เมื่อวันนั้นมาถึง

[รพีกาญจน์]

ลุกนึ่งข้าว เป่าไฟ ไซ้ผักกาด
แต่ยังขาด ให้เถือ คือเนื้อหมู
ตำพริกแดง แกงส้ม ต้มถั่วพู
มีน้ำปู หน่อซาง มื้อกลางวัน

ลับมีดยาว ขาววาม ซ่อมด้ามจอบ
ฉีกใบตาล สานงอบ แซมขอบสัน
เสื้อผ้าทอ ม่อฮ่อม ย้อมดำมัน
เตี่ยวขาสั้น เกิบบาง จากยางยนต์

เดินดุ่มด่าม ข้ามธาร มานหมายมุ่ง
เข้าสู่ทุ่ง ผ่านไพร เนินไม้สน
ขุดดินฟื้น ขึ้นแปลง แจงเรียบบน
เพื่อนสองคน เคียงข้าง ลูกจ้างนาย

ค่าแรงวัน ขั้นต่ำ จำรับก่อน
ดีกว่านอน นับนก บินหกหาย
ร้อนเปลวไฟ ไอแดด แผดเผากาย
ตั้งแต่งาย สู้ทน จนจดแลง

ปาดเหงื่อไคล ไหลย้อย สองร้อยบาท
จ่ายตลาด ข้าวปลา อาหารแห้ง
ของกินใช้ ขาดแคลน และแสนแพง
พวกยื้อแย่ง ครองเมือง ไม่ดูแล

ละพรุ่งนี้ มีใคร จ้างไหมหนอ
มีข้าวต่อ อายุ ยามย่ำแย่
น้ำท่วมลุ่ม หนาวดอน สะท้อนแด
มิเปลี่ยนแปร ผลกระทบ จบคนจน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

นอนหลับไหลไม่วายยันกายตื่น
เช้าสดชื่นข้างนอกม่านหมอกหนา
ข้าวนึ่งสุกจัดแจงตกแต่งดา
ห่อปูปลาเร่งด่วนไปสวนพลัน

สมฮอร์โมนพ่นยาฆ่าเชื้อโรค
ลมกรรโชกครั้งคราวกายหนาวสั่น
สิบเอ็ดโมงผ่านไปไร้ตะวัน
กะเสร็จทันแน่นอนก่อนยามแลง

เครื่องขลุกขลักน่ากลัวหัวเทียนบอด
สายยางขอดเกี่ยวเหล็กซึมหลายแห่ง
อีกสายพานยานหยุดหลุดตะแคง
กินข้าวแห้งแกงจืดกลืนฝืดคอ

คงเพราะเราลืมจุดบอกเจ้าที่
กล่าวลูกนี้ขอโทษได้โปรดขอ
ข้ามพ้นอุปสรรคหนักเบารอ
เริ่มงานต่อลื่นไหลใจสบาย

ด้วยอารมณ์ครื้นเครงป๊ะเท่งป๊ะ
จับชีพระตาเถรเณรเร่ขาย
แลงค่ำลงเหล้ารินกินลาบควาย
มึนตาลายเห็นน้องเมียนึกว่าเมีย

ดื่มน้ำหมักตักวุ้นตุ๋นตับเป็ด
จิ้มพริกเผ็ดยำเตาซดเจ่าเพลี้ย
เร่งวอลุ่มทุ่มตรงส่งเสียงเชียร์
ยินเฮี่ยเฮี่ยหูโล่งโก่งก้นนอน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เกิดในดินถิ่นกว้างทางราบเรียบ
อุดมเพียบนานายอดอาหาร
เอ็นพีเคครบพ้องพืชต้องการ
มีสายธารไหลหลากจากบนดอย

ดินร่วนซุยปุ๋ยน้ำธรรมชาติ
มวลแร่ธาตุจุลินทร์อินทรีย์ฝอย
สมน้ำหมักฮอร์โมนพ่นทยอย
ควบคุมคอยเข่นฆ่าราแมลง

รับน้ำค้างพร่างพรมลมสะบัด
เช้าเย็นจัดละอองส่องไอแสง
ผลิตาตุ่มปุ่มเปลือกแหลมเสือกแทง
ก้านทแยงบานช่อล่อภมร

