รักเอ๋ยรักข้า

[รพีกาญจน์]

เจ้าบุญปลูกผูกสายไว้ปลายสวน
น้องลำดวนเคี้ยวฟางข้างโรงสี
เลี้ยงลูกน้อยกลอยอุราสารภี
แจ๊คจอห์นนี่งัวเผือกล่ามเชือกยาว

ประสมรำตำดูกคลุกป่นหอย
สับบัวลอยซอยหยวกลวกปลายข้าว
แบ่งเป็นส่วนใส่ถังกั้นรังราว
หมูสิบซาวเกลือกดินกินท้องตุง

เปิดประตูกรูกรากออกจากเล้า
ปล่อยเป็ดกีสีเทาเขย่าทุ่ง
กินปูปลาสาหร่ายสบายพุง
กินผักบุ้งลอยน้ำชุ่มฉ่ำใจ

ไก่เพลินลุยคุ้ยพลิกจิกแมงมด
ตัวเมียคดเขี่ยฟางนอนวางไข่
ฝูงตัวเล็กเลี่ยงวนต้นลำไย
ตัวผู้หาคู่ใหม่ขนใสบาง

หัวผงกนกเขาขันคูทัก
เจ้าสุนัขโชคดีรี่เคียงข้าง
แว่วเหมียวเหมียวเหลียวมองเสียงช้องนาง
ก่อนเยื้องย่างจากไปไกลลับตา

ด้วยภาระประจำทำมิขาด
พอไคลคลาดนิดหนึ่งคิดถึงหา
จบเกษตรอินทรีย์สัมมนา
เพื่อนเพื่อนจ๋าเจอกันวันพรุ่งนี้

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

กลืนยาผงลงคอใจห่อเหี่ยว
หลับรวดเดียวสุดคืนตื่นตอนสาย
คงคิดถึงเธออยู่มิรู้คลาย
พอผ่านกรายหวั่นไหวหันไปมอง

ขาดระวังตั้งตนเดินชนเสา
หัวปูดโนโธ่เรามัวเศร้าหมอง
เคยเย้าหยอกหลอกเล่นเต้นลำพอง
นั่งจ๋อจ๋องกระพริบตาเช่นลาลิง

เมื่อบางทีมีกิจติดธุระ
เลี้ยงพบปะเพื่อนฝูงคุยสุงสิง
อบรมร่ำสัมมนานั่งเอนอิง
ถึงบ้านวิ่งถลาเข้าหาพลัน

เข้าตลาดขาดของขายกินใช้
เข้าสวนไร่ใส่ปุ๋ยลุยแข็งขัน
เข้าวัดท่องธัมมะสวดชยันต์ฯ
เสร็จหุนหันกลับมาเข้าหาเธอ

ขาดเธอขอยอมรับครับไม่ได้
แทบขาดใจบางครั้งแทบพลั้งเผลอ
แต่งกลอนกานท์กาพย์โคลงหลงละเมอ
สลับลืมซึมเซ่อเบลอบ้าเยียน

เที่ยงนี้เพ้ย...เลยจุดสุดทนกลั้น
ต้องห้ำหั่นฟันฟาดตัดขาดเหี้ยน
หากมิซ่อมแซมสายเน็ตไลน์เวียน
จับมีดเจี๋ยน..จู๋งาม..สามบีบี(3BB)

........................................

ไฟฟ้าช็อตชุมสายเน็ตเข้าหมู่บ้านเมื่อวานซืน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ลงรถทัวร์หัวโล้นโน่นอ้ายปั๋น
ขายหมูหันรสดีที่หนองหาร
หิ้วถุงแซ่วเสื้อผ้าเดินหน้าบาน
น้องนงคราญขายเมี่ยงที่แม่ริม

สองมือโบกบนเนินปากเอิ้นทัก
อ้ายสมศักดิ์อยู่ปายขายอมยิ้ม
ตัดกล้วยส่งโรงงานร้านไอติม
น้องพรพิมพ์ลูกหล้าป้าคำบาง

สี่ล้อจอดฮอดเห็นเป็นอ้ายหน่อง
ทอดกระบองรสจัดโลตัสฝาง
เคยเล่นกลตีเกราะเคาะพางพาง
น้องนวลนางร่างทรงบ้านปงตำ

อ้ายปันปูงจูงหลานถือตาลเต้า
จากพะเยาพักนอนตอนหัวค่ำ
เก่งอบนวดปวดตัวน้องบัวจำ
ควงหล่อล่ำสำเนียงชาวเวียงวัง

