~~~ ลุยให้โล่ง ~~~

[Cupid]

บริเวณ  รอบบ้าน  นั้นแสนรก
หญ้าขึ้นปก สูงรวม ร่วมท่วมหัว
อีกไม้ใหญ่  ที่ชิด   ติดริมรั้ว
มีเถาวัลย์   พันพัว  หลัวสายตา

แลตรงไหน ส่วนใด  ก็ไม่โปร่ง
มันไม่โล่ง  ชวนให้ จิตหน่ายล้า
ตัดสินใจ ออกแรง ยามชรา
รอนกิ่งไม้ ใบหญ้า หน้าเป็นมัน  

[Yim sri]

มาเรียกร้องความสงสาร กระนั้นหรือ

ท่านลงมือ ทำเอง. วิเศษยิ่ง

ออกกำลัง.ซะบ้าง. อย่าอ้างอิง

มัวนั่งพิง.  สิงหน้าคอมพ์. จะง่อมนา


ดีแล้วค่ะ.  ให้เหงื่อออกบ้าง

แต่ถ้าเสร็จแล้วช่วยไปทำให้ท่านศิราด้วยสิคะ.   ตอนนี้ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง ซะแล้วอ่ะ

[^linda^]

บริเวณ  รอบบ้าน  นั้นแสนรก
หญ้าขึ้นปก สูงรวม ร่วมท่วมหัว
อีกไม้ใหญ่  ที่ชิด   ติดริมรั้ว
มีเถาวัลย์   พันพัว  หลัวสายตา

แลตรงไหน ส่วนใด  ก็ไม่โปร่ง
มันไม่โล่ง  ชวนให้ จิตหน่ายล้า
ตัดสินใจ ออกแรง ยามชรา
รอนกิ่งไม้ ใบหญ้า หน้าเป็นมัน    

ช่วยซับเหงื่อ พี่ชาย ให้คลายร้อน
อย่าบั่นทอน ร่างกาย หลายอย่างนั้น
สุขภาพ ย่ำแย่ ไม่แพ้กัน
ที่สำคัญ วัยชรา  พาอ่อนใจ

ค่อยค่อยทำ วันละนิด ไม่ผิดหนา
เหนื่อยกายา พักขอ พอแรงไหว
หากฝืนทน ทำต่อ คงท้อใจ
จะมีใคร ใดเล่า เฝ้าดูแล 

[Cupid]

เส้นเถาวัลย์ กระหวัด รัดไม้ใหญ่
ตรึงกิ่งใบ ไว้แม่น อย่างแน่นเหนียว
หากปล่อยไว้ นานนับ กระชับเกลียว
ไม่เฉลียว แลมอง คงหมองตรม

ต้นขนุน หลังบ้าน พาลแย่ยับ
เอามีดสับ ตวัดวาด จนขาดสม
รื้อเถาวัลย์ ออกมา จึ่งน่าชม
ถึงระบม มือไม้ ไม่นำพา

จะไปโกรธ โทษใคร ให้อดสู
บ้านของตู ต้องดูแล แน่แท้หนา
เกือบสิบปี ไม่มอง ขึ้นล่องมา
เพิ่งเห็นว่า หญ้ารก ซกมกจริง

                   

[Cupid]

เมื่อปีกลาย เจ็บป่วย แทบม้วยมอด
จำต้องทอด ทิ้งงาน ซมซานร่าง
มาพักฟื้น ร่างกาย จนคลายจาง
เห็นที่ทาง รกหมอง ถูกมองเมิน

จึ่งต้องลุก ขึ้นยืน ฝืนสังขาร
ทำเบิกบาน สดใส ไม่ขัดเขิน
ลุยปราบที่ รกชัฏ สงัดเพลิน
เก็บส่วนเกิน ทำลาย หายรกตา 

 

[Cupid]

ทอนกิ่งไม้ ตัดหญ้า เหนื่อยสาหัส
ทั้งขจัด เถาวัลย์ วัชชพืช
ทั้งเช้าบ่าย ตรากตรำ ถึงค่ำมืด
จนหน้าจืด อ่อนโรย ระโหยแรง

หนึ่งเดือนเศษ ผ่านไป จึ่งได้เห็น
รกกลายเป็น โปร่งตา ท้าสีแสง
ที่เหนื่อยล้า มลาย หายระแวง
ได้ตัดแต่ง บริเวณ จึ่งเห็นงาม

    

[Yim sri]

