เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
วันที่ 29 มีนาคม 2024, 12:14:03
หน้าแรก ช่วยเหลือ เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก



  • ข้อมูลหลักเว็บไซต์
  • เชียงรายวันนี้
  • ท่องเที่ยว-โพสรูป
  • ตลาดซื้อขายสินค้า
  • ธุรกิจบริการ
  • บอร์ดกลุ่มชมรม
  • อัพเดทกระทู้ล่าสุด
  • อื่นๆ

ประกาศ !! กรุณาอ่านเพื่อทำความเข้าใจ : https://forums.chiangraifocus.com/index.php?topic=1025412.0

+  เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย
|-+  บอร์ดกลุ่มชมรม
| |-+  ชมรมนักกลอน
| | |-+  ช่างเป็นไปได้
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
หน้า: 1 2 [3] 4 5 พิมพ์
ผู้เขียน ช่างเป็นไปได้  (อ่าน 28847 ครั้ง)
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #40 เมื่อ: วันที่ 23 มีนาคม 2015, 05:42:41 »


ใช่หน้าที่ทำงานวานสักหน่อย
ยังมัวพลอยหวั่นจิตคิดถึงเขา
ใช่โยงญาติโกโหติกาเรา
ยังคอยเฝ้าห่วงหาให้อาวรณ์

หรือเพราะว่าตาดูหูบังกว้าง
สิ่งแวดข้างเห็นฟังพาสังหรณ์
สื่อสัมผัสภาวะวิกฤตกรณ์
ประมาทอาจม้วยมรณ์จากก่อนวัย

เรื่องรับจ่ายรายวันขั้นพื้นฐาน
เรียนทำงานบ้านดินกินอาศัย
เรื่องโรคราอากาศขาดปัจจัย
สารพิษภัยปนเปื้อนรอบเรือนกาย

ลักษณะเผชิญเงินเฟ้อฝืด
สภาพอืดหมดมือจับซื้อขาย
ทอดอาลัยไส้กิ่วหิวตาลาย
ข้าวกรอกหม้อแลงงายบ่ายไม่มี

รีบว่าจ้างสร้างงานหว่านเงินผัน
ข้าวโกดังแบ่งปันทันด่วนจี๋
อย่ายึกยักชักช้าโอ้พาที
คืนสุขีมีใจให้ประชา

ใช่หน้าที่ทำงานวานสักหน่อย
เก็บประดิษฐ์ประดอยร้อยภาษา
เพื่อนไม่ชอบตอบเชื่อมเอือมระอา
เรายังบ้าวนเวียนเขียนทำไม?

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #41 เมื่อ: วันที่ 24 มีนาคม 2015, 18:14:42 »



ที่ว่าพัก พักเขียน เรื่องเวียนหัว
ขอยกตัว ชั่วคราว พ้นร้าวฉาน
ที่ว่าพัก พักปลง คงมินาน
ฤาจะทาน ปี่กลอง เร่าร้องรบ

  ยิ้มกว้างๆ ยิ้มกว้างๆ ยิ้มกว้างๆ

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #42 เมื่อ: วันที่ 28 เมษายน 2015, 22:27:34 »


สองมือสาวก้าวแรกคนแปลกหน้า
เข้าชายคาเพื่อเพิ่มแต่งเติมฝัน
หวนกอบก่อต่อยอดถอดประพันธ์
วัยฉกรรจ์เคยสร้างละค้างคา

เริ่มสนุกถูกใจได้พบเพื่อน
ช่วยตักเตือนแนะนำคำปรึกษา
บอกระเบียบเฉียบขาดบางมาตรา
อวยเมตตาใกล้ชิดย่างติดตาม

การเรียนรู้ดูคิดถูกผิดบ้าง
บนแนวทางภาษากล้าเกรงขาม
เว้นแสลงแช่งด่าดุวู่วาม
เย้ยหยาบหยามเสียดสีย่ำยีคน

ร่วมยินดีปรีดาคราสำเร็จ
ยื่นมือเช็ดน้ำตาคราหมองหม่น
คอยชื่นชอบปลอบอุราคราทุกข์ทน
คราสับสนแก้ไขให้ลุดี

นอนดึกดื่นตื่นเช้าเฝ้าลับล่อ
นั่งหน้าจอเปิดอ่านกานท์สุขี
กดชมตอบมอบแต้มแย้มวจี
เหตุผลชี้ทุกครั้งกำลังใจ

