แก่อีกปีหน้าตาดีเหมือนเดิม

[รพีกาญจน์]

ขันโตกตำน้ำพริกผักจิกลวก
ข้างแกงหยวกเจือปลาร้าไร้หมู
เหลือแต่ก้างหางกิ่วหิ้วปลาทู
ถ้วยในตู้เคียงถาดผักกาดจอ

นินทานางห่างหูตูละเบื่อ
อยากกินเนื้อทอดปิ้งจริงจริงหนอ
อ้างประหยัดอัฐตังค์ยังไม่พอ
เชื่อคำหมอกินคุณสมุนไพร

หนังหุ้มดูกด้องแด้งผอมแห้งร่าง
ยืนเยื้องย่างหยุดกึกนึกว่าไผ
เจอที่ลับอับมืดพืดตกใจ
แน่นางไม้เดินแบบแอบซุ่มมา

สูงชะลูดตูดเพรียวขาเรียวลีบ
ปั่นรถถีบกางจ้องซ้องสง่า
จูงวัวตื่นลื่นหกตกคันนา
เกาะต้นหว้าห้านิ้วลมปลิวนวล

ซื้อผ้าง่ายบอกไซ้ส์ไม่หลวมคับ
ยีนส์ยืดจับเนื้อนมรัดสมส่วน
ปราศดันเก๊าท์เบาหวานรานรบกวน
ไขมันร่วนแข้งข้อปวดบ่มี

เหมาะเกี่ยวก้อยสอยดาวพราวงานวัด
ยามหนาวจัดหวังอุ่นกกหุ่นผี
ดมเต่าเหม็นเย็นชืดจืดค้างปี
เถิงเดือนยี่ไม่อ้วนด่วนขอลา

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ยอมยอบลุกคุกคลานให้หลานขี่
มือแตะตีขับไปตบไหล่หลัง
ร้องฮี้ฮี้กับกับสับเสียงดัง
เกาะควบนั่งหัวร่อชอบพอใจ

หายใจหอบแฮกแฮกเหงื่อแตกเต็มหน้า
ยายถามตาเหน็ดเหนื่อยเมื่อยขบไหม
หวัวหึหึฤร่างเจริญวัย
ดูมูกใสในดังหลั่งออกมา

เพื่อบุญปลูกลูกมีหลานที่รัก
จะเหนื่อยสักเท่าไรไม่เคยว่า
ชวนร้องเล่นเลียนเสียงสัตว์ไก่กา
ยกขึ้นบ่าแอ่อี๊แอแห่โมงโมง

ชมชี้นกน่านฟ้าปลาแหวกว่าย
จับเส้นสายด้ายผูกปล่อยลูกโป่ง
คว่ำกะมังถังสีตีโปงโปง
ยิงโป้งโป้งติดดาวเป็นคาวบอย

แสร้งตลกโปกปาฮาหัวเราะ
ฉอดฉอเลาะฟ้อนฟายคลายเหงาหงอย
กล่อมอืออือมือวิงทิงนอยนอย
ตาปรือปรอยผล็อยหลับพร้อมกับเพลง

ร้อยรักลูกผูกแน่นแสนรักหลาน
สิ่งต้องการควานหาให้รีบเร่ง
เอาอกป้องผองภัยไม่หวั่นเกรง
หลานครื้นเครงสนุกสุดสุขแล้ว

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เช่นรากหญ้าสามัญชนชั้นต่ำ
เพียงถลำทำผิดนิดพลั้งเผลอ
ยืนให้จับสับมือครางอือเออ
เดินซึมเซ่อเก้กังเข้าซังเต

ค่อยบันทึกนึกนั่งตั้งข้อหา
กี่มาตราว่าไปไม่หันเห
เริ่มจากเบาเอาหนักสักปนเป
ยากเชือนเสส่งฟ้องต้องมลทิน

ขาดทนายแนะนำคำแก้ต่าง
คงเดิมร่างรวบรัดรอตัดสิน
ด้วยยากจนข้นแค้นแร้นทำกิน
ไร้ที่ดินแบงก์พันประกันตัว

อาบน้ำตาหน้าดำถูกจำขัง
ตามศาลสั่งนั่งเศร้าสองเมียผัว
วอนอันเตเทวัญสั่นระรัว
ยกท่วมหัวยอมเซ่นเวรกระทำ

ต่างสุดกู่ผู้ดีมีอำนาจ
ยินตวาดคาดเค้นไม่เป็นส่ำ
ใจเต้นตูมกุมเป้าเข้ารับคำ
ซ่อนเงื่อนงำทำอ่อนหนักผ่อนลง

ชนสามัญชั้นต่ำหากทำกล้า
หาญยื่นหน้าท้าทายหมายประสงค์
ชูครรลองครองธรรมนำซื่อตรง
ผลลัพธ์คงเรียกสอบหลังลอบตี

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ปวดรบกวนป่วนจิตผิดวิสัย
ซ่อนภายในใช่รู้แย้มดูเห็น
เบายามตื่นยืนย่ำกำเริบเป็น
ประจำเย็นเข็ญหนักดึกพักซม

