ขอสอบถามเกี่ยวกับศีลของพระภิกษุครับ

[sabaidree]

คือ จากที่รู้ศีลของพระภิกษุ มีถึง 227 ข้อ
แต่เท่าที่ได้รู้จากครูบาอาจารย์มา เหมือนว่าจะมีมากกว่านั้น(ถ้าจำไม่ผิดนะครับ ) เช่น ไม่ถือบาตรเปิดประตู, บวชไม่ถึง 5 พรรษา ห้ามเดินทางคนเดียว, รักษาผ้าไตรจีวรไม่ให้ห่างเกิน1ศอกในช่วงกลางคืน(ค่ำ-เช้า) เป็นต้น(นึกไม่ออกแล้ว..)
จริงๆแล้ว ศีลและสิกขาบทย่อยของพระสงฆ์มีกี่ข้อกันแน่ครับ

[samurai_ฅนเมือง]

ขอแนะนำให้ไปหาอ่านดูเองจะดีกว่านะคับ จะเข้าใจง่ายกว่าคนอื่นบอก>>>พระไตรปิฎก (พระวินัยปิฎกเล่มที่ 1 -8)

[@เชียงแสน]

คือ จากที่รู้ศีลของพระภิกษุ มีถึง 227 ข้อ
แต่เท่าที่ได้รู้จากครูบาอาจารย์มา เหมือนว่าจะมีมากกว่านั้น(ถ้าจำไม่ผิดนะครับ ) เช่น ไม่ถือบาตรเปิดประตู, บวชไม่ถึง 5 พรรษา ห้ามเดินทางคนเดียว, รักษาผ้าไตรจีวรไม่ให้ห่างเกิน1ศอกในช่วงกลางคืน(ค่ำ-เช้า) เป็นต้น(นึกไม่ออกแล้ว..)
จริงๆแล้ว ศีลและสิกขาบทย่อยของพระสงฆ์มีกี่ข้อกันแน่ครับ

ข้อที่ท่านถามก็อยู่ในศีล 227 นั่นแหละครับ ลองไปศึกษาอีกครั้งน่ะครับ

ปาราชิก มี ๔ ข้อ
สังฆาทิเสส มี ๑๓ ข้อ
อนิยต มี ๒ ข้อ (อาบัติที่ไม่แน่ว่าจะปรับข้อไหน)
นิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐ ข้อ (อาบัติที่ต้องสละสิ่งของว่าด้วยเรื่องจีวร ไหม บาตร อย่างละ ๑๐ข้อ)
ปาจิตตีย์ มี ๙๒ ข้อ (ว่าด้วยอาบัติที่ไม่ต้องสละสิ่งของ)
ปาฏิเทสนียะ มี ๔ ข้อ (ว่าด้วยอาบัติที่พึงแสดงคืน) เสขิยะ (ข้อที่ภิกษุพึงศึกษาเรื่องมารยาท) แบ่งเป็น สารูปมี ๒๖ ข้อ (ความเหมาะสมในการเป็นสมณะ)
โภชนปฏิสังยุตต์ มี ๓๐ ข้อ (ว่าด้วยการฉันอาหาร)
ธัมมเทสนาปฏิสังยุตต์ มี ๑๖ ข้อ (ว่าด้วยการแสดงธรรม)
ปกิณสถะ มี ๓ ข้อ (เบ็ดเตล็ด)
อธิกรณสมถะ มี ๗ ข้อ (ธรรมสำหรับระงับอธิกรณ์)

รวมทั้งหมดแล้ว ๒๒๗ ข้อ ผิดข้อใดข้อหนึ่งถือว่าต้องอาบัติ การแสดงอาบัติสามารถกล่าวกับพระภิฏษุรูปอื่นเพื่อเป็นการแสดงตนต่อความผิดได้ แต่ถ้าถึงขั้นปาราชิกก็ต้องสึกอย่างเดียว

ที่มาบางส่วน : http://www.larnbuddhism.com

[ลุงใจ]

