ค่าแรงทำสวนที่จังหวัดเชียงรายแพงไหมคะ

[Aratae]

คือตอนนี้กำลังจะไปอยู่เชียงรายค่ะ หญิงแกร่งค่ะ ฉายเดี่ยวเลย ที่ดินเยอะสำหรับตัวเองน้อยสำหรับคนอื่นประมานณ 100 ไร่ค่ะ อย่ามั่นไส้กันะคะ เริ่มแรกอยากรเอ่ม สัก 2-4 ไร่ก่อนค่ะ มีเลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ด้วย หมู นี่ขอ คิดก่อน
อยากทราบว่า ที่เวียงป่าเป้า ตำบลเวียงกาหลง ค่าจ้างรายวันแพงไหมคะ 

หากเราจะให้มาอยู่กับเรา มีบ้านให้อยู่ ข้าวนี่คงต้องทำกินเองนะ เจ้าของไร่ทำไม่เปนหรอกค่ะ  แบบนี้ค่าจ้างเปนรายเดือนสักประมานเท่าไรคะ
ใจลึกๆๆอยากได้คู่สามีภรรยาค่ะ  เพระาถ้าเอาแต่ผู้ชายมาอย่างเดียว งามไส้แน่ๆๆ  หญิงแกร่งอาจจะโดนรังแก ถึงแม้นหน้าตาจะไม่ใช่ ขาว หมวย สวย อะไร แต่ถ้าหน้ามืดขึ้นมา เตี้ยล่ำ ดำ สิวแค่ไหน ก้ไม่ราณี แบบว่าเค้ากลัวอะค่ะ

[tonkla]

ค่าแรง ไม่แพงมากหรอกครับ

แต่ต้องหาคนที่ไว้ใจได้

อย่ามาคนเดียวเลยครับ หาคนมาเป็นเพื่อนก่อน

หากจะเลี้ยงปลา ยินดีให้คำปรึกษาครับ

[decha606]

น่าจะ200up

[--ผู้หญิงสวย อย่าหยุดไปปาตี่--]

ปลูกกาแฟเหมือนผมดีกว่าคับ เข้าไปดูรูปที่บล็อกผมได้เลย

[Number9]

ใจเย็นๆ ค่อยๆ วางแผนจัดแบ่งที่ว่าส่วนไหนปลูกไม้ยืนต้น
ส่วนไหนทำสวนผัก พืชล้มลุก ส่วนไหนทำบ่อปลากักเก็บน้ำไว้ใช้หน้าแล้ง
ส่วนไหนทำที่อยู่อาศัย เลี้ยงสัตว์ ควรมีเพื่อนหรือคนไว้ใจได้ในหมู่บ้านด้วย
อย่าใจร้อนเน้อ...ค่อยๆคิดค่อยๆทำ...ตัวคนเดียวห่วงใยในความปลอดภัยเจ้า
จ้างคนก็ต้องดูคนดีๆ อันนี้สำคัญมาก (เห็นด้วยกับคำแนะนำของคุณtonklaเจ้า)

[romeo28]

ค่าแรง 300  แต่100ไร่คงต้องจ้างเป็นสิบละครับ จ้างคนเดียวทำไม่ไหวครับ

[Aratae]