กลืนพาราทาบาล์มถามองค์เจ้า
ปากปูดเป่าเข้าป่าเสาะยาต้ม
ยอบนบานสารสื่อมือพนม
ยังระบมบีบบดกดบวมแดง

เอกซเรย์เร็วครับปับหมอว่า
กล้ามเนื้ออ้าเอ็นอาจขาดหลายแห่ง
ปวดปลายนิ้วหิ้วหับงับอ่อนแรง
เสียวเสียดแทงท่าผิดบิดบ่าเอียง

กำหนดวันทันด่วนทบทวนนัด
ยอมผ่าตัดตามหมอรอขึ้นเขียง
สกรูดูกผูกเอ็นเชื่อมเส้นเรียง
นอนจมเตียงเหม่อมองน้องจัดยา

ประคองลุกปลุกนั่งป้อนน้ำข้าว
ตื่นทุกคราวเคียงข้างไม่ห่างหน้า
คอยชุบซับเช็ดตัวชั่วเวลา
ผลัดเสื้อผ้าพาเข้าเบาปลดทุกข์

ช่วยบำบัดจัดมือจับถือแขน
แบราบแบนแอ่นอกพกสนุก
พ่วงทำนองพ้องกลอนเพลงย้อนยุค
สุดแสนสุขชีพนี้มอบที่รัก

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

อยู่บ้านนอกขอกนาชายป่าเขา
ตื่นสางเช้าบ่ายเย็นเห็นแต่แสง
ล่างผาหินดินดำน้ำเชี่ยวแรง
ชมฟ้าแดงเมฆขาวดาวขจี

ยุครุ่งเรืองเครื่องมือใช้สื่อสาร
สิ่งสคราญรายเรียงภาพเสียงสี
อักษรนิ่งวิ่งวนพ้องดนตรี
หลายช่องชี้โลดเล่นเด่นลายตา

ได้เรียนรู้ดูดองจำของแปลก
รู้จำแนกต่ำตุ่นสูงคุณค่า
รู้ใดถูกผูกติดผิดละลา
รู้ปัญหาเก่าใหม่แก้ไขทัน

รู้วิวัฒน์ชัดเชื่องเรื่องหนังสือ
ได้ฝึกปรือร่ายกาพย์กลอนโคลงฉันท์
ประพนธ์พิมพ์ยิ้มชอบโต้ตอบกัน
สร้างสัมพันธ์ไมตรีที่ดีงาม

ใดรวยรินกลิ่นฉมนิยมชอบ
ในกรวยกรอบกฎเกณฑ์เว้นคำห้าม
ยกเป็นอย่างวางยึดประพฤติตาม
คู่เขตคามนามเนืองโชว์เลื่องลือ

หากเพียรนับจับถ้อยน้อยผู้นัก
น้อมชวนชักกระพุ่มร่วมกลุ่มชื่อ
เสียมรรยาทพลาดอภัยให้สักมื้อ
เพราะคุณคือเพชรก่องแสนต้องการ

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

รู้จักกันนั่นพี่นี่คุณน้อง
บ้างเกี่ยวข้องดองเนื้อสืบเชื้อสาย
สูงเชิดชูปู่ย่าโยงตายาย
ลดหลั่นท้ายลูกเล็กหลานเด็กแดง

ให้กำเนิดเกิดก่อกราบพ่อแม่
ขรัวพระแก่เมตตาหน้ายิ้มแฉ่ง
ร่วมเรียนรู้ครูศิษย์คิดแจกแจง
เราเพื่อนแพงท่านเธอเสมอกัน

มานสมัครรักใคร่ได้เคียงคู่
กินนอนอยู่ยืนร่างเดินสร้างสรรค์
มือเกี่ยวก้อยร้อยทรวงห่วงสัมพันธ์
ยาวบากบั่นสั้นต่อท้อมิมี

ง่วนกลางไร่ไถดะเป็นพระเอก
ชอบเป่าเสกเลขจารขานฤาษี
ร่ายเต้นรำคลำกลองพ้องดนตรี
เกือบสิบปีแต่งกลอนร่อนคำคม

คงกินข้าวคดไหช้อนใช้ตัก
เติมความรักวันนิดจุมพิตผม
พอเป็นผู้ดูแลเลิศบรม
บอร์ดอาศรมสีม่วงปิดดวงดาว

เกียรติศักดิ์บักใหญ่ห่างไกลชั้น
ห้ามร่วมขันน้ำรินนั่งกินข้าว
ละเตี่ยวหลวมสวมสูทเลิกพูดลาว
ฟังนะจ้าวสำเหนียกเรียกประธาน

 

รพีกาญจน์

บัก แปลว่า อ้าย

[รพีกาญจน์]

ความเย็นชาท่าทางเคยห่างหาย
มันฝังกายคลายคลอนแต่ก่อนเก่า
กลับเยี่ยมเยือนเตือนจิตสนิทเนา
คืบคลานเข้าเร่าหลับเมื่อพับตา

