เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
วันที่ 28 มีนาคม 2024, 18:47:39
หน้าแรก ช่วยเหลือ เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก



  • ข้อมูลหลักเว็บไซต์
  • เชียงรายวันนี้
  • ท่องเที่ยว-โพสรูป
  • ตลาดซื้อขายสินค้า
  • ธุรกิจบริการ
  • บอร์ดกลุ่มชมรม
  • อัพเดทกระทู้ล่าสุด
  • อื่นๆ

ประกาศ !! กรุณาอ่านเพื่อทำความเข้าใจ : https://forums.chiangraifocus.com/index.php?topic=1025412.0

+  เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย
|-+  บอร์ดกลุ่มชมรม
| |-+  ชมรมนักกลอน
| | |-+  ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
หน้า: 1 2 3 4 5 6 [7] พิมพ์
ผู้เขียน ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ  (อ่าน 35064 ครั้ง)
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #120 เมื่อ: วันที่ 23 ตุลาคม 2017, 21:39:28 »


เช้าเที่ยงแลงแกงเก่าบ้างเขาเบื่อ
ลงท้องเหลือครึ่งหม้อยั้งรออุ่น
บ่บูดเสียสาบเหม็นย่อมเป็นคุณ
แถมยังทุ่นของกับยามทรัพย์จาง

จะตักถี่กี่คำก็ซ้ำซาก
จ่อเข้าปากฟันถูกแทะดูกก้าง
สัมผัสลิ้นกลิ่นรสบดเคี้ยวคาง
จุ่มถ้วยวางปั้นบิข้าวจิจาน

ปิดมิดชิดก่อนเก็บเข้าครัวตู้
ผลิตเมนูรักษารูปอาหาร
เด็ดตำลึงยอดใยใบอ่อนบาน
หน่อดองฝานต้นหอมโหระพา

ผงฮินเลเทบนช้อนคนคละ
ยกกระทะขึ้นตั้งไฟดังฉ่า
เหยาะชูรสหยดซอสหยอดน้ำปลา
ชิมโอชา"แกงโฮะ"โจ๊ะทึงทึง

แต่ละวันหันหาปรุงอาหาร
ตระเตรียมนานในครัวชั่วโมงถึง
กินเพียงห้านาทีอิ่มท้องตึง
หมดวันหนึ่งเวลาน่าเสียดาย

อันแกงเก่ากินบ่อยบ้างพลอยเบื่อ
คนเก่าเหลือเกินขอหนอไกลหน่าย
แสร้งจูบจับหับเหี่ยวเดี๋ยวฟ้อนฟาย
น่าละอายลาลิงจริงเน้อเรา

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #121 เมื่อ: วันที่ 12 พฤศจิกายน 2017, 21:32:56 »


เห็นโทนโท่โชว์ซากมากอ่อนด้อย
แถมปากพล่อยไร้รูดชอบพูดพล่าม
เก็บไม่อยู่รู้ลับยินจับความ
เกินหักห้ามแห่โหนโพนทะนา

ถูกถามทางวางปุ๊บรีบฮุบขอ
เปล่าเหยื่อล่อฉุกนึกควรปรึกษา
เฉเฉียดโผงตรงเผงเร่งเวลา
กวักมือท้าหยอยหยอยชวนต่อยตี

มันล้วนเล่ห์เพทุบายเหลี่ยมร้ายคิด
แพร่สารพิษโรยรินปราศกลิ่นสี
หน้าแสร้งซื่อถือธรรมนำวาที
สวัสดีไหว้สวยอำนวยพร

เดินกรุ่มกริ่มยิ้มแป้นแหงนหัวเราะ
แหมะปะเหมาะชักมีดจากปิดซ่อน
เผลอกระหน่ำซ้ำซวกพวกแน่นอน
แล้วกะล่อนบุ้ยบอกหลอกไม่จริง

เกรงเขาเกลียดเบียดไหล่ใกล้กระแซะ
หวัวแหะแหะขานลุงป้าสุงสิง
ทิ้งคำถามสามข้ออ่อยล่อลิง
หลบเร้นซิ่งฟังผลหลังต้นไทร

