ไม่อยากเป็น ส.ว. เล้ย

[รพีกาญจน์]

28 พฤศจิกายน " เป็งปุ๊ด "

คนทางเหนือ เชื่อกัน วันเพ็ญพุธ
อุปคุต เถระ บิณฑบาตร
ด้วยเดชะ พระองค์ ทรงอำนาจ
อริราช ปราศไป ไทยร่มเย็น

พุทธศาสนิกชน ผู้คนทั่ว
ต่างเตรียมตัว ชั่วคืน ด้วยตื่นเต้น
ทำอาหาร หวานคาว ราวหลังเพล
พร้อมประเคน น้อมกาย ถวายทาน

วันพระนี้ ผีกลัว หัวเรียงหมอน
จัดที่นอน หมอนมุ้ง ปรับปรุงบ้าน
เหมาะฤกษ์งาม ยามดี พิธีงาน
สุขสำราญ คงมั่น ถึงวันวาย

จะเย็บปัก ถักร้อย สอยเสื้อผ้า
งามสง่า น่าชม นิยมหลาย
โสดพบคู่ สู่ขวัญ สุดบรรยาย
จ่อประกาย ทายทัก รักพิไล

ค่ำชาวพุทธ จุดเทียน เวียนองค์พระฯ
ตั้งสัจจะ อธิษฐาน มานผ่องใส
ขอทำดี มีสุข ทุกวันไป
ละเว้นไม่ ชั่วหยาบ ตราบนิรันดร์

กานต์

[รพีกาญจน์]

คงเป็นกรรม อำพราง แต่ปางก่อน
ตามมาย้อน ภพใหม่ ยากไกลหนี
ใช่กุศล ผลบุญ คุณความดี
ย่อมเป็นที่ สรรเสริญ เจริญคน

หากมีบาป ฉาบตัว ติดชั่วช้า
ทรมาน์ เริ่มผลิ ปฎิสนธิ์
อัปลักษณ์ จักฉาย กายกมล
ต้องทุรน ทารุณ พบวุ่นวาย

ให้ทานมาก ฝากทุน กลับหนุนเนื่อง
พารุ่งเรือง พิลาศ มิขาดสาย
ตั้งแรกเกิด ประ้สริฐล้ำ นำสบาย
สู่สัมปราย ท้ายภพ สบนิรันดร์

ชอบเจ้าเล่ห์ เพทุบาย ร้ายโง่เขลา
บ้ามัวเมา ปัจจัย มือไม้สั่น
เพียรจดจ่อ ฉ้อทรัพย์ นับอนันต์
ชาตินี้พลัน ทุกข์ยาก ลำบากนาน

บุญผนวก บวกกรรม นำชีวิต
พรหมลิขิต ชะตา ดวงพาผ่าน
คำนวณฤกษ์ เบิกยาม ความโบราณ
ตรงตำนาน ลายมือ สื่อฟันธง

คงคลายโศก โชคดี คนชี้บอก
รีบผละออก จากบ่วง ลวงลุ่มหลง
จนอาจมี มีอาจมาก มากยืนยง
ครอบครัวคง สุขา สถาพร

รพีกาญจน์

 

[ⒷⒼ*]

เป็นบทกลอนที่ที่ได้ข้อคิดที่ดีมากเลยนะครับ

[รพีกาญจน์]

เป็นบทกลอนที่ที่ได้ข้อคิดที่ดีมากเลยนะครับ

ขอบคุณท่านผู้ดูแลบอร์ดที่ติดตามอ่านงานของกระผม
ช่วงนี้กระผมมีภารกิจทั้งส่วนรวมและส่วนตัวมาก
งานอาจจะน้อยลง เพราะต้องวางสามเวบด้วยกัน
จะพยายามผลิตงานวางต่อเนื่องมิขาดครับ

[HARLEY DAVIDSON]

เป็นบทกลอนที่ที่ได้ข้อคิดที่ดีมากเลยนะครับ

ขอบคุณท่านผู้ดูแลบอร์ดที่ติดตามอ่านงานของกระผม
ช่วงนี้กระผมมีภารกิจทั้งส่วนรวมและส่วนตัวมาก
งานอาจจะน้อยลง เพราะต้องวางสามเวบด้วยกัน
จะพยายามผลิตงานวางต่อเนื่องมิขาดครับ