ศีลมี 227 ข้อ
ส่วนสิกขาบทย่อย(เช่น ห้ามส่องกระจก เป็นต้น) มีผู้รู้เคยบอกว่า ราวๆ 300 ข้อ ครับ

[nantong]

ผู้รู้ บางท่าน กล่าวว่า  มีศีล สิบ ไม่ว่า  จะเป็น  พระ  หรือ เณร 
ที่เหลือ  เป็น พระวินัย มากำกับ การ ถือบวช สำหรับ ภิกษุ

[teetee2011]

ถ้าจะให้ตอบกันจริงศีลไม่ว่าพระหรือคฤหัสถ์มีศีลอยู่ 4 ข้อ เรียกว่าปาริสุทธิศีล 4 (ศีลคือความบริสุทธิ์, ศีลเครื่องให้บริสุทธิ์, ความประพฤติบริสุทธิ์ที่จัดเป็นศีล
       1. ปาฏิโมกขสังวรศีล (ศีลคือความสำรวมในพระปาฏิโมกข์ เว้นจากข้อห้าม ทำตามข้ออนุญาต ประพฤติเคร่งครัดในสิกขาบททั้งหลาย
       2. อินทรียสังวรศีล (ศีลคือความสำรวมอินทรีย์ ระวังไม่ให้บาปอกุศลธรรมครอบงำเมื่อรับรู้อารมณ์ด้วยอินทรีย์ทั้ง 6
       3. อาชีวปาริสุทธิศีล (ศีลคือความบริสุทธิ์แห่งอาชีวะ เลี้ยงชีวิตโดยทางที่ชอบ ไม่ประกอบอเนสนา มีหลอกลวงเขาเลี้ยงชีพเป็นต้น
       4. ปัจจัยสันนิสิตศีล (ศีลที่เกี่ยวกับปัจจัย 4 ได้แก่ ปัจจัยปัจจเวกขณ์ คือ พิจารณาใช้สอยปัจจัยสี่ ให้เป็นไปตามความหมายและประโยชน์ของสิ่งนั้น ไม่บริโภคด้วยตัณหา
ส่วนที่เราเรียกว่าศีล 5,8,10,227 นั้นน่าจะเป็นสิกขาบทคือข้อปฎิบัติตัวบทกฏหมายอะไรประมาณนี้ไหมครับ   หากเราทุกคนไม่ว่าจะเป็นชาติ ศาสนาไหนใด ๆ ก็ตามหากรักษาหรือปฏิบัติตามปาริสุทธิศีล 4 น่าจะครอบคลุมหมดทุกอย่าง  ไม่รู้จะถูกหรือเปล่า ขอบคุณครับ

[nantong]

ศีล เป็น  ข้อห้าม  ข้องดเว้น  ที่  พระองค์เจ้า ทรงบัญญัติ เอาไว้ เป็น เครื่องกำกับ  สำหรับ บุคคล แต่ละเพศ แต่ละสถานะ  มนุษย์ พึงทำตามข้อห้าม ได้จริง ตามข้อเท็จจริง
ด้วย ทรงเป็น พระสัพพัญญุตาญาณ หยั่งรู้แจ้ง  ว่า  บทกำกับ นั้น ๆ เหมาะสม แล้วกับ บุคคล แต่ละเพศ  แล้ว มนุษย์ ทั้งหลาย สามารถ ลงมือทำ ได้จริง ๆ  แม้นเทวดา ก็ยัง ปรารถนา มา ยอมรับศีล นำไปยึดถือ เป็นแนวทาง

สิ่งที่  ทรงวางไว้  มิใช่  วางไว้แล้ว มนุษย์ ไม่สามารถ  ทำได้ 

 กาลเวลา  แม้นจัก หมุนเวียนเปลี่ยนไป  หาก  มนุษย์ผู้ใด ปรารถนา จะ ยึดข้อห้าม คือ ศีล ตามที่ มีอยู่ อานิสงส์ ย่อมบังเกิด เหนือ  ยิ่งกว่า  การให้  ทานมัย อยู่อย่างนั้น ตลอดไป

