โรคที่รักษาได้ยาก

[รพีกาญจน์]

ขอซื้อผ้าห่มสักผืน     กลางคืนดึกมันหนาว
มีขนาดกว้างคูณยาว     กะราวราวห่มหนึ่งคน

ชอบบางเบาแบบไม่หนา     เนื้อผ้าเรียบไม่ยับย่น
ริมดอกลายสีเจือปน     ปุกปุยขนขึ้นไม่เอา

ไม่เน้นเลือกตรายี่ห้อ     เน้นถักทอใหม่ใช่เก่า
สนนราคาย่อมเยา     ช่วงนี้กระเป๋าแฟบแบน

พับเก็บไว้ข้างเตียงนอน     กะใช้ตอนหนาวเย็นแสน
อนาถแท้คนไร้แฟน     พอทดแทนทนพ้นปี

อยากได้ผ้าห่มตราคน     ยังขัดสนจนเป็นหนี้
คิดแล้วเราเศร้าทุกที     ซวยทั้งปีไม่มีตังค์

ยกยอกรวอนเทพจ้าว     เมตตาบ่าวเถิดสักครั้ง
ดลใจหญิงใจจริงจัง     รักจูบฝังกอดทัน..วันวาเลนไทน์

รพีกาญจน์

 

[รพีกาญจน์]

ฤาเสกสรรปั้นแต่งแบ่งประเภท
ตราขอบเขตน้อยอยู่ขาดหมู่หมาย
ทำเรื่องแปลกแยกหญิงทิ้งแยกชาย
จัดขอบข่ายโน่นมั่วนั้นขั้วดี

เอาอาภรณ์ร่อนรายแต่ภายนอก
เออบ่งบอกเอ็งตูดูเคลือบสี
ร่างซอมซ่อมอหม่นปนธุลี
ผุดจากผีชี้เปรตเศษโลกันตร์

นวลนุ่มนิ่มยิ้มหวานปานอ้อยผึ้ง
ตื่นตะลึงฉวยเฉียดคิดเบียดฉันท์
แอ่นเต้าตึงขึงติดตาเป็นมัน
ผายมือผันเชิญชวนร่วมก๊วนกุม

มอบตำแหน่งแล่งงานนั่งคานหาม
อ้าอารามประดับปรับโกสุม
กะจองงองฆ้องป่าวเปิดประชุม
เชิดชูหนุ่มชูวิทย์ฤทธิไกร

ก็พ่อปลาแม่ปลาเคยคลาคล่ำ
ว่ายแหวกดำลำคลองเดียวข้องไห
นานปลีกกายย้ายแยกแตกกันไป
ตามวิสัยสิงซากอยากโด่งดัง

ลืมน้ำแข็งข้าวอุ่นกุนเชียงร้อน
ลืมไฟฟอนปิ้งปลาราจี่หนัง
สุขคู่โศกโลกนี้ใดจีรัง
รอวันหวังเธอดับกลับเลี้ยงควาย

รพีกาญจน์

กระซิบๆ ทนหน่อยเพื่อน ไม่นานหรอก

[รพีกาญจน์]

ใช้ชีวิตติดดินกินแกงร้อน
แบฟากนอนหมอนมีคลี่เสื่อผืน
กันยุงรุมสุมฟางค่ำกลางคืน
สะดุ้งตื่นตีห้าฟ้ามืดมัว

รีบล้างซาวข้าวเหนียวลงไหนึ่ง
ปลาแห้งผึ่งยอดผักหักแกงคั่ว
แบ่งกินเช้าข้าวห่อหอบติดตัว
ฟ้าสลัวลงกะไดไปทำงาน

ชุดผ้าทอคอกลมรัดนมเนื้อ
กางเกงเสื้อประจำสีดำถ่าน
คีบเกิบถองฟองน้ำดำสายยาน
สวมหมวกสานตาลฉีกบานปีกใบ

ท่ามน้ำค้างพร่างพรมลมโบยโบก
ร่างส่ายโยกจับเคียวรวบเกี่ยวไถ
ท่ามเสียงลั่นแลบร้องดังก้องไกล
ต้อนขับไล่จับจูงฝูงวัวควาย