ติดตามผลงานประพันธ์บทกลอนเพราะ ๆ อยู่ตลอด เรื่อย ๆ ครับ 

[รพีกาญจน์]

ประเพณี ตานข้าวใหม่

ขึ้นสิบห้าค่ำเยือนปลายเดือนนี้
บ้านฉันมีงานบุญที่ยิ่งใหญ่
มีแต่เดิมเริ่มเห็นก่อนเช่นใด
ตานข้าวใหม่ ประเพณีเดือนสี่เป็ง
สิบสี่ค่ำนำของตกแต่งดา
นำข้าวปลาสารพัดจัดรีบเร่ง
นำข้าวใหม่ทำขนมประสมเอง
ความครื้นเครงสุดขีดติดตามมา

ทำเป็นแผ่นกลมแบนข้าวแตนทอด
สีแดงคล้ำน้ำอ้อยหยอดลอยหน้า
จับกระบอกกรอกข้าวใหม่ใส่ถั่วงา
พิงบนขาตั้งบนเตาเผาข้าวหลาม
ข้าวต้มมัดตัดใบตองรองข้าวใหม่
มีข้างในผ่าครึ่งลูกกล้วยสุกห่าม
มะพร้าวขูดฉูดน้ำตาลหว่านเกลือตาม
ไฟลามคั่วอั่วข้าวแป้งแต่งขนมเทียน
เพื่อขอบคุณข้าวใหม่ให้ชีวิต
เพื่อบูชิตแม่โพสพน้อมนบเศียร
เพื่อรำลึกคุณชาวนามาจำเนียร
เพื่อได้เรียนรู้จริงสิ่งดีดี

ขึ้นสิบห้าค่ำย่ำมาเพลาสาง
รีบเดินทางสักการะพุทธศรี
รับศีลพรก่อนขาน บ้านฉันมี
ประเพณี ตานข้าวใหม่ สุขใจเอย

(ปีนี้ตรงกับวันที่ 26 มกราคม 2556)

[รพีกาญจน์]

                   ประเพณี ตานข้าวใหม่

๐การนำเอาข้าวใหม่ที่ได้จากการเก็บเกี่ยวเสร็จแล้วไปทำบุญที่วัด
จะจัดให้มีขึ้นในวันขึ้น 15 ค่ำ ราวกลางเดือนมกราคม หรือเดือนพื้นเมืองเรียกว่า
เดือนสี่เป็ง สำหรับข้าวที่จะตานข้าวใหม่ ประกอบด้วย ข้าวเหนียวนึ่งสุก 
อาหารตามความนิยมของท้องถิ่น มีแกงฮินเล ห่อนึ่งเนื้อหมูเนื้อปลา ปลาจี่ เนื้อปิ้ง
สำหรับขนมที่จะนำไปตาน ทำจากข้าวใหม่ มีข้าวแตน ข้าวต้มมัด ขนมเทียน เป็นต้น
รุ่งขึ้นเช้าวันขึ้น 15 ค่ำ ชาวบ้านพากันไปทำบุญตักบาตรที่วัด เพื่อบูชาพระรัตนตรัย
บูชาพระแม่โพสพ เทวีแห่งพืชพันธุ์ธัญญาหารทั้งปวง และรำลึกถึงบุญคุณของชาวนา

[๛หนูแหม่ม_ฮ่าๆๆ—”๏”]

                   ประเพณี ตานข้าวใหม่

๐การนำเอาข้าวใหม่ที่ได้จากการเก็บเกี่ยวเสร็จแล้วไปทำบุญที่วัด
จะจัดให้มีขึ้นในวันขึ้น 15 ค่ำ ราวกลางเดือนมกราคม หรือเดือนพื้นเมืองเรียกว่า
เดือนสี่เป็ง สำหรับข้าวที่จะตานข้าวใหม่ ประกอบด้วย ข้าวเหนียวนึ่งสุก 
อาหารตามความนิยมของท้องถิ่น มีแกงฮินเล ห่อนึ่งเนื้อหมูเนื้อปลา ปลาจี่ เนื้อปิ้ง
สำหรับขนมที่จะนำไปตาน ทำจากข้าวใหม่ มีข้าวแตน ข้าวต้มมัด ขนมเทียน เป็นต้น
รุ่งขึ้นเช้าวันขึ้น 15 ค่ำ ชาวบ้านพากันไปทำบุญตักบาตรที่วัด เพื่อบูชาพระรัตนตรัย
บูชาพระแม่โพสพ เทวีแห่งพืชพันธุ์ธัญญาหารทั้งปวง และรำลึกถึงบุญคุณของชาวนา