จมูกสูดฟุดฟิดติดตลก
อ้ายวิหคลายครามโนนสามหลัง
ผมเป็นช่อคอย้วยอกสวยจัง
น้องปึงปังแม่ทะเธอกระเทย

ศรัทธาพร้อมน้อมกรานทานกฐิน
ละยุพินอยู่ไหนไยเมินเฉย
ลืมเสียสิ้นสัญญาไม่น่าเลย
โอ้เราเอ๋ยอ่อนล้าน้ำตานอง

อ้ายรพี

[รพีกาญจน์]

น้องบอกว่าบ่ไหว..อ้ายไฟดับ
พี่รีบจับจักรยานซื้อร้านเปลี่ยน
หลอดนีออนฟิลิปส์ร้อยแรงเทียน
แจ้งจนเวียนหัวตาหมุนฝ้าลาย

ค่ำเข้านอนแบร่างอย่างเป็นสุข
หลับรวดเดียวเอี้ยวลุกเอาเกือบสาย
เรียกหาเมียเมื่อคืนเคียงข้างกาย
เอ๊ะน้องหายมุดไหอยู่ไหนกัน

เปิดประตูดูครัวตัวเท่าโอ่ง
กว้างโล่งโล่งไม่เห็นเท้าเย็นสั่น
ในห้องน้ำสบู่แปรงถูฟัน
วางเช่นนั้นตกใจน้องไม่มี

ที่เล้าไก่เป็ดหมูดูก็แล้ว
ทั่วแถวแถวด้านหลังสังกะสี
ชะโงกออกคอกวัวรั้วขัดตี
จามจุรีกองฟางว่างไร้เงา

ด้วยร้อนรุ่มดุ่มเดินเอิ้นอ้านปั๋น
น้องบัวผันกุมอกยกมือเปล่า
อยากร้องไห้หุยโฮโอ้ตัวเรา
ยินป้าเสาเห็นไปในรถเบ๊นซ์

น้องบอกว่าบ่ไหว..ไฟอ้ายดับ
นอนกระสับตลอดคืนไม่ตื่นเต้น
กรนสนั่นฟันหลอหนอกรรมเวร
จำต้องเผ่นไกลพ้น..คนชรา

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เปลือยให้เห็น...
สิ่งเน่าเหม็นแปะเปรอะเลอะเทอะหัว
เหลวไหลย้อยค่อยเลื่อนเปื้อนลำตัว
กลัวแสนกลัวโรคร้ายภายนอกใน

หนังเริ่มคันคะเยออยากสะกิด
มีภัยพิษแน่นอนแทรกซ้อนได้
หยิกก็เจ็บเล็บยาวสาวเมื่อไร
คงสะใจมันแท้แผลเลือดลาม

ปล่อยเหลืออดปลดเปลื้องใช้เครื่องช่วย
หยิบกระบวยเข้าห้องไม่ต้องห้าม
ไม่จำเป็นเห็นดีรี่เห็นงาม
ไม่เห็นชอบตอบถามตามอำเภอ

กระบวยวักตักคว่ำน้ำในโอ่ง
เงยยอโย่งราดรัวหัวหูเหอ
ซ้ำถี่ถี่ทั่วไปไหลลงเลอ
ฟอกสบู่ถูเถอเผลอหมดฟอง

แยงกระจกตกใจนี่ใครหว่า
ดูซิหน้าเราป่ะอล่องฉ่อง
ยืนแยกยิ้มยักคิ้วหลิ่วตามอง
หุ่นเอี่ยมอ่องหนุ่มฟ้อลออองค์

ติดเตลิดเปิดตู้ดูเสื้อสี
ตัวพอดีฟรีไซ้ส์สมประสงค์
ไม่คับหลวมบวมรัดสัดส่วนทรง
โหล...ตกลงกินเกี๊ยวเที่ยวงานวัด

จากไทยโพสต์ คอลัมน์เปลวสีเงิน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

คิดราคาแพงไปไหมครับท่าน
แต่งตั้งนานกานท์กลอนอักษรศรี
พจนาภาษาไทยไพเราะดี
กระทู้มีหกบทสดชิงชิง

กลอนบอกรักคิดถึงคะนึงฝัน
สุดโศกศัลย์แสนเศร้าเงียบเหงาหงิง
ผิดขอโทษไหว้วอนอ้อนแอบอิง
เป็นปู่จีผีสิงโลดลิงลา

