เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
วันที่ 29 มีนาคม 2024, 05:30:23
หน้าแรก ช่วยเหลือ เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก



  • ข้อมูลหลักเว็บไซต์
  • เชียงรายวันนี้
  • ท่องเที่ยว-โพสรูป
  • ตลาดซื้อขายสินค้า
  • ธุรกิจบริการ
  • บอร์ดกลุ่มชมรม
  • อัพเดทกระทู้ล่าสุด
  • อื่นๆ

ประกาศ !! กรุณาอ่านเพื่อทำความเข้าใจ : https://forums.chiangraifocus.com/index.php?topic=1025412.0

+  เว็บบอร์ด เชียงรายโฟกัสดอทคอม สังคมออนไลน์ของคนเชียงราย
|-+  บอร์ดกลุ่มชมรม
| |-+  ชมรมนักกลอน
| | |-+  รู้อภัย ใจกว้าง แบบอย่างดี
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
หน้า: 1 [2] 3 4 5 6 7 8 9 พิมพ์
ผู้เขียน รู้อภัย ใจกว้าง แบบอย่างดี  (อ่าน 41666 ครั้ง)
Yim sri
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 8,753



« ตอบ #20 เมื่อ: วันที่ 10 มิถุนายน 2012, 17:17:15 »

จากหละปูน สู่เวียง เมืองเชียงใหม่
เปี่ยมหัวใจ ของชาย ที่หมายมั่น
จะร่วมเรียง เคียงมาน นานอนันต์
ตามที่ฝัน ช่วยนำ กรรมชักพา

ดอยสะเก็ด เวียงป่าเป้า เข้าแม่สรวย
เดินทางด้วย จิตแน่น ดุจแผ่นผา
ตรงจำเพาะ เลาะลัด แรงศรัทธา
กาลเวลา ผ่านไป ไม่รู้ตัว

ไม่ปริเบื่อ เหงื่อซม อมพิษไข้
ปวดหลังไหล่ อาเจียน วิงเวียนหัว
รวดร้าวแล่น สวมแว่นตา ฟ้ามืดมัว
ใจเอ๋ยใจ ระรัว กลัวไม่ทันเย็น

เสร็จข้าวจาน ทานยา ห้าหกเม็ด
พาราเซ็ท เด๊กซโทร บูโซเฟ่น
อม็อกซี่ ซีพีเอ็ม เต็มจำเป็น
พอช่วยเข่น ทุเลา ลงเบาบาง

เข้าสู่เวียง เชียงราย หมายสมัคร
มาลัยรัก ภิรมย์ สมประสงค์
จะจดจาร กานท์ก่อ กาพย์ห่อโคลง
ทยอยลง คู่ลาน บ้านออนไลน์

ผมป่วยหนักได้เจ็ดวันแล้วครับ เข้ามาด้วยใจรักจริงๆ
ทุกบทกลอนเชิญแสดงความคิดเห็นได้ ไม่โกรธครับ

กานต์


แล้วตอนนี้  อาการ   เป็นอย่างไร
ท่านได้ไป  หาหมอ ขอรักษา
ให้เขาตรวจ  จับตัว  ทั่วกายา
พิจารณา    ถ้วนถี่     ดีหรือยัง

ไปหาหมอ   ที่ไหน  โปรดบอกด้วย
ถ้าเชียงราย  ก็อาจ    ช่วยได้บ้าง
มีหมอดี      ที่รู้จัก     ไม่คิดตังค์
ได้ใบสั่ง     ยาอะไร   ให้บอกมา

ท่านป่วยเจ็บ  ตั้งเจ็ดวัน  มันนานนะ
อย่าได้ละ     การดูแล   แน่แท้หนา
ณ วันนี้        อยู่ที่ใด    ให้พรรณนา
ขอกรุณา       บอกฉันที   อย่ารีรอ

หากไปได้     ก็จะไป     อย่างเร็วรี่
กานต์คนดี    มีคนแล     หรือเปล่าหนอ
ขาดสิ่งใด    จะหาให้     ไม่พนอ
เพียงแต่ขอ   ให้ท่านดี    ที่เชียงราย

ด้วยความเป็นห่วงค่ะ 
IP : บันทึกการเข้า

ธ สถิตย์ในใจตราบนิรันดร์กาล
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #21 เมื่อ: วันที่ 10 มิถุนายน 2012, 19:08:42 »

แล้วตอนนี้  อาการ   เป็นอย่างไร
ท่านได้ไป  หาหมอ ขอรักษา
ให้เขาตรวจ  จับตัว  ทั่วกายา
พิจารณา    ถ้วนถี่     ดีหรือยัง

ไปหาหมอ   ที่ไหน  โปรดบอกด้วย
ถ้าเชียงราย  ก็อาจ    ช่วยได้บ้าง
มีหมอดี      ที่รู้จัก     ไม่คิดตังค์
ได้ใบสั่ง     ยาอะไร   ให้บอกมา

ท่านป่วยเจ็บ  ตั้งเจ็ดวัน  มันนานนะ
อย่าได้ละ     การดูแล   แน่แท้หนา
ณ วันนี้        อยู่ที่ใด    ให้พรรณนา
ขอกรุณา       บอกฉันที   อย่ารีรอ