จำเนียรกาลผ่านมาเลยห้าหนาว
จะยืนยาวน้อยนักสักแค่ไหน
โรคร้ายทอนอ่อนล้าคราสูงวัย
คงถึงใกล้ วางมือหรือลาโรง

รพีกาญจน์


IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #43 เมื่อ: วันที่ 07 พฤษภาคม 2015, 20:24:45 »


ด้วยเวลานาทีมีเพียงนิด
ท้ายชีวิตเหลือน้อยนับถอยหลัง
เสาะหาปลื้มลืมรักหักชิงชัง
ไม่อยากนั่งตรอมตรมจมน้ำตา

ท่ามเพื่อนแพงแสร้งเสริมเติมเย้ยหยัน
ปล่อยคืนวันพ้นไปคงไร้ค่า
เดินเข้าออกประตูอยู่โรงยา
เนิ่นนานกว่าห้าปีไม่มีแรง

ผมดกดำมันขลับกลับเทาขาว
ตาแวววาวมัวหม่นผิวย่นแห้ง
ใบหูกางคางแหลมแก้มเรื่อแดง
เกิดไฝฝ้าแต้มแต่งแล่งริ้วปาน

เดินสับเงาเข่าแบะแสะสะดุด
ยากยั้งหยุดคะมำตำเลือดฉาน
สะกดช้ำน้ำลายไหลยืดยาน
ทรมานทุรนระคนอาย

ยันลุกก้าวสาวโกยโอยโอ๊ยเจ็บ
ปวดแสบเหน็บนอกในไม่รู้หาย
นอกหนังเนื้อเถือแถแค่ร่างกาย
ในเลวร้ายโทรมทรุดสุดเหลือทน

มันจะเป็นเช่นนี้กี่นานหนอ
สะสมหลายพอศอพอปี้ป่น
คงค้างรูปซูบซีดผิดผู้คน
ตายอาจพ้นความทุกข์ที่ซุกทรวง

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #44 เมื่อ: วันที่ 17 พฤษภาคม 2015, 11:22:49 »

ลูกโทรถามห่วงใยในสุขภาพ
เพราะพอทราบว่ากรำทำงานหนัก
อาทิตย์เสาร์สารทตรุษไม่หยุดพัก
ค่ำคืนถักสักสานแต่งกานท์กลอน

ร่างคุคะนะโมก้มโงก้ม
ล้มเป็นลมใบ้บิดจิตหลอกหลอน
ลืมวันวานวันซืนหลับตื่นนอน
ยกมือฟ้อนย่ำดินยินลันลา

อุตริอันตรายทายเลขหวย
นี่คงป่วยนั่งพร่ำใต้ฉำฉา
กินยาต้มยาผงยาชงกา
ถึงขั้นบ้าหาไม้ให้นกทำรัง

ตาไม่ดูหูไม่ดีปากจีเจาะ
ชอบทะเลาะถูกรุมตีคลุ้มคลั่ง
พ่นมะม่วงมดแดงมดดำชัง
กัดเนื้อหนังเกามันมดคันไฟ

แสนลำบากจากสวนจวนมืดค่ำ
นั่งจิ้มจ้ำหัวร่อหน้าจอใหญ่
รักกลอนดั่งชีวิตเป็นจิตใจ
คอมพ์ที่ให้ไม่หวงแต่ทวงคืน

คอมพ์ของแกแย่ยับจับโยนแล้ว
เห็นแจ่มแจ๋วซื้อสดหมดเงินหมื่น
หยุดแตะต้องของข้าช้าโดนปืน
ไปที่อื่นเกะกะจะตอบกลอน

...............................

ลูกต่อว่าเล่นคอมพ์ไม่ยอมเลิก
หัวถลอกปอกเปิกถูกเด็กด่า
ขู่ยึดคอมพ์เครื่องมือแกซื้อมา
ปล่อยมาลาศอกทัดจัดหนักไป


รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 17 พฤษภาคม 2015, 15:53:25 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #45 เมื่อ: วันที่ 17 พฤษภาคม 2015, 14:34:09 »


จะเล่นลิงชิงบอลตอนหัวค่ำ
ลงเล่นน้ำดำสุดผุดแหวกว่าย
เล่นขี้แนดแปดเน่าเอาเป็นตาย
ร้อนแดดบ่ายใต่ร่มเล่นโยงโยง