ความรู้ใหม่ หนูไม่เคยทราบมาก่อนเลย ขอบคุณค่ะ

[รพีกาญจน์]

                      ใบตอง รองกระจาด          ขนมถาด ปาดใส่ห่อ
                  ข้าวต้มมัด จัดถักทอ            ข้าวเกรียบหม้อ กรอนวลเนียน

                      ข้าวแตน แผ่นเรียบลาน    ขนมตาล หวานจนเลี่ยน
                  ข้าวเหนียวแดง แจงใส่เบียน   ขนมเทียน เวียนรอบจาน   (เบียน-กระด้ง)

                      ข้าวจี่ ที่เสียบร่าง            ข้าวหลามย่าง วางเตาถ่าน
                  ข้าวก่ำ ดำน่าทาน               ข้าวกล้องราน งานครก(มอง)

                      นำนึ่ง คลึงเมื่อสุก           ปั้นเป็นลูก หยูกใส่กล่อง
                  น้ำอ้อยดี ก้อนสีทอง             รวมมากอง ผึ้งถั่วงา

                      กวนข้าวกระยาสารท         ข้าวปายาส ก็อาจว่า
                  เทชาม ดูงามตา                  เพื่อบูชา พุทธาคุณ

                      แกงอ่อม พร้อมฮินเล         หมู่เฮาเต(แกะ)ห่อนึ่งอุ่น
                  เลิศล้ำ การทำบุญ                ช่วยเจือจุน ข้าวใหม่เอย

                                          รพีกาญจน์

[♡♡<Fairy>♡♡]

..แวะเข้ามา..อ่านบทกวี คุณภาพ...ค่ะ..

[รพีกาญจน์]

โชคประเสริฐเกิดเห็นเป็นมนุษย์
แสนพิสุทธิ์มีธรรมกรรมแต่งเสริม
แต้มองคาพยพจากภพเดิม
เติบต่อเติมความดีทุกวี่วัน

มีอายุลุร้อยนั้นน้อยนัก
ส่วนมากมักกึ่งกลางบ้างดับขันธ์
กี่วัสสาคลาไคลไม่สำคัญ
เพียรยึดมั่นสิ่งชอบกอบกายมาน

ถึงพี่น้องท้องเดียวกันเกี่ยวใกล้
รูปนิสัยแตกต่างบ้างหยาบกร้าน
บ้างว่านอนสอนง่ายมิกรายพาล
บ้างเกียจคร้านด้านดื้อถือแต่ตน

กตัญญูรู้คุณเพิ่มพูนจิต
ร่ำเรียนวิทย์ดำเนินเจริญผล
ใช้ชีวิตผิดทางร่างทุรน
พ่อแม่บ่นเสียใจไห้เนืองเนือง

จะรวยมากยากจนมิพ้นทุกข์
ไหว้วอนคุกเข่ากราบทาบบาทเบื้อง
ช่วยอาทรผ่อนคลายหายขุ่นเคือง
ดลรุ่งเรืองโภคทรัพย์นับคณนา

ทราบหรือไม่ใครอยู่ผู้พิฆาต
ใช้อำนาจฟาดฟันสร้างปัญหา
เพียงหมั่นทานกรานศีลจินต์เมตตา
ขอขมา.เจ้ากรรมนายเวร.เป็นสุขเอย

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ใครหนอทำกำหนดบทชีวิต
จุติติดผลิตผลิปฏิสนธ์
เจริญครรภ์มรรดามาเป็นคน
ต้องดิ้นรนจนรอดให้ปลอดภัย

แรกเรียนรู้ดูเล่นเห็นตัวอย่าง
กอบกับร่างสร้างเสริมเริ่มเติบใหญ่
มีสนุกสุขเศร้าเคล้ากันไป
กว่าจะได้งานดีมีเงินทอง

พบสมรสจดแต่งแปลงรากฐาน
เกิดลูกหลานสืบสกุลพูนข้าวของ
ล่วงเลยวัยใจสึกคึกคะนอง
เคยลำพองแรงลดหมดทะนง