หากไปได้     ก็จะไป     อย่างเร็วรี่
กานต์คนดี    มีคนแล     หรือเปล่าหนอ
ขาดสิ่งใด    จะหาให้     ไม่พนอ
เพียงแต่ขอ   ให้ท่านดี    ที่เชียงราย

ด้วยความเป็นห่วงค่ะ  

[centerน้ำเอ๋ยน้ำใจ
ยามไข้ ให้มา ค่าหลาย
แรกสู่ รู้จัก ทักทาย
เจ็บกาย หายมึน รื่นรมย์
ครานี้ คราหน้า คราไหน
ป่วยไข้ ไร้ทุกข์ สุขสม
นางฟ้า อ่าอวย พวยพรม
ชื่นชม น้ำใจ นัยเอย

ขอบคุณมากครับ ไข้ขาลงละครับ
รู้จักตอนเจ็บไข้ ซึ้งใจอยู่ไปนานๆ

กานต์
[/center]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 20 มิถุนายน 2012, 14:10:12 โดย กานต์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #22 เมื่อ: วันที่ 11 มิถุนายน 2012, 09:59:22 »


จบป.เจ็ด ระเห็จมา หัดค้่าขาย
ออกเดินสาย สะพายของ ท่องถนน
ลงเรือเร่ เทขาย ล่องสายชล
เดินดั้นด้น หาบหาม ข้ามดอยดง

อายุน้อย ด้อยงาน กอปรการค้า
ไร้เงินตรา เป็นทุน หนุนนำส่ง
รู้ไม่มาก รากฐาน ประสบการณ์ตรง
ขาดมั่นคง แรงซื้อ หยิบมือเดียว
......................................
หันรับจ้าง ถางหญ้า ทุ่งนาสวน
ขุดดินพรวน ล้างถ้วย ทำก๋วยเตี๋ยว
ขับรถยนต์ ขนอาหาร ร้านเจ๊เกียว
เก็บชาเขียว หมักเมี่ยง แม่เลี้ยงนาย

เหงื่อหลั่งไหล ไคลเค็ม เต็มเรือนร่าง
พอมีว่าง นอนพัก ให้หนักหาย
เงินที่ได้ ใช้เพียง หล่อเลี้ยงกาย
ไม่สบาย จ่ายไป ไม่เหลือเลย
......................................
ค้าขายขับ รับจ้าง สร้างชีวิต
มืดมัวมิด คิดก้าวหน้า อย่าอยู่เฉย
เรียนรู้เพิ่ม เติมวิชา ดีกว่าเอย
เดินผ่าเผย สมัคร เป็นนักเรียน

กินข้าวปลา อาศัย นอนในวัด
คราอึดอัด ผันผาย โยกย้ายเปลี่ยน
รับจ้างเขา เสาร์ปิด อาทิตย์เยียน
วันหมุนเวียน เรียนครบ จบม.ปลาย

เห้...จบจนได้ ไวเหมือนโกหก

กานต์
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 20 มิถุนายน 2012, 14:10:45 โดย กานต์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
Cupid
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,941


Experience is the best teacher.


« ตอบ #23 เมื่อ: วันที่ 11 มิถุนายน 2012, 16:04:26 »


เขาชื่อกานต์

อดีตยังฝังใจในเรื่องหนัง
สรพงษ์เขาดังหนังเรื่องนี้
เป็นพระเอกยึดมั่นการันตี
เอาชีพพลีด้วยจ่มอุดมการณ์

วันนี้พบท่านกานต์ชาญหนังสือ
หมายฝึกปรือร่วมด้วยช่วยไขขาน
ข้าผู้น้อยอ่อนด้อยประสบการณ์
อย่ารำคาญถือโทษโปรดเอ็นดู

ท่านเรียงร้อยถ้อยคำร่ำอดีต
ทุกตอนกรีดเห็นประจักษ์นักต่อสู้
หนักก็เอาเบาไม่เกี่ยงน่าเชิดชู
ให้โลกรู้ระบือเขาชื่อกานต์

ระหกเหินเดินไปในไพรกว้าง
ทุกทิศทางทรหดอดทนขาน
บรรลุซึ่งร้อยเอ็ดเจ็ดตำนาน
เป็นตัวอย่างลูกหลานบันดาลใจ

IP : บันทึกการเข้า
Yim sri
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 8,753



« ตอบ #24 เมื่อ: วันที่ 11 มิถุนายน 2012, 21:35:56 »

วันนี้ ท่านกานต์  เป็นอย่างไร
ที่มีไข้  ลดไป    หรือเปล่าหนอ
อย่าลืมยา  กินไป  ให้เพียงพอ
ตามที่หมอ  เขาสั่ง  อย่าชั่งใจ

ไว้คราวหน้า   ถ้ามาใหม่   เราใคร่เจอ
ไปกันเถอะ    เนอะพวกเรา  เหล่าสหาย
นั่งพูดคุย      พุ้ยข้าวต้ม     ทั้งหญิงชาย
สัมพันธ์หมาย  มิ่งไมตรี       กวีไทย ยิงฟันยิ้ม
IP : บันทึกการเข้า

ธ สถิตย์ในใจตราบนิรันดร์กาล
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #25 เมื่อ: วันที่ 12 มิถุนายน 2012, 12:33:07 »