เดินวนหลังร้องกลอนมอญซ่อนผ้า
ปิดสองตาคุกเข่าเดาตีโอ่ง
ฟ้อนแอ่นแอ้แนกลองฆ้องโมงโมง
เล่นผีโพงผอมเผือดดูดเลือดคาว

ขีดรุ้งแวงแบ่งสีเล่นตี่จับ
จงองอางทับขับไล่หวงไข่ขาว
ม้าฮอพฮอพรอบลานก้านกล้วยยาว
ลงเล่นชิงวิ่งว่าวลมหนาวเยือน

หรือจะให้ไปเล่นดั่งเช่นนั้น
ย้อนคืนวันเดียงสาโหยหาเพื่อน
หากยืดหยุ่นย้อนฝันตะวันเดือน
ลืมเลอะเลือนบ้าใบ้ได้ก็ดี

สภาพตามความจริงทุกสิ่งสรรพ
วัดระดับนับขั้นชั้นศักดิ์ศรี
หากล้าหลังหยั่งนรกตกไอที
ชั่วเป็นดีดีโสมมจมโคลนเลน

อย่ายื้อยุดฉุดพ่อขอนะจ๊ะ
พ่อเหงานะไม่มีอะไรเล่น
ช่วงสั้นสั้นบั้นปลายตายเช้าเพล
เอากลอนเซ่นคะแนนแทนไม้จันทน์

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #46 เมื่อ: วันที่ 24 พฤษภาคม 2015, 20:54:53 »


กลับจากสวนจวนค่ำดำมัวมืด
เมฆลอยอืดแค่คืบคลุมบนหัว
เสียงคะนองก้องกึกกลัวก็กลัว
ดั่งฟ้ารั่วฝนชุกทุกเขตคาม

ดื่มยาดองสองขันกันฟ้าผ่า
นอนแบหลานอกมุ้งยุงเกือบหาม
ตื่นรู้ตัวตีห้าฟ้าคำราม
หมูตัวงามสีลายหายเมื่อใด

ตอกกั้นแดนแน่นหนาสูงห้าซี่
ล้อมรั้วถี่สี่ด้านสานแตะใส่
กระโดดออกคอกหนีงี้ตัดไป
ว่าปากขุดมุดใต้ไม่เห็นรอย

แทบบ้าบิดคิดอีกทีผีกระสือ
เขาเล่าลือละครดังหนังบ่อยบ่อย
มันจับทุ่มอุ้มหอบเหาะล่องลอย
เข้าดงดอยฉีกขาอ้าอกกิน

ผู้ใหญ่บ้านวานป่าวข่าวฮัลโหล
หมูตอนโตขนสากปากบานบิ่น
สีดำแดงแข้งกางหางติดดิน
ใครได้ยินช่วยดูเป็นหูตา

โปรดจับมัดยัดกรงส่งอ้ายหนาน
กะใช้แกงเขียวหวานการเดือนหน้า
หากโชคร้ายหายไปไม่ได้มา
ตำน้ำพริกปลาร้าเลี้ยงแต่งงาน

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #47 เมื่อ: วันที่ 25 พฤษภาคม 2015, 19:39:32 »


เสียงหมู มันร้อง อูดอูด
อูดอูด อิ๊ดอิ๊ด อูดอูด
อูดอูด อิ๊ดอิ๊ด อูดอูด
อิ๊ดอูด อิ๊ดอูด อิ๊ดอูด

ค่ำคืน นอนหลับ สบาย
พอสาย มันท่า จะหิว
ดูสิ ยืนทำ หน้านิ่ว
ไส้กิ่ว จึ่งร้อง อูดอูด

คำเอื้อย ไปขาย ผักกาด
ตลาด เลิกแล้ว อยู่ไหน
ซอยหยวก ปนรำ ไวไว
เอาให้ มันหยุด อิ๊ดอิ๊ด

เป็นหนุ่ม ท้องโต กว่าเดิม
ขอเพิ่ม เติมอิ่ม อีกถัง
บ่ฮู้ บ่ดู บ่ฟัง
ร้องดัง  อูด อูด อิ๊ดอิ๊ด

รำหมด ไม่เหลือ ข้าวหัก
หั่นผัก ผสม แกลบแก่
เดินวน ไม่กิน ไม่แล
เอ็ดแต่ อิ๊ดอิ๊ด อิ๊ดอิ๊ด

