ทำไมเด็กไทยถึงคร่ำเคร่งกับการเรียนประจำและเรียนพิเศษ
1.นโยบายการศึกษาของไทยมันแย่หรืองัย
2.ลูกหลานเรามันแย่เรียนไม่เอาไหนงั้นหรือ
3.ครูสอนไม่เต็มที่กั๊กความรู้เพื่อหารายได้จากการสอนพิเศษตอนเย็นถึงดึกและวันหยุด
4.พ่อแม่ไม่สนใจการเรียนของลูกหลาน
5.โรงเรียนเน้นกิจกรรมล่ารางวัลมากกว่าความรู้ทางวิชาการ(ไม่ใช่ว่าไม่มีประโยชน์นะครับ)
จากข้อ 1. ผมว่านโยบายต้องปรับเปลี่ยนไปตามยุกสมัย
ข้อ 2. มันคงไม่มากเพราะเด็กที่เรียนส่วนใหญ่ก็มีความมุ่งมั่นพอควร
ข้อ 3. ข้อนี้ผมว่าน่าคิดและครูบางคนเป็นอย่างงั้นและผู้ปกครองก็ส่งเสริมเด็กให้หาความรู้เพิ่ม
ข้อ 4. นี่ก็มีส่วนมากทีเดียว พ่อแม่ส่วนใหญ่มุ่งหาเงินมากกว่าใส่ใจลูก ซึ่งบางครั้งผมก็เป็น 5555
ข้อ 5. นี่ยิ่งไปกันใหญ่ ลองตั้งข้อสังเกตุตามผมหน่อยครับ โรงเรียนมีตั้งแต่ชั้นอนุบาลจนถึง ม3. หรือสูงกว่านั้นเท่าที่เห็นในการนำเด็กไปแข่งขันวิชาการ หรือเดินทางไปทัศนศึกษาต่างจังหวัด เช่นชั้น ม.2 ต้องไปทัศนศึกษาทำไมโรงเรียนถึงหยุดเรียนทั้งหมดยกโรงเรียน เด็กที่ไปทัศนศึกษา 40-50 คนต้องใช้ครูหมดโรงเรียนเลยเหรอในการดูแล แล้วเด็กอีก 100-200 คนมีใครคิดไหมว่าเขาเสียโอกาสในการศึกษาช่วงนั้นไป ทั้งหมดทั้งมวลเป็นแค่ความเห็นด้านของผมด้านเดียวเท่านั้น ผมรอรับข้อมูลอีกด้านอยู่ครับ ผมน้อมรับข้อตำหนิหากผมเข้าใจผิด และพร้อมที่จะ Change My Mind
เห็นด้วยค่ะ
สงสารเด็กบ้างเถอะค่ะ หัวสมองอันน้อย กำลังต้องการการพักผ่อนนะคะ
เด็กเขาเรียนอาทิตย์ละ 5 วันก็น่าจะพอแล้ว อย่าให้เขาต้องคร่ำเครียดจนเกินไป
ปล่อยให้เขาได้สนใจโลกภายนอกบ้าง อย่าให้เขาต้องมาเคร่งเครียดกับการตัวหนังสือเลย
แค่เรียนวันธรรมดา ก็น่าจะเพียงพอสำหรับเขาแล้วนะคะ