ท่ามแสงแดดแผดไหม้ไอระอุ
หิ้วกระชุขุดขิงขุดข่าขาย
ขุดตะไคร้ใช้มีดตัดคัดกระชาย
ปาดเหงื่อโทรมท่วมกายหายใจยาว

ใช้ชีวิตติดดินถิ่นกำเนิด
แสนประเสริฐซาบซึ้งคิดถึงสาว
เฝ้าเคลียคลอต่อเนื่องเชื่อมเรื่องราว
เพื่อบอกจ้าวยืนยัน...ตามสัญญา

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

พระศุกร์เข้าเสาร์แทรกช่างแปลกนัก
ระรื่นรักสุขสันต์จิตหรรษา
จรดลพ้นสามปีที่ผ่านมา
น้ำท่วมนาข้าวเฟ่าเน่าคากอ

ฝืนเผชิญเงินกู้ลองสู้ใหม่
ปรับดินดานหว่านไถใจจดจ่อ
ปลูกข้างควนสวนผักหักกินพอ
ส่งขายต่อแม่ค้าท่ากาดแลง

คงสิ้นบุญหนุนนำกรรมแซงซัด
เจอวิบัติเยี่ยมเยือนถึงเรือนแหล่ง
ข้าวขาดน้ำฉ่ำฝนจนกรอบแดง
อากาศแห้งปกคลุมลุ่มตำบล

แสบลำไส้ไร้เหลือเกลือทาท้อง
กอดเข่ามองฟ้ากว้างหน้าหมางหม่น
ผ้าติดเนื้อเสื้อตัวชั่วทุกข์ทน
ก็เพราะจนซ้ำซากไม่จากจร

ขาดหญิงปลอบประโลมคราโทรมเศร้า
ยามชายเหงาอยู่หลังครวญสังหร
มีเพื่อนเฮเพลาลืมอาทร
เพลินอมรราตรีแสงสีไฟ

พระศุกร์เข้าเสาร์แทรกแยกสังขาร
วันสงกรานต์พธูอยู่ที่ไหน
เคยขับกลอนฟ้อนตุ้มมงตรงต้นไทร
ถึงคนไกลให้หวั่น...ลืมสัญญา

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ได้รับแจ้งจากญาติย่านทัพหลวง
เห็นเธอควงชายชาญทหารกล้า
เดินชูคอหัวร่อลุกเช่นตุ๊กตา
กินข้าวปลาบนเรือเหนือท่าจีน

ต้นเมษาห้าค่ำยังจำได้
มอบปัจจัยถวายองค์พระทรงศีล
สวมแว่นชาผ้าบางกางเกงยืนส์
เคียงเสี่ยมีนบุรีรถซีตรอง

นอนตัวขดรถตู้สู่อีสาน
รับเหมางานติดเน็ตเสร็จบ่ายสอง
นั่งชั้นบนชลนาตาจ้องมอง
ส่งเสียงร้องครื้นเครงเพลงไทยลาว

ฝนหยุดตกหกเหินออกเดินสาย
เต้นตุ้มมองฟ้อนฟายหาดทรายขาว
บั๊มพ์ฝรั่งหนังแดงแข้งขายาว
วามือสาวว่าวลอยปล่อยโคมไฟ

ตัดสินจับขยับกล้องส่องเรือแข่ง
เลี้ยงข้าวแกงน้ำฟรีขึ้นปีใหม่
แห่สิงโตโชว์มังกรนอนที่ใด
งานองค์พระกะใครจูบไอติม

เสียใจสุดชีวิตทิดแก้วบอก
ดั่งถูกโจมโหมหอกตอกเหล็กลิ่ม
ข่าวมีผัวตัวโย่งยามโรงยิม
ชื่อจุ๋มจิ๋มเข็มนิด...ผิดสัญญา

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เปิดกาดำ น้ำใส่ตั้ง เตาอั้งโล่
เอสเปรสโซ่ ยอดกาแฟ แก่แก้ง่วง
สามซองสิบ หยิบซื้อผ่าน ตามร้านรวง
เชื่อเฮียกวง เป็นบางครั้ง นั่งดื่มฟรี