แสนดีใจได้ยินบินหึ่งหึ่ง
แมงภู่ผึ้งดมดอมตอมเกสร
พอจางกลิ่นกลีบเหี่ยวเลี้ยวจากจร
แลสลอนเป็นผลยลขจี

กะจิ๊ดริดเล็กเขื่องเขียวห่มห่าม
เหลืองอร่ามสุกงอมหอมเต็มที่
ทอตะวันจันทร์ดาวพราวฤดี
ช่วยชูชี้สคราญแห่งบ้านนา

เลิกวาดหวังนั่งจ๋อรอส้มหล่น
กาวกันหม่นควั่นเหนียวเจียวคาถา
หรือร้อนใจไม้ฟาดขว้างอาชญา
ฤาจะฝ่าด่านโหดหมื่นมดแดง

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เกร็งสองมือถือจับกระชับมั่น
ยกจอบฟันลงล่างง้างดินกอบ
กองขึ้นคันห่างโคนวนโดยรอบ
แกะกระสอบโรยดินปุ๋ยอินทรีย์

เดินสายยางวางท่อจ่อใกล้ต้น
ติดเครื่องยนต์สายพานสะท้านถี่
สูบจากหนองน้ำขุ่นคลั่กสิ้นดี
ยังพอมีอีกมื้อยื้ออีกครา

ฝ่าเปลวแดดแผดเผาเช้าเลยเที่ยง
สวมหมวกเบี่ยงเหงื่อไหลไคลเต็มหน้า
เอิบอาบคิ้วลิ่วเข้าสองเบ้าตา
ยกชายผ้าซับแสบปวดแปลบร้อน

พอค่อนเย็นเข็นถังใส่หลังล้อ
ผสมฮอร์โมนยาฆ่าเพลี้ยหนอน
กำจัดมดแมลงแทงซอกซอน
เสริมก้านอ่อนเล็กเรียวเหนียวคงทน

ตัดไม้ซางหว่างวาผ่าง่ามค้ำ
สวมถุงดำเพียงพอห่อหุ้มผล
ซ่อมแซมรั้วลวดหนามป้องปรามคน
วอนลมฝนอย่าโกรกกรรโชกแรง

โอมะม่วงพวงใหญ่ใกล้แก่แล้ว
ร้องเจื้อยแจ้วเพลงเพลินเดินยิ้มแฉ่ง
เตรียมตะกร้อตะกร้าคว้าตะแกรง(คว้าผิด)
รีบจัดแจงสอยคละคัดขายล้ง

ปลาบปลื้มใจใสงามความสำเร็จ
ซื้อขายเสร็จภิรมย์สมประสงค์
เหน็ดเหนื่อยยากตรากงานนานสิ้นลง
เงินเหลือคงจับจ่ายได้หลายเดือน

เงินคงเหลือไม่ได้จับอยู่กับเมีย

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เร่งรถเครื่อง คันเก่า เขย่าเสียง
ลากลำเลียง มะม่วง พ่วงข้างขวา
หนักร้อยโล จากดง พงพนา
ส่งลูกค้า ชั้นดี ที่กาดแลง

ขับลัดเลาะ เหาะเหิน เลียบเนินเขา
รีบเบรคเบา ลงหลุม ขุมเกาะแก่ง
ขึ้นที่สูง ชันโหด รถสิ้นแรง
จอดแอ้งแม้ง ยางแตก แทกหินคม

น้ำเหงื่อไคล ไหลเค็ม เต็มใบหน้า
รีบเดินฝ่า ร้อนเร่า เข้าที่ร่ม
มันวาบหวิว ใจกาย คล้ายเป็นลม
ควักสูดดม หลอดยา เย็นบรรเทา

รอเนิ่นนาน คอยช่าง เปลี่ยนยางใหม่
ท่ามเปลวไฟ ไอแดด พลุ่งแผดเผา
เปลี่ยนเสร็จช่าง อีกคน บ่นเบาเบา
ความร้อนเท่า วานวา แทบบ้าตาย

กลับถึงบ้าน อาบน้ำ ชุ่มฉ่ำเนื้อ
ชะล้างเหงื่อ นาฬิกา เวลาบ่าย
ยกนิ้วกด ปุ่มคอมพ์ นั่งจ่อมกาย
ขอระบาย อักษร กลั่นกลอนกานท์

ข้างนอก 39 องศาครับ

รพีกาญจน์
13.45 น.

