กำว่า "ปอยล้อ"ก่อนที่จะหายไปความทรงจำ

[แมงคอลั่น]

เอามาจากเว็ป "โลกล้านนา"
ประเพณีปอยล้อ

เป็นงานปอยหรืองานบุญงานฉลอง ที่จัดขึ้นในการประชุมเพลิงพระภิกษุสงฆ์ที่มรณภาพ  ทั้งนี้สานุศิษย์ทั้งหลายปราถนาร่วมกันจัดงานเพื่อรำลึกถึงบุญคุณและคุณงามความดีเพื่อแสดงกตเวทิตาคุณก่อน จะทำการฌาปนกิจสรีรสังขารพระภิกษุรูปนั้น ปอยล้อจะจัดเฉพาะงานศพของเจ้าอาวาสหรือพระภิกษุผู้เจริญพรรษาซึ่ง ได้บำเพ็ญคุณประโยชน์ต่อสังคมตามควร
คณะศรัทธาและลูกศิษย์วัดจะเป็นผู้เตรียมงานทั้งหมด  ในงานมีการเฉลิมฉลองเช่นเดียวกับงานปอย อื่น ๆ มีการเชิญชวนร่วมกันทำบุญ ถวายสังฆทาน การเลี้ยงภัตตาหารพระสงฆ์ที่มาร่วมพิธี เลี้ยงอาหารแขกต่างบ้าน  เปิดโอกาสให้ผู้มีจิตกุศลได้ร่วมกันบริจาคทานกันอย่างทั่วถึงตามกำลังศรัทธา
สิ่งที่จะเห็นได้ว่าเป็นสัญลักษณ์ของปอยล้อก็คือปราสาท (อ่าน"ผาสาด") หรือเมรุขนาดใหญ่ที่ถูกจัดสร้างขึ้นอย่างประณีตวิจิตรพิศดาร เป็นที่สำหรับรรจุศพของพระภิกษุผู้มรณภาพปราสาทนั้นนิยมทำเป็นรูปนกหัสดีลิงค์หรือที่ชาวบ้านเรียกโดยนิยมว่านกหัสดิ์ ซึ่งวางไว้บนแม่ตะเฆ่ที่ทำด้วยท่อนซุงอีกทีหนึ่ง
งานปอยอาจมีการเฉลิมฉลองมีพิธีการทางศาสนาและมหรสพต่างๆ ประมาณ ๓-๕ วัน แล้วจึงจะทำ การลากปราสาทคือชักลากเมรุนั้น นำไปยังฌาปนสถานที่กำหนดขึ้นเป็นการชั่วคราวในทุ่งโล่งที่ใดที่หนึ่งที่เห็นว่าเหมาะสม ซึ่งมักจะอยู่ไม่ห่างไกลจากวัด   
คณะศรัทธาสานุศิษย์ทั้งหลายจะช่วยกันลากปราสาทที่บรรจุศพเคลื่อนไปตามทางที่ทำชั่วคราว ในระหว่างนี้ก็มักจะมีการหงบ่านาว หรือโปรยทานด้วยการเอาเหรียญเงินยัดเข้าไปผลมะนาวแล้วโยนไปในกลุ่มคนที่มาร่วมพิธี  ผู้ที่เก็บได้ก็มีสิทธิ์เป็นเจ้าของเงินนั้น กล่าวกันว่าเงินเหรียญนั้นเป็นเงินมงคลที่มักมีผู้เก็บไว้เป็นเงินก้นถุง ที่เรียกว่าเงินขวัญถุง
เมื่อเคลื่อนปราสาทไปถึงฌาปนสถานนั้น ก็จะมีพิธีการบังสกุลผ้าตามประเพณีก่อนที่จะมีการเผาศพ สำหรับศพพระสงฆ์นี้มีพิเศษอีกอย่างคือ จะมีการนำไม้ซางยาวขนาดสุดเค้าสุดปลาย คือยาวเต็มตลอดเล่มจำนวน ๔ ลำปักไว้สี่มุมของบริเวณเชิงตะกอนและบนยอดไม้ซางจะขึงจีวรไว้ด้วย ส่วนด้านล่างของจุดที่จะวางปราสาทก็ปูจีวรไว้ มีการจุดบอกไฟมากมายบอกไฟช้างร้อย บอกไฟจักจ่า บอกไฟท้องตัด บอกไฟลูกหนู เป็นต้น เมื่อปราสาทถูกไฟไหม้  ไม้ซางทั้ง ๔ ลำก็จะถูกไฟลามล้มลงมาพาให้จีวรที่ขึงไว้ร่วงลงมาชาวบ้านก็จะกรูกันเข้าไปแย่งจีวรนั้นมาเป็นเศษผ้าหรือวัตถุมงคลของตนอีกด้วย
นับได้ว่าประเพณีปอยล้อนี้เป็นการทานอันยิ่งใหญ่อีกประเพณีหนึ่งที่ศรัทธาชาวพุทธศาสนิกชนจะแสดงความกตเวทิตาต่อพระภิกษุสงฆ์ผู้เป็น ที่เคารพสักการะของคนทั่วไป การดำเนินงานทั้งหมดนั้นต้องอาศัยการร่วมแรงร่วมใจของทุกฝ่าย เพราะยิ่งพระสงฆ์ผู้มรณภาพนั้นมียศตำแหน่งสูงมากเพียงใด พิธีการตลอดจนแขกเหรื่อผู้ที่จะมาร่วมงานต้องมีจำนวนมากและงานก็ยิ่งใหญ่ไปตามตัว   ทุกคนต้องสละทั้งทรัพย์สมบัติแรงกายแรงใจในการดำเนินงานในเสร็จสิ้นโดยมิให้บกพร่อง บางคนอาจร่วมเป็นเจ้าภาพจัดสร้างเมรุ บางคนก็จะเป็นเจ้าภาพในการพิมพ์บัตรเชิญ หรือบางคนก็เป็นเจ้าภาพในการซื้อผ้าบังสุกุล รวมทั้งฟืนหรือดอกไม้จันที่ใช้ในพิธี หรือแม้แต่บางคนจะช่วยในการบริการน้ำดื่มให้แก่แขกเหรื่อที่มาร่วมทำบุญ จึงนับเป็นอานิสงส์ทานที่ยิ่งใหญ่อีกงานหนึ่ง

[>:l!ne-po!nt:<]

ขอบคุณครับ

[samurai_ฅนเมือง]

มันไม่น่าจะใช่ประเพณีนะ เพราะคำว่า ประเพณี หมายถึง การปฏิบัติกันเป็นประจำทุกๆปี
แล้วก็คิดว่า น่าจะไม่ใช่ใช้คำว่า งานฉลอง เช่นกัน งานฉลองพระมรณะภาพ อย่างนี้หรือ (ดูไม่เพราะเลย)

__________________________ในความคิดผมนะคับ_______________________________

 ถ้าผมไปถามเจ้าอาวาสวัดที่บ้าน ว่า เมื่อไหร่วัดเราจะมีงานปอยล้อสักทีนิคับ คำตอบที่ได้จะเป็นยังไงหนอออ

[แมงคอลั่น]

ปอย ครับ ปอย ที่เป็น ฮีต เป็น ฮอย ที่ตวยมาแผวบะเดี่ยว

[nantong]

ปอย คงมาจาก กำไต กำเงี้ยว
หมายถึง งานบุญ ต่าง ๆ   
ปอยหลวง งานบุญใหญ่ (ประจ๋ำปี๋) 
ปอยเป๊กตุ๊ บุญบวชภิกษุ  ปอยบวชลูกแก้ว งานบวชพระหน้อย เป๋นต้น