ต้นทุนแพง แข่งโชว์ โฆษณาขาย
รสชาติหาย เคยชม ชอบขมปี๋
เหลือแต่หวาน ซ่านลิ้น กลิ่นไม่มี
ชงเช้าที ต้องเพิ่ม เติมเท่าตัว

ด้วยอายุ ลุถึง กว่าครึ่งร้อย
หมอนัดบ่อย เข้มงวด ตรวจถ้วนทั่ว
ร่างไม่แข็ง แรงทรุด หยุดพันพัว
อย่าเมามัว เสพต้อง ของเสื่อมกาย

เลิกสุรา กาแฟ แลยาต้ม
ถิ่นนิยม รากไม้ ใบทั้งหลาย
พืชสวนครัว รั้วขจี มีมากมาย
เสาะหาง่าย แวดล้อม ห้อมทั่วไป

ค่อยบรรจง ลงกา ราไฟอ่อน
พอเดือดร้อน ล้นหก ยกออกได้
ดื่มดมดอม หอมกรุ่น สมุนไพร
จรุงใจ ไร้พิษ ติดระคน

ชะไขมัน บรรเทา เก๊าท์บำบัด
เยี่ยวติดขัด นิ่วสาย ละลายป่น
ปวดชะงัก รักษา โรคาตน
บังเกิดผล สุขี นานปีมา

ใบทับทิม ฝรั่ง กะเพราดำ ฮังคาว อย่างละสามยอด
ฝานไพลสามแผ่น น้ำสามกระบวย ต้มเข้าด้วยกัน
ผมดื่มทุกเช้าเกือบเป็นประจำ ตรวจสุขภาพเป็นปกติ
อารมณ์แจ่มใส แต่งกลอนตลกฮาเฮตลอดครับท่าน

รพีกาญจน์


   

[รพีกาญจน์]

จะยอมอด ทดทน จนถึงไหน
เธอคืนใส่ ใจฉัน เช่นวันก่อน
อยู่กับบ้าน การครัว มั่วกินนอน
คราเหนื่อยอ่อน ฟ้อนฟาย คลายอารมณ์

ช่วยปักชำ ดำดาน หว่านข้าวกล้า
แจงคันนา ฆ่าพ่น ฮอร์โมนผสม
เก็บผักอ่อน ช้อนผำ ย่ำโคลนตม
สองมืองม ก้มหน้า จับปลาปู

หลับดึกดื่น ตื่นที เช้าตีห้า
น้ำล้างหน้า ยาสีฟัน ขันสบู่
มีอาหาร หวานคาว ข้าวปลาทู
ขนมฟู สู่ปาก หมากเมี่ยงยา

จูงขึ้นรถ ลงเรือ แอ่วเหนือใต้
เดินท่องไพร ไล่เลาะ เสาะของป่า
ร่วมทำบุญ สุนทาน งานวัดวา
ยืนเคียงบ่า ฮาดัง ฟังค่าวซอ

เธอได้เป็น ประธาน แม่บ้านหญิง
ลืมทุกสิ่ง ทิ้งเหย้า แสนเศร้าหนอ
ออกบ้านเช้า เข้าค่ำ จำต้องรอ
แถมด่าทอ พอถาม ความเปลี่ยนแปร

ทำนบกั้น คันทน ป่นหมดแล้ว
ออกเดินแกร่ว แถวห้าง จ้องนางแม่
เมื่อเธอไกล ใครละ จะเหลียวแล
ฉันจึงแถ แชเชือน เคลื่อนคบชู้

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

จัดตาราง สร่างเหงา เว้นเข้าสวน
วันพุธควร ผ่อนพัก ซักเสื้อผ้า
ละร่างองค์ ทรงเจ้า เพลาเวลา
หยุดหุงหา ขนม ต้มน้ำตาล

กลางสัปดาห์ หาเงิน คนเดินฝืด
ขายของอืด ปากเปียก เอิ้นเรียกขาน
นั่งพิงพับ สัปหงก โยกเยกนาน
หมดกลับบ้าน เหลือบ้าง ก็ย่างแลง

วันพระหยุด พุธงด ตามกฎผี
กอบพิธี บวงสรวง ปวงแถนแถง
ยกครูค่าย ฟายฟ้อน ร่อนแสดง
ยอข้าวแกง แก้บน พรมบัตรพลี