กลอนครูพักลักจำธรรมชาติ
บู๊พิฆาตขาดใจตามไล่ฆ่า
แสร้งโง่เง่าเต่าตุ๊ดตู่เช่นปูปลา
ทั่วไปซึ้งคลึงค่าดื่มกาแฟ

ย้อนอดีตขีดเขียนเรียนหนังสือ
ค้าขายซื้อเชื่อผ่อนก่อนเก่าแก่
ใบ้เลขหวยรวยเบอร์บอลบ่อนแบ
เป็นซินแสกะล่อนฟ้อนร่ายรำ

เที่ยวยิงนกตกเบ็ดเก็บเห็ดป่า
ออกทุ่งนาคว้าแซะช้อนเตาผำ
อีกมากมายหลายอันฉันไม่จำ
ที่ขำขำหยาบคายร้ายปะปน

คิดราคาห้าพัน(กีบ)ทั่นแพงไหม
ต่อขึ้นได้ลงยากถ้าหากสน
ยกให้ฟรีมีแถมถามหน้ามน
ยอมรักคนชราบ้าหละปูน

รพีกาญจน์


53เดือนเสียค่าเน็ตกว่า3หมื่น เพื่ออ่านและลงกลอน ขอทุนคืนบ้าง อิอิ

[รพีกาญจน์]

สะพายย่าม ตามหา ว่าตัวฉัน
ปัจจุบัน ทรงทรุด อยู่จุดไหน
โชคชั่วดี มีบ้าง หรืออย่างไร
สบายไหม ได้สุข ทุกข์ระทม

ยังเกี่ยวยึด พฤติกรรม นำพาร่าง
วนเวียนสร้าง ละเลิก เศิกสะสม
ลืมตัวหลง ระเริง เพลิงจ่อมจม
ขื่นอารมณ์ สงัด เบือนสัจธรรม

เคยบอกเล่า เขาปลื้ม ฉันลืมง่าย
สู่อบาย ไร้คิด จิตถลำ
ขาดยั้งเหนี่ยว เกี่ยวเกาะ เลาะมืดดำ
รับบาปบท กฎกรรม ชักนำพา

ทั้งรู้ดี ปีทอง เสียของรัก
เสียสุนัข สินบาท ญาติวงศา
ล้มเจ็บไข้ ได้ป่วย ด้วยโรคา
เพราะชรา เยี่ยมเยือน ถึงเรือนกาย

เกิดปากเสียง เถียงถาม ความถูกผิด
กับผู้ใหญ่ ใกล้ชิด มิตรสหาย
เดินขึ้นลง ส่งศาล เรื่องบานปลาย
อาจเลวร้าย โซมซุก คุกเปิดรอ

ปลดย่ามปลง ตรงจุด ชุดขาวพร้อม
โน้มจิตน้อม ค้อมครอง ยุบพองหนอ
ปล่อยทุกอย่าง ว่างเปล่า เบาบ่าคอ
หยุดแล้วพอ สำแดง เหตุแห่งทุกข์

รพีกาญจน์

อ้างถึง  Re:...เศร้า...เรื่องเล่าจากเจ้าโชคดี 13 ลางร้าย
« ตอบ #87 เมื่อ: วันที่ 09 มกราคม 2015, 05:57:36 »

ดวงชะตาราศีชาวพฤศจิก
ชีวิตพลิกเรืองรองเคยผ่องแผ้ว
โชคหนีจากฝากช้ำเป็นน้ำแนว
สูญเสียแก้วเงินทองของที่รัก

จะป่วยเจ็บเหน็บไข้เข้าโรงหมอ
ศกพ.ศ.ตลอดกาลเพื่อนหาญหัก
ถูกใส่ร้ายป้ายแต่งชั่วแช่งชัก
อาจถึงจักแจ้งมีคดีความ

จะขึ้นรถลงเรือท่องเหนือใต้
ยานกลไกไดเช็คเบรคล้อห้าม
จะเลือดย้อยยางหยดหมดรูปงาม
หากบุ่มบ่ามเร่งลุยคุยคะนอง

ไปข้างหน้าขาก้าวสาวสะดุด
ฝืนยั้งหยุดภูกั้นเถาวัลย์ข้อง
ถอยหลังร่นลงน้ำตกลำคลอง
มิสมปองขาดเกินเงินและงาน