[รพีกาญจน์]

รู้ไหมต้องเตรียมต้นตัดแต่งกิ่ง
เลาะใบทิ้งใบเขียวใบเหี่ยวเฉา
เหลือใบอ่อนใบห่างใบบางเบา
ป้องกันเจ้าโรคราไรรังควาน

ต้นทะลุปรุโปร่งทรงตะกร้อ
แทงผลิช่อชูชันตะวันฉาน
รับน้ำค้างพร่างพรมชโลมดาน
ลมพัดผ่านยอดอ่อนสลอนตาม

ขนปุ๋ยคอกขี้วัวพลั่วช้อนตัก
ตวงน้ำหมักหนึ่งส่วนกวนน้ำสาม
ราดปลายพุ่มลุ่มคันกั้นไหลลาม
พอฟ้าฮ่ามฮอร์โมนพ่นทางใบ

รอใบแก่แลเรียวเลื่อมเขียวคล้ำ
จึงพ่นซ้ำน้ำตาลเติมหวานใส่
สะสมแป้งอาหารสารภายใน
ครบสัปดาห์เมื่อใดใช้โปแตส(เซียม)

สูตรการทำลำไยวิจัยบอก
บังคับออกช่วงที่มีแสงแดด
พ่นทางใบดินลุ่มน้ำชุ่มแวด
ราวเดือนแปดเก็บผลต้นกุมภา

ทุ่มกายใจให้น้ำสามสินครั้ง
ควักสตังค์จ่ายจ้างยางพม่า
ไม้ค้ำยันกันลมผสมยา
เจ็ดเดือนกว่าแทบตายขายลำไย

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

บังคับออกกรอกสารบันดาลผล
เปรียบเช่นคนมีลูกยากแต่อยากได้
ตรวจกระตุ้นดินน้ำลำต้นใบ
คนเครื่องใช้ครบครันมื้อวันดี

นึกสบายหลายครั้งมิดังคาด
ด้วยอากาศทั่วไปไม่คงที่
ฟ้าเบื้องบนฝนลงร้อนเย็นมี
โรคราวีปะเหมาะเคราะห์เผดียง

เริ่มผลิดอกออกช่อหงิกงอบ้าง
ต้องว่าจ้างทำใจตัดให้เกลี้ยง
ขืนทำไปไม่คุ้มทุ่มเสบียง
ดีกว่าเสี่ยงว้าวุ่นขาดทุนบาน

ถ้าลำไยในฤดูสู้มิยาก
หนาวเย็นมากแทงดอกออกถ้วนทั่ว
หมดวิตกโรคภัยไม่น่ากลัว
เมฆมืดมัวฝนซัดประหยัดแรง

ผลสุกงอมพร้อมกันสร้างปัญหา
เรื่องโควต้าจำกัดหารจัดแบ่ง
เจอเล่ห์ล้งโกดังชั่งพลิกแพลง
ขายยื้อแย่งซื้อลดกดราคา

เต็มกระบะล้นลำเบอร์จัมโบ้
ลูกเหลืองเหลืองโตโตโลสิบห้า
ยื่นมือรับนับตังค์หลั่งน้ำตา
จะพอค่าจ่ายจ้างบ้างไหมเออ...

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

พาดบันไดไต่ต้นจับบนกิ่ง
ยืนแน่นิ่งมือรั้งเกรงพลั้งเผลอ
ไหล่สะพายสายรัดมัดกระเชอ
ค่อยเผยอหักพวงตวงลำไย

แบกถอกเทลงวางกองกลางเสื่อ
นั่งคัดเพื่อแยกเช็คลูกเล็กใหญ่
รายตะกร้าแจกแจงตกแต่งใน
บรรทุกไปพุ่งตรงส่งโกดัง

พอถึงปั๊บรับบัตรคิวจัดแถว
ต่อเป็นแนวก่อนหน้าช้าอยู่หลัง
เห็นราคาติดกระดานมานแทบพัง
กลับมานั่งหดหู่มิรู้คลาย