อ่อ แฟร์ไม่คิดทำทีเดียว 100 ไร่แน่ๆๆค่ะ ทำไม่ไหวหรอก เริ่มแรกอยากเรอ่มสัก 2-4 ไร่ก่อน เดิมมีบ่อปลาแล้ว 6 บ่อค่ะ จะต้องตากบ่อก่อนในเริ่มแรก ตากทีละบ่อ สูบน้ำไปมา จะทิ้งก้เสียดายค่ะ ก้คิดว่าวางแผนแล้วนะว่าจะทำอะไรอย่างไรบ้าง ไม่ทำสะเปะสะปะแน่นอนค่ะ
วันหนึงเมื่อทุกอย่างเข้าที่จะทำเป็นศูนย์เรียนรู้ ที่ให้เข้าชมฟรีค่ะ อาจจะดูเปนเรื่องที่เพ้อฝันนะคะ ฮ่าๆๆ  แฟร์เองเริ่มจากทำเกษตรแบบปลอดจากการกู้เงินค่ะ ทำตามกำลังที่มีเงินก้อนที่มีค่ะ และมีกองกำลังเสริมที่ส่งเงินมาบริหารแต่ละเดือน ซ่งยอมรับและเตรียมใจไว้ว่าเกษตรนั้น ไม่ได้ง่ายอย่างที่วาดฝัน แต่ไม่ยากเกินถ้าใจเรารัก จะต้องพบเจออะไรอีกเยอะเลย และเมื่อเริ่มตั้งตัวตั้งตนได้ จะส่งออกค่ะ ซึ่งเรื่องนี้นั้นสามารถค่ะ แต่ก่อนจะไปถึงตรงนั้น ต้องสร้างตัวเองก่อน รักษามาตราฐานแล้วทำตามขั้นตอนการส่งออก((ใช้เวลานานเลยล่ะ)) แล้วหากทำได้สำเร็จก็จะเป็นผู้รับซื้อผลผลิตจากเกษตรกรชาวเชียงรายด้วยราคาที่เป็นธรรมและสะดวกใจทั้งสองฝ่าย ไม่รู้นะแฟร์เป็นคนแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะ ไม่ชอบเอาเปรี่ยบใคร ขายอ่ะไรกำไรขอแค่ช้านพออยู่ได้ ไม่ได้กะเอาทีเดียวรวย ยึดซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นานค่ะ อยู่กับชาวบ้านเชื่อว่าถ้าเราดี เค้าก้จะดีกับเราถึงจะไม่ทุกคนที่ดีกับเราไม่เปนไร และอีกอย่างที่จะก้าวไปคือทำโฮมสเตย์ค่ะ คู่แข่งอาจจะเยอะ ทำเลอาจจะไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว แต่เชื่อว่าทำสวนเราให้ดี ทำการตลาดและวางแผนดีๆๆ อนาคตก็สดใสกว่าการเป็น พนักงานบริษัทนะคะ เรามีอิสระทางความคิด ทางเวลา เราก้ใช้ให้ประหยัด ข้าวเรามีกิน ผักเรามีกิน ไข่เราก้มีกิน อย่างน้อยๆไม่อดตาย  น้ำไม่ไหล ไฟดับเราเราก้อยู่ได้ ต่างจาก กทมนะคะ  ตอนนี้แฟร์มีบ้าน กทม น้ำไม่ไหล ไฟดับ จะเปนจะตายอยู่ไม่ได้ค่ะ ร้อน ต้องกระเสือกกระสนไปห้าง รถก็ติด อยากกินผลไมอะไรก็ต้องซื้อเค้า มะม่วงก้บ่มแก๊สความหวานจากธรรมชาิตไม่ต้องถามถึง ผักงี้ก้ไม่ต้องพูด  งามเกินไปไหมแมลงแทบไม่มี และแล้วแรงผลักดันที่ทำให้ ไปทำเกษตรครั้งนี้คือ น้ำท่วม ค่ะ ความเสียหายนี่ขนาดเก็บของทันนะ ร่วมๆๆแสน ต้องทาสีบ้านใหม่ รถมอไซต์จมน้ำ ตอนน้ำมา ออกเร็วแล้วนะ ยังเกือบไม่ทันเลย โบกรถปิคอัพยกสูงชาวบ้านเขามาไหนจะอุ้มลูก เห้ออ รันทด กะจะอยู่สู้น้ำ กว้านซื้ น้ำกินสำรอง มาม่า แย่งกันยังกะจะอดตายไม่กี่วันนี้ และสิ่งที่ได้จากคั้งนี้คือ เงินไม่สามารถซื้ออะไรได้เลย นี่แหล่ะค่ะ ที่มาของ การนำไปสู่เกษตร

[กระเจียว]

ค่าแรง ไม่แพงมากหรอกครับ

แต่ต้องหาคนที่ไว้ใจได้

อย่ามาคนเดียวเลยครับ หาคนมาเป็นเพื่อนก่อน

หากจะเลี้ยงปลา ยินดีให้คำปรึกษาครับ

นั่น เริ่มมีเพื่อนละ

[กระเจียว]