เช้าตรู่รีบบูชาพระอาทิตย์
วอนลดฤทธิ์รัศมีสุรีย์ฉาน
พระนาคปรกปกเกศพ้นเภทพาล
ดลบันดาลร่มเย็นหนักเป็นเบา

รู้ถ้อยคำทำนายหมายเพียรแก้
แต่ช้าแต่จบกันพลันแสนเศร้า
เสียงตะโกนโฟนลั่นยืนสั่นเทา
รถชนฟาดกับเสา...เจ้าโชคดี

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เก็บเสื้อผ้าห้าชิ้นใส่ถุงปุ๋ย
พาดไหล่ลุยเดินเท้าเข้าเมืองหลวง
วุฒิปอหกตกงานพานเศร้าทรวง
แล้วแต่ดวงชะตานำพาไป

อยู่บ้านนอกขอกนาท่าคอยฝน
ผักพืชผลเหี่ยวแห้งแล้งไม่ไหว
สารรูปซุบผอมตรมตรอมใจ
นิ่งทำไมจุกเจ่าเท่ากับตาย

เสาะหางานร้านรวงหยุดทวงถาม
งานหาบหามขึ้นลงส่งขนถ่าย
งานสุ่มเสี่ยงสารพันอันตราย
กะเช้าบ่ายยืนนั่งรวดทั้งวัน

โปรดเมตตาข้าเถิดวอนเปิดรับ
ทดลองกับงานรู้ดูสร้างสรรค์
ส่วนค่าจ้างร่างแรงจะแบ่งปัน
สุดแต่ทั่นมีจิตพิจารณา

จากถนนจนตรอกซอกซอยทั่ว
ยอบนั่งตัวงอก่องเหงื่อนองหน้า
ท้องไส้กิ่วหิวข้าวหาวโรยรา
สืบวันวาพ้นผ่านงานไม่เจอ

เดินเงยก้มผมยุ่งลากถุงปุ๋ย
หน้าหม่นมุ่ยคอตกอกหมองเหม่อ
ไม่มีเส้นเอ็นดูกลูกท่านเธอ
ดูบ้าเบลอสะอื้นคืนบ้านเฮา

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

หมื่นเท้าเบียดเสียดก้าวโกลาหล
เสียงอึงอลหวีดร้องก้องสนั่น
ละเบื้องหลังคลั่งคลุ้มกลุ่มไอควัน
โหดมหันต์หน้าเบ้หนีเซซุน

ฝูงยานยนต์บนดินบินบนฟ้า
โปรยลงมาห่าเหล็กยิงกระสุน
ฉีกเรือนร่างกลางพื้นเป็นรูพรุน
ป่นเป็นจุลยุบแยกแตกกระจาย

บ้านเคยอยู่อู่เคยนอนก่อนสงบ
ฝุ่นตรลบพอจางบ้านห่างหาย
สัตว์เลี้ยงเกลื่อนเพื่อนญาติเรี่ยราดตาย
แดงฉานสายเลือดเนื้อเจือนองเนือง

ปาล์มงาถั่วทำกินสิ้นแล้วแร่
ผลกาแฟโค่นขาดพินาศเหมือง
วัฒนะประเพณีที่รุ่งเรือง
ศาสน์ประเทืองโบสถ์คริสต์อิสลาม

แค้นลำเค็ญเป็นเหยื่อเมื่อเจอผี
คาบคัมภีร์เข่นฆ่าคาสนาม
แบ่งฝักฝ่ายป้ายดีสีดำทราม
สบโอกาสคุกคามเข้ายึดครอง

หมื่นเท้าเบียดเสียดสาวก้าวสับสน
ลงเรือยนต์แล่นใบด้วยใจหมอง
แหวกคลื่นว่ายหงายคว่ำน้ำตานอง
ท้ายทั้งผองบรรลัยเพราะใครกัน?