มีปวดเจ็บเหน็บเตือนไข้เยือนถึง
จำเป็นหนึ่งแสนปลื้มกลับลืมหลง
ยืนโดดเด่นเป็นสง่างามอ่าองค์
กลับค้อมก่งลงหงายจบวายปราณ

ก็หมุนเวียนเปลี่นเป็นดังเช่นนี้
เหมือนกันที่บริพัตรวัฏสงสาร
จะมีใครได้อยู่คู่กับกาล
เนื่องสังขารย่อมแปรมิแน่นอน

ตั้งสติดำริปรับกำกับมั่น
รู้เท่าทันกิเลสสาเหตุหลอน
หยุดยั่วยุอุบัติคอยตัดรอน
บ่วงโคจรกรรมเก่าเจ้านายเวร

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

" กรรมในอดีตชาติ "

ไม่ฆ่ามันมันบุกเราถูกฆ่า
ตามบัญชาประสงค์องค์เหนือเกล้า
การสู้รบตบตีมีหนักเบา
ร่างสั่นเทาถอยใครมิใช่ชาย

สร้างสีหน้าท่ารำอำมหิต
ไล่ตามติดฟันฟาดคอขาดหาย
ยุทธ์แยบยลกลเม็ดดุเด็ดพราย
เอาความตายตั้งเข่นเป็นเดิมพัน

แบ่งผู้คนปล้นเสบียงเลี้ยงกองทัพ
ได้ทีจับผู้หญิงอิงแอบขวัญ
ทุบไม้เบื่อเจือน้ำดื่มอำกัน
ซุ่มบนสันโจมค่ายท้ายขบวน

เลือดไหลรินวิญญาณเซ่นดานดิบ
ฝุ่นยิบยิบฟุ้งไกลเสียงไห้หวน
ร้องระงมผสมด้าวคาวอบอวล
จนจะจวนเสร็จศึกคลายคึกลง

ชักม้าวนเวียนวากย์นับซากศพ
ขุดฝังกลบหลุมใหญ่ใกล้ป่าโป่ง
เมียตกม่ายกลายทาสเรือนบาทบงสุ์
ลูกเต้าคงกำพร้าชะตามัว

...................................

คือเวรกรรมนำผลดลชาตินี้
เป็นสตรีเข็ญใจไร้ลูกผัว
ถูกชิงรักหักสวาทอนาถกลัว
หากรู้ตัวอย่าท้อขอแก้กรรม

รพีกาญจน์

[little girl]

มีอะไร นอกจากเรา เขลาซ้ำซาก
กินทางปาก ถ่ายทางทวาร ตามกาลไหล
ขาดศรัทธา เหนี่ยวนำวาง หนทางใจ
ต้องหันไป ตามเรียกกวัก ทักทิน (ทัก-กะ-ทิน)

โลภ โกรธ หลง คงทันพันชีวิต
บำเพ็ญกิจจิตสะอาดไม่พลาดศิล
หากหันเหเทบาปเข้าสาปจินต์
คงม้วยดิ้น..สิ้นชีวา..เป็นบ้าบอ

ลิตเติลเกิร์ล

[รพีกาญจน์]

ก็เมื่อวาน ดูบอล ถึงค่อนรุ่ง
พอวันพรุ่ง นอนหงาย ตายโศกศัลย์
ก็เมื่อวาน ดื่มเหล้า เว้าด้วยกัน
พอดึกพลัน ลมจับ ดับชีวา

ก็เมื่อวาน ควงสาว คราวรุ่นลูก
พอสายถูก รถยนต์ ชนทับขา
ก็เมื่อวาน พบหมอ รอรับยา
พอค่ำมา เป็นลม จมน้ำคลอง

ก็เมื่อวาน หน้าเปล่ง ร้องเพลงคู่
พอเช้าตรู่ ถูกยิง กลิ้งลงร่อง
ก็เมื่อวาน เชียร์พี่ แข่งตีกลอง
พอบ่ายม่อง บ้านญาติ ล้มฟาดจาน

มีอะไร ในหล้า ที่ว่าแน่
จะหนีแก่ เจ็บตาย วายสังขาร
จะตายสุข ทุกข์งอ ทรมาน
เย็นร้อนกาล รวยจน ไม่พ้นเลย