แต่  หากมนุษย์ผู้ใด  มิยอม รับศีล แม้น ในสมัยพุทธกาล  อานิสงส์ ผลดี  จากศีล ก็ ไม่ได้บังเกิด  แก่เขา

       ศีลมัย ยังมิสู้ ภาวนามัย      ภาวนามัย อานิสงส์ สูงกว่า
แต่เรา ทั้งหลาย  ใคร่ทำ ทานมัย  ศีลมัย  หรือ  ภาวนามัย  ได้   ก็จง ทำ ไม่ว่า จะน้อย  หรือ ไม่น้อย
 
  บุญ จงทำให้มาก เจริญให้มาก    มีผลานิสงส์ รอให้ผล เสมอ  เมื่อ เหตุ ปัจจัย เหมาะสม ที่จะให้ผล  หากแม้นยัง ไม่เป็น อโหสิกรรม เข้านิพพาน ดับขันธ์ ไปเสียก่อน ฯ

 บุญ กุศล  ให้ผลเป็น  สุข สนุก  สบาย ฉลาด มีปัญญา  มีสุขกาย  สุขใจ  ไม่ลำบาก ยากเข็ญ
  บาป คือ ไม่ดี แม้นแต่ คิด ก็ ไม่ดีแล้ว    บาป อกุศล  ให้ ผลเสีย คือ ตรงข้ามกับ  บุญ ความดีงาม คือมี ทุกขัง ไม่สนุก ไม่สบาย ไม่ฉลาด ไม่มีปัญญา  มีแต่ ปัญหา  ลำบากกาย ลำบากใจ

[samurai_ฅนเมือง]

หัวล้นไครำ  หัวดำไคเทศน์

[nantong]

  ป่อจาย หละอ่อน   ก๋ายเป๋น   พระหน้อย     
  คนใหญ่ ป่อจาย   ก๋ายเป๋น   ตุ๊เจ้า       ตุ๊เจ้า   ก๋ายเป๋น   ครูบาเจ้าวัด
พระหน้อย  ก๋ายเป๋น  น้อย                   ตุ๊เจ้า   ก๋ายเป๋น   หนาน
น้อย  สิก  ไป   ยะก๋าน                      หนาน    สิก   ไป   เอาเมีย
    ตุ๊เจ้า    ใค่    สิก    ย้อน    หัน  นมแม่ออก      ขโยม   ใค่บวช    ย้อน  หัน ข้าวต้ม
หัวดำ  ใค่บวช   ใค่เตศน์       หัวหมด  ใค่สิก  ใค่มีเมีย
   ของลำ   อยู่ ตี่    คนมัก           ของฮัก   อยู่  ตี่   คนซอบ

                นานา   จิตตั๋ง      เป๋น ซะป๊ะอย่าง

[nantong]

  หากผมจำมา ไม่ผิด  ท่านว่า

หากนับ ตามพระปาติโมกข์  ศีล คือ ข้อห้าม
 มีข้อเดียว  คือ  การไม่ทำชั่ว ทั้งปวง

  มีธรรม คือ ให้ยังกุศล ทำดี ให้ถึงพร้อม  
ให้ทำจิต หมดจด จาก ความเศร้าหมอง จนถึงพระนิพพาน    

[samurai_ฅนเมือง]

  หากผมจำมา ไม่ผิด  ท่านว่า

หากนับ ตามพระปาติโมกข์  ศีล คือ ข้อห้าม
 มีข้อเดียว  คือ  การไม่ทำชั่ว ทั้งปวง

  มีธรรม คือ ให้ยังกุศล ทำดี ให้ถึงพร้อม  
ให้ทำจิต หมดจด จาก ความเศร้าหมอง จนถึงพระนิพพาน    

คุณ nantong ไม่ทราบไปอ่านปาติโมกข์ หรือ พระไตรปิฏกเล่มไหนมาไม่ทราบ ที่ว่า ศีล แปลว่า ข้อห้าม  (คงจะจำผิดมา)

[Siranoi]

...................