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

มักนิยมชมชอบของกรอบแกรบ
ในถุงแถบลายสือสีปิดสวย
แพ็กสี่เหลี่ยมทรงกลมกระดาษกรวย
วางถาดถ้วยหุ้มใสวิไลตา

ชงน้ำร้อนอ่อนคดสดสำเร็จ
รสชาติเด็ดเผ็ดหวานทานถามหา
มันอร่อยกร่อยจืดเย็นชืดชา
เหยาะน้ำปลาขวดเขื่องแถมเครื่องปรุง

แลครัวไฟไร้ดุ้นฟืนอุ่นเผา
ไร้ถ่านเถ้าเตาบิดแก๊สติดหุง
ไร้ตะกร้าชะลอมออมกระบุง
มีถังถุงกล่องกั้นชั้นเบาบาง

ทัพพีกำกระทะแขวนตะหลิว
หม้อหูหิ้วคว่ำหงายซ้ายกระถาง
มีดเขียงครกมีคมหนักค่อนวาง
ตั้งตรงกลางโต๊ะตั่งม้านั่งล้อม

เอื้อมมือถึงดึงบานประตูตู้
แน่นอุดอู้แห้งสดส่งสาบหอม
ผลส้มสุกลูกไม้ไทยเทศพร้อม
เครื่องดื่มย้อมชีวาสุราเบียร์

ค่าจ้างรับนับเพลินเงินโบนัส
เกณฑ์พิกัดภาษีไม่มีเสีย
ล่วงเวลาบ้าทนทำจนเพลีย
อารายเนี่ยเหี่ยวหดหม้ดกะตัง

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ฝนหยุดตกนกบินจิกกินถั่ว
เห็นสองตัววัวลายควายเล็มหญ้า
ไก่คุ้ยเขี่ยข้าวเม็ดเป็ดกลินปลา
ของแปลกตาหมาเทาเห่าโอ่งโฮ่ง

ฟ้าสีแดงแสงอ่อนพุดซ้อนผลิ
เคียงมะลิพุ่มไสวแตกใบโปร่ง
กระดังงาท้าทายส่ายโคลงโคลง
ลำสูงโย่งเสียดสวรรค์นั่นกวนอิม

น้ำล้นป่าบ่าเชี่ยวเลี้ยวลดแห้ง
น้ำในแอ่งอ่างหนองคลองปริ่มปริ่ม
เกษตรกรนอนฝันผันน้ำยิ้ม
น้ำจากลิ่มมรสุมลุ่มท่วมธาร

ดอนดงดอนร้อนผาดน้ำขาดหาย
ดินปนทรายน้ำงวดรวดเร็วผ่าน
ดินร่วนซุยซับน้ำชุ่มฉ่ำนาน
เหมาะปลูกหว่านสับพรวนพืชสวนครัว

พักสบายหลายวันหยุดปันน้ำ
ฝนพร่างพรำลำไยยังเปียกทั่ว
หากเบื้องบนฝนซาแน่น่ากลัว
เจอภัยแล้งแย่งมั่วตัวใครตัวมัน

กลอนนี้เรื่อยเปื่อยไปไม่มีจอบ
ใคร่ขอมอบเพื่อนจิตแด่มิตรฉัน
เสียเวลาละงานอ่านทุกวัน
น้อมเคียมคัลตราตรึงซาบซึ้งทรวง

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ใช่ร่างองค์ทรงเจ้าผีเข้าสวม
สิ้นสำรวมแยกเขี้ยวเกรี้ยวกราดดุ
หลงเล่ห์กลเกมค่างบ่างยั่วยุ
มุทะลุดุดึงทำตึงตัง

อายุขัยวัยกร่อนค่อนขวบร้อย
ผ่านศึกน้อยศึกหนักสักลายหลัง
ฝ่ากระสุนทุ่นบกยกปืนปัง
เฉี่ยวเนื้อหนังแค่คล้ำไม่ระคาย

ปะนักเลงเก่งซนคนเดนคุก
เดินหน้าบุกห้ำหั่นตะบันหงาย
คว่ำสิงห์เหนือเสือใต้สลบตาย
หมูชิดซ้ายแมวขวาหมาไม่มอง

แกเด็กด้านวานซืนเพิ่งตื่นหลับ
กลิ่นคาวจับคราบนมซมปากสอง
แสร้งไล่เรียงเดียงสากล้าประลอง
คึกคะนองสมใจเพียงใคร่เฮ

นกเอ๋ยนกกระปูด
กินแกงบูดท้องป่วนจวนจบเห่
ตะวันขึ้นสายโด่งลงโพล้เพล้
ชมลิเกบทโศกน้ำตาตกใน

จะจับปูดำขยำซาลาเปา
เต้นเร่าเร่ากรี๊ดกริ๊งแค่ปลิงไต่
บดขี้ยาย้อยหยดรดลงไป
พอศอใหม่ได้ปลื้มก็ลืมเอย