เริ่มรวบจัด คัดกรอง รองตะกร้า
แยกเสื้อผ้า กางเกง กระโปรงสี
ชิ้นนอกใน ใส่บุรุษ ชุดสตรี
แช่เคมี หมุนปั่น เร็วทันใจ

สลัดเรียบ เสียบคอ คล้องราวผึ่ง
สักครู่หนึ่ง หมาดชุ่ม แห้งนุ่มใส
แดดร้อนผ่าว ผสม ลมแกว่งไกว
สะอาดใหม่ เก็บพับ กองทับวาง

ท้ายตาราง สร่างเหงา จับเตารีด
สเปรย์ฉีด ลื่นไหล ไม่กระด้าง
นวลเบาบวม สวมใส่ สรรพางค์
ชวนดมดอม หอมปราง ไม่ห่างจร

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ชั่วอึดใจ ไก่ขัน กระชั้นเสียง
ลุกจากเถียง ขยี้ตา คว้าไฟฉาย
เดินคันคลอง ส่องลำ น้ำระบาย
ล้นลงฝาย เข้าคู สู่ท้องนา

ไหลซึมซาบ อาบอิ่ม นาปริ่มน้ำ
จะปลูกดำ ลำพัง หลังถอนกล้า
พรุ่งลากคราด ปาดราบ เรียบสุดตา
กลบรากหญ้า ต้นใบ เน่าในดิน

เงยมองแถน แหงนหน้า ท่าคอยฝน
นานผ่านพ้น สองเดือน หวังเลือนสิ้น
อภิวันท์ อันเต วอนเทวินทร์
คงยลยิน ร้อนอาสน์ สาดทันกาล

กะว่าเกี่ยว เก็บยุ้ง แยกแบ่งขาย
เงินใช้จ่าย ปูปลา ปรุงอาหาร
ชำระหนี้ ในนอก ดอกเบี้ยบาน
ส่งให้หลาน สองหน่อ ซื้อมอไซค์

สร้างเท่าจริง สิงห์คู่ ประตูวัด
รวมเพื่อนจัด ฉัตรศรี เจดีย์ใหม่
ตั้งโรงทาน งานบุญ จุนปัจจัย
รับผ้าไตร เทศน์สวด สังฆธรรม

นั่งชันเข่า เท้าคาง มือวางห้อย
ตาล่องลอย ข้าวบิ บ่จิจ้ำ
เกาะขอบถ้วย กล้วยแกง แมงวันดำ
เร็วกินข้าว ตาคำ ไปทำนา

ทราบแล้วจ้า รีบไปละจ้า...รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

สร้างรูปภัณฑ์สัณฐานเชื่อการค้า
ซองเตะตาติดตลาดคาดไม่ถึง
คนร่ำลือชื่อดังยังพอพึง
คงเป็นหนึ่งพุ่มพวงกลางทรวงใน

ขนาดพอดี๊พอดีผอมพีอ้วน
สูงต่ำชวนเพ่งพิศคิดฝันใฝ่
ผิวนวลเนี้ยบเรียบลื่นหอมชื่นใจ
จึงหลงใหลหมายปองเพียงน้องนาง

เสียงสื่อสารสิ่งพิมพ์ส่งภาพสี
ไทยทีวีโฆษณาจดฟ้าสาง
วิทยุยอดฮิตสู่ทิศทาง
ตำบลบางกลางกรุงทุ่งท้องนา

ปรากฎตัวครัวเรือนเสมือนญาติ
ช่วยพิฆาตคราบเหงื่อบนเสื้อผ้า
กำจัดกรุ่นฉุนกลิ่นสิ้นสาบซา
ใช้เวลาประดอยเพียงน้อยแรง

ขวากำคลายซ้ายจับขยับขยี้
จุ่มน้ำทีแลเหลือบรอยเคลือบแฝง
ใสสะอาดปราศปนเปื้อนดำแดง
แขวนต่องแต่งแห้งลมเรียงรายราว

เยี่ยมรูปภัณฑ์สัณฐานชื่อการค้า
เนิ่นนานมาประจักษ์ผงซักขาว
สีงามล้ำน้ำเงินชมเพลินพราว
ซื้อทุกคราวบอกเขาเอาโอโม