เดินลำพังยังพล่ามถึงความหลัง
กรูคับคั่งเคียดแค่นเงยแหงนหน้า
ใต้โพยมโคมทองแสงส่องมา
ฝนสร่างซาหามิดเมฆปิดบัง

มันเพียงพอต่อตัดลัดมืดตื้อ
เห็นเงามือสื่อสารผ่านผนัง
ดำลางเลือนเคลื่อนไหวไร้รับฟัง
กระซิบสั่งสองหูมิรู้ความ

บทเชลงเพลงหรรษ์สรรค์ประสงค์
ระคนชงซึ้งซาบซ่านวาบหวาม
สู่เลือดแรงแฝงเนื้อแพร่เชื้อลาม
อ้าปากปรามปราศเสียงเรียงลอดฟัน

กำลังพูดพร่ำเพ้อถึงเธอนะ
ส่งมือจะจับเชื่อมเอื้อมหยิบฝัน
เหลือว่างเปล่าเงาชักชะงักงัน
สำเนียงฉันนั้นแว่วแผ่วละลาย

คงชื่นชมสิ่งสร้างทันสมัย
ตั้งค่าไว้วูบวาบภาพสั่นส่าย
ส่งสัญญาณสานสักรักมากมาย
ชั่วพริบหงายเงียบเหงาเศร้าล้นทรวง

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ก้มเดินด้อมอ้อมมองมือป้องหน้า
แบะถ่างขากันลื่นพื้นตัวหนอน
ตายเบื้องบนฝนตกอกเปียกปอน
มันน่านอนในวัดเย็นจัดจริง

เริ่มสลัวขรัวตาท่าทำวัตร
พระเณรถัดแถวหลังนั่งเกร็งกริ่ง
เปลวเทียนวูบธูปวาบภาพไหวติง
สงบนิ่งน้อมลงโพล่งสาธุ

ดึงตัวหลบลับบางข้างวิหาร
ยินพระท่านว่าโหดโทษลหุ
นำลูกหมาแมวใส่ในกระชุ
ปล่อยหน้าอุโบสถปลดภาระ

ทุกข์พระหาอาหารมิให้ขาด
บิณฑบาตย่ำย่างทางขรุขระ
เลี้ยงตนเหลือเผื่อหมาแมวมันนะ
กรำฝนชะเป็นไข้หวัดไอจาม

กวาดกอบเขี่ยขี้เยี่ยวหลายเที่ยวทิ้ง
ซุกซนวิ่งเล่นไล่ไม่ฟังห้าม
ปีนระเบียงเตียงตั่งดังโครมคราม
ออกลูกลามหลานเหลนหลายเกินนับ

ยกมือป้องยองโย่โผล่ล่าถอย
คว้าแมวน้อยเร็วพลันรีบหันขวับ
เพิ่งรู้โทษโปรดให้อภัยครับ
จะนำกลับเลี้ยงดูอยู่อย่างเคย

ใครก็ไม่รู้นำแมวมาปล่อยหน้าบ้านจึงเลี้ยงไว้อย่างดีด้วยความเอ็นดู
แต่ทนไม่ไหวครับ มันตะครุบจับนกเขา นกพิราบ นกกระจอกที่ลงมา
จิกข้าวโปรยให้ลานบ้านเกือบไม่เหลือ คิดเอาไปปล่อยวัดให้พระดัด
นิสัยถ้าจะดี เมื่อได้ยินพระสนทนากัน จึงนำกลับมาเลี้ยงดังเดิม

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ร่างคดคู้ดูซมผอมอมโรค
เป็นมะโหกตัวงอปวดคอหลัง
ตึงเอ็นดูกมูกเริ่มเยิ้มรูดัง
เสียงปึงปังชนฝาถลาไกล

ล้มทั้งยืนลื่นขอนนอนแอ้งแม้ง
หมดเรี่ยวแรงยันลุกปลุกปีนไต่
ย่างแค่คืบสืบก้าวร้อนผ่าวไอ
สิ้นเชื้อไฟสนิทมืดมิดเปลว

อาบถูทายาต้มฝาดขมหวาน
แคปซูลทานเม็ดผงทิ้งลงเหว
ยอบยอย้อนฟ้อนฟายบนส่ายเอว
ล้าล้มเหลวซีดเซียวมิเกี่ยวกัน

คิดตรึกตรองมองหนังเนื้อสังขาร์
วัยชราเยี่ยมเยือนเรือนเขตขันธ์
เคยทำงานรานรุกบุกสมบัน
เลยเดือนวันหลุดบ่วงสู่ร่วงโรย

ลองฟื้นฟูดูแลแคร์สักนิด
หวังจะฟิตหนุ่มแน่นแทนระโหย
ปรับอารมณ์ตรมโกรธละโอดโอย
กำจัดโดยตั้งจิตพิจารณา

ถึงจะแก่เกินปีกลับดีหลาย
เลิกฟูมฟายหดหู่คืนซู่ซ่า
เลิกคบหมอรอคิวลิ่วรับยา
หวนจู๋จ๋าทะเล้นรักเช่นเดิม

รพีกาญจน์

[Number9]