เห็นโทนโท่โซหิวเนื้อนิ้วสั่น
ทนกัดฟันกำตุงพุ่งเข้าใส่
ฝ่าควันธูปวูบวาบชักภาพไว
ลงหลุมไฟไหม้เกรียมเตรียมท่ารอ

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 12 พฤศจิกายน 2017, 21:55:04 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #122 เมื่อ: วันที่ 03 ธันวาคม 2017, 21:25:08 »


รวมสิบร้านเรียงรายท้ายถนน
ร้อยผู้คนเคยถือเลือกซื้อของ
สุกสดดิบหยิบแลแต่ใจปอง
ล้วนพี่น้องผองพาขาประจำ

ต่อลดนิดติดหน่อยมีบ่อยแถม
เอ่ยยิ้มแย้มแกมหยอกเย้าชื่นฉ่ำ
แวะสอดเสาะเจาะข่าวสาวคืบคำ
ทักถามพร่ำถึงทุกข์สุขสบาย

บ้างบังมุมซุ่มพักดักลูกหนี้
แสร้งบ้าจี้ทะลึ่งทำผึ่งผาย
เจอว่าจ้างว่างวานงานหญิงชาย
ตั้งแผงขายโป้งรวยหวยชุดใบ

เพลิดเพลินชมสนุกคนพลุกพล่าน
เข้าออกร้านเฮฮาอัชฌาสัย
เงินเข้ามือซื้อขายกระจายไป
เฉลี่ยได้มากน้อยค่อยตำบล

ซ้ายจอดวิ่งนิ่งแช่บีบแตรไล่
สวนขวักไขว่วนกลับแซงสับสน
มอเตอร์ไซค์ใหม่เอี่ยมเทียมรถยนต์
บัตรคนจนยึดต่อแถวรอเยียว

ทุกสายตรงธงฟ้าประชารัฐ
เขาจับจัดลงถุงกระบุงเกี่ยว
เราหยุดกึกคึกคักเขาร้านเดียว
เราซีดเซียวใกล้จมล้มละลาย

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #123 เมื่อ: วันที่ 13 มกราคม 2018, 20:53:55 »


ถอนออมทรัพย์นับฝากจากออมสิน
เป็นค่ากินค่ารถค่าขนม
เที่ยววันเด็กเสาร์แรกตุลาคม
ครูพาชมงานใหญ่จัดในเวียง

พอได้ยินดีใจหัวใจเต้น
เราวิ่งเล่นไชโยโห่ส่งเสียง
อยากเร่งวันเร่งคืนตื่นจากเตียง
เข้าแถวเรียงทั้งหมดขึ้นรถยนต์

แหละแล้ววันนั้นหนาก็มาถึง
รถตะบึงเลี้ยวลดบดถนน
ผ่านเรือนแพแม่น้ำบางตำบล
สวนผู้คนเดินวิ่งมีหญิงชาย

เห็นตึกลานบ้านช่องร้องคึกคัก
รถทะลักแล่นหยุดยาวสุดสาย
แยกไฟแดงเหลืองเขียวเลี้ยววุ่นวาย
ร้านซื้อขายป้ายปิดติดราคา

เห็นเครื่องบินบินร่อนลงเงยไต่
เห็นรถไฟชั่กชั่กจอดพักท่า
เห็นโฆษกวิทยุกรมประชา(สัมพันธ์)
เห็นสิงสาราสัตว์สวนตีนดอย

แสนสนุกสุขใจวัยประสา
กลับบ้านนาคุยคุ้งปลิวฟุ้งฝอย
ซับสิ่งสรรค์บันเจิดล้ำเลิศลอย
เมื่อเด็กน้อยคิดเห็นอยากเป็นครู

รพีกาญจน์
เมื่อ 6 ตุลาคม 2505


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 13 มกราคม 2018, 21:26:00 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #124 เมื่อ: วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2018, 05:26:30 »


มือจับท่อต่อท่อนก่อนบิดแน่น
ปวดต้นแขนเอ็นขาดอนาถหนอ
เคยขอร้องสองเดือนเลื่อนผ่ารอ
ดูคุณหมออืมอำคงรำคาญ