วันนี้ ท่านกานต์  เป็นอย่างไร
ที่มีไข้  ลดไป    หรือเปล่าหนอ
อย่าลืมยา  กินไป  ให้เพียงพอ
ตามที่หมอ  เขาสั่ง  อย่าชั่งใจ

ไว้คราวหน้า   ถ้ามาใหม่   เราใคร่เจอ
ไปกันเถอะ    เนอะพวกเรา  เหล่าสหาย
นั่งพูดคุย      พุ้ยข้าวต้ม     ทั้งหญิงชาย
สัมพันธ์หมาย  มิ่งไมตรี       กวีไทย ยิงฟันยิ้ม




รำลึกไมตรีจิตมิตรทุกท่าน
สืบวิญญาณต่ออายุลุสมัย
น่าเหม็นเบื่อเชื้อโรคเสียงโขลกไอ
เพราะพิษไข้รุมล้อมตรอมอุรา

ต้องรอฟื้นผ่อนพักสักระยะ
พอไข้ผละหายเพ้อเสนอหน้า
ความรู้สึกแปลกใหม่เมื่อได้มา
ฝากชีวาร่วมเรียง ณ เชียงราย

กานต์
IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #26 เมื่อ: วันที่ 12 มิถุนายน 2012, 13:12:58 »


" เป็นอะไรดี "

จบม.ปลาย เป็นท่า ละครานี้
วางชีวี ต่อไป อย่างไรหนอ
แรงเครื่องฟิต ติดดัง ไม่รั้งรอ
จะเรียนต่อ.พ่อค้า.เกษตรกร

คิดถึงแม่ แลพ่อ ขอกลับบ้าน
ลาสมภาร ทรงธรรม เคยพร่ำสอน
นมัสลง องค์พุทธ รุดจากจร
พระพรั่งพร กรกระพุ่ม ชุ่มฉ่ำใจ

องค์ผึ่งผาย ชายชาตรี หล่อนี่หว่า
แบบนี้น่า เป็นครู อยู่โรงใหญ่
หรือสอนเด็ก เล็ก.น้อย กลางดอยไกล
วาดหวังไว้ ภิรมย์ สุขสมปอง

หรือสุดหล่อ พ่อค้า คล่องพาณิชย์
ครุ่นค้นคิด จัดรื้อ ซื้อขายของ
สองมือจับ นับเพลิน แบ๊งก์เงินทอง
หัวใจพอง ตุบตับ มิพับตา

หรือสุดล่ำ ทำสวน พรวนดินไถ
สวมหมวกใบ ถือเคียว ก้มเกี่ยวหญ้า
ปลูกพืชผัก ปัก ชำ ตอน ดำนา
เลี้ยงปู ปลา เป็ด ไก่ ขาย ไว้กิน

นั่งเบาะริม ยิ้มหยุม ครามุมปาก
รถออกจาก เวียงพิงค์ วิ่งถึงถิ่น
คนขับถาม ลงไหน ไม่ได้ยิน
ต้องเดินดิน ถูกเย้ย รถเลยทาง

นั่งใจลอยรถจอดเลยสองเสาไฟฟ้า

กานต์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 20 มิถุนายน 2012, 14:11:26 โดย กานต์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
ฟ้า
มัธยม
**
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 515



« ตอบ #27 เมื่อ: วันที่ 14 มิถุนายน 2012, 14:17:47 »

ขอแจมหน่อยครับ  "ปี้หนานทอง"


ก่อนกาลเก่าเล่าหลังครั้งชีวิต
ถูกลิขิตดีดมาอยู่ป่าเขา
เงินเดือนน้อยด้อยขั้นชั้นต่ำเรา
สู้หนักเอาเฝ้าทนไม่บ่นตรม

มีเพื่อนเรียงเคียงขวดยามดวดเหล้า
เป็นเพื่อนเมาหลังงานสานสุขสม
มีก็กินหมดก็เกื้อเผื่อเป็นลม
หวานก็อมขมก็กลืนยืนด้วยกัน

ที่ทำงานผ่านวันก็ผันเปลี่ยน
กระมิดเมี้ยนเริ่มมีดีเข้าขั้น
กำไรเพิ่มเติมต่อพอขยัน
เนิ่นนานวันพลันกำเริบยิ่งเติบโต

เบี้ยเงินเดือนเลื่อนไหลไปปรู้ดปร้าด
ค่าอำนาจตำแหน่งแซงอักโข
เมื่ออาหารจานใหญ่ให้หิวโซ
โถโถโถสันดานพาลเปลี่ยนไป

จากพี่เพื่อนเลือนลบเหมือนจบแล้ว
คงแน่แน่วเห็นแก่เงินเมินผลักไส
ถีบกันแย่งแกล้งสาดสีตีไข่ไว้
แทงกันได้ใส่หลังมิรั้งรอ

แย่งผลงานด้านเอาเราต้องอด
ปากเอ่ยตดผายลมข่มเราหนอ
ทิ้งงานการหว่านลิ้นชินสอพลอ
ใครไม่หงอต่อมันฟันทันที