เสียงหมู มันร้อง อูดอูด
อูดอูด อิ๊ดอิ๊ด อูดอูด
อูดอูด อิ๊ดอิ๊ด อูดอูด
อิ๊ดอูด อิ๊ดอูด อิ๊ดอูด

 ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม

รพีกาญจน์  ขับร้อง
เร็ว มาช่วยกันร้องหน่อย

( เขียนเพื่อสร้างสนุก มิได้ล้อเลียนใครครับ )


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 25 พฤษภาคม 2015, 19:55:59 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #48 เมื่อ: วันที่ 27 พฤษภาคม 2015, 18:24:32 »


หมูพื้นบ้านลานดินกินผักต้ม
คนนิยมพอเพียงเลี้ยงแพร่หลาย
มันกินหยวกลวกรำน้ำง่ายดาย
มีร่างกายทรหดแกร่งอดทน

ยามหงอยเหงาเฝ้าเถียงฟังเสียงร้อง
เพื่อประคองขวัญจิตคิดสับสน
โมโหบ้างบุกรุกวิ่งซุกซน
ปากขุดค้นไม้พุ่มหลุมลงนอน

หยอกล้อเล่นกับหมาดูน่ารัก
หมูขุนมักหาเหตุไล่เป็ดต้อน
ชอบแช่น้ำขี้เลอะเปรอะดานดอน
ยังอาวรณ์มิหายขายมันไป

บ้างเลี้ยงดูหมูเป็นเช่นออมสิน
ข้าวแกงกินเหลือบูดขูดเทให้
ผักริมรั้วบัวริมบึงพึงเด็ดใบ
ขายทุกบาทกำไรไม่ขาดทุน

บ้างเลี้ยงไว้ใช้สู่ผีปู่ย่า
ปรุงอาหารหวานคราวิวาห์วุ่น
หว่านข้าวกล้าค่าไถได้เจือจุน
ช่วยอุดหนุนลูกเรียนเพียรพิจารณ์

มาเถิดหนอพอเพียงชวนเลี้ยงหมู
และควบคู่ปลูกผักปลอดพิษสาร
สุขภาพดีชีวิตจิตชื่นบาน
จะแต่งงานกี่ครั้งพลังเหลือเฟือ

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #49 เมื่อ: วันที่ 03 สิงหาคม 2015, 20:25:44 »


เดินวนจุกซุกตัวแต่ในห้อง
ไม่อาจมองอดสูลอดรูฝา
ช้ำเหลือเกินเนิ่นนานกาลเวลา
จนพรรษาย่างเยือนคงเหมือนเคย

ค่อยขยับจับกวาดปาดหยากไย่
คิดลืมไล่เหงาเกาะก็ยังเฉย
ชมการเล่นละครฟ้อนเอิงเอย
ยิ้มเสบยเรื่องจบลบสุขจาง

รถชะลอลงหยุดเร่งรุดผ่าน
หลบหลังบ้านกลัดกลุ้มซุ่มหน้าต่าง
ยินเสียงแตรตกเตียงเสียงโพงพาง
หอบห่อร่างคางฟันทบสั่นเทา

รู้สึกตัวตื่นนอนสางค่อนสาย
ยังไม่ตายรีบลุกเซกอดเสา
วูบหน้ามืดมืออ่อนแรงผ่อนเบา
งอขาเข่ารูดกองสองตามัว

พ่นลำไยให้น้ำกรำแดดจ้า
บ่ายแลงมาฟ้าบนหม่นสลัว
ฝนพร่างพรมลมโกรกชุ่มโชกตัว
ร้อนหูหัวหวัดไข้เริ่มไอจาม

วันนี้...
พ้นครึ่งปีเวียนวงรอบพงหนาม
ร้ายแห่แหนแทนสุขโรคคุกคาม
เศร้าสลดหมดงามความเป็นคน

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #50 เมื่อ: วันที่ 21 สิงหาคม 2015, 11:48:37 »


เดินลัดเลาะลำธารผ่านบึงกว้าง
แวะริมทางคุ้ยเห็ดเด็ดกระถิน
ล้างซู่ซวกลวกยำตำพริกกิน
มีหม้อดินกระบวยถ้วยช้อนใบ

ตัดฟืนหอบกอบฟางวางก่อสุม
ค่ำคืบคลุมยุงล้อมริ้นตอมไต่
ล้มนอนฟากจากตองข้างกองไฟ
ฟังเรไรจักจั่นกล่อมฝันดี