กระผมเองเกรงใจทำไงเล่า
เป็นเรื่องเศร้าจริงครับขอขับขาน
หักค่าศพกลบหนี้ดอกบี้บาน
รับบำนาญกระจ้อยเหลือร้อยเดียว

ฝืนปวดเจ็บเก็บออมถนอมผล
แต่เบื้องต้นต่อไปใครแลเหลียว
เสมือนขอนไร้เห็ดเด็ดต้มเจียว
ย่อมแห้งเหี่ยวแมงมอดดอดทำลาย

ทำขนมนมเนยไม่เฉยแฉะ
นึ่งสุกแคะแกะตอกออกวางขาย
ตุ๋นไก่เป็ดเผ็ดหลู้ลาบหมูควาย
เลิกสุดท้ายเข้าสวนพรวนลำไย

หวังสงบจบจำธรรมชาติ
ช่วงชีวาตม์หยุดพักก่อนตักษัย
อยู่แจรงแต่งกลอนอักษรไทย
มีเรไรรอบล้อมกล่อมยามนอน

มือจับท่อต่อท่อนก่อนเปิดน้ำ
ไหลตามลำระเรื่อยล้าเหนื่อยอ่อน
ทราบข่าวขุ่นวุ่นวายภายนคร
เมษาร้อนทันเกี่ยวเก็บไหมเอย

รพีกาญจน์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2018, 06:34:28 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #125 เมื่อ: วันที่ 31 มีนาคม 2018, 21:39:21 »


เตือนลูกเต้าเหล่าหลานอยู่บ้านติด
ชมหนังฮิตจอแก้วหยุดแอ่วไหน
ล้างชามจานงานครัวช่วยทั่วไป
พัดลมไล่ไอร้อนพักผ่อนเย็น

กวนฮอร์โมนพ่นใบลำไยเนื้อ
รอบพุ่มเจือราดตักน้ำหมักเหม็น
สับซัมเมอร์สเปิดลำน้ำกระเซ็น
ปิดเทอมเป็นผู้ช่วยด้วยปู่ตา

หวังมะม่วงพวงลำไยไม่ร่วงหล่น
ควั่นเหนียวทนแสงแดดบ่ายแผดจ้า
ต้องลมพัดกวัดไกวได้ฝนพา
เปลือกแตกอ้าทันทีแมงหวี่ตอม

กระรอกหนอนชอนไชไต่เจาะกัด
แก่หวานจัดลามเลียฝูงเพลี้ยห้อม
จุดปานแดงด่างดำจ้ำหม่นมอม
จำต้องยอมรูดร่วงตวงขายโล

ทั้งงานบ้านงานสวนงานขายซื้อ
งานล้นมือล้นตักกองอักโข
ทำเดี่ยวโดดโลดแล่นวันแมนโชว์
หลานคนโตเขยเล็กเช็คช่วยคิด

ได้แต่ปลงสงสารสังขารเอ๋ย
ปล่อยตามเลยใช่ฮึดหลงยึดติด
กล้ามฉีกเห็นเอ็นขาดเลือดฝาดพิษ
ทดสอบฟิตลองหวนทวนกลอนเรียว

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #126 เมื่อ: วันที่ 20 พฤษภาคม 2018, 21:06:08 »


เคยแยกเขี้ยวเกรี้ยวกราดตวาดลั่น
ยืนแอ็กชันเช่นสิงห์หยิ่งผยอง
เคยเบ่งกล้ามกำมือถือคะนอง
ตบพุงพองอ่องโอ่โชว์สะดือ

ระคายหูขู่ฟืดจามฮึดฮัด
หันสะบัดซัดหน้าตามองขื่อ
แค่กีดขวางวางมวยฉวยลงมือ
เพราะข้าคือขุนห้าวจ้าวพยัคฆ์

สืบสกุลรุนชาติวาสนา
อสุราอาวุธยุทธจักร
ไผงอนง้อผ่อผิสามิภักดิ์
มอบความรักฟักแฟงเต้าแตงโม

ผิดประสงค์ตรงขามหยามลบหลู่
คิดต่อสู้สักไหล่ใส่โมโห
หรือเคร่งขึงตึงตังดังคุยโต
หมูพะโล้ลาบไก่มิให้กิน