ทนกันไปไม่ทราบตราบนานไหม
เจอหน้าไซร้ให้เรียกมันลูกพี่
คำว่ามิตรติดปากยากวจี
ดีหรือนี่อาจมีสั่งพักงาน

คงมิอาจคาดเอื้อมเชื่อมใจต่อ
คงต้องพอขอแต่แค่เพียงผ่าน
อดีตเก่าเราพบประสบการณ์
หนักจนอานหาญรบยามคบกัน

นอนกลางดินกินกลางทรายมิวายห่วง
เจ็บหิวง่วงทวงถามยามคับขัน
จะขาดเหลือเจือจุนหนุนนำพลัน
เงินสำคัญบั่นทอนรอนไมตรี

พอกันแต่แค่นี้โชคดีเพื่อน
จะไม่เตือนเชือนแชจบแค่นี้
แม้นสิ้นลมจมหายตายชีวี
ก็คงไม่เผาผีให้แก่กัน

(ฟ้า) มารสุรา

ขอโทษด้วยครับขอระบายหน่อยเต๊อะครับ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 14 มิถุนายน 2012, 14:20:27 โดย ฟ้า » IP : บันทึกการเข้า

รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #28 เมื่อ: วันที่ 14 มิถุนายน 2012, 19:18:37 »


แม่พึมพำ น้ำตาคลอ พ่อเรียกใกล้
เอ่ยดีใจ ลูกจบ พบสำเร็จ
ถึงยากจน คนดี คือศรีเพชร
จะบอกเคล็ด ความรู้ คู่พิจารณ์

งานเกษตร เขตหมุด สุดยาวกว้าง
จัดไม้วาง เป็นแถว ตามแนวฐาน
พืชล้มลุก ปลูกแปลง ร่องแหล่งดาน
ข้าวนาหว่าน น้ำดี มีบ่อปลา

เดินสำรวจ ตรวจสิ้น ดินสภาพ
จะต้องทราบ ฤดูกาล ปลูกหว่านกล้า
สารเคมี วิธีใด ใช้ปุ๋ยยา
กำจัดหญ้า ฆ่าแมลง โรคแรงกัน

รู้เทคนิค ปลูกปลิด ผลิตผล
รู้ใช้คน ถูกงาน สานสร้างสรรค์
รู้เครื่องมือ ถือไถ ได้ครบครัน
รู้เท่าทัน พ่อค้า น่าไม่อาย

เกษตรกร อ่อนเพลีย มีเสียได้
ตามกลไก ตลาด ผูกขาดขาย
ถ้าของดี มีราคา พาสบาย
ของมากมาย หน้าเบ้ เทลงคลอง

ร่างโครงการ งานแผน ให้แน่นหนา
เพื่อได้มา ที่ดิน ทำกินของ
เสนอไป ไม่พ้น คนรับรอง
ทุนเงินทอง ธกส. รอรักเรา

กานต์

มีประสบการณ์ชีวิต เชิญเขียนมาแบ่งปันกันครับ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 20 มิถุนายน 2012, 14:11:57 โดย กานต์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
Yim sri
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 8,753



« ตอบ #29 เมื่อ: วันที่ 14 มิถุนายน 2012, 20:45:35 »

เป็นครั้งหนึ่ง และขอครั้งเดียวก็พอในชีวิตนี้


หนาวคราวใด ให้คิดถึง
ภูกระดึงซาบซึ้งตรึงใจฉัน
เพราะมีสามรุ่นพี่ ไปด้วยกัน
ฝากชีวิตที่นั่น มิวันลืม

วันที่ไปถึงภู ฯตอนเย็นเย็น
คนเขาเน้น มิให้ขึ้น เพราะฟ้าครึ้ม
แต่จำเป็น มิมีที่นอน ใครให้ยืม
พวกเราล้วนบ่นพึมพำ  เพราะน่ากลัว

พอเดินขึ้นเขาได้สักหน่อย
ฟ้าฝนลอยมา ตกใส่ อยู่บนหัว
พายุซ้ำ กระหน่ำ มองแล้วมัว
เราเดินมั่ว หลงทาง อยู่กลางภู

หนาวก็หนาว เพราะเสื้อผ้ามันเปียกปอน
ตัวสั่นรอนรอน  อยากจะถอน มิอยากสู้
แต่จะกลับ  อย่างไร  เราไม่รู้
เพราะว่าดู  มันมืดมิด  จนคิดปลง

กลัวก็กลัว หนาวก็หนาว ก้าวขาก็มิออก
พี่ก็บอก  ให้สู้นะ คงไม่หลง
ถูกหิ้วปีก ถูกอุ้ม   ในกลางดง
ปีนขึ้นลง  ก้อนหินใหญ่  ตั้งหลายคราว

เสียงพายุ ฟ้าร้อง ก้องสนั่น
เสียงโครมคราม ดังลั่น  อยู่กลางหาว
ถูกหิ้วปีก  ร่อแร่    แย่แล้วเรา
ตัวสั่นเทา  เพราะหนาวเหน็บ  เจ็บหัวใจ

กว่าจะถึงที่พัก คงจะหลายชั่วโมง
เพราะเิิดินหลง  กลางป่า ที่กว้างใหญ่
ถึงบ้านพัก   มีคนมา   คอยใส่ใจ
เปลี่ยนเสื้อผ้า  ชุดใหม่(ของคนอื่น)  ให้ยากิน

พอรุ่งเช้า  ข่าวเศร้า ก็มาถึง
พวกเราตกตลึง  นิ่งงันกับ ข่าวที่พี่สิ้น
ทั้งสามคน  ร่วมมิตร   ชิดชีวิน
เป็น นักกลอน  นามระบิล  ของจุฬาฯ

ร่างทั้งสาม  โดนหิน ถล่มทับ
คงจะดับ  ลับลา    มิผวา
ต่างประสาน มือกัน ยามจากลา
อนิจจา   อาลัยกวี  ศรีจุฬาฯ

(ยังจดจำเหตุการณ์นี้มิเคยลืม    )
โชคดีในกลุ่มที่ไปด้วยมีรุ่นพี่วิศวะหลายคน เขาช่วยพยุง หิ้วปีก อุ้ม ตลอดทาง

ขออนุญาต นำของเก่ามาค่ะ
http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=139366.20


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 04 ตุลาคม 2011, 23:56:04 โดย ๑๐๔ คิกจัง
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 14 มิถุนายน 2012, 20:50:28 โดย ๑๐๔๑๐๑๒ » IP : บันทึกการเข้า

ธ สถิตย์ในใจตราบนิรันดร์กาล
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #30 เมื่อ: วันที่ 16 มิถุนายน 2012, 11:47:04 »


เป็นพ่อค้า วาณิชย์ คิดดีหรือ
ปากไม้มือ ต้องใช้ แทบไม่ว่าง
ปากไม่หยุด พูดไป ยิ้มไปพลาง
มือสองข้าง ชี้สื่อ ถือวุ่นวาย

พูดอะไร ก็ได้ ให้คนซื้อ
ลูกค้ามือ ล้วงกระเป๋า เอาออกจ่าย
เราดีใจ ได้ทรัพย์ รับมากมาย
เขาสบาย ได้ของ เดินว่องไป

ขายอาหาร การกิน สิ้นเปลืองดีกว่า
หมดมื้อนี้ มีมื้อหน้า ต้องหาใหม่
เงินลงทุน หมุนเวียน เปลี่ยนกันไว
เหลือกำไร มากน้อยบ้าง ก็ช่างมัน

ต้องสำรวจ ตรวจตลาด คาดล่วงหน้า
เข้าพรรษา เทศกาล งานสังสรรค์
งานพิธี มีอะไร ซื้อใช้กัน
นานาภัณฑ์ ชั้นเยี่ยม ถูกเตรียมวาง

ทำหูบัง ฟังทั่ว สารทิศ
มีตาติด ลำกล้อง ส่องทุกอย่าง
ทั้งลดแหลก แจกแถม แกมอำพราง
ค้นคิดสร้าง อุบาย จุดขายตาม

ก้อนสบู่ ถูขี้ไคล ใช้อาทิตย์
อย่าเว้นคิด นิดหน่อย พลอยมองข้าม
ค้าขายดี มีกำไร ให้พองาม
เคียงนิยาม ความดี มีสุขเอย

กานต์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 20 มิถุนายน 2012, 14:12:32 โดย กานต์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
>_อนัตตา_<
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,367



« ตอบ #31 เมื่อ: วันที่ 16 มิถุนายน 2012, 12:09:50 »

เป็นครั้งหนึ่ง และขอครั้งเดียวก็พอในชีวิตนี้


หนาวคราวใด ให้คิดถึง
ภูกระดึงซาบซึ้งตรึงใจฉัน
เพราะมีสามรุ่นพี่ ไปด้วยกัน
ฝากชีวิตที่นั่น มิวันลืม

วันที่ไปถึงภู ฯตอนเย็นเย็น
คนเขาเน้น มิให้ขึ้น เพราะฟ้าครึ้ม
แต่จำเป็น มิมีที่นอน ใครให้ยืม
พวกเราล้วนบ่นพึมพำ  เพราะน่ากลัว

พอเดินขึ้นเขาได้สักหน่อย
ฟ้าฝนลอยมา ตกใส่ อยู่บนหัว
พายุซ้ำ กระหน่ำ มองแล้วมัว
เราเดินมั่ว หลงทาง อยู่กลางภู

หนาวก็หนาว เพราะเสื้อผ้ามันเปียกปอน
ตัวสั่นรอนรอน  อยากจะถอน มิอยากสู้
แต่จะกลับ  อย่างไร  เราไม่รู้
เพราะว่าดู  มันมืดมิด  จนคิดปลง

กลัวก็กลัว หนาวก็หนาว ก้าวขาก็มิออก
พี่ก็บอก  ให้สู้นะ คงไม่หลง
ถูกหิ้วปีก ถูกอุ้ม   ในกลางดง
ปีนขึ้นลง  ก้อนหินใหญ่  ตั้งหลายคราว

เสียงพายุ ฟ้าร้อง ก้องสนั่น
เสียงโครมคราม ดังลั่น  อยู่กลางหาว
ถูกหิ้วปีก  ร่อแร่    แย่แล้วเรา
ตัวสั่นเทา  เพราะหนาวเหน็บ  เจ็บหัวใจ