ของดีที่เีราแล้วแต่เขาจะซื้อ
ใครหาญหือแข็งข้อก็อดขาย
อยากประท้วงอู้เอิ้นเชิญสบาย
พรุ่งขึ้นป้ายทุกจุดหยุดสามวัน

คนหาเช้ากินค่ำต้องย่ำแย่
ลำไยแก่ฝนตกหัวอกสั่น
ร่วงหล่นเน่าเศร้าเหน็บเก็บไม่ทัน
เงินหมื่นพันหายวับจากลับตา

โอกาสมีปีหนึ่งเพียงหนึ่งครั้ง
ล้งกำไรได้ตังค์ทุกวันวี่
เราเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตลอดปี
โปรดเห็นใจบ้างซีมีเมตตา

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

นกกระปูด พูดไป สองไพเบี้ย
ยอมนิ่งเสีย เลียแผล ยิ่งแย่กว่า
เสียงคนจน บ่นค่อย ด้อยราคา
ฤาภูผา หนาแน่น แม่นมลาย

ยากผลไม้ ใสสด อดเน่าเหม็น
จึงจำเป็น สุกงอม ยอมปลิดขาย
รออย่างไร ได้เล่า เดี๋ยวเฉาตาย
ตลาดวาย คาต้น ร่วงหล่นกอง

เกษตร พาณิชย์ อุตฯ มุดไหนหมด
ถูกเขากด ราคา จนหน้าหมอง
คสช. ขอฮึ่มแฮ่ม แกมประคอง
มันลำพอง อวดแน่ ลงแส้ที

มาดจมื่น ปืนไว ไงชักช้า
มัวเงื้อง่า ปืนหด ก็หมดศรี
เพื่อความสุข ทุกหน้า ประชาชี
ต่อชีวี อีกคืบ สืบชื่นบาน

พ่อค้าดู รู้ล่วง ว่าช่วงไหน
จำนวนต้น ลำไย พ่นใส่สาร
มีช่อดอก ออกผล คณประมาณ
ความต้องการ ดิบดี มีต่อวัน

โยคีว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์
น้ำสมุทร สุดลึก หานึกพรั่น
บ่อยสำรวจ ตรวจคำ ทำไมกัน
ตัวเลขผัน ข้อมูล ทูนแก่ใคร?

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

หากเปลือกเขียว เบี้ยวหนา ปล่อยคาต้น
หากเปลือกผล บางเบา เกลี้ยงเกลาใส
อย่ารอมื้อ ถือวัน พาดบันได
ตัดสินใจ หักพวง รูดร่วงเลย

รอสวรรค์ วิมาน อันใดเล่า
ขืนชักช้า ถ้าเจ้า เฝ้าอยู่เฉย
คอยพ่อค้า ท่าชาย แวะก่ายเกย
อู้เอิ้นเอ่ย ถามหรือ จะซื้อแพง

คิดให้น้ำ ซ้ำเพิ่ม หว่านเติมปุ๋ย
คิดชุ่ยชุ่ย ตุตะ จะกินแหนง
เปลือกเริ่มผุด จุดลาย ก้นป้ายแดง
สัญญาณแห่ง เลวเลาะ เคราะห์มาเยือน

หากถูกแดด แผดร้อน แน่นอนแตก
ต้องลมบน ฝนแถก แตกกลาดเกลื่อน
ก็เคยเจอะ เยอะแล้ว แก้วจึงเตือน
บอกให้เพื่อน สำรวจ หมั่นตรวจตรา

น้ำ ปุ๋ย ดิน แดด ลม ผสมเหตุ
ควรสังเกต พวง ผล ต้น ปัญหา
หรือลูกดก รกโคน ฮอร์โมน ยา
หรือโทษว่า ชาติพันธุ์ มันไม่ดี

รูดร่วงพ่าย ขายเข้า เตาอบแห้ง
หักค่าแรง กำไร ให้สมศรี
แตกเน่าเหม็น เห็นกอง เสียของฟรี
แตกอีกปี เลื่อยตัด มัดทำฟืน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เริ่มหงุดหงิด บิดคร้าน เอ็นยานหย่อน
ยังอาลัย อาวรณ์ ที่นอน ฝืน
เกาะราวเตียง เอียงกาย หมายลุกยืน
เท้าแตะพื้น ลื่นล้ม โครม ลำไย