ตัดกิ่งไม้ใบหญ้าจนเตียนโล่ง
ยืนโก้งโค้ง ก้นงอน เอวอ่อนไหว
โบกมือป้อง แสงแดด แผดร้อนกาย
ดูคล้ายคล้ายส่ายระบำ จ้ำ.........บื๊ด เอย

ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หวิดไปแล้วนะเรา ๕๕๕๕๕๕๕๕๕

[ศิลาสีรุ้ง]

ทั้งสวนน้อย สวนหย่อม พร้อมงามสม
ได้ชื่นชมดั่งใจไร้ไหน่หนาม
ทั้งกิ่งก้านมวลไม้ก่ายเกี่ยวงาม
ขยายตาม พื้นที่ ไม่รีรอ

คมมีดเลาะ พร้าเฉาะ เสียงฉะฉาด
ตัวประหลาด เลื้อยคลาน ครั่นคร้ามหนอ
คงแยกย้าย ที่อยู่ใหม่ ไปพ้นกอ
หญ้ารกก็ คืนคลาย กลายโล่งเตียน

เหล่าวิหค เริงร่า พาบินร่อน
เกาะกิ่งคอน มองกัน ท่านถางเหี้ยน
ท่านไปแล้ว เหล่านก ผกโผเวียน
คุ้ยพื้นเตียน ใส้เดือนหนอน ขย้อนกิน

ท่านคุ้มเหงื่อ อ่อนล้า ระโหยหาย
ชุมชื่นกาย สบายตา แผ้วหญ้าสิ้น
ตะวันรอน อ่อนแสง โลมแหล่งดิน
รอยลยิน วันพรุ่ง รุ่งสุรีย์


ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๔ กรกฎาคม ๒๕๕๕

[little girl]

             ขอแรง


มุ่งสู่กลอน อ้อนหนุ่ม จิตทุ่มใส่
มองการณ์ไกล ใฝ่กานท์ มานสดศรี
ฝึกร้อยกรอง คล่องภาษา มานับปี
มุ่งมั่นมี วจีเลิศ เพริศวิไล

หันมองบ้าน สักนิด ลิตเติลเกิร์ล
ไปหลงเพลิน เขียนกานท์ สาส์นสมัย
คราฝนตก หญ้าขึ้นรก ปกเร็วไว
ทำฉันใด จะให้เตียน สะอาดตา

ลืมมองเรือน เยือนเหย้า ที่เราพัก
ไม่น่ารัก หญ้าแตกกอ มารอท่า
กิ่งมะพร้าว ลำใย เกาะก่ายนา
ขาดมีพร้า ตัดแต่ง แรงไม่มี

มองหน้าบ้าน หลังบ้าน รำคาญเหลือ
ไม้รกเรื้อ หญ้ารกรั้ว ทั่วไปนี่
แลซ้ายขวา ผู้อาสา พาไมตรี
ขอช่วยที ตัดแต่งให้ ได้ชื่นบุญ

 

[Yim sri]

ท่านคิวปิด  อิดโรย โหยแฮกแฮก
มานั่งแถก  นั่งถาก รากต้นไม้
ทั้งเงยเงย  ก้มก้ม  เกือบล้มไป
ทำอะไร    ไม่ระวัง จะพังเอา  (ขอดุหน่อย )



ดูแลตัวเองหน่อยเน้อ ไม่อยากไปนอนเฝ้าไข้ อ่ะ
(ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก)

[Cupid]

เหน็ดเหนื่อย เมื่อยพับ หลับใหล...

[Yim sri]

เหน็ดเหนื่อย เมื่อยพับ หลับใหล...

ลายมือใครคะนั่นน่ะ  สวยจริงๆค่ะ

[Cupid]

กรรไกรตัด หัตถ์ถอน อ่อนระโหย
สมองโรย เชื่องช้า ระอาหลาย
จักร้อยกรอง บทกลอน ให้ผ่อนคลาย
บอกไม่อาย สมองทื่อ แสนตื้อตัน

กายอ่อนล้า พาสมอง ไม่บรรเจิด
ไม่อาจเกิด จินตนา พาสร้างสรร
บทร้อยกรอง ยองใย ไม่เร็วพลัน
ขอจำนรรจ์ เพียงเท่านี้ ลาทีเอย