   จะมาทำการเกษตรอย่างแรกเลย ต้องเตรียมตัวคุณพร้อมที่จะตากแดดหรือยังคุณพร้อมที่จะทำงานหนักหรือยัง คุณพร้อมที่จะทำงานวันละไม่ต่ำกว่า 8 ชั่วโมงแล้วหรือยัง มันมีอะไรอีกเยอะที่คุณจะต้องเจอ ตอนคุณคิดวางแผมทำโน้นทำนี่ตอน ตอมวางแผนกับตอนลงมือทำมันไมเหมือนกัน ที่กล่าวมานี่ไม่ได้ดูถูกนะครับ มันคือความจริงที่คุณจะต้องเจอครับ ควรเริ่มจากเล็กไปก่อน อาจจะใช้เวลาหน่อยกว่าจะลงตัวแต่มันเป็นประสบการณ์ที่หาชื้อที่ไหนไม่ได้ และไม่มีขายด้วย สุดท้าย สู้ๆๆครับ

[tonkla]

อ่อ แฟร์ไม่คิดทำทีเดียว 100 ไร่แน่ๆๆค่ะ ทำไม่ไหวหรอก เริ่มแรกอยากเรอ่มสัก 2-4 ไร่ก่อน เดิมมีบ่อปลาแล้ว 6 บ่อค่ะ จะต้องตากบ่อก่อนในเริ่มแรก ตากทีละบ่อ สูบน้ำไปมา จะทิ้งก้เสียดายค่ะ ก้คิดว่าวางแผนแล้วนะว่าจะทำอะไรอย่างไรบ้าง ไม่ทำสะเปะสะปะแน่นอนค่ะ
วันหนึงเมื่อทุกอย่างเข้าที่จะทำเป็นศูนย์เรียนรู้ ที่ให้เข้าชมฟรีค่ะ อาจจะดูเปนเรื่องที่เพ้อฝันนะคะ ฮ่าๆๆ  แฟร์เองเริ่มจากทำเกษตรแบบปลอดจากการกู้เงินค่ะ ทำตามกำลังที่มีเงินก้อนที่มีค่ะ และมีกองกำลังเสริมที่ส่งเงินมาบริหารแต่ละเดือน ซ่งยอมรับและเตรียมใจไว้ว่าเกษตรนั้น ไม่ได้ง่ายอย่างที่วาดฝัน แต่ไม่ยากเกินถ้าใจเรารัก จะต้องพบเจออะไรอีกเยอะเลย และเมื่อเริ่มตั้งตัวตั้งตนได้ จะส่งออกค่ะ ซึ่งเรื่องนี้นั้นสามารถค่ะ แต่ก่อนจะไปถึงตรงนั้น ต้องสร้างตัวเองก่อน รักษามาตราฐานแล้วทำตามขั้นตอนการส่งออก((ใช้เวลานานเลยล่ะ)) แล้วหากทำได้สำเร็จก็จะเป็นผู้รับซื้อผลผลิตจากเกษตรกรชาวเชียงรายด้วยราคาที่เป็นธรรมและสะดวกใจทั้งสองฝ่าย ไม่รู้นะแฟร์เป็นคนแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะ ไม่ชอบเอาเปรี่ยบใคร ขายอ่ะไรกำไรขอแค่ช้านพออยู่ได้ ไม่ได้กะเอาทีเดียวรวย ยึดซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นานค่ะ อยู่กับชาวบ้านเชื่อว่าถ้าเราดี เค้าก้จะดีกับเราถึงจะไม่ทุกคนที่ดีกับเราไม่เปนไร และอีกอย่างที่จะก้าวไปคือทำโฮมสเตย์ค่ะ คู่แข่งอาจจะเยอะ ทำเลอาจจะไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว แต่เชื่อว่าทำสวนเราให้ดี ทำการตลาดและวางแผนดีๆๆ อนาคตก็สดใสกว่าการเป็น พนักงานบริษัทนะคะ เรามีอิสระทางความคิด ทางเวลา เราก้ใช้ให้ประหยัด ข้าวเรามีกิน ผักเรามีกิน ไข่เราก้มีกิน อย่างน้อยๆไม่อดตาย  น้ำไม่ไหล ไฟดับเราเราก้อยู่ได้ ต่างจาก กทมนะคะ  ตอนนี้แฟร์มีบ้าน กทม น้ำไม่ไหล ไฟดับ จะเปนจะตายอยู่ไม่ได้ค่ะ ร้อน ต้องกระเสือกกระสนไปห้าง รถก็ติด อยากกินผลไมอะไรก็ต้องซื้อเค้า มะม่วงก้บ่มแก๊สความหวานจากธรรมชาิตไม่ต้องถามถึง ผักงี้ก้ไม่ต้องพูด  งามเกินไปไหมแมลงแทบไม่มี และแล้วแรงผลักดันที่ทำให้ ไปทำเกษตรครั้งนี้คือ น้ำท่วม ค่ะ ความเสียหายนี่ขนาดเก็บของทันนะ ร่วมๆๆแสน ต้องทาสีบ้านใหม่ รถมอไซต์จมน้ำ ตอนน้ำมา ออกเร็วแล้วนะ ยังเกือบไม่ทันเลย โบกรถปิคอัพยกสูงชาวบ้านเขามาไหนจะอุ้มลูก เห้ออ รันทด กะจะอยู่สู้น้ำ กว้านซื้ น้ำกินสำรอง มาม่า แย่งกันยังกะจะอดตายไม่กี่วันนี้ และสิ่งที่ได้จากคั้งนี้คือ เงินไม่สามารถซื้ออะไรได้เลย นี่แหล่ะค่ะ ที่มาของ การนำไปสู่เกษตร