สะดุ้งตื่นแต่เช้ากาเหว่าปลุก
ผงกลุกรีบยืนขึ้นเร็วรี่
วักน้ำใสในถังล้างทันที
ทั่วใบหน้าตาขยี้ถูขี้ฟัน

ข้าวเย็นค้างคดใส่ไหตั้งอุ่น
ฟืนสามดุ้นเปลวจ่อหม้อน้ำขัน
เขี่ยถ่านเตาเถ้าปกหมกเห็ดมัน
สุกเห็นควันจิ้มจ้ำน้ำปลาดอง

เสื้อแขนกรอมย้อมเทาเก่าปะต่อ
เตี่ยวสะดอขาดก้นบนเข่าถอง
แบกจอบพร้าหาเงินเดินล่องกอง
กินสำรองเก็บออมกันอดตาย

ถามนานปีมีทางรวยบ้างไหม
อาจรวยได้ไม่ชุ่ยสุรุ่ยสุร่าย
อยู่กินหล่อพอเพียงเลี้ยงร่างกาย
เมินอุบายสินค้าทุนสามานย์

รพีกาญจน์


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 21 สิงหาคม 2015, 11:53:44 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #51 เมื่อ: วันที่ 09 กันยายน 2015, 14:34:30 »


ร้อนแสนร้อนรับแดดแสงแผดจ้า
และเล็มหญ้าหน้าแห้งริมแอ่งหนอง
ค่อยคืบย่างย่ำเหยียบเลียบลำคลอง
พุงแวบพองบ่ายแก่แถลงทาง

ลุยลอยล่องเล่นน้ำดำผุดโผล่
ร้องโบ้โบ้ฟึดฟัดสะบัดหาง
คลายเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าหรี่ตาพลาง
นอนตัวขวางจมดิ่งแน่นิ่งนาน

เกลือกโคลนตมติดตังหนังหนาหยาบ
ส่งกลิ่นสาบมดแมงบ่แยงย่าน
ไอร้อนทนฝนพราวหนาวลมทาน
แต่รำคาญเสียจริงพวกปลิงควาย

ไม่รับรู้ขู่แข่งเสียงแช่งด่า
ไม่นำพาวันคืนชื่นเช้าสาย
มีหญ้าไม้ใบเขียวเคี้ยวสบาย
ช่วยเจ้านายเต็มใจเทียมไถนา

จดสาระรูปพรรณสัณฐานสัตว์
ทะเบียบบัตรกระบือหรือสิงสา
ขึงแนบเสาเผาเหล็กร้อนนาบตรา
สื่อที่มาดอนดินถิ่นแดนดง

ยากแสนยากหากเจ้าเข้ากรุงศรี
อัพดีกรีเพ้นท์งามตามประสงค์
เสาะสุขสันต์ฝันแฝงแต่งเอวองค์
สิ้นจบลงฟูมฟายควายน้ำตา

รพีกาญจน์





« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 09 กันยายน 2015, 15:00:46 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #52 เมื่อ: วันที่ 20 กันยายน 2015, 22:05:42 »


ชักแม่น้ำทั้งห้าขึ้นมากล่าว
พูดปาวปาวเที่ยงวันยันบ่ายค่ำ
แสดงหน้าท่าทางพลางชักนำ
ฤาเท่าธรรมบรรทัดด้วยศรัทธา

ขานขาครับหลับนิ่งพิงพนัก
เข้าหูซ้ายย้ายทะลักออกหูขวา
ยกข้อมือแลเหล่ดูเวลา
เรือนทองสองพันห้าเดินช้าจัง

เริ่มเรื่องอืดยืดยาวราวสิบโยชน์
ย้อนยังโสดคำเก่าเล่าคำหลัง
ญาติเยี่ยมเยือนเพื่อนโยงดีโด่งดัง
ยามเซซังเซื่องซึมทรุดซมซาน

รุ่นนักเลงเก่งกล้าสารพัด
หมัดปะหมัดดุเดือดเลือดแดงฉาน
ล้มลงดิ้นกินทรายกายพิการ
ลืมใดบ้านโดดคลองสมองเบลอ

แฝงรักหวานมานหม่นระคนเดาะ
ฉอดฉอเลาะวนย้ำนำเสนอ
ปิดปากหาวคราวจบปรบอวยเออ
บางคนเผลอหลงหลับปับงงงัว

ชักสำนวนชวนตามต้องเริ่มต้น
เรียกผู้คนหันหาเข้ามามั่ว
สนุกสนานผ่านไปไม่รู้ตัว
ชื่นชอบหวัวน้ำลายฟายน้ำตา

