ฝากให้คิด

[ขุนโถ]

จ่วยกั๋นแป๋ตวยยิ่งดี

[kuntawong]

ถูกต้องเลยครับ

[nantong]

ข้อ 37. หัน เปิ่น มี    อย่าไป  ใคร่ได้     หันเปิ่น  ฮ้าย  อย่าไป  ดู แควน
38. หัน ว่า มี เงินแสน    อย่าไป อวดอ้วง    หันว่า  ได้ ขี่จ๊าง     อย่าได้ ลืมดิน
39. หัน เปิ่น เตียวตี๋น  อย่าได้ ประมาท       จ๊างสี่ตี๋น  ยังฮู้พลาด  ต๊กขุม
40. หัน คนซุม  อย่าไปผ่อ         หัน เป๋น ต่อ (แมลงต่อ) อย่าได้ ไปก๋าย
นำมา จาก หนังสือ แจกงาน ศพ อาจารย์ใหญ่สุนทร  ยศชยางกูร 19 มีนาคม 2540
 สัพพหยิบ ของ หม่าเก่า โบราณ  รวบรวมโดย ตุ๊ปู่มหาสุจี หรือ ตุ๊ปู่จี๋มหาเถร อดีตพระมหาโพธิวงศาจารย์ เจ้าอาวาส วัดพระบาทมิ่งเมือง ฯ เมืองแแพร่ ผู้ล่วงลับ มรณภาพ

หนานธง แก้ไข ดัดแปลง นำ เผยแพร่ ต่อ  และ ทยอยลง มีใน กระทู้ คติ หม่าเก่า  ห้องศาสนา ฯ

[ล้อล้านนา]

ปะแหลว่า อย่าลืมตนเมื่อได้ดี : เมื่อได้ขี่จ๊าง กั่ง : หลงลืม ห่มผ้างามได้เป็น พญา เผียบเสมือนว่าผู้ใหญ่นายโตในบ้านเมืองได้รับตำแหน่งสูงส่งแล้ว อย่าลืมรากเหง้าพื้นฐานของชาวนาที่ต้องขี่ควาย คอน : แบก(ออกเสียงว่า "กอน" เป็นที่มาของน้ำ "แม่กอน" ตอนหลังเขียนผิดตามภาษาสยามเป็น แม่กรณ์) แบกของด้วยมือข้างเดียว "คอนกล้า" ก็คือแบก "ต้นกล้า" นั่นเอง (หาบ : สองข้างหน้าหลัง คอน : แบกหลังอย่างเดียว) ประมาณนี้ครับ

[สบายแมน]

ซาบซึ้งครับ