กว่าจะถึงที่พัก คงจะหลายชั่วโมง
เพราะเิิดินหลง  กลางป่า ที่กว้างใหญ่
ถึงบ้านพัก   มีคนมา   คอยใส่ใจ
เปลี่ยนเสื้อผ้า  ชุดใหม่(ของคนอื่น)  ให้ยากิน

พอรุ่งเช้า  ข่าวเศร้า ก็มาถึง
พวกเราตกตลึง  นิ่งงันกับ ข่าวที่พี่สิ้น
ทั้งสามคน  ร่วมมิตร   ชิดชีวิน
เป็น นักกลอน  นามระบิล  ของจุฬาฯ

ร่างทั้งสาม  โดนหิน ถล่มทับ
คงจะดับ  ลับลา    มิผวา
ต่างประสาน มือกัน ยามจากลา
อนิจจา   อาลัยกวี  ศรีจุฬาฯ

(ยังจดจำเหตุการณ์นี้มิเคยลืม    )
โชคดีในกลุ่มที่ไปด้วยมีรุ่นพี่วิศวะหลายคน เขาช่วยพยุง หิ้วปีก อุ้ม ตลอดทาง

ขออนุญาต นำของเก่ามาค่ะ
http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=139366.20


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 04 ตุลาคม 2011, 23:56:04 โดย ๑๐๔ คิกจัง

 ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้
IP : บันทึกการเข้า
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #32 เมื่อ: วันที่ 17 มิถุนายน 2012, 20:28:09 »


ยังจำได้...คำสอนของพ่อ

มีเสื่อนอน หมอนใบ ไกลจากบ้าน
พึงโพธิ สมภาร องค์ในหลวง
ติดสำเภา เข้าไทย หัวใจกลวง
ญาติทั้งปวง หาใคร ก็ไม่มี

พเนจร ร่อนเร่ เตร่ภาคเหนือ
แบกข้าวเกลือ ขึ้นลง ร้าน.โรงสี
เหลือเก็บหย่อม ออมหยิบ ได้ดิบดี
บารมี พระองค์ ทรงเมตตา

พ่อเห็นชอบ ตอบบุญ พระคุณท่าน
รับราชการ เป็นครู ดูเข้าท่า
สอนอ่านเขียน เรียนเล่น เป็นเวลา
ให้ลูกศิษย์ รู้วิชชา ก้าวหน้าไกล

ถ้าเด็กดี มีธรรม ประจำจิต
พบชีวิต อนาคต สุกสดใส
ช่วยสร้างชาติ ศาสนา ประเทศไทย
ลูกจะได้ บุญบน กุศลแรง

เคร่งครัดคำ ชำนาญ งานแคล่วคล่อง
เพียรสนอง นโยบาย มิหน่ายแหนง
ที่ยุ่งยาก มากนิด คิดพลิกแพลง
ค่อยตกแต่ง ปรับเปลี่ยน ให้เลี่ยนงาม

อยู่อย่างไทย ใช้พอเพียง เลี้ยงชีวิต
ก่อนปลงปลิด พบสุข ได้ปลูกบ้าน
ครองที่สวน นา ไร่ ได้บำนาญ
มียวดยาน คันใหม่ ไปวัดวา

กานต์

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 20 มิถุนายน 2012, 14:13:03 โดย กานต์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #33 เมื่อ: วันที่ 19 มิถุนายน 2012, 13:24:05 »


ขับวนซ้าย ป่ายขวา หาที่จอด
เต็มตลอด หนทาง สองข้างฝั่ง
ดำแดงขาว ยาวสั้น ติดกันจัง
รถคับคลั่ง หลังหน้า ตึกอาคาร

เข้าแถวทิว คิวเคียง เรียงยื่นบัตร
หญิงชายถัด หนุ่มแก่ ชแรท่าน
ล้อผู้ป่วย ช่วยเข็น เป็นพิการ
ถึงทุราน บิดเบี้ยว รับเยียวยา

ล้วนคนไทย ไกลห่าง จากต่างถิ่น
พอได้ยิน สื่อหมาย หลายภาษา
อยู่ในเมือง เรืองรุ่ง ทุ่งท้องนา
สูงเสียดฟ้า พงไพร บนไหล่ดอย

คุยโขมง โฉงเฉง ตะเบ็งบ้าง
นอนทอดร่าง นั่งขด มิถดถอย
เสียงพูดกัน สั่นกลัว ระรัวลอย
อุ้มเด็กน้อย คอยรอ ตามหมอนัด

วัดส่วนสูง ตรวจไข้ หัวใจเต้น
มือแตะเส้น ชั่งน้ำหนัก ซักประวัติ
สูบบุหรี่ ร่ำสุรา แพ้ยาชัด
เคยผ่าตัด กี่มื้อ ดื้อยาไร

นั่งเนิ่นนาน พานเบิ่ง เถิงหมอณัช
จิตเลาะลัด หมอฟ้า มาเชียงใหม่
ยิ้มแย้มหน้า ตาหลับ ประทับใจ
เสียงเรียกไข้...กานตี นทีกาญจน์!

