ว่านตีนตะขาบ
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Muchlenbeckia platyclada Meissn.
ชื่ออื่น ๆ : ว่านตะขาบ, ต้นตีนตะขาบ, ตะขาบปืนกล้วย(ไทย) , ว่านตะเข็บ(พายัพ) , ว่านตะขาบ(เชียงใหม่), เพว(กรุงเทพฯ)
วงศ์: POLYGONACEAE
ลักษณะทั่วไป
ต้น : เป็นพรรณไม้ขนาดเล็ก ลำต้นจะเป็นปล้อง ๆ กลมโตเท่าหางหนูมะพร้าวอ่อน แต่เมื่อลำต้นนั้นสูงขึ้น ก็จะกลายเป็นไม้เลื้อยไป ต้นหนึ่งจะมีความยาวประมาณ 7-10 นิ้วฟุต
ใบ : จะออกติดกันเป็นปีกสองข้าง จากโคนต้น จนถึงยอดคล้ายตะขาบจริง ๆ ใบจะเป็นสีเขียวเข้ม
ส่วนที่ใช้ : ต้นและใบ ใช้เป็นยา
สรรพคุณ : ต้นและใบ ใช้สดตำ ผสมกับเหล้า เอาแต่น้ำทา รักษาอาการฟกบวม เคล็ด ขัด ยอกได้ดี ส่วนกากนั้นใช้พอกเป็นยาถอนพิษตะขาบ และพิษแมลงป่อง ตามชนบทใช้ต้นและใบสด ตำให้ละเอียดผสมกับเหล้าใช้หยอดหู รักษาหูเป็นน้ำหนวก ได้ผลดีมาก
อื่น: ชื่อต้นตีนตะขาบนี้ จะมีอยู่หลายชนิดแต่ละชนิดนั้นจะมีลักษณะคล้ายตะขาบทั้งนั้น ดังนั้นการใช้ต้องเลือกตามลักษณะที่ได้กล่าวไว้นี้
ถิ่นที่อยู่ : พรรณไม้นี้มักนิยมปลูกกัน ใส่กระถางไว้ดูเล่นสวย ๆ คนจีนนิยมปลูกกันมาก ตามบ้าน และตามสวนยาจีนทั่ว ๆ ไปและในกรุงเทพฯ ก็หาได้ง่าย
หมายเหตุ : เพว (กรุงเทพฯ) ; ตะขาบปีนกล้วย(ไทย); ว่านตะเข็บ(พายัพ) ; ว่านตะขาบ(เชียงใหม่).” In Siam . Plant Names, 1948. P. 340.
จากเว็บนี้เน้อ
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=rami-ta&month=10-2007&date=16&group=2&gblog=36