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ปู่เคยเล่า...
ยุคปะเก่าเข้าศึกฝึกทหาร
แผนรบพุ่งมุ่งฟันประจัญบาน
หนีซมซานแพ้พ่ายค่ายพังภิน

ผ้าติดเนื้อเสื้อตัวหัวไร้หมวก
แบบสะดวกเดินป่าภูผาหิน
ค่ำที่ไหนนอนนั่นแบ่งปันกิน
ชีพไม่สิ้นดิ้นรนสู้ทนไป

เทข้าวสุกตากแห้งแจงใส่ปาก
อมกันอยากกลับกรอกกระบอกไผ่
เวรระวังค่ำคืนพรางฟืนไฟ
แสงบอกให้ศัตรูรู้เขตคาม

พ่อเคยเล่า...
ญี่ปุ่นเข้าขอผ่านดานสยาม
กราดปืนกลบนบินยินคำราม
บอมบ์ตูมตามฝรั่งชุลมุน

รุกเร็วคืบสืบไวไร้ต่อต้าน
ขาดอาหารเสบียงเกลี้ยงส่งหนุน
สุกสดแห้งแฟงฟักเก็บกักตุน
กินมื้ออุ่นบูดเย็นเหม็นขว้างปา

จ้างไม่อั้นทันทีตีกระป๋อง
เอาข้าวของบรรจุแจกแนวหน้า
โอกาสอวยรวยแท้แต่นั้นมา
คือผู้ค้ายิ่งใหญ่ไทยวันนี้

รพีกาญจน์

ได้ข้อคิดจากคอลัมน์"คนปลายซอย"
นสพ.ไทยโพสต์ 13 มกราคม 2016

[รพีกาญจน์]

ไฉนจิตคิดพุ่งเพิ่มฟุ้งซ่าน
ก่อกอปรการครอบครองจองนี่นั่น
ปรากฎภาพราวตาสารพัน
เคลิบเคลิ้มฝันเพลิดเพลินเดินนั่งนอน

สวนริมน้ำลำไยใบชูช่อ
ดอกบานรอภู่ผึ้งคลึงเกสร
วัวสีลายควายดำคล่ำดงดอน
ตามไล่ต้อนเข้าแหล่งหลายร้อยตัว

เรือนทรงไทยไม้พะยูงล้วนสูงค่า
เทียมฟากฟ้าเช้าเห็นเย็นสลัว
ซุ้มพฤกษานาพันธุ์นั่นหนองบัว
ส่งกลิ่นทั่วหอมอบตรลบลาน

ขึ้นควบม้ากล้าศึกย่องคึกคัก
ท่องเที่ยวพักชมสวยห้วยละหาน
ร่นธุระปะปังนั่งยนต์ยาน
รถบุราณเลื่อมมันเบนซ์คันโต

เงินเป็นฟ่อนนอนตักควักจ่ายซื้อ
บัตรเชื่อถือแบงก์ใหญ่หลายใบโก้
ควงซ้ายขวาหน้าโหนกอกส้มโอ
หนุ่มหลุดโฮฮือฮาอิจฉาเรา

ไฉนจิตคิดยุ่งเพ้อพลุ่งพล่าน
แก่เกินการยากปรับพ้นอับเฉา
สมาธิผลิผุดหยุดกล่อมเกลา
ยังมัวเมากามากรรมอารมณ์

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เอ็งบ้านนอกขอกนาสวมผ้าผืน
ยามลุกยืนบิดกายชายเสื้อเขิน
โชว์สะดือถืองอบหอบหอบเดิน
ช่างบังเอิญอย่างจังเจอเตวา

สะกิดเพื่อนเตือนพี่ชี้หัวเราะ
นั่นเจ้าเงาะพลัดหลงเดินดงป่า
เข้าคอนกรีตขีดชอบกรอบอาณา
ให้ยึดตามงามสง่าผ้าอาภรณ์

คงเอ็นดูชูเสื้อยื่นเพื่อสวม
แต่ตัวหลวมสีขาวชายยาวหย่อน
ต้องลมฉิวปลิวพัดขัดทางจร
รวบชายก่อนซ่อนไว้ในกางเกง

หล่อกินขาดมาดแมนแสนสุภาพ
ซึ้งซึมซาบปรบมือถือว่าเจ๋ง
แบบฉบับจับจ้องของบุพเพรง
ยิ้มบานเบ่งวิ้ดว้ายว่าชายงาม