เคยใช้ตั้งแต่เด็ก วันนี้ว่าง ซักผ้าเองครับ

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เคยชินชาคาใจในโลกสวย
ลืมเขินขวยตัดขาดขยาดแขยง
ยังนิยมชมยิ่งกับสิ่งแพง
หาตบแต่งห่อห้อมแวดล้อมตน

เช่นเสื้อผ้าอาภรณ์หนาวร้อนห่ม
ป้องกันลมหนาบางคลี่กางฝน
สะดวกใช้ไปกลับขับยานยนต์
กิจมากน้อยบ่อยหนคนละคัน

น้ำข้าวปลาอาหารทานภัตต์หรู
เรียกเมนูถูกใจสูงไม่หวั่น
หยิบมือถือซื้อค่ากว่าหมื่นพัน
โทรสนั่นเกมส์เน็ตเฟซไลค์แชร์

เป็นลูกจ้างห้างร้านโรงงานแบ๊งก์
ไม่เหนื่อยแรงแต่งสูทชุดแจ้งแจ๋
บ้านชั้นเดียวเดี่ยวสองห้องติดแอร์
ผ่อนจนแก่ ธอส. รอซ่อมแซม

หยุดวันว่างตางค์ที่ออมมีอยู่
หยิบยืมกู้ช็อบปิ้งทิ้งแจกแถม
เที่ยวชมวิวทิวทัศน์จัดค้างแรม
คืนเดือนแจ่มแอร่มหาววาวดารา

อยากหลีกเร้นเช่นนี้ปีแล้วปีเล่า
มันดั่งเงาตามตลอดบอดปัญหา
เพียรปลดเรื่องเปลื้องทุกข์ทาสชินชา
มีมรรคาพาตนพ้นไหมเอย

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

พี่เพียงฉุดหยุดเดี๋ยวเฉลียวนิด
จ่อดวงจิตคิดตามย้อนความหลัง
ก่อนจะก่นกริยาน่าชิงชัง
ทุกข์ประดังคลั่งในคงไม่มี

รีบเร่งหมุนหุนหันเร็วพลันแล่น
จากคับแค้นโกรธะปราศประสี
ยื้อกระชากลากล้มจมธุลี
คล้ายภูตผีบ้าบวมสวมวิญญาณ

สมองทู่หูอื้อมือไม้สั่น
ตะโกนลั่นท้องทุ่งเลือดพลุ่งพล่าน
ไอร้อนฉ่าอารมณ์จมดินดาน
ก๋าต้องการเปรี้ยงปร้างพลางระบาย

พรูถอกเทเวลานาทีพ้น
ฟ้ามืดฝนแปดด้านดำสลาย
สาดถังโถมลมโชยปลิวโปรยปราย
ฝนขาดสายกายเย็นเห็นชีวิต

มันคือคำฟังเขาเล่าบอกต่อ
โง่จริงหนอนำแต่งมาปะติด
วาดมโนเป็นหนังยังที่คิด
เกิดพลาดผิดยับเยินเกินอภัย

เก็บข้าวตอกดอกมัดจัดวางขัน
น้องโปรดหันหน้านิดขอชิดใกล้
คุกสองเข่าเร่ารอขอเห็นใจ
ต่อนี้ไปขอสมัครักเหมือนเดิม

รพีกาญจน์

เมื่อกลอนตัน...มันไม่จริง...

[รพีกาญจน์]

สืบเท้าซ้ายครึ่งก้าวสาวจอบมั่น
ออกแรงฟันลงพื้นฟื้นเรียงแถว
เสียงดังฉึกลึกดินปลิ้นเป็นแนว
สลับแผ้วถางหญ้าหนามคาคม

สูงศอกคันกั้นไหลน้ำในออก
ป้องปุ๋ยคอกซากพืชเน่าอืดถม
รอบโคนกะทะลักน้ำหมักพรม
เขตควันรมพ่นยาฆ่าแมลง

เกษตรดินอินทรีย์ผสมผสาน
เคมีต้านทานเชื้อเรื้อรังแฝง
คอยคุกคามตามติดฤทธิแรง
มันพลิกแพลงหาญหือโรคดื้อยา

