............. อา..ลัย..รัก ...........

[little girl]

        
                           อาลัยรัก
 

            จากวันนั้นถึงวันนี้ที่เศร้าหม่น
            คิดถึงคนเคยรักแล้วผลักไส
            เวลานี้พี่เคียงคู่อยู่กับใคร
            รู้บ้างไหมน้องช้ำครองน้ำตา..

            อยากไปหาพี่ชายใจแทบขาด
            แต่อนาถตัวเองเกรงครหา
            เหตุด้วยพี่มีจิตฤติยา    
            ไร้เมตตาให้อาภัพมานับนาน..

            ร่ำอาวรณ์ก่อนเก่าสองเราหนอ
            รักเริ่มก่อระรื่นชื่นรสหวาน
            ความสุขเกินใครใดไหนเปรียบปาน
            ร่วมวิมานร่วมเรียงคู่เคียงใจกาย..

            ถึงคราว นี้พี่ไกลไม่ได้พบ
            ถึงคราว จบรักเราล่มสลาย
            ถึงคราว ที่ความหวังพังทลาย
            ถึงคราว สิ้นชีพวายคงหายตรม..
 


                       little girl

        

[>_อนัตตา_<]

  กินใจสุด ๆ เลยค่ะ

[little girl]

กินใจสุด ๆ เลยค่ะ

แนะนำหาเสื้อเกราะมาป้องกันใจโดนกิน  ก่อนอ่านนะคะ  

[>_อนัตตา_<]

หาเสื้อเกราะ  มาป้องกัน  นั้นเกินไหว 
ก็กินใจ   ไปลึก   สึกกร่อนร้าว
เข้ามาอ่าน หยดน้ำตา พร่าเกาะพราว 
สองแก้มสาว   ดรุณี   นี้ฝั่งลึก....

[little girl]

            รอใจ


ช่างอาภัพยับแย่คนแพ้รัก
หลงใจภักดิ์รักแท้แม้ขื่นขม
พร้อมอดทนทุกข์ยากหากระทม
จะยอมตรมฤดีขอมีเธอ

ยากจะยื้อรักไว้ฤทัยหมอง
อยากประคองเคียงคู่อยู่เสมอ
แต่เธอนั้นหมดจิตมิคิดเจอ
ปล่อยฉันเพ้อคร่ำครวญจวนขาดใจ

ยังคอยเธอคืนกลับรับขวัญหญิง
แม้ผ่านคืนผ่านวันมิหวั่นไหว
ตั้งตารอดั่งฝันทุกวันไป
ถึงเนิ่นนานแค่ไหน......ใจหญิงรอ



little girl

[little girl]

หาเสื้อเกราะ  มาป้องกัน  นั้นเกินไหว 
ก็กินใจ   ไปลึก   สึกกร่อนร้าว
เข้ามาอ่าน หยดน้ำตา พร่าเกาะพราว 
สองแก้มสาว   ดรุณี   นี้ฝั่งลึก....

อนัตตา น้องหล้า มาร้องไห้
คงเสียใจ เกินทน จิตกร่อนสึก
โดนเกาะกิน หัวใจ ให้หวนนึก
ร่องน้ำลึก ดวงตา พาไหลนอง


                 

[little girl]

           

              หมดแรงใจ
 
หมดสำแดงแรงใจจะไขว่คว้า
จิตอ่อนล้าลึกลงเริ่มส่งผล
เคยหวั่นไหวรักชอบตอบบางคน
กลับผจญความเฉยชาน่าอัศจรรย์

จะบอกเธอเช่นไรใจอดสู
ไม่เหลียวดูหญิงเลยที่เคยฝัน
เธอลืมหมดทุกพจน์รสสัมพันธ์
ลืมแม้นวันเราเคียงร้อยเรียงกานท์

ความอดทนถึงขีดที่สิ้นสุด
ร้าวหลายจุดสุดคำนำผสาน
ขอบอกเธอหญิงท้อรอผลทาน
รอมานานแสนรันทด..หมดแรงใจ...



little girl

[little girl]

                             ใคร..?


                 ใครเล่าที่ลิขิตแล้วขีดขั้น
                 ใครเล่าที่ทำฝันนั้นสลาย
                 ใครเล่าสลัดรักเคียงข้างกาย
                 ใครเล่าที่หนีหายไม่มามอง

                 ใครเล่าที่เคยเติมเพิ่มความรัก
                 ใครเล่าให้ที่พักยามใจหมอง
                 ใครเล่าที่ทำเราน้ำตานอง
                 ใครเล่าที่น้องปองจนหมดใจ..