ผ้าเลื่อมพรายหลายสีที่หุ้มห่อ
ดุมรัดคอเข็มขัดรัดพุงหลาม
เหงื่อพลั่กรักแร้เค็มไหลเต็มชาม
กลับถึงคามจุกจอดรีบถอดวาง

คนบ้านนอกขอกนาสารรูป
ควรกับตูบติดดินกินฟากห้าง
นอนกับทรายสบายยุงมุ้งไม่กาง
กู่ร้องครางโห่เฮล้วนเสรี

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ก้มอดสูดูดานที่บ้านนอก
เขาตะคอกผลักไสไล่ลาโง่
ขยับร่างห่างเหเดินเซโซ
ส่ายหัวโตแข้งลีบปริบๆตา

เรียกเงียบขานพานทื่อด้วยดื้อรั้น
เพราะอยู่ครรภ์นานเคลื่อนสิบเดือนกว่า
กินอิ่มนอนสอนยากปากระอา
เตือนอย่าๆจนเบื่อไม่เชื่อฟัง

ไม่ทำตามความจริงสิ่งควรค่า
จมกับป่าบางเบาเก่าเกินหลัง
ดำรงหนึ่งถึงสิบหยิบผุพัง
เฝ้าวาดหวังแล้งๆแปลงอารมณ์

ว่าสักวันฝันฟุ้งถึงคุ้งหมาย
สำแดงกายบ้าบิดสุดขีดข่ม
หยิ่งยโสโอหังชั่งนิยม
เสียงชื่นชมสับหลอกบอกชัวร์ๆ

จึงจัดเค็มเต็มสูตรแบบหลุดโลก
ใครกระโดกกระเดกเอื้อมเขกหัว
กรุยกลบทางสร้างกรอบชอบใส่ตัว
หลงเมามัวปลื้มๆเผลอลืมคำ

ก้มอดสูดูดานรอบลานเถื่อน
ท้ายทิ้งเพื่อนเคยหนุนคุณเคยหนำ
กลัวเภทภัยใกล้ตนก่นปรักปรำ
ถอนถลำสบช่องร้องลาๆ

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ตื่นตีห้า อ้าแขน แอ่นบิดคร้าน
หลับสำราญ ฟ้าฝน หล่นลงทั่ว
รีบอาบน้ำ สำเร็จ ซับเช็ดตัว
กินแกงคั่ว กับข้าว ก่อนก้าวเดิน

ยืนคอยท่า ตาพริ้ม ยิ้มสวมกอด
จูบดังฟอด โอบรัด มิขัดเขิน
ช่วยเสริมแรง แกร่งกล้า ท้าเผชิญ
หยิบยื่นเงิน หนึ่งใบ ไปทำงาน

ขึ้นรถเมล์ เท่ไหม ทั้งไปกลับ
แหละสำหรับ หนึ่งมื้อ ซื้ออาหาร
ขาประจำ น้ำเปล่า เขาบริการ
อาจหูยาน หากเห เลยเวลา

เรื่องต้องจำ ทำจริง สิ่งกำหนด
อนาคต คืบไกล ใสซาบซ่า
จะสมบูรณ์ พูนเพลิน พร้อมเงินตรา
แน่ปีหน้า เห็นเห็น เป็นผอออ

ตอบสั้นสั้น สองคำ ว่าครับครับ
เรื่อยยอมรับ หมดใจ แท้ใจฝ่อ
ชิดตาตุ่ม กุมเป้า เดาลงคอ
ฟังฉอดส่อ ทุกวัน จนพรั่นเพลีย

ลาภปากมี ฟรีเกลี้ยง เพื่อนเลี้ยงบ่อย
เหลือมากน้อย อย่างิบ รีบคืนเสีย
แบงก์ร้อยพับ นับพัน ใครกันเฮีย
อ๋อค่าเบียร์ สองกล่อง ของเจ้านาย

- เบียร์กล่องห้าร้อยมีด้วยหรือ
- เบียร์ออกใหม่ ตราแมว หนะ

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เคี้ยวข้าวคำน้ำกลืนลื่นคอคล่อง
ลงสู่ท้องฝืนยิ้มพออิ่มไหม
ครบสามมื้อถือจานทานเท่าไร
หิวทนไหวใช้แรงแข่งทำทาง