ก้นกระแทก แปลกดี เจ็บที่หัว
หมอบอกว่า น่ากลัว ชัวร์โรคใหม่
บ้างครั่นเนื้อ ครั่นตัว รวดหัวใจ
บ่นไม่ไหว โบกมือ ถือสากมอง

บ้างยิ่งแย่ แก้ผ้า ด่าโล้งเล้ง
บ้างเตะเข่ง ตะกร้า ด่าขึ้นล่อง
ชี้พ่อค้า ด่าแช่ง แกว่งกระบอง
ด่าฝรั่ง มังฆ้อง ฟ้อง คสช.

ว่าคนจีน อินโด สิงคโปร์งด
ซื้อลำไย แห้งสด สลดหนอ
สูญเงินก้อน ฟ่อนเทา ที่เฝ้ารอ
ไหว้วานขอ พ่อค้า อ้าปากวอน

อ้างเป็นเพื่อน เป็นพี่ ดีกับน้อง
แกมขอร้อง เถิดครับ รับซื้อร่อน
คิดเท่าไร ไม่ว่า เอื้ออาทร
แล้วค่อยย้อน เอาตังค์ หลังสัปดาห์

สภาพช้ำ ลำไย ในวันนี้
ชาวสวนทำ ทั้งปี โถมิน่า
สิ้นแรง ทุน ทุ่มเท และเวลา
แทบเป็นบ้า คร่ำครวญ อยู่สวนปรุง

 รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ทำสวนไร่ใช้เวลากว่ารู้ผล
แรงงานคนเงินถังสตังค์ถุง
วัสดุอุปกรณ์คอนกระบุง
ขนเข้ายุ้งขายขาดตลาดกลาง

สู้ซื้อขายง่ายดีเดียวไม่ได้
คิดกำไรซื้อมาบวกค่าจ้าง
กดราคาขายตรงส่งปลายทาง
ใครด่าทอก็ช่างนางจะเอา

เหมือนผีถึงป่าช้ามาต้องขาย
เห็นตัวเลขติดป้ายอยากตายเศร้า
ขึ้นไม่มีมีแต่ลงงงหนอเรา
เพราะพวกเขาโทรออกบอกทั่วกัน

ใครโอดโอยโวยวายสีหมายหัว
โยนเภทภัยใส่ตัวขุดชั่วปั่น
จะแสนดีชีวิตผิดพลาดพลัน
ด่าโจษจัณฑ์เน่าเหม็นถุยเป็นโจร

ลำไยมิใช่ข้าวมันยางรมแผ่น
ปลูกทดแทนอะไรใครยอมโค่น
จะตรากรอบขอบเขตเกษตรโซน
ละทโมนก๋ากั่นมันเชื่องาม

แล้วแต่โชคชะตาเทวาชี้
เกิดทั้งทีมีแต่ซวยรวยต้องห้าม
รูปไม่หล่อต้อเต่าเขาประณาม
ขออยู่ตามประสาจนพ้นชาติเอย

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ใช้เวลาเรียนรู้คู่พื้นฐาน
พอชำนาญขึ้นบ้างอย่างประถม
แค่ผู้เฒ่าเข้าวัดมัธยม
มัวคลำงมห่างไกลไร้ปริญญา

เกษตรสูตรดั้งเดิมเติมนมนิด
ยังลองผิดพบถูกผูกใจว่า
เก็บข้อมูลประสบการณ์ที่ผ่านมา
พัฒนาไม้ดอกออกผลดี

ลดต้นทุนแรงงานการผลิต
เลิกสารพิษใส่ต้นพ่นขัดสี
ใช้ปุ๋ยคอกน้ำหมักผักอินทรีย์
ของเหลือฟรีกินใช้ไม่กี่ตังค์

ทดลองลึกศึกษาอากาศน้ำ
ดินร่วนดำเหนียวแดงขาวแข็งปั๋ง
น้ำกร่อยเค็มเปรี้ยวฝาดธาตุผุพัง
ฝนลมถั่งย่ำแย่แก้ร้อนเย็น

