งหนูดินหมูป่าหิวตาลาย

ไร้หักเหเวลากว่าปีผ่าน
สูงดินดานผิวแก่เนื้อแผ่ผาย
ก่อเกรงขามหนามเหนี่ยวเกาะเกี่ยวกาย
คอยระคายศัตรูผู้เยี่ยมเยือน

หนึ่งกอไผ่ใหญ่ยำหลายลำต้น
เสียงเลื่อยยนต์แผดครางพลางตัดเฉือน
ล้มระเนระนาดขาดกระเทือน
ลงกลาดเกลื่อนโคนปลายขวางก่ายกอง

แม้พืชผักผลิตภูมิคุ้มครองร่าง
โลกช่วยสร้างสิ่งห้อมล้อมจดจ้อง
หากก้าวเลื่อนเคลื่อนไหวได้ประคอง
คงหมดผองภัยเภทเหตุแผ้วพาล

แต่โลภโมโทสันอันมนุษย์
ที่จ่อจุดกลียุคทุกสถาน
ไร้กำแพงแกร่งกั้นมันต้องการ
เปรียบประมาณลูกแกะมือกำคอ

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 08 ธันวาคม 2015, 05:36:23 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #56 เมื่อ: วันที่ 11 มกราคม 2016, 21:11:01 »


เมื่อยังเล็ก เด็กเดือย เปลือยล่อนจ้อน
นั่งกินนอน เดินได้ เรียกไอ้ตี๋
เข้าโรงเรียน เปลี่ยนใหม่ ให้เข้าที
ชื่อทวี มีแซ่ แต่นั้นมา

เป็นเด็กดี ว่านอน สั่งสอนง่าย
กินขับถ่าย ถูกที่ ขรี้ถูกท่า
หกขวบย่ ำต่ำสิบ จิบเจรจา
ก ไก่ กา ตา ดู ปู ทะเล

อ่านประดอย ร้อยกรอง ท่องจำแม่น
ชอบแห่แหน ไห้โฮ โอละเห่
ชอบลำตัด หัดกลอน ฟ้อนลิเก
ฮิ้วฮาเฮ ทะเล้น เช่นค่างลิง

เป่าปี่กลอง มองเซิง ร่างเริงร่าย
หลีกผู้ชาย ห่างไกล ไม่สุงสิง
คลุมโปงผี ตี่จับ กับแม่ญิง
คืบปูปลิง เกาะไต่ ไหล่ชายโครง

เป็นเหาหิด ติดตัง ครั้งแต่น้อย
โตขึ้นพลอย พาพก ยกโขยง
สีซะล้อ ซอฮ่ำ กำกะโลง
ตีโมงโมง ม่วนนัว หน้าครัวทาน

เรารู้จัก มักจี่ ที่ไหนหนอ
พบชอบพอ ร่วมรัก อักษรสาร
มอบไมตรี รี่รับ จับชื่นบาน
ชโลมมาน วันวัน ฉันสุขแล้ว

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 11 มกราคม 2016, 21:29:50 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #57 เมื่อ: วันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2016, 21:06:00 »


ครั้นหนาวคลายหายเย็นแล้วเป็นเรื่อง
ตัวเชื่องเชื่องแอบซุ่มมุดมุมอับ
ซอกซอยเท้าเช้าแรงรอแสงรับ
ปีกผับผับค่อยคลานทะยานบิน

โผตรงนี้ตรงนั้นพลันตรงโน้น
พอไกลโพ้นจวนลับหวนกลับผิน
เรี่ยตอมไต่ใกล้พึงหึ่งหึ่งยิน
ยุงไรริ้นเกาะกัดปัดรำคาญ

ใช่แค่เฉียดเบียดเบียนเวียนไฉน
เจาะชอนไชมังสาหาอาหาร
ดูดเลือดคาวยาวยิ้มอิ่มสำราญ
ซ้ำสังขารยอบแยบแทบทรุดโทรม

ปล่อยเชื้อโรคโขกสับขับสารพิษ
สู่ชีวิตแพร่พักฟักหักโหม
จรกระจายสายเลือดรุดจู่โจม
ถึงงอโง้มล้มหมอนนอนเยียวยา

นั่งพับเพียบพับตาสวดพาหุง
ยุงเอ๋ยยุงหนอไยเยี่ยมเยียนข้า
ปัดเบาเบาเป่าไม่ไปใช้อาญา
ติดปาณาอยากตบสลบปัง

ครั้นหนาวคลายหายเย็นแล้วเป็นเรื่อง
เคยฟูเฟื่องครื้นเครงเชลงขลัง
กดคีย์บอร์ดออดเอื้อนเลื่อนไหลจัง
หัวแทบพังวันนี้มีกลอนเดียว

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #58 เมื่อ: วันที่ 04 มีนาคม 2016, 12:33:43 »


กุมขมับหลับตาหน้ากระท่อม
ร่างผ่ายผอมเพลียใจเพราะใดหนอ
เคี้ยวข้าวคำน้ำหนืดลงฝืดคอ
ผักกาดจอน้อยนิดหันบิดเบือน

ชงไมโลโอวัลตินกินก็แล้ว
มะขามแก้วรสชาติขมฝาดเฝื่อน
งับแต่ลมชมดาวราวแรมเดือน
ชิมแกงเหมือนน่าอร่อยถอยช้อนวาง

กรรมตามทันฉันใดอยากใคร่รู้
วอนหมอดูพระสวดตรวจดวงบ้าง
ปอบสิงเข้าเจ้าที่ผีย่านาง
หรือขางทรางคุกคลานตาลขโมย

ดูดโงงมนมชราหมดอายุ
หวัวหุหุฟ้อนเฟือยเปลือยผีโป๋ย
เคยย่องตอดกอดจูบลูบโกย
ร้องโอดโอยถูกตีห้องสีลา

คิดเรื่องหลังครั้งเก่าเดาไม่ออก
ทั่วซอยซอกตรอกถนนค้นปัญหา
ถอกมือกำกอบกินกลืนหยูกยา
ตื่นตีห้าท่ารอก็เช่นเดิม

เท้าคางซึมลืมตานั่งอ้าปาก
หมอบอกจากไขมันความดันเหิม
ปวดรุมเร้าเก๊าท์ก่อไตต่อเติม
เบาหวานเริ่มกัดกร่อนกลอนจึงจาง

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 04 มีนาคม 2016, 21:18:46 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
Number9
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 7,760



« ตอบ #59 เมื่อ: วันที่ 22 มีนาคม 2016, 17:16:33 »



 <<<  เติมความหวานให้กาญจน์กลอน  >>>


IP : บันทึกการเข้า
หน้า: 1 2 [3] 4 5 พิมพ์ 
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

 
เรื่องที่น่าสนใจ
 

ข้อความที่ท่านได้อ่านบนกระดานข่าวแห่งนี้ เกิดขึ้นจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงต้องใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง และถ้าท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศีลธรรม พาดพิง ละเมิดสิทธิบุคคอื่น ต้องการแจ้งลบ
กรุณาส่งลิงค์มาที่
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2013, Simple Machines
www.chiangraifocus.com

Valid XHTML 1.0! Valid CSS!