ครอบครองตูบติดนาหลังคาจาก
พื้นไผ่ฟากสากเก่าเสากระถิน
ฝนพร่างพรมลมมาหลังคาบิน
หนุนหมอนหมิ่นมิหลับมัวนับดาว

หยุดแยกเขี้ยวเคี้ยวอ้อยอร่อยหวาน
ดั่งน้ำตาลร้านขายทรายเกล็ดขาว
ขืนเก่งกร่างสร้างซ่าหาเรื่องราว
บำบัดยาวสาวเส้นร้อยเอ็นพรุน

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #127 เมื่อ: วันที่ 22 มิถุนายน 2018, 15:18:00 »


ด้วยสายตาพร่ามัวหม่นนานแล้ว
แถมดวงแก้วสองข้างต่างบอดสี
อาศัยแว่นแผ่นใสได้หลายปี
ช่วยเห็นชี้ถี่ชัดถนัดทำ

หากขาดแว่นวันใดลืมใส่สวม
มักบ้าบวมเลยเถิดเกิดเรื่องขำ
ใกล้คืบศอกออกมือถือควานคลำ
เล็กหล่นต่ำเงยก้มงมปูปลา

แยกรูปพรรณสัณฐานละลานยาก
มะนาวหมากเป็ดไก่แมวใช่หมา
ขวดแก้เพลียเบียร์เหล้าไรโซดา
ใดขิงข่ากาแฟเกลือแร่ซอง

แค่สลัวหัวโขกกระจกร้าน
เดินเข้าบ้านชนรั้วแหลมสยอง
พ่อตาเห็นเว้นไกลไม่แลมอง
หลงเข้าห้องสีลานึกว่าแฟน

ก่อนเช้าสางว่างบ่ายช่วงท้ายค่ำ
นั่งจิ้มจ้ำกำเหมาะเม้าส์เคาะแท่น
คลิกเว็บเพจเข็คบอลกลอนกาพย์แกน
ขยับแว่นชุบเช็ดคอมพ์เคสจอ

ตาแดงช้ำน้ำใสไหลเปียกแฉะ
ถูกค่อนแคะเพื่อนแพงว่าแสงส่อ
อาจสูญเสียชำรุดไม่หยุดยอ
ยินยอมรอตาบอดกอดกับกลอน

รพีกาญจน์

สีลา - น้องแฟนกระผมเองครับ แหะๆ

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #128 เมื่อ: วันที่ 06 สิงหาคม 2018, 22:20:19 »


ยังจะให้ใครช่วยด้วยอีกหรือ
พนมมือนิ้วราบทาบเทียมมั่น
เสมออกยกจบอภิวันท์
หลับตาอั้นอุดลมค่อยระบาย

ดึงผ้าเวียนเคียนเอวเร็วกระชับ
ย่อยอบจับด้ามกลมดาบคมก่าย
ทะยานดินผินหน้าจ้องท้าทาย
พ้นจากค่ายข้ามคูกู่ทอดยาว

กรีดชี้กราดฟาดฟันสะบั้นซ้ำ
แทงถลำลงเนินโดดเหินหาว
ทอนขบวนทวนทนร่นระนาว
กลิ่นเลือดคาวคละคลุ้งทุ่งชโลม

ตั้งแต่สางร่างล้ากว่าถึงเที่ยง
หลบฉากเฉียงเบี่ยงขวาถลาโถม
เหงื่อเอิบอาบสาบไคลหลั่งไหลโซม
เท้าถีบโครมม้วนวงคลุกผงคลี

เพลงชำนาญหาญศึกคลายฮึกเหิม
พลังเริ่มถดถอยคล้อยเคลื่อนหนี
ชนะพ่ายหลายหนใช่ผลดี
เท่าไมตรีหยิบยื่นชื่นใจนัก

ยังจะหามาช่วยด้วยอีกหรือ
แท้เจ้าคือเจ๊กจั๊วแหลมตัวหลัก
ยังยิ้มแป้นแล่นลึกทำยึกยัก
เดี๋ยวเถิดผลักหักอกร่วงตกรถ

ฝันแบบนี้ทีไรไปพบหมอถอนฟันทุกที!