เริ่มต้น ที่ ๕ ไร่กำลังสวย

เลี้ยงปลา อย่าเชื่อคนขายลูกปลา อย่าเชื่อเซลล์ขายอาหาร ไม่งั้น รวยครับ (คนขายรวย เรายังจนเหมือนเดิม)

        มีบ่อ หกบ่อ ผมไม่ทราบขนาดเลยให้คำแนะนำมากไม่ได้ แต่เอาเป็นว่า เว้นระยะการเลี้ยงให้ห่างกัน โดย รอบแรกลงเลี้ยง ๒ บ่อ  หลังจากนั้น ๑๕ วัน ลงอีก ๒ บ่อ  เว้นระยะไป อีก ๑๕ วัน ลงอีก ๒ บ่อ 

         ลืมถาม      ระบบน้ำดีไหมครับ

เริ่มต้นที่ กินทุกอย่างที่ปลูก ปลูกทุกอย่างที่กิน ไว้วันหน้า ถ้าผ่านไปจะแวะไปเยี่ยมและให้คำแนะนำตามหน้าที่ครับ

          ก้าวเดินอย่างช้า ๆ อย่าเร่งรีบ

         

[Number9]

อ่อ แฟร์ไม่คิดทำทีเดียว 100 ไร่แน่ๆๆค่ะ ทำไม่ไหวหรอก เริ่มแรกอยากเรอ่มสัก 2-4 ไร่ก่อน เดิมมีบ่อปลาแล้ว 6 บ่อค่ะ จะต้องตากบ่อก่อนในเริ่มแรก ตากทีละบ่อ สูบน้ำไปมา จะทิ้งก้เสียดายค่ะ ก้คิดว่าวางแผนแล้วนะว่าจะทำอะไรอย่างไรบ้าง ไม่ทำสะเปะสะปะแน่นอนค่ะ
วันหนึงเมื่อทุกอย่างเข้าที่จะทำเป็นศูนย์เรียนรู้ ที่ให้เข้าชมฟรีค่ะ อาจจะดูเปนเรื่องที่เพ้อฝันนะคะ ฮ่าๆๆ  แฟร์เองเริ่มจากทำเกษตรแบบปลอดจากการกู้เงินค่ะ ทำตามกำลังที่มีเงินก้อนที่มีค่ะ และมีกองกำลังเสริมที่ส่งเงินมาบริหารแต่ละเดือน ซ่งยอมรับและเตรียมใจไว้ว่าเกษตรนั้น ไม่ได้ง่ายอย่างที่วาดฝัน แต่ไม่ยากเกินถ้าใจเรารัก จะต้องพบเจออะไรอีกเยอะเลย และเมื่อเริ่มตั้งตัวตั้งตนได้ จะส่งออกค่ะ ซึ่งเรื่องนี้นั้นสามารถค่ะ แต่ก่อนจะไปถึงตรงนั้น ต้องสร้างตัวเองก่อน รักษามาตราฐานแล้วทำตามขั้นตอนการส่งออก((ใช้เวลานานเลยล่ะ)) แล้วหากทำได้สำเร็จก็จะเป็นผู้รับซื้อผลผลิตจากเกษตรกรชาวเชียงรายด้วยราคาที่เป็นธรรมและสะดวกใจทั้งสองฝ่าย ไม่รู้นะแฟร์เป็นคนแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะ ไม่ชอบเอาเปรี่ยบใคร ขายอ่ะไรกำไรขอแค่ช้านพออยู่ได้ ไม่ได้กะเอาทีเดียวรวย ยึดซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นานค่ะ อยู่กับชาวบ้านเชื่อว่าถ้าเราดี เค้าก้จะดีกับเราถึงจะไม่ทุกคนที่ดีกับเราไม่เปนไร และอีกอย่างที่จะก้าวไปคือทำโฮมสเตย์ค่ะ คู่แข่งอาจจะเยอะ ทำเลอาจจะไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว แต่เชื่อว่าทำสวนเราให้ดี ทำการตลาดและวางแผนดีๆๆ อนาคตก็สดใสกว่าการเป็น พนักงานบริษัทนะคะ เรามีอิสระทางความคิด ทางเวลา เราก้ใช้ให้ประหยัด ข้าวเรามีกิน ผักเรามีกิน ไข่เราก้มีกิน อย่างน้อยๆไม่อดตาย  น้ำไม่ไหล ไฟดับเราเราก้อยู่ได้ ต่างจาก กทมนะคะ  ตอนนี้แฟร์มีบ้าน กทม น้ำไม่ไหล ไฟดับ จะเปนจะตายอยู่ไม่ได้ค่ะ ร้อน ต้องกระเสือกกระสนไปห้าง รถก็ติด อยากกินผลไมอะไรก็ต้องซื้อเค้า มะม่วงก้บ่มแก๊สความหวานจากธรรมชาิตไม่ต้องถามถึง ผักงี้ก้ไม่ต้องพูด  งามเกินไปไหมแมลงแทบไม่มี และแล้วแรงผลักดันที่ทำให้ ไปทำเกษตรครั้งนี้คือ น้ำท่วม ค่ะ ความเสียหายนี่ขนาดเก็บของทันนะ ร่วมๆๆแสน ต้องทาสีบ้านใหม่ รถมอไซต์จมน้ำ ตอนน้ำมา ออกเร็วแล้วนะ ยังเกือบไม่ทันเลย โบกรถปิคอัพยกสูงชาวบ้านเขามาไหนจะอุ้มลูก เห้ออ รันทด กะจะอยู่สู้น้ำ กว้านซื้ น้ำกินสำรอง มาม่า แย่งกันยังกะจะอดตายไม่กี่วันนี้ และสิ่งที่ได้จากคั้งนี้คือ เงินไม่สามารถซื้ออะไรได้เลย นี่แหล่ะค่ะ ที่มาของ การนำไปสู่เกษตร

งั้นก็โล่งใจหายห่วงแล้วค่ะ...อ่านที่พิมพ์มาทั้งหมดแล้ว
คิดว่า คงเตรียมการและวางแผนงานมาแล้วเป็นอย่างดี
ขอเอาใจช่วยให้ประสบผลสำเร็จดังที่วาดหวังไว้นะคะ
เป็นความคิดที่เยี่ยมมากเลยค่ะ สุดยอดดดดด

[ynwa2513]

ถ้ามีเวลาลองไปหาความรู้ก่อนดีไหมครับอบรมฟรีลองดูว่าสนใจทางไหนอย่างน้อยคุณก็จะได้เพื่อนน่ะเป็นการเตรียพร้อมก่อนตามหัวข้อนี้น่ะครับ
http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=221873.0

[ManU]

ผมอยู่ตำบลเวียง เคยจ้างค่าแรงรายวัน ญ.200 ช.250 แต่หายากถ้าไม่ได้ทำเป็นประจำ

ถ้าอยากลองเลี้ยงไก่ ผมมีไก่งวงไก่เบตงติดต่อได้นะครับอยู่เวียงป่าเป้าเหมือนกัน

[Aratae]

   จะมาทำการเกษตรอย่างแรกเลย ต้องเตรียมตัวคุณพร้อมที่จะตากแดดหรือยังคุณพร้อมที่จะทำงานหนักหรือยัง คุณพร้อมที่จะทำงานวันละไม่ต่ำกว่า 8 ชั่วโมงแล้วหรือยัง มันมีอะไรอีกเยอะที่คุณจะต้องเจอ ตอนคุณคิดวางแผมทำโน้นทำนี่ตