มีลูกน้องกะเขาอยู่หนึ่งคน
เราก็ทนมันได้ถึงปีที่สิบ
บอกว่าเรานั้นไม่จุ๊บจิ๊บ
สั่งให้หยิบไรก็ได้ดังใจมัน
ตะโกนร้องเรียกออก ปาวปาว
ตัวเจ้านายรีบไปไม่เหหัน
ขอเงินเดือนล่วงหน้าสักสามพัน
ตัวฉันนั้นควักให้มันในทันที
ทั้งที่เงินนั้นมันล่วงหน้า
ประมาณว่าห้าเดือนไม่มีหนี
ก็เอ็นดูว่ามัน เป็นคนดี
เลี้ยงน้องพี่พ่อแม่แก่ชรา
กินอะไรก็ได้ซื้อเผื่อด้วย
เป็นก๋วยเตี๋ยว บะหมี่ หรือราดหน้า
จะกุ้งหอย ปลาหมึก และปูปลา
สารพัดจัดให้ได้ดังใจ
พอหน้าหนาวถึงคราวต้องเปลี่ยนเสื้อ
ก็ต้องเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่หามาให้
ซื้อทั้งที มีพ่อแม่ แฟร์แฟร์ไป
ขอได้ใส่ครบทีม ปริ่มเปรมเธอ
เอ้าหน้าร้อน หล่อนก็ร้องว่าร้อนร้อน
ฉันต้องต้อนพัดลม สมใจเสมอ
ทั้งเลีี้ยงดูอิ่มหนำคอยบำเรอ
หล่อนเสนออะไร ได้ทุกที
มีลูกน้องกะเขาอยู่หนึ่งคน
บอกว่าทนอยู่กับเราไม่มีหนี
นายอะไร ทำไม ซื่อบื้อดี
ไ่ม่ร้องยี้ ร้องแย่ แพ้ทางมัน
(เรียกว่ามัน ไม่ได้ดูถูก นะ เพราะซี้กับมันมาก
)