กำลังคิดถึงหมอ...สะดุ้งอ่ะครับ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: วันที่ 20 มิถุนายน 2012, 19:44:02 โดย กานต์ » IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #34 เมื่อ: วันที่ 20 มิถุนายน 2012, 20:05:22 »



สะพายย่าม ถามทาง กางที่หมาย
เราเป็นชาย หน้ามน คนแปลกหน้า
เดินย่ำโคลน วนเขา ย่างเท้ามา
เฒ่าถามว่า นายครับ จะจับใคร

เขาหน้าตื่น ยืนงง ตรงกับที่
ตอบ.ผมนี้ บอกสู ครูคนใหม่
เมื่อคืนก่อน นอนค้าง หว่างพงไพร
จะรับใข้ อยู่พัก สอนนักเรียน

เห็นเสาธง ตรงหน้า หลังคาจาก
ไม้สับฟาก กั้นไว้ แทบใจเปลี่ยน
ไร้โต๊ะตั่ง นั่งยืน พื้นห้องเรียน
กระดานเลี่ยน มิดหมี สีดำทา

มือไหว้สา ท่าฟัง ส่งหนังสือ
เรียนแซ่ชื่อ เป็นการ รายงานว่าฯ
ท่านดีใจ ได้ครู รู้วิชา
คนของรัฐ พัฒนา บ้านป่าดอย

รวมตอนนี้ มีครู แค่เพียงสอง
เด็กสี่ห้อง ตามบัญชี มีหนึ่งร้อย
ออกกลางคัน ฟันไม้ ไร่เลื่อนลอย
หยุดเรียนบ่อย ประจำ น้ำหลากนอง

อุดมการณ์ งานฝัน อันเข้มข้น
ทฤษฎี มากล้น พ้นสมอง
ปฎิบัติ หัดตรึก ฝึกทดลอง
พอเจอของ จริงใช้ มิได้เลย

บรรจุใหม่ รายงานตัวโรงเรียนบนดอย
ระหว่างทางคนแก่ถามว่า ปลัดจะไปจับใคร
โรงเรียนนั่งติดพื้น ไม่มีโต๊ะม้านั่ง หลังคามุงใบตอง
รวมมีครู 2 คน ชั้นประถมปีที่ 1 - 4 นักเรียน 102 คน
ความรู้ที่ได้เรียน นำมาใช้ได้นิดเดียว...กานต์

IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
Yim sri
แฟนพันธ์แท้
*
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 8,753



« ตอบ #35 เมื่อ: วันที่ 21 มิถุนายน 2012, 15:13:45 »



สะพายย่าม ถามทาง กางที่หมาย
เราเป็นชาย หน้ามน คนแปลกหน้า
เดินย่ำโคลน วนเขา ย่างเท้ามา
เฒ่าถามว่า นายครับ จะจับใคร

เขาหน้าตื่น ยืนงง ตรงกับที่
ตอบ.ผมนี้ บอกสู ครูคนใหม่
เมื่อคืนก่อน นอนค้าง หว่างพงไพร
จะรับใข้ อยู่พัก สอนนักเรียน

เห็นเสาธง ตรงหน้า หลังคาจาก
ไม้สับฟาก กั้นไว้ แทบใจเปลี่ยน
ไร้โต๊ะตั่ง นั่งยืน พื้นห้องเรียน
กระดานเลี่ยน มิดหมี สีดำทา

มือไหว้สา ท่าฟัง ส่งหนังสือ
เรียนแซ่ชื่อ เป็นการ รายงานว่าฯ
ท่านดีใจ ได้ครู รู้วิชา
คนของรัฐ พัฒนา บ้านป่าดอย

รวมตอนนี้ มีครู แค่เพียงสอง
เด็กสี่ห้อง ตามบัญชี มีหนึ่งร้อย
ออกกลางคัน ฟันไม้ ไร่เลื่อนลอย
หยุดเรียนบ่อย ประจำ น้ำหลากนอง

อุดมการณ์ งานฝัน อันเข้มข้น
ทฤษฎี มากล้น พ้นสมอง
ปฎิบัติ หัดตรึก ฝึกทดลอง
พอเจอของ จริงใช้ มิได้เลย

บรรจุใหม่ รายงานตัวโรงเรียนบนดอย
ระหว่างทางคนแก่ถามว่า ปลัดจะไปจับใคร
โรงเรียนนั่งติดพื้น ไม่มีโต๊ะม้านั่ง หลังคามุงใบตอง
รวมมีครู 2 คน ชั้นประถมปีที่ 1 - 4 นักเรียน 102 คน
ความรู้ที่ได้เรียน นำมาใช้ได้นิดเดียว...กานต์



ตอนทำค่ายอาสาพัฒนา ช่วงปิดเทอม ไปสอนหนังสือเด็กชั้นประถมที่เมืองกาญจน์และ  ประจวบคีรีขันธ์

ป๑-๒ เรียนด้วยกัน ๓-๔ อยุ่อีกห้อง ๕-๗  อยู่อีกห้อง

ครูจากเมืองกรุง มึนตึ๊บเลย  จะสอนยังไงดี  ยิงฟันยิ้ม


)/
IP : บันทึกการเข้า

ธ สถิตย์ในใจตราบนิรันดร์กาล
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #36 เมื่อ: วันที่ 21 มิถุนายน 2012, 22:18:43 »