ปฏิบัติให้พอสมเถิด..ทั้งคฤหัสและบรรพชิต..อย่างน้อยก็มีหลักธรรมของศาสนาไว้คอยเตือนใจ..มิให้กุศลตก เพราะหลักการและแนวคิดเป็นเหตุ
โดยส่วนตัวด้วยความเคารพ..
ไม่อยากคิดมากให้ใจหม่นหมอง เกรงจะมีส่วนแห่งความบ้า..

[CruReQuest]

ศีล หมายถึง ความปกติ ผิดศีล คือ ผิดปกติ ส่วนมาก ท่านบอก พึงเว้น มิไช่ ข้อห้าม เช่น
- ปานาติปาตา เวรมณี คืด พึงเว้น จากการฆ่า สัตว์ ไม่ใช่ ห้าม ฆ่าสัตว์ เพราะเราต้องทำมาหากิน เลี้ยงลูก เลี้ยงกาย ตกปลา ขุดจี้กุ่ง ก็เพื่อ ลูก หลาน ครอบครับ อันนี้ เป็นบาป แต่เล็กน้อย อนุโลม ปฏิโลม ได้

[nantong]

ไหว้สา พระแก้วทั้งสาม พระปัจเจกพุทธา มาตาปิตุ ปุพพการีชน ครุปิอาจาริโย สายบุญในจักรวาลฮอดอนันตจักรวาล

สมเด็จพระวันรัตน์ พระมหาเถรแดง  สีลวฑฺฒโน  อดีตเจ้าอาวาสวัดสุทัศน์เทพวราราม องค์ที่ 3  ท่านได้นิพนธ์แปลพระปาฏิโมกข์เอาไว้ ตั้งแต่ ปี พ.ศ.2445   นับว่าสมกับ ฉายาท่าน แปลว่า เจริญในศีล คือ พระพุทธวินัยบัญญัติ

หนานไปได้มา 3 เล่ม จาก แผงหนังสือ ใน วัดไร่ขิง  นครปฐม  ถวายพระไป 1 นานแล้ว  เหลือไว้ 2 เล่ม  

หลวงปู่แดง ท่านว่า  

ศีลพระ เป็น อปริยันตปาริสุทธิศีล  เป็น ศีลอันไม่มีที่สุด        

อย่างน้อย 227 สิกขาบท   อย่างกลาง 99,000,000(เก้าสิบเก้าโกฏิ) สิกขาบท    อย่างยิ่ง ไม่มีที่สิ้นสุด  สิกขาบท ที่มีมานอกพระปาฏิโมกข์นั้นมากนัก

ศีลสามเณร กับ คฤหัสถ์ เป็น ปาริยันตปาริสุทธิศีล มีจำกัด สามเณร มี 10 สิกขาบท  คนบ้าน มี 5 ถึง 8 สิกขาบท เท่านั้น



สาธุ  ครับ          

[nufirm]

ศีลของพระ

[nantong]

ไหว้สา พระแก้วทั้งสาม พระปัจเจกพุทธา มาตาปิตุปุพพการีชน ครุปิอาจาริโย ญาติมิตร บุตร บริวาร สายบุญในจักรวาลฮอดอนันตจักรวาล

หนังสือพระวินัยแปล รวบรวมเรียบเรียง โดย เจ้าคุณแดง วัดสุทัศน์  เล่มที่ 3 ได้จากในวัดไร่ขิง นครปฐม ของ หนาน  ได้มอบให้อาจารย์เจ้าของร้านหมอยา ไปไว้ศึกษา  ตัวท่าน  บอกว่า อยากออกบวชพระในปี 2562 ครับ

ผมกล่าวกับคุณหมอยา ว่า  ยายของหลวงปู่แหวน  สุจิณฺโณ  เคยบอกกับผู้เป็นหลาน     ประมาณ ว่า        คนเป็น พระ ทำบุญก้อย  ได้เท่าโป้ง  คนธัมมดา ทำบุญโป้ง  ได้เท่าก้อย