หวังผลดกโตไวได้คุณภาพ
ดังสีฉาบเขียวขมเหลืองอมเห็น
หวานล่อนกรอบหอมจริงสิ่งจำเป็น
ชูประเด็นเลิศรสสดน่าทาน

เสร็จเก็บเกี่ยวเลี้ยวกลับปรับไร่สวน
จอบสับพรวนมีดแจงแต่งกิ่งก้าน
ลงเท้าลุยปุ๋ยน้ำฉ่ำดินดาน
เพื่อคอยการผลิช่อรอบต่อไป

เรื่องแปรรูปรูดเลือกอบเปลือกเนื้อ
ต้นทุนมากยากเหลือเชื่อทำได้
สร้างเครือข่ายรวมกลุ่มคุมกลไก
ยื่นต่อรองยักษ์ใหญ่ไวทันเกม

สู่ขั้นตอนเกษตรอุตสาห์พาณิชย์
บริหารธุรกิจฟิตข้นเข้ม
เราบ้านนอกคอกโคคนโนเนม
ว่าเซมเซมโนแฮพมันนี่โกโฮม

รพีกาญจน์

หาที่ลงไม่ได้ ดีที่คุณสุรพลช่วยไว้ทัน

[รพีกาญจน์]

เพราะต้นปีอากาศเกินคาดหมาย
พอฝนคลายเย็นเหลือเจือหนาวโหม
ลมวันตกธิเบตพาเหรดโจม
เช้าชโลมน้ำค้างพร่างหมอกมัว

ลำไยในฤดูผลิชูช่อ
มิรั้งรอแทงยอดทอดไปทั่ว
ทุกจังหวัดภาคเหนือเห็นน่ากลัว
เอาละหัวตัวใครก็ตัวมัน

คิดจะจ้างมีดปัดตัดช่อทิ้ง
ถ้าเอาำจริงสู้ไหวละไหมนั่น
จ้างกี่ชายจ่ายทีกี่หมื่นพัน
ไม่กี่วันออกใหม่ทำไงดี

ต่างยินยอมต่างปล่อยไปตามเรื่อง
หนีเข้าเมืองเข้าป่าน้องน้าพี่
ก็รู้รู้ต้องเหนื่อยท้ายเมื่อยฟรี
เกิดชาตินี้มีจนติดตนมา

เฝ้าดูแลใจใส่ให้น้ำปุ๋ย
สืบเท้าลุยเป็นตายปลายดาบหน้า
หกเจ็ดเดือนคืบคลานผ่านพ้นมา
สุดถนนชนป่าตามืดลาย

คือเหตุการณ์เชื่อไหมในวันนี้
ลำไยดีขึ้นรถเที่ยวเร่ขาย
ปล่อยให้เน่าเฉาคาต้นหล่นกระจาย
รัฐดูดายลอยแพแย่เลยเรา

รพีกาญจน์

พ่อค้าหยุดซื้อลำไยร่วงหลายวันแล้วครับ

[รพีกาญจน์]

รัฐแทรกแซงราคาหน้าตลาด
กำหนดบาทซื้อขายจ่ายเต็มที่
เบอร์จัมโบ้ ยี่สิบ พอดิบดี
เบอร์เอ,บี สิบ,ห้า ว่าตามกัน

พ่อค้าใหญ่รายย่อยถอยหลบมุด
เตาอบหยุดเดินเครื่องเคยสนั่น
ปิดประตูเคยอ้าท้าตะวัน
โน้ตสั้นสั้นสามตัว หยุดชั่วคราว!

หยุดแค่สองสามรายใช่เรื่องแปลก
นี่หยุดแหลกทุกหนจนอื้อฉาว
เช็คให้วุ่นหยุดดะหยุดระนาว
ตะกร้าขาว ลัง ร่วง เรียบหมดเลย

พอสายสายวันนี้(ที่11)มีประกาศ
เลิกแทรกแซงตลาดหมาดหมาดเผย
รีบขึ้นป้ายกลางแจ้งแสดงเคย
บอกเหวยเหวยเย็นย่ำซื้อลำไย

เบอร์ตามเกรดจัมโบ้ โลสิบสี่
เบอร์เอ,บี สี่,สอง ต่อรองได้
ร่อนมากกว่า ห้าร้อยโลขึ้นไป
จะเพิ่มให้ โลห้าสิบสตางค์

ยุติธรรมดีไหมใครว่าหรือ
คิดหาญหือสะบัดคอยขัดขวาง
เอากลไกตลาดฟาดขาดกลาง
หยุดพักมื้อซื้อบ้าง..เป็นอย่างไร?