อายุน้อย หรือมาก ยากกำหนด
สวยหมดจด อัปลักษณ์ สูงศักดิ์เผย
หากแม้ครบ สัญญา คราใดเอย
องค์ยมเกย รอรับ หลังดับกาย

โชคดีผ่าน วานวา มาวันนี้
จงทำดี ที่ชอบ ตามกรอบหมาย
อยู่ในศีล รินธรรม จะซำบาย
จนสุดท้าย สู่ทิพย์ สิ้นนิพพาน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

แรกประเสริฐ เกิดร่าง พบว่างเปล่า
กายแลเงา เนื้อดี ไร้สีแสง
สิ่งแวดล้อม ห้อมทำ จำเปลี่ยนแปลง
ฉาบทาแฝง แยงซุก ทั่วลุกลาม

นำเลวแย่ แก่เฒ่า ยกเอาครอบ
วางขีดขอบ ครรลอง ของสนาม
อ้างแบบบท บัญญัติ สัจนิยาม
ต้อนให้ตาม ทรามเห็น ว่าเป็นธรรม

ด้วยประชา ชอบชม นิยมชื่น
สบหยิบยื่น ฝูงชน จนระส่ำ
รีบจับจอง ของใหม่ ใคร่ลูบคลำ
ตรงเงื่อนงำ ลดแหลก แจกไร้ดาวน์

ผลิตเท่าไร ไม่ทัน เท่าคันสั่ง
คิวคับคั่ง นั่งรอ หวอปากหาว
ต้องชำระ สหกรณ์ ผ่อนงวดยาว
จนลูกสาว แต่งงาน มีหลานชาย

จอดในบ้าน ร้านค้า หน้าถนน
แล่นสับสน ขับโก้ โชว์เลขป้าย
กระชั้นชิด ติดหยุด สุดระบาย
ยานมากมาย เสนอสร้าง ทางสัญจร

ผุดแผนการ สานสัก มรรคปลดทุกข์
จำเริญยุค สุโข สโมสร
ท้ายถึงกลี หนี้ท่วม อ่วมนคร
เลียนอมร โฉดชั่ว สิงตัวตน

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เปรียบน้ำฝน หล่นฟ้า ผ่านอากาศ
ขาวสะอาด ชะล้าง ทุกอย่างได้
สกปรก รกเปื้อน เลือนลางไป
สดชื่นให้ สิ่งที่ ต่อชีวัน

ช่วยบรรเทา เป่าร้อน ผ่อนกระหาย
หิวตาลาย เย็นหยด หมดหนาวสั่น
ดุจกำแพง แข็งคง วงป้องกัน
นาอนันต์ ปราศภัย ไร้เภททา

ผู้น้อมรับ นับศีล จินต์พิสุทธิ์
เกิดผ่องผุด เบิกบาน มานสุขา
ดับกิเลส เศษชั่ว สลัวคา
เหลือจิตตา อร่าม งามวิมล

หากมีใคร ให้เรา พิเทารัก
หรือเกลียดกัก ถักโทษ โกรธฉงน
นำลาภล่อ ก่อหวัง โลภกังวล
ยอมจำนน หลงราง ทางอบาย

เมื่อภาวะ สติ ดำริมั่น
รู้เท่าทัน สำแดง แห่งฉิบหาย
หลับมิเห็น เว้นหยุด ฉุดใจกาย
อันตราย ใดใด เปล่าไม่มี

ได้เชิดชู ผู้หนึ่ง ซาบซึ้งแล้ว
รับช่อแก้ว รัตนะ อริยศรี
ปล่อยปละตน พ้นพราก จากราคี
ปฏิบัติดี พอเพียง เคียงพระํธรรม

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ลงหลุมปลัก ตักดิน สิ้นวันหยุด
จอบเสียมขุด ลากกอง ต้องโทษฐาน
กินมะพร้าว ข้าวหลาม ยามวิกาล
ประคุณท่าน ลงทัณฑ์ ให้ปั้นดิน

พระเณรมี สี่รูป รูปพันก้อน
เผาสุกร้อน ไม่จับ นับหักบิ่น
ห้ามอุทธรณ์ ผ่อนผัน กรรณยลยิน
เด็กวัดรวม ทั้งสิ้น อีกหกคน