จอบขุดหลุมรูฝังตั้งเสารั้ว
ล้อมกันวัวเหยียบย่ำเพาะชำกล้า
ง่ายหยิบฉวยขโมยย่องของรถรา
เครื่องสูบน้ำไฟฟ้าไดนาโม

ยกจอบสับปรับหินเกลี่ยดินกลบ
ทางเลี่ยงหลบท่อทรุดตอผุดโผล่
น้ำบ่าเลาะเซาะยาวราวครึ่งโล
เทหินโม่คลุกคลิกมิกซ์ซีเมนต์

เช็ดเหงื่อผดหยดหยาดบาทรับจ้าง
เพื่อออมสร้างอนาคตสดใสเด่น
อาจช้าแต่แน่นอนใยร้อนเร้น
โธ่กรรมเวรคิดถึงเธอทำไม?

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

อ้ายปั๋นแก้วเกิดป่าหน้าโศกศัลย์
อยู่วันวันเตร็จเสาะเห็ดหอย
อดหรืออิ่มยิ้มย่องท่องธารดอย
ตัวดำมอยเหงื่อชุกคลุกธุลี

ข่าวเขาอวดบวชเณรเกณฑ์ทหาร
รับจ้างงานอยู่โยงเฝ้าโรงสี
เครื่องแบบเข้มเต็มยศปรากฎดี
เงินเดือนที่หนึ่งหมื่นแสนชื่นใจ

อ้ายคำหล้ารูปหล่อลูกพ่อเลี้ยง
หน้ากลมเกลี้ยงไร้ดูกขี้มูกใส
ไม่ทำมาหากินรวยดิ้นไป
ขับรถใหม่โฉบเฉี่ยวเที่ยวคลับบาร์

สิ้นบุญแม่แลพ่อก่อเกิดเจ้า
ขายบ้านเก่าที่ดินสินมีค่า
สำมะเลเทเมาเสพย์เหล้ายา
พอหมดท่าถือขันเดินขอทาน

อะไรในโลกนี้ที่ว่าแน่
ชนะแพ้โด่งดังดับสังขาร
ย่อมหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงไปตามกาล
เร็วหรือนานล้มลับหวนกลับยืน

จงเก็บนวลสงวนตัวละชั่วช้า
สู้หันหน้ายอมทดลองอดฝืน
โอกาสจากวิกฤตมีสิทธิ์คืน
พบสุขชื่นสักวันในบั้นปลาย

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

แต่ช้าแต่ แก่ไป ทำไมเล่า
ผมหนวดเครา ขาวโพลน โหนสังขาร
กล้ามเนื้อฝ่อ เอ็นฟู หนังหู่ยาน
มีไฝปาน แดงดำ ลามลำตัว

หน้าบอบบาง คางแหลม สองแก้มตอบ
ทั้งฟันจอบ เหยินคลอน ถอนออกทั่ว
เสียงไม่ยิน ลิ้นชา ตามืดมัว
ทอดเจียวคั่ว เหม็นหอม ดอมไม่รู้

ขาดระวัง นั่งตำ ก้นจ้ำเบ้า
ลุกยันเท้า เกาะราว สาวลากถู
ก้าวเดินดุ่ม งุ่มง่าม กะตามปู
หนีหมางู ไล่ฟัด ถูกกัดตาย

อาหารหลัก ผักต้ม งมเตาผำ
เคี้ยวข้าวคำ น้ำกลืน ลื่นลงง่าย
อยากแท้หนอ หนอกหนีบ กีบงัวควาย
เอ็นร้อยหวาย หนังจี่ เฮ้อ ไม่มีฟัน

นั่งกอดเข่า เฝ้าเถียง เอียงอิงฝา
ใต้ชายคา หนาวลม ซมผิวสั่น
ขอนสุมไฟ ไล่ริ้น สิ้นตะวัน
น้ำสามขัน ลูบแข้ง ขาแขนคอ

แต่ช้าแต่ แก่ไป ทำไมเล่า
เลิกซึมเศร้า เท่งป๊ะ มะหวัวร่อ
เริงรำร่าย ฟายฟ้อน ร่อนลออ
เข้าปีจ๋อ สนุก สุขเช่นลิง