รพีกาญจน์


สัมมนาวิชาการเกษตรได้หนึ่งกลอน



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 21 กันยายน 2015, 21:20:57 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #53 เมื่อ: วันที่ 09 ตุลาคม 2015, 20:39:34 »


ก็เห็นเห็นเป็นป่าภูผาหิน
ล้วนสากดินแน่นแข็งสีแดงขาว
สูงโล่งโล้นราบเตียนเวียนเหยียดยาว
แสงวับวาวสะท้อนร้อนตะวัน

หาต้นไม้ใบบังหยุดหวังเถิด
แม้น้ำเปิดปากอ้าท่าสักขัน
เหงื่อหยาดหยดรดตัวทั่วแสบคัน
พายุปั่นฝุ่นฟุ้งคลุ้งมืดดำ

หอบเอาทรายย้ายยับกองทับถม
แรงคลื่นลมเมฆบนฝนกระหน่ำ
ห่าลูกเห็บเหน็บหนาวพราวโพลนพรำ
จากนั้นน้ำซึมหายหาไม่มี

มันคือถิ่นที่อยู่ผู้ยากไร้
เคยประสบเภทภัยขับไล่หนี
ถูกกล่าวโทษโฉดร้ายหมายย่ำยี
จู่โจมตีสิ้นงามความเป็นคน

อุตส่าห์ปักหลักรากบากบั่นสู้
เพียรกอบกู้ศักดิ์ศรีพลีอีกหน
ชนะสิ่งแวดล้อมห่อห้อมตน
จึงผ่านพ้นข้นเข็ญเย็นทุกยาม

ก็เห็นเห็นเป็นเมืองรุ่งเรืองยิ่ง
เผยเท็จจริงงุนงงตรงกันข้าม
เพียงพิพัฒน์วัตถุจุวางวาม
ผิดข้อห้ามฆ่าเข่นมิเว้นใคร

รพีกาญจน์



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 11 ตุลาคม 2015, 06:17:56 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #54 เมื่อ: วันที่ 27 พฤศจิกายน 2015, 15:21:04 »


สวยพราวพร่างสร้างภาพอาบแสงสี
เคล้าดนตรีกังวานประสานเสียง
สัมผัสเนื้อหนุ่มหล่อเต้นคลอเคียง
เอนคอเอียงยื่นหยิยจิบเบียร์แคน

ชื่นยิ้มแย้มแก้มเป่งกางเกงฟิต
แผ่นน้อยนิดปิดปกรวบอกแอ่น
สะดือโบ๋โชว์ร่องท้องราบแบน
มองลอดแว่นแลเห็นเส้นเลือดจาง

โยกซ้ายขวาหน้าหลังยั้งกระดก
สองมือยกเซซุนหมุนออกขวาง
หลับตาปี๋กีต้าร์ลีดหวีดครวญคราง
ทิ้งเรือนร่างลงนอนอ่อนระทวย

สู่อ้อมกอดสอดแขนโอบแน่นแนบ
แวบวูบแวบบางจุดหลุดผ้าผวย
ล้นกระฉอกออกเสื้อเอื้ออำนวย
แค่ฉาบฉวยขวยเขินเมินลูกตา

ตะโกนลั่นเร็วเถิดเปิดกระป๋อง
ต่อเติมพร่องเชื่อมขาดปรารถนา
ดีกรีกรีดฉีดแรงแต่งมารยา
เร้ากามางวดงอมย้อมอารมณ์

แสนสนุกสุขสานกลางลานสี
หลังเดือนยี่แรมค่ำจำขื่นขม
สิ่งที่ฝันพลันสลายหายจ่อมจม
นั่งเงยก้มรับจ้างล้างปลาทู

รพีกาญจน์


IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #55 เมื่อ: วันที่ 31 ธันวาคม 2015, 19:17:21 »


สุดเปรมปลื้มลืมตาเห็นหน้าพ่อ
แม่เฝ้ารอเคียงกายมิหน่ายหนี
จับคางแก้มแย้มยื่นชื่นไมตรี
มอบสิ่งดีแด่ลูกรักผูกพัน

ข้าวคอยป้อนร้อนอยากปากแม่เป่า
เต้นเร่าเร่าดึงมือซื้อของขวัญ
กระเตงเอวเย้วเย้วเร็วไล่กัน
ชูดาบฟันก้านคอพ่อเป็นโจร

กินหนมถ้วยก๋วยเตี๋ยวเที่ยวงานวัด
ดูลำตัดลิเกละครโขน
แห่กลองยาวสาวสีตีตะโพน
ร้องโย่นโย่นร่ายรำกำข้าวเคียว

ยุงและเหลือบริ้นไรไต่ตอมกัด
ไล่แปะปัดตบดิ้นแค่บินเฉี่ยว
หนาวเย็นลมห่มผ้าหน้าซีดเซียว
สวมเสื้อเตี่ยวหมวกมุงถุงเท้ามือ

ส่งเช้าไปใกล้เลิกจอดรอรับ
ขึ้นรถกลับก่อนหลังเรียนหนังสือ
ยามเจ็บป่วยปวดไข้ครางฮือฮือ
โทรมือถือเรียกหวอต่อโรงบาล

พ่อดูแลแม่อุ้มคุ้มครองให้
ลูกเติบใหญ่พะวงเพิ่มสงสาร
เหตุใดหนอพ่อรัฐตัดรอนราน
ทุกรายการ"จ่ายร่วม"ลูกอ่วมเอย

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 31 ธันวาคม 2015, 19:27:00 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #56 เมื่อ: วันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2016, 20:47:25 »


ฝืนสะบัดตัดใจได้บางครั้ง
ลองหันหลังเดินกรายแสร้งหน่ายหนี
เพียงชั่วแป๊บแวบเดียวเสี้ยวนาที
ทุกข์ทวีไฟฟอนรุ่มร้อนทรวง

ยามเดินทางห่างไกลแนบไว้ชิด
เก็บปกปิดลงกล่องเป็นของหวง
กันสะเทือนเคลื่อนไหวดุจใยยวง
ค่อยหยิบล้วงทบทวนมวลความจำ

ยามนอนหลับพับตาปรากฎฝัน
ร้อยรำพันพบพานชื่นหวานฉ่ำ
เรื่อยเททุ่มนุ่มนวลสงวนทำ
กระทบตำช้ำตรมหยุดขมใคร

ยามรับจ้างสร้างงานนานเหน็ดเหนื่อย
ท่ามกลางเฉื่อยเมื่อยล้าหน้าเหงื่อไหล
ตากแดดฝนทนหนาวรวดร้าวใน
พักผ่อนได้ตอบต่อก็สร่างซา

ยามล้มลุกคุกคลานมารรี่ใส่
จมเจ็บไข้แทรกซ้อนอ่อนผวา
ขวัญกระเจิงเริงไพรไร้เยียวยา
ผูกภาษาอาวรณ์ก็ผ่อนเบา

ฝืนสะบัดตัดใจยากได้แล้ว
คงไม่แคล้วหัวโตขลาดโง่เขลา
ละเพียงวันกลั้นกรองท่องทำเนา
เพราะรักเจ้ามากล้ำรักคำกลอน

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2016, 21:11:14 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #57 เมื่อ: วันที่ 29 กุมภาพันธ์ 2016, 21:52:06 »


ระทึกก่อนเกิดเหตุสังเกตไหม
เกิดกลุ่มไอพาดผ่านด้านทิศเหนือ
ฟ้าดำแดงแสงหม่นเบื้องบนเจือ
ตะวันเรื่อเดือนดับดาวลับตา

ฟังเสียงเต้นตึกตึกแล้วกึกก้อง
เสียงฟ้าร้องเปรี้งเปรี้ยงเสียงฟ้าผ่า
เสียงลมหวนหึ่งหึ่งตะบึงมา
เสียงซ่าซ่าฝนพรำกระหน่ำดาน

แผ่นดินเคลื่อนเลื่อนลั่นสนั่นไหว
ภูเขาไฟอึงอลพ่นเถ้าถ่าน
คลื่นยักษ์โหมโจมฝั่งพังแหลกราน
แล้งกันดารนานยาวขาดข้าวกิน

หิมะหลอมละลายลงท่วมราบ
โจรใจบาปพลีพร้อมบอมบ์บ้าหมิ่น
ยิงจรวดอวดปืนใหญ่ใช้เครื่องบิน
ชีพด่าวดิ้นนั่นหรือคือสัตว์คน

อหังการ์หน้าตายร่ายสารสือ
หลักยึดถือเปลี่ยนปรับสลับผล
ตราเทียบทันบรรลุปถุชน
ทรพลยุยั่วชั่วเป็นดี