           

[little girl]

    

              
                  รักอาภัพ


โอ้อกอาภัพแท้           เกินใคร
มิรื่นเริงฤทัย               เหว่ว้า
น้ำตาหลั่งรินไหล        หล่นล่วง
อนาถจิตคิดยิ่งล้า        จึ่งต้องหมองตรม

เป็นรักขมแน่ไซร้         ฤทัยหมอง
เผลอจิตคิดหมายปอง  ท่วมท้น
เติมรักต่อประคอง        แช่มชื่น
รักขื่นล่มจมพ้น            พ่ายแพ้แก่ใจ



                   little girl

[little girl]

หมดเวลา...แล้วหรือ


ได้เวลาแล้วหรือสุดยื้อขอ
ยากเกินต่อเวลาพาหม่นหมอง
รับปากใครใจพาน้ำตานอง
มิเรียกร้องย้อนกลับรับความจริง

ที่ผ่านมามีเธอบำเรอสุข
เคยสนุกหยอกเย้ากระเซ้าหญิง
เพียงสองเราเคลียคลอพะนออิง
ไม่ละทิ้งความสุขทุกนาที

เหมือนฟ้าสั่งลงทัณฑ์สวรรค์แกล้ง
ดั่งคมมีดปักแทงไร้แรงหนี
ใจเธอเปลี่ยนสิ้นไร้ไม่ใยดี
แม้นไมตรีเช่นเพื่อนก็เลือนลาง

เคยอ้อนวอนกรกราบกับอกพี่
ขอคนดีโปรดอภัยให้หญิงบ้าง
จักให้ทำเช่นไรได้ทุกอย่าง
เพียงเปิดทางรักชื่นคืนชีวัน

ความเฉยชาคือผลกลับที่รับไว้
ความอาลัยสิ้นสุดเธอหยุดฝัน
ความเมตตาปราณีไม่มีกัน
ความสัมพันธ์นั้นจบกลบแผ่นดิน

ขอเธอโปรดรับรู้ดูใจหญิง
ความรักจริงมีให้ไม่สูญสิ้น
ชื่อของเธอจะตรึงอยู่คู่เคียงจินต์
น้ำตารินตกในใจหวังปอง

เธอต้องการให้ไปไม่อยากเห็น
เปิดประเด็นใส่ร้ายป้ายความหมอง
เพียงเท่านี้เกินจิตคิดปรองดอง
สุดเรียกร้องยุติธรรมมาค้ำชู

คงต้องลาตรงความตามเธอขอ
คงต้องพอท้อแล้วแววอดสู
คงต้องพักรักษาจิตพินิจดู
คงต้องสู้ลำพังนั่งตรอมใจ

หมดทุกอย่างความฝันที่ฉันวาด
เพราะเธอสาดความโศกวิโยคให้
เมื่อหมดเยื่อสิ้นรักจักเป็นไร
หอบหัวใจเดินพรากจำจากจร

ขอฝากพจน์จดจารบนกานท์หนา
พร้อมน้ำตากำกับทับอักษร
รู้ว่าเธอไม่อ่านบางบทตอน
เหมือนละครน้ำเน่าเขาไม่แล

บทกลอนช้ำย้ำใจให้ใครรู้
ว่าหดหู่รู้หลบพบบาดแผล
คนเคยดีวันนี้ที่เชือนแช
ไม่อาจแม้บังคับใครให้อภัย

พจนาพาวิโยคโศกศัลย์แท้
คนพ่ายแพ้แดดับรับไม่ไหว
โถคนดี..วันนี้พี่เปลี่ยนไป
กลายเป็นใครที่หัวใจไม่เคยเจอ

บทกลอนลามาแล้วแววตาหมอง
รักที่ครองอับปางร้างทางเผลอ
จบเจ็บเจ็บเย็บร้อยแผลแย่จริงเออ
รักเพียงเธอคงละเมอเพ้อแอบอิง

อยากลบเธอให้จางหายอาจคลายหมาง
ฝันเลือนลางรักร้ายคงไกลยิ่ง
แต่สุดท้ายทำไม่ได้ใจรักจริง
ไม่มีสิ่งใดพรากรักเพียงเธอ..



little girl

[little girl]

มีหัวใจผูกพัน   นั้นเพราะรัก
ยากยิ่งนักรักซึ้ง  จึงหึงหวง
มีหัวใจผูกพัน กับรักลวง
แสบในทรวงแต่ยากนัก จักลืมเลือน
 

[little girl]

หวนคะนึงหนึ่งฤทัยอาลัยอยู่
เชยชื่นชูคู่สมภิรมย์หมาย
ยังคงฝันถึงพี่อยู่มิรู้คลาย
พิศวาทบาดมิวายกายรอนรอน

วอนลมด้วยช่วยนำคำรักนี้
บอกคนดีที่ไกลส่งใจอ้อน
ถ้อยรำเพยเอ่ยมั่นอย่าหวั่นคลอน
หนึ่งแน่นอนแนบยื่นทุกคืนวัน

ความสัมพันธ์มั่นแท้มิแปรเปลี่ยน
แม้ช่วงกาลผ่านเวียนหรือเผียนผัน
วอนลมเยือนเตือนย้ำคำรำพัน
สัญญานั้นมิแปรอย่างแน่นอน

ลิตเติลเกิร์ล

[กระเจียว]

   เหมือนกับอกหักมาหมาดๆ

[Siranoi]

หือ..
เขาอบจนเกือบแห้งแล้วหล่ะ

[little girl]

กรอบ จนเกือบไหม้เลย  จริงๆ  นะจ๊ะ