รพีกาญจน์

ยังดีมีที่ขาย แต่ก็ตายอยู่ดี(ขาดทุน) บางรายยกให้เก็บฟรี

[รพีกาญจน์]

สุขภาพกายใจใดดีหมด
แสนสลดอดอยากช่องปากฉัน
คงผิดศีลส่อเสียดสนุกมัน
เกิดปวดฟันเช้าค่ำอยู่ร่ำไป

สองตาตี่ถี่ห่างเห็นชัดแจ๋ว
หูยินแว่วตึงตังดังไกลใกล้
จมูกทู่รู้หอมดมดอมไช
ลิ้นแลบไล้หลากรสอร่อยจาง

สองบ่าแบกหาบคอนของเบาหนัก
มือตวงตักกำหมัดชกซัดขว้าง
เท้าก้าวเดินเพลินใจไปตามทาง
เข่างอง้างเหยียดตรงยืนทรงตัว

หายใจหาวยาวสั้นกลั้นเข้าออก
ชี้บ่งบอกไออุ่นหมุนเวียนทั่ว
ไร้โรคอืดหืดหอบเหี่ยวน่ากลัว
เบาหวานชัวร์แอ่นตูดฉี่ฉูดแรง

หนังเนื้อดูกมูกมันหมดปัญหา
กระเพาะท่าบีบบดย่อยสดแห้ง
ลงลำไส้ไหลซึมสู่เลือดแดง
เหลือกากแก้งเกาะปลายถ่ายถอกดิน

สุขภาพกายใจใดดีหมด
ลื่นจรดกลอนกานท์สืบสานศิลป์
หากปวดฟันโอดโอยฝันโบยบิน
หยิบยากินเว้นวรรคขอพักยก

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ถึงเตรียมตัวเตรียมใจไว้เนิ่นเนิ่น
แน่เหลือเกินครุ่นคิดแก้บิดผัน
ปานจรวดพรวดเดียวหมดเยียวทัน
วาดหวังกั้นล้มปังพังทลาย

เป็นไปตามความคำทำนายทัก
จะสูญเสียสิ่งรักสุนัขหาย
ออกเสาะหากว่ารู้เช้าตรู่ตาย
คนใจร้ายปาดเถือเอาเนื้อกิน

เกิดโต้แย้งแช่งชักหักประโยชน์
ชี้กล่าวโทษร่วมรับซ่อนทรัพย์สิน
ถูกใส่ร้ายป้ายร่างสร้างราคิน
ว่าแต่งบิลเงินสดส่อคดโกง

มีเหตุการณ์โกรธขึ้งเห็นซึ่งหน้า
จับมีดพร้าจ้วงฟันกันตายโหง
ญาติพวกพ้องสองฝ่ายขยายโยง
ต้องขึ้นโรงพักศาลรำคาญจัง

ทั้งงานหลวงงานราษฎร์โรงเรียนวัด
สภาวัฒนธรรมจ้ำจี้หลัง
ชมรมบำเหน็จบำนาญงานสตังค์
ประเดประดังสวนม่วงพวงลำไย

หกสิบสามยามล้าชะตาตก
แน่นสุมอกหนาวเหน็บป่วยเจ็บไข้
ปวดกรามฟันบั้นเอวดั่งเปลวไฟ
สุดทนไหวครวญครางจึงห่างกลอน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

สารพันปัญหาเคยคาค้าง
ถูกปล่อยวางยืนมองกองแน่นสุม
รีบแก้ไขคลี่คลายสิ่งรายรุม
ตริตรองทุ่มเทใจไวจัดแจง

เรื่องก่อนเก่าเบาลดหมดไม่เหลือ
ซับเช็ดเหงื่อแขนคอพอเหือดแห้ง
มีเรื่องใหม่ใหญ่น้อยค่อยมาแรง
ซิ่งแทรกแซงเป็นตับนับอนันต์