ระทึกท่อนก่อนกลางสุดทางท้าย
ความวอดวายกลียุคเกิดทุกที่
หลงวนรอบขอบเหวเปลวอัคคี
สิ้นครั้งนี้หมดภพจบตะวัน

รพีกาญจน์




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 01 มีนาคม 2016, 06:15:39 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #58 เมื่อ: วันที่ 24 มีนาคม 2016, 13:10:57 »


สืบหน่อเนื้อเชื้อชาติอาจสุดท้าย
เจ้าคือควายตัวดำนำกักแหล่ง
ขุนด้วยฟางซังข้าวเช้าเที่ยงแลง
เจอภัยแล้งหญ้าตายผ่ายผอมโซ

ขยับเดินทื่อทื่อไร้ดื้อรั้น
ถูกเย้ยหยันรำคาญว่าล้านโง่
ช่วงลำคอก็สั้นพลันก้มโง
หันหัวโง้สะบัดหนังรัดตึง

ประสบการณ์ผ่านนาคราไถคราก
เทียมเกวียนลากรู้แน่แค่หางอึ่ง
เส้นรู้สึกลึกเนื้อเมื่ออลอึง
ยืนนิ่งอึ้งตาพับเฉยรับคำ

ท่ามกลางแดดแผดร้อนนอนแช่ปลัก
ฝนจักจักยืนชมลมกระหน่ำ
สายม่านหมอกพอกพราวหนาวชักนำ
พร่องหญ้าน้ำยอมทนปริบ่นไร

เสร็จหน้างานหว่านปลูกด้ายผูกเขา
นอบพิเนาอภิรมย์ประนมไหว้
ขอกำลังวังชามาไวไว
แข็งแรงไว้เคียงคู้สู้ด้วยกัน

สืบหน่อเนื้อเชื้อชาติอาจสุดท้าย
ร่างล้มตายเน่าหืนขึ้นสวรรค์
ความดีได้ให้เห็นเป็นเทวัญ
ใครเย้ยหยันวันเหม็นเกิดเป็นควาย

คุยแบบคำคล้องจอง ไม่ใช่กลอนนะครับ

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #59 เมื่อ: วันที่ 10 พฤษภาคม 2016, 14:07:06 »


หญ้าขึ้นรกดินร้างที่ว่างเปล่า
ทั่วขุนเขาอนาถขาดต้นไม้
วันทั้งวันร้อนแรงรับแสงไฟ
ปล่อยละไว้ไกลกลุ่มนอกชุมชน

เพราะป่าสิ้นดินโล่งล้วนของหลวง
หากรุกล่วงโดนจับจำปรับป่น
หากทำไร่เลื่อนลอยค่อยถอนตน
ก็ไม่พ้นจ้างแพงแหล่งเจือจุน

เหมือนอันเตเทวาเหาะมาโปรด
ปลูกข้าวโพดพอเพียงเลี้ยงสัตว์ขุน
มอบปุ๋ยยาเมล็ดเม็ดลงทุน
ไม่หัวหมุนประกันปันราคา

ถึงโรงงานรอรับนั่งนับแบงก์
เทาม่วงแดงพับพิมพ์ยิ้มเต็มหน้า
ยากสำนึกฮึกเหิมโลภเพิ่มพา
ปักเขตป่าครอบครองจองทำกิน

รับแจกจากรัฐบาลเอกสารสิทธิ์
เลิกผลิตขายขว้างต่างด้าวสิ้น
ใช้ทะลุ่มฟุ่มเฟือยจนเคยชิน
เงินโบยบินหมดสุขทุกข์กล้ำกราย

ก็ทุรนวนเวรไปเช่นนี้
รุกอีกทีจุดเผาแอบเอาขาย
ไม่รู้จบคบคิดผิดทำลาย
ไร้ยางอายทุ่มหนุนทุนสามานย์

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
หน้า: 1 2 [3] 4 5 พิมพ์ 
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

 
เรื่องที่น่าสนใจ
 

ข้อความที่ท่านได้อ่านบนกระดานข่าวแห่งนี้ เกิดขึ้นจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงต้องใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง และถ้าท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศีลธรรม พาดพิง ละเมิดสิทธิบุคคอื่น ต้องการแจ้งลบ
กรุณาส่งลิงค์มาที่
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2013, Simple Machines
www.chiangraifocus.com

Valid XHTML 1.0! Valid CSS!