ผมก็เคยเจอประสบการณ์แบบนี้ตอนบวชแค่ยี่สิบวัน
ขณะกำลังกวาดบันไดขึ้นวัดอยู่ โยมผู้ชายเดินมาจากไหนไม่ทราบ
เค้ามานั่งกราบ (นั่งพับเพียบกราบงามมากๆด้วยนะ
) ตรงบันไดวัด
แต่มาแนวไม่มีตังค์ค่ารถ
เอ..อาตมาก็ไม่ได้พกตังค์มาด้วยสิคุณโยม
แต่คุณโยมก็ยังนั่งพนมมือ สีหน้า เศร้ามาก
เออ เดี๋ยวรอตรงนี้นะ อาตมาจะขึ้นไปเอาที่กุฎิ
(เดินขึ้นบันไดไปอีกเกือบร้อยขั้น)
พอลงมาก็เห็นคุณโยมนั่งท่าเดิมเดี๊ยะ
อาตมามีแค่นี้นะ (หนึ่งร้อยบาท)
;Dปรากฎว่าคุณโยม สาธุ ใหญ่เลย พร้อมให้ศีลให้พรพระอีก
ก็เลยนึกในใจ ตอนคุณโยมให้พรยาวๆ จบ "สาธุ สมพรปากเน้อ"
ที่มาตะขิดใจก็พร ท่อนสุดท้ายของคุณโยมเค้าน่ะ
เค้าเอ่ยว่า
"สิ่งใดที่ข้าพเจ้าได้พูดไม่จริงกับพระกับสิ่งศักดิ์สิทธิขออย่าให้เป็นบาปกรรม
ติดตัวเล๊ยยย สาธุ สาธุ สาธุ" (และก็กราบลาอย่างงามๆ)
อาตมาก็เลยยืนมึนชั่วขณะ เป็นซะงั้น
(เหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีที่ผ่านมา ณ พระธาตุจอมหมอกแก้ว)
อันนี้มึนเลย