รพีกาญจน์


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 06 สิงหาคม 2018, 22:25:29 โดย รพีกาญจน์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #129 เมื่อ: วันที่ 16 กันยายน 2018, 21:27:06 »


มองผิวเผือกเปลือกกาบแค่ฉาบฉวย
เอื้อสิ่งอวยเรื่อยเดือนรวมเงื่อนไข
อ้างมุ่งหมายคลายทุกข์ปลอบปลุกใจ
บรรเทาให้ยืนหยัดอย่างทัดเทียม

สรวงส่งทูตเทวาลงมาโปรด
พลิกพิโรธบทมารท่านหาเหี้ยม
แสร้งเขินอายทายทักจั๊กกะเดียม
โอนอ่อนเปี่ยมเลี่ยมเลศมากเมตตา

ปรับเร่าร้อนย้อนเย็นเป็นระเบียบ
อดอุบเงียบใช้มือสื่อภาษา
ชี้ถูกผิดคิดต่างบางเวลา
เจรจาลบลับจับเข่าคุย

มาลัยเหลืองรอบคอคาดผ้าต่อง
ลงน้ำท่องท่วมท้นฝนตกสุย
ภัยพิบัติจัดหน่วยเร็วช่วยลุย
ย่ำรับปุยเมฆขาวเยือนราวภู

แน่ะแจรงแต่งกลอนออดอ้อนหวาน
ร้องเพลงสานสมัครรักมวลหมู่
สั่นลิ้นรัวกลั้วกล้ำพร่ำพรั่งพรู
เอาสุขสู่ราบลุ่มปกมุมเมือง

มองผิวหยาบกาบเปลือกฝั้นเชือกกล้วย
เกลียวริ้วช่วยรัดงูฟ่อขู่เชื่อง
สงบปากอยากแย่แค่ชำเลือง
หล้าฟูเฟื่องสดใสไร้กอบโกย

รพีกาญจน์



IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #130 เมื่อ: วันที่ 14 พฤศจิกายน 2018, 20:32:40 »


เมื่อให้สิทธิ์เสรีเต็มที่แล้ว
ออกกรายแกร่วเก้งก้างขวางถนน
ขุ่นแยกเขี้ยวเยี่ยวหยดยางรถยนต์
มิเลือกคนเคยปะเห่ากระจาย

เจอแปลกหน้าตาถึงทำขึงขัง
ยินเสียงดังเดินมุดหางหยุดส่าย
หลบโจมจับคับข้นอันตราย
เกรงกลัวตายตำเจ็บเหน็บฤายอม

เที่ยวระรานหาญเห่ากลุ้มเจ้าของ
กักขังห้องหับแคบจนแวบผอม
หมายปรับแปลงแต่งตัดปัดปนปลอม
โน้มจิตน้อมนำทางชะล้างใน

คุมกี่ครั้งยังพึมครางฮึ่มแฮ่
ตวัดแส้เชือกคอตะกร้อใส่
ล่วงวันคืนตื่นหลับนานนับใด
สิ้นบ้าใบ้บ่งบอกปล่อยนอกกรง

แรกดูเรียบเงียบขรึมท่าซึมเศร้า
เริ่มงอนเง้าหงุดหงิดผิดประสงค์
พอข้างบ้านร้านตึกคึกคักคง
ยือคอก่งกินลมประสม

หลังได้สิทธิ์เสรีเต็มที่แล้ว
หวนซ่าแซ่วสร้างเหม็นเห็นระห่ำ
โฮ่งเห่าหอนจรจัดกัดประจำ
ตัดสินนำนอนกรงตรงที่เดิม

รพีกาญจน์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
หน้า: 1 2 3 4 5 6 [7] พิมพ์ 
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

 
เรื่องที่น่าสนใจ
 

ข้อความที่ท่านได้อ่านบนกระดานข่าวแห่งนี้ เกิดขึ้นจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงต้องใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง และถ้าท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศีลธรรม พาดพิง ละเมิดสิทธิบุคคอื่น ต้องการแจ้งลบ
กรุณาส่งลิงค์มาที่
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2013, Simple Machines
www.chiangraifocus.com

Valid XHTML 1.0! Valid CSS!