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

วิญญาณป่าลาลิงเข้าสิงร่าง
อวดเก่งกร่างเกเรเฮหัวเห็ด
ชอบเที่ยวแถแม่ช้ำน้ำตาเล็ด
ไม่เคยเข็ดถูกจับขับเฆี่ยนตี

ชังเพื่อนใช้เหล็กลิ่มทิ่มแทงรถ
เกลียดครูโกรธโดดช่องผละห้องหนี
หนึ่งถึงสามสอบตกซ้ำหกปี
จบปอสี่เข้าวัดหัดท่องธรรม

ขุดคุ้ยมันฟันกล้วยหน่วยมะพร้าว
ตกปลาขาวกดคังหลังขนำ
เณรแป๊ะซะพระผัดเด็กวัดยำ
มื้อมืดค่ำรำวงก๊งสุรา

อยู่อย่างเขียมเจียมตนบนลำบาก
แถมทุกข์ยากไส้แห้งแล้งเมษา
ไหนหนังสือสมุดชุดวิชา
ไหนเสื้อผ้ารองเท้าค่าเล่าเรียน

ความจำเป็นจำใจได้หลงผิด
ครุ่นสิ้นคิดลืมตัวชั่ววูบเปลี่ยน
งัดแงะรูตู้เงินงบธูปเทียน
ยังแผลงเพี้ยนยักไว้ใบนิมนต์*

วิญญาณป่าลาลิงเข้าสิงสู่
เปิดให้รู้วันนี้มันมีผล
ชดใช้กรรมทำผิดอุทิศตน
งานกุศลสารพัดช่วยวัดวา

รพีกาญจน์

*ยักใบนิมนต์ไว้ให้พระรูปอื่นไปแทน อ้างว่าเจ้าอาวาสอาพาธ
เอาปัจจัยที่ได้รับมาแบ่งกัน เป็นค่าเล่าเรียน

[รพีกาญจน์]

มือจับมือถือแขนแล่นถึงไหล่
ไปน้องไปประตูสู่มุ้งหมอน
ตาจ้องตาจากตาสื่ออาวรณ์
ฟังเอ๊ยฟังพี่ก่อนอย่าร้อนใจ

เราอยู่โลกกลมกลมสังคมกว้าง
ต้องปรับทางลิขิตชีวิตใหม่
จะจมแช่แต่เก่าก่อนอย่างใด
อยู่กินใช้เพียงตนพ้นวันวัน

เราควรมีวินัยวิสัยทัศน์
ปฏิบัติจัดงามตามรูปขันธ์
มีตาดูหูฟังเลิกชั่งมัน
รู้เท่าทันกิเลสเขตอบาย

รู้รุกถอยคอยรับสรรพสิ่ง
หากมัวนิ่งเผลอพลาดอาจเสียหาย
สร้างกุศลผลบุญค้ำจุนกาย
หลีกร้อนร้ายหลบเร้นบ่เป็นคุณ

สัตว์ทุศีลจินต์จ่อก่อวิกฤต
เทพมฤตส่องฉายระบายฉุน
เกรงพินาศขาดหัวตัวเป็นจุณ
วุ่นวายวุ่นปังปังอิรังตังนุง

เรื่องของเขาของใครเรื่องใครเขา
เรื่องของเราเขาใครอย่าได้ยุ่ง
พี่ไม่สนการเมืองสนการมุ้ง
จูบจนรุ่งไม่ตาลายก็ตายลา อิอิ

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ไต่ขอบเหวเปลวแดดที่แผดร้อน
ดังไหหอนล่างบนสุมรนหัว
หวังลมพลิ้วลิ่วลัดสัมผัสตัว
ก็เพียงชั่วครั้งคราวทอนผ่าวทรวง

หวังพึ่งน้ำฉ่ำเย็นกระเซ็นซ่าน
ทั่วท้องธารขุ่นขอดตลอดห้วง
หวังพึ่งฝนทนหงอยคอยบานบวง
เกือบถึงช่วงสงกรานต์ดานยังแดง

หวังอันเตเทวาเจาะฟ้ารั่ว
แหงนหน้ามืดตามัวทั่วระแหง
เมฆรวมก่อรอกระหน่ำจนค่ำแลง
บวบฟักแฟงแตงเถาเหี่ยวเฉาตาย