เป็นคำสั่ง เบ็ดเสร็จ ความเด็ดขาด
เจ้าอาวาส ผ่านไป แสร้งไม่สน
เวลานาน ผ่านปี ที่ทุกข์ทน
จึงจักพ้น หมื่นก้อน ซ้อนเรียงราย

เรื่องอาหาร การกิน ศีลบัญญัติ
ต้องเคร่งครัด ติดใจ อย่าให้หาย
กินพอดี มีคุณ เจือจุนกาย
กินมากมาย ร้ายโขก โรคลุกลาม

หยุดบ่นพร่ำ ทำโทษ แสนโหดร้าย
ปั้นอิฐขาย ใช่หรือ คือคำถาม
ใจลึกลึก ฝึกเจ้า เฝ้าพยายาม
ชนะความ ลำบาก ด้วยพากเพียร

กรานกฐิน สิ้นวัน ออกพรรษา
พร้อมศรัทธา ร่วมก่อ หล่อพระเศียร
สร้างศาลา อาคาร การเปรียญ
จะให้เขียน แผ่นติด อิฐของเธอ

ทุกครั้งที่เข้าวัด ปลาบปลื้มใจมิรู้ลืม

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

นับกี่ฝนทนหนาวร่างผ่าวร้อน
ทุกข์กี่ตอนรอนช้ำน้ำตาร่วง
สุขกี่มื้อฮือฮาพาฉ่ำดวง
เลยกี่ช่วงพ้นผ่านกาลเวลา

ตัวเลขชงบ่งชี้ทางลี้ลับ
วิกฤตจับร้อยพันกี่ปัญหา
เสร็จกี่ครั้งหวังชื่นราบรื่นพา
สู่อาณาปภัสร์ปัจฉิมวัย

ประสบการณ์นานเนาหนักเบาสู้
มีศาตร์ปูคู่ศิลป์จินต์แจ้งไข
ยึดธัมมะสติข่มบ่มกลางใจ
ยืดหยุ่นให้ทุกอย่างวางสมดุล

เพียรสดับรับฟังปราชญ์หยั่งรู้
คิดตามผู้ปาฐกดิลกสุนทร์
คลายฉงนสนทนาใฝ่การุญ
จารจดคุณไว้ดีมิมีลืม

สร้างสุขะอนามัยให้ถูกต้อง
อารมณ์ผ่องท้องอิ่มยิ้มกินดื่ม
ของมากแบ่งแจงไปใช่หยิบยืม
คนรับปลื้มประเสริฐเกิดไมตรี

เมื่อภายนอกในงดงามสดใส
อายุขัยเปลี่ยนแปรแค่เลขที่
ฝนหนาวร้อนพรพิพัฒสวัสดี
กว่าร้อยปีดับจิตถึงนิพพาน

รพีกาญจน์

[/size][/color]

[รพีกาญจน์]

รวบรวมจิตปลิดใจไว้ที่ศูนย์
กำหนดมูลสาเหตุกิเลสหลาย
อายตนะทวารยานอุบาย
สงบกายสู่เนินเจริญธรรม

สูดอากาศเบาเบาเคลื่อนเข้าออก
กำกับบอกจังหวะโดยสม่ำ
ว่าพุทโธหรือท่องพองยุบนำ
เพียรประจำค่ำคืนหลังตื่นนอน

พบบางครั้งนั่งนานปวดรานร่าง
ดีใจพลางเศร้าสร้อยหงอยหลอกหลอน
ชีพถึงฆาตฟาดฟันคอยบั่นทอน
สติทอนว่าหนอทออารมณ์

สรรพสิ่งนิ่งเงียบเสียงเสียบสอด
ทะลุลอดแก้วหูดังขู่ข่ม
สลัดพรั่นมั่นคงลงจ่อมจม
คลื่นแหลมคมคลายเบาเข้าภวังค์

ปรากฎวิวทิวทัศน์ชัดกระจ่าง
เหนือนภางค์ล่างดินน้ำรินขัง
ภาพเถื่อนไพรไม้สูงยา่งยูงบัง
แลคับคั่งโลดลัดสัตว์นานา

สัมผัสซ้ำล้ำลึกนึกกลับหนอ
กรอบเพียงพอยั้งหยุดพิสุทธิ์ค่า
ออกจากช่วงสคราญกาลเวลา
คืนมรรคาสำแดงแห่งทิพย์ธรรม

รพีกาญจน์