กล่าวต้อนรับ ขับสู้ ผู้มีเกียรติ
เดินยาวเหยียด ชุดดำ คำนับศพ
แทนเจ้าภาพ กราบกราน ท่านเคารพ
หลังน้อมนบ พักใน ให้สบาย

กำหนดการ งานมี ดังนี้ครับ
ช่วงเช้ารับ พี่น้อง พ้องสหาย
ญาติผู้ใหญ่ ใกล้ชิด มิตรมากมาย
พูด.พำนัก พักกาย หายอ่อนเพลีย

เมื่อถึงตอน ก่อนเที่ยง เลี้ยงอาหาร
รับประทาน พร้อมหน้า อย่าละเหี่ย
ถ้าไม่ติด ธุระ ที่จะเคลียร์
เชิญร่วมเสีย ชุมนุม ประชุมไฟ

รับพระสงฆ์ องค์เจ้า เข้ามาบ่าย
สวดถวาย จงจิต อุทิศให้
ผู้วายชนม์ คนแทน ทอดผ้าไตร
เพลิงลุกไหม้ ท้ายครบ จบพิธี

กล่าวนบนอบ ขอบคุณ การุญยิ่ง
อาจหลายสิ่ง พลาดพลั้ง ในครั้งนี้
ขอยกโทษ โปรดเมตตา ถ้าหากมี
สวัสดี มีสุข ชัย พลัง

พิธีกร ขอนศพ ครบพันแล้ว
จะแน่วแน่ ต่อไป ไม่หยุดยั้ง
สักวันหนึ่ง ถึงตา ข้าภินพัง
คนคงฝัง สุมไฟ เผาให้เรา

พิธีกรงานศพครบ 1000 วันนี้พอดี
เพื่อการกุศล ทำให้ฟรี ทุกรายการ

กานต์
IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #37 เมื่อ: วันที่ 22 มิถุนายน 2012, 17:50:15 »


...ยังจำได้...
สองมือใช้ ถือถ้วย ช่วยถือช้อน
ห่อปากเ่ป่า ข้าวให้เย็น เป็นขั้นตอน
บรรจงป้อน หม่ำหม่ำ อ้ำค่อยกลืน

แม่รื่นรมย์ ชมว่า อ้าเก่งจัง
ติดตามหลัง น้ำถัด มิขัดขืน
อิ่มเสร็จสรรพ จับจุก ลุกขึ้นยืน
หลับตาตื่น ชื่นใจ หายโรคัง

ยามล้มลุก คลุกคลาน ท่านหิ้วหอบ
ปากปลุกปลอบ มิเป็นไร ลูบไหล่หลัง
ยามตระหนก ตกใจ ไห้เสียงดัง
แม่ก็ยัง กอดกัน เรียกขวัญมา

ยามเหนื่อยอ่อน นอนเปล เฝ้าเห่กล่อม
มือแกว่งไกว ไปพร้อม อื่อ จา จ้า
ปัดยุงเหลือบ ริ้นไร ไต่ตอมตา
จำรอยยิ้ม พริ้มหน้า มิลาลาน

จากนี้ไป ไร้ร่าง เหลือว่างเปล่า
ไม่มีเสียง แม่เจ้า เล่าขับขาน
อยากหมุนวัน ผันเป็น เช่นวันวาน
คงแสนนาน หดหู่ มิรู้คลาย

อิทัง ปุญญะ ผะลัง ยังผล
ขอกุศล ขนบุญ เนื่องหนุนหมาย
นำดวงจิต ปิดธรรม สู่สัมปราย
ภพสุดท้าย ศานติ สุขนิรันดร์

คำกล่าวไว้อาลัยงานศพคุณแม่ของเพื่อนเมื่อวาน

กานต์
IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
>_อนัตตา_<
ระดับ :ป.โท
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 4,367



« ตอบ #38 เมื่อ: วันที่ 22 มิถุนายน 2012, 19:40:27 »

ขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนหมอกานต์ด้วยน่ะค่ะ   เศร้า เศร้า เศร้า
IP : บันทึกการเข้า
รพีกาญจน์
ระดับ ป.ตรี
***
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,509



« ตอบ #39 เมื่อ: วันที่ 22 มิถุนายน 2012, 21:43:51 »

ขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนหมอกานต์ด้วยน่ะค่ะ   เศร้า เศร้า เศร้า
ขอบคุณมากครับ ผมสนิทกับครอบครัวนี้ดี
เพื่อนร่วมรุ่นมัธยม เธอหัวหน้าวิชาชีพพยาบาล
คอยให้การดูแลยามไข้ได้ป่วยกับเพื่อนทุกคน

ด้วยนับถือ...กานต์
IP : บันทึกการเข้า

ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
หน้า: 1 [2] 3 4 5 6 7 8 9 พิมพ์ 
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

 
เรื่องที่น่าสนใจ
 

ข้อความที่ท่านได้อ่านบนกระดานข่าวแห่งนี้ เกิดขึ้นจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ ผู้อ่านจึงต้องใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วยตัวเอง และถ้าท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศีลธรรม พาดพิง ละเมิดสิทธิบุคคอื่น ต้องการแจ้งลบ
กรุณาส่งลิงค์มาที่
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2013, Simple Machines
www.chiangraifocus.com

Valid XHTML 1.0! Valid CSS!