สวมเสื้อเขียวเตี่ยวตูดขาดปูดปะ
คราบเหงื่อไคลชำระสะอ้านอ้าง
หนาวห่มหนาคราร้อนผ้าผ่อนบาง
แกะร่มกางชูคันวันฝนลง

มีไม้แก่นแทนหมอนรองนอนหนุน
ผิงไออุ่นดุ้นฟืนหยิบยื่นส่ง
ลมพัดพาฝาฟากแบตากองค์
น้ำค้างคงไหลลอดรูหลังคา

นวดขมับจับไข้อกไหวสั่น
ปวดกรามฟันกุมท้องโอยก้องป่า
ต้มใบรากถากแท่งแบ่งถูทา
เข้าโรงหมอก็พาราดมยาแดง

ออกดุ่มเดินเพลินฝันไต่คันเหมือง
จูงควายเขื่องเปิดคอกออกจากแหล่ง
ตมติดตุ่มเต็มตีนต้องต้นแตง
พลิกตะแคงบ่งหนามตำง่ามมือ

นั่งกอดเข่าเฝ้าเถียงยินเสียงฟ้า
จับปากกาคิดผดจดหนังสือ
ร่องไร้แว่นแผ่นโย้เส้นยึกยือ
แต่มันคือ วันนี้...มีหนึ่งกลอน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ฐานข้อมูลจำนวนนาสวนไร่
พืชล้มลุกปลูกใบไม้ยืนต้น
อาหารสัตว์ตัดเลี้ยงเพียงผู้คน
รากก้านดอกออกผลหนเดียวตาย

พืชอะไรให้น้ำสม่ำเสมอ
สปริงเกลอร์หยาดหยดทดท่อสาย
ปล่อยจากคลองล่องทางรางระบาย
ปล่อยอาบเลอแค่จ่ายรายสัปดาห์

คาดคำนวณปริมาณการผลิต
แยกชนิดเก็บเกี่ยวเร็วล่าช้า
แกะกินสดปลดบ่มรมเวลา
บรรจุถุงปรุงท่านานนาที

มากล้นเหลือครึ่งค่อนแน่นอนขาด
ทั่วตลาดต้องการขานอึงมี่
รสหวานหอมกรอบล่อนอร่อยดี
เทศกาลงานฟรีมีจัดวาง

รับทราบข้อมูลคุณค่ายิ่ง
จะเท็จจริงแค่ไหนคงไม่ห่าง
รีบเร่งรัดชัดแจ๋วเป็นแนวทาง
ดีช่วยสร้างบ้างพร่องต้องต่อเติม

เก็บลงคอมพ์ย่อมไม่ใช่ความลับ
พอตกกับพ่อค้าวาณิชเหิม
บีบก็ตายคายรอดจอดที่เดิม
รับซื้อเพิ่มหยุดลดกดราคา

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

พอเห็นหน้าค่าตาอ้าปากทัก
ถามชื่อซักตระกูลประยูรไหน
อยู่บ้านแขวงแห่งหนตำบลใด
รกรากใครขุดฝังผังบอกมา

ไร้ที่นอนจรจัดหลงพลัดถิ่น
มีหมอนหมิ่นเชื้อชาติศาสนา
ขี้เกียจก่องอมือถือกะลา
หรือใบ้บ้าขาเกแลเหล่มอง

หรือลูกโทนคนเดียวถูกเคี่ยวเข่น
หนีหลบเร้นจากบ้านหาญจองหอง
สูบบุหรี่ขี้เหล้าเมาล่องกอง
มองตุ้มมองรำร่อนฟ้อนครัวทาน

หรือขี้ทูดภูตปีศาจสิง
เคยเป็นขี้เซานั่งเฝ้าศาล
เป็นยักขีชีปะร้ายระราน
เป็นเจ้าบ้านนายเมืองเคยเลื่องลือ

หรือทำเสียเมียด่าพ่อตาไล่
กินดิบไก่กุ้งเต้นเช่นกะสือ
เที่ยวดึกดื่นตื่นสางครางทึดทือ
ให้ร่วมมือเห็นชอบตอบถ้อยความ

หากแชเชือนเบือนบิดแค่นิดหนึ่ง
ละเลยซึ่งประเด็นเกณฑ์คำถาม
หรือปล่อยไว้ไม่กาพยายาม
หมดสิทธิ์ตามบังคับรับทำงาน

โห จะผ่านสัมภาษณ์ไหมนี่เรา

รพีกาญจน์