หวังอันด๊ากปากอวยช่วยเสนอ
สู่อำเภอจังหวัดจัดสมหมาย
ได้แต่ปลงโครงการผ่านปีกลาย
สร้างเหมืองฝายช้าไยน้ำไม่มี

จ้างแบ็กโฮโงงุดลอกขุดร่อง
ตักทรายกองป้องลำน้ำไหลรี่
บ้างเจาะบ่อบังน้ำปั๊มป์อีกที
สืบเดือนปีสักมื้อคงยื้อทัน

ไต่ขอบเหวเปลวแดดที่แผดร้อน
ซากม้วยมรณ์สัตว์สรรพล้มดับขันธ์
ดุ้นฟืนเผาเถ้าถมจมจาบัลย์
ละกลิ่นควันคละคลุ้งพรุ่งนี้ใคร

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ตัวตลก งกเงิ่น เดินอักษร
สั่นหง่อนหง่อน หูอื้อ มือจับเขียน
สมองฝ่อ กรอคำ นำมาเวียน
ดังตะเพียน วนร่าง ในอ่างงาม

เล็งตาหลิ่ว นิ้วชี้ จี้จ้ำจ้อง
ถูกผิดพร่อง ข้องใจ เอิ้นไต่ถาม
ลื่นไพเราะ เจาะจง ตรงถ้อยความ
ใช่นิยาม หรือฝัน บรรยายจริง

อาจด้วยร้อน อ่อนอิด คิดสะดุด
ทะลึ่งผุด น้อมนบ สงบนิ่ง
หากยังอืด ยืดเยิ้ม เพิ่มไหวติง
โลดแล่นวิ่ง รอบวง กลอนจงมา

ครางทึดทือ รื้อตอง กองขนม
ก้มเงยก้ม ท่วงที เหมือนผีบ้า
อยู่อย่างไร ใบ้บูด ไม่พูดจา
ยิ้มเต็มหน้า ได้บท แล้วจดลง

ไหนจะงาน จะกลอน ตะกุกตะกัก
ทบทวนวรรค สดับ รับ รอง ส่ง
ขนมสุก ลุกผด ยกปลดปลง
ให้งวยงง ไหนหวา หาไม่เจอ

ปรากฎกลอน นอนนั่ง ในลังถึง
คงหยิบนึ่ง เซื่องซึม เผลอลืมเผลอ
มามะมา หมึกเลือน เปื้อนบ้างเออ
พิมพ์เพื่อนเกลอ รีบวาง อ่านกลางวัน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

กี่ต้นกล้ายาพ่นฮอร์โมนปุ๋ย
ดินร่วนซุยน้ำหมักตักกี่ถัง
ดินปนทรายใส่กากซากผุพัง
พรวนกี่ครั้งอุดมสู่สมบูรณ์

เพาะพืชพันธุ์ชั้นดีค่ากี่บาท
ป่าวประกาศเมล็ดจากเขตศูนย์
แทงช่อดอกออกเสริมผลเพิ่มพูน
อินทรีย์มูลวัวไก่ใช้กี่คัน

สูบแม่น้ำลำคลองหนองเหือดแห้ง
เร่งออกแรงขุดทรายก่อฝายกั้น
น้ำเพียงน้อยถ้อยทีมีแบ่งปัน
ร่วมมือกันหารหาเจาะบาดาล

แมลงหนอนชอนไชราไรจับ
ผสมสรรพสูตรยาฆ่าล้างผลาญ
แร่ธาตุคลอฮอร์โมนพ่นเบ่งบาน
ละลายสารกร่อนกัดขัดสีวาม

ผลสุกใสได้ที่รี่เก็บขาย
จ้างหญิงชายปีนไต่ไหล่หาบหาม
ลงตะกร้าหน้าแต่งแบ่งเกรดงาม
ถึงล้งถามวันนี้ตีเท่าใด

กะลวกลวกบวกคูณทุนผลิต
ขึ้นป้ายปิดรับซื้อหรือจะให้
หักลบหนี้มีบ้างค้างกำไร
เหลือซ่อนไว้ใช้กิน(คง)จดสิ้นปี

รพีกาญจน์