ปลีกหายหนีลี้หลบลับในสวน
ตามก่อกวนทิ่มพุงสะดุ้งฝัน
เราแค่คนธรรมดาเช่นสามัญ
ใช่เทียบชั้นปริญญาวิชาพราย

หากตอบตัดปัดไปคงใจเศร้า
เราหนอเราบอบบางช่างใจง่าย
เขาลำบากยากทิ้งนิ่งดูดาย
พอถึงจุดสุดท้ายกายเสื่อมโทรม

แต่ความคิดจิตในยังใสสด
ธรรมรสซาบซ่าสวาโหม
คอยสกัดกิเลสฤทธิโรม
คอยประโคมวันคืนชื่นเบิกบาน

ก็มีสุขทุกข์คละปะปนบ้าง
ประคองร่างหยัดอยู่สู่อวสานต์
เพียรสงบจบจินต์จำศีลทาน
แต่งกลอนกานท์ร่วมเรียงเคียงเพื่อนเอย

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

บ้านสองตอนผ่อนกู้อยู่อาศัย
ปรากฎในบัญชี ธ.ก.ส.
หาค่ำเช้าเท่าไรเงินไม่พอ
วิงวอนขอสินเชื่อยืดสัญญา

เก่าคงจ่ายย้ายกลบดอกทบต้น
ฝ่ายบุคคลลงลึกขอปรึกษา
เสนอนำชำระกะเวลา
ท้ายกันยาบ่ายผันให้ทันที

ข้าวกรอกหม้อก่อไฟสุกได้มื้อ
ควักเบี้ยซื้อจากร้านผ่านโรงสี
ข้าวนาดำกำเคียวเกี่ยวทุกปี
คุ้มใช้หนี้ปุ๋ยยาฆ่าแมลง

กลั้นน้ำตาตกในกลัวใครรู้
ข้าวเปลือกตูชักลากกองตากแห้ง
สีขัดขาวขายคืนค่าแสนแพง
กินเรี่ยวแรงเหงื่อไคลหยดไหลริน

ทุกข์ของคนจนยากลำบากยิ่ง
ขาดสองสิ่งอยากได้ใคร่ถวิล
หนึ่งมีบ้านสานอู่อยู่ทำกิน
สองที่ดินพอเพียงเลี้ยงปลาปู

บ้านต้องเช่าข้าวเชื่อเหลืออดแล้ว
โอน้องแก้วอนาคตอ้ายหดหู่
หากทำไก๋ไม่เห็นมาเอ็นดู
จะไปอยู่กินฟรีบวชที่วัด

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ผ้าปูเหนือเสื่อผืนบนพื้นฟาก
หลังคาจากตากยุงไร้มุ้งสาย
เย็นน้ำค้างพร่างพรมลมโชยชาย
ชมเดือนฉายดาวส่องมองเขาชัน

ยินจิ้งหรีดเรไรร้องรอบเถียง
ยินสำเนียงนกไพรไก่ป่าขัน
วัวอ้วนพีสีแหล่งแข่งตะวัน
ตื่นจากฝันพลันสางล้างหน้าตา

รีบนึ่งข้าวเป่าไฟไม้ฟืนซุก
เปลวโหมลุกมือยกหงายครกท่า
ใส่พริกดิบหยิบกระเทียมเตรียมปลาร้า
โขลกขิงข่ากรอกหม้อรอแกงปลี

ข้าวสุกใสไอพุ่งฟุ้งกลิ่นหอม
ถ้วยถาดพร้อมตักถวายวางเจ้าที่
กินมื้องายสายหน่อยอร่อยดี
ดื่มน้ำฟรีจากบ่อก่ออิฐโค้ง

เริ่มปรับดานงานสวนขุดพรวนไถ
แต่งกิ่งทำลำไยรากไชโปร่ง
ซ่อมแซมหลักปักเสาค้ำเค้าโคลง
ถางหญ้าเตียนเลี่ยนโล่งลงราบเรียง

มาจากดินอยู่กับดินถิ่นประเสริฐ
บ่ก่อเกิดกลัดกลุ้มชีพสุ่มเสี่ยง
ธรรมวิเศษเศรษฐกิจคิดพอเพียง
ชาติอาจเดี้ยงนอนเตียงนุ่มใช้ฟุ่มเฟือย

รพีกาญจน์