ผมบอกกับคุณหมอยาเภสัชกรอีก  ว่า  พระทำบาปก้อย   ได้เท่าโป้ง    ให้หมอยา  ลองฝึกหัดศีลวินัยแบบพระ โดย  ยังไม่ต้องโกนหัวห่มเหลืองก็ยังทำได้ด้วย  ทำเป็น วัน เป็นวัน ไปเท่าที่ได้

สาธุ  ขอให้จงเป็นธัมมทาน  แด่  ผู้มีจิตยินดีในบุญกุศลอานิสงส์นี้ เทอญ

จาก  หนานธง

[nantong]

ไหว้สา พระแก้วทั้งสาม พระปัจเจกพุทธา พระมาตาปิตุปุพพการีชน ครุปิอาจาริโย ญาติมิตร สายบุญ ในจักรวาล ฮอด อนันตจักรวาล  ขอให้ได้บุญกุศล จาก ธัมมทานโดยทั่วกันเถิด

กฎพระสงฆ์

หนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง เขาลงบทความเอาไว้ตั้งหลายปีดีดักมา แต่ ไม่ได้จดชื่อหนังสือนั้นไว้ หาก จำไม่ผิด คงเป็น มติชน มี     เนื้อหาประมาณ นี้


คำว่า  " อลัชชี "


ในรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก  รัชกาล ที่ 1 ถึงกับได้ทรง ตรากฎหมาย ที่เรียกว่า  " กฎพระสงฆ์ "  เพื่อ  กวาดล้าง พวกอลัชชี  ที่เข้ามาแอบแฝงทำลายพระศาสนา  ปรากฎใน กฎพระสงฆ์ ที่  6  ใน กฎหมายตราสามดวง   มีความตอนหนึ่ง  ว่า   

". . . ภิกษุ ทุกวันนี้  บวชเข้า  มิได้กระทำตามพระวินัยปรนนิบัติ เห็นแต่เลี้ยงชีวิตผิดธรรม 
ให้มีแต่เนื้อหนังบริบูรณ์ประดุจโคกระบือ  มีแต่จะบริโภคอาหารให้จำเริญเนื้อหนัง  จะได้จำเริญสติปัญญานั้น หามิได้  เป็น ภิกษุสามเณรลามก ใน พระศาสนา
         
ฝ่ายฆราวาส  ก็ ปราศจากปัญญา   มิได้รู้ว่า ทำทานเช่นนี้ จะเกิดผลน้อย มาก แก่ตนนั้นหามิได้   มักพอใจ ทำทาน แก่  ภิกษุ  สามเณร  อันประสานทำการของตน  จึงทำทาน  บางคาบ ย่อมมักง่าย  ถวายเงินทอง  ของอันเป็น  อกัปปิยะ  มิควรแก่สมณะ

สมณะ  ก็ มีใจโลภ  สะสมเลี้ยงชีวิต ผิดพระพุทธบัญญัติ  ฉะนี้ ได้ชื่อว่า  ฆราวาสหมู่นั้น ให้กำลัง แก่  ภิกษุโจรอันปล้นพระศาสนา  ทานนั้น  หาผลมิได้   ชื่อว่า  ทำลายพระศาสนา  . . .  "         


                     ๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑


ขอให้จง เป็นสติ เป็นปัญญา อันมาจาก ธัมมทาน    สาธุ ๆ ๆ   อนุโมทามิ

[yowit]

เวลาผมกราบพระสงฆ์ ครั้งที่1 ผมจะอธิฐานในใจว่า ลูกขอกราบพระพุทธ     2 ลูกขอกราบพระธรรม  3  ลูกขอกราบพระอริยสงฆ์      แต่ผมสังเกตตุ๊พระเดี่ยวนี้ส่วนมากบ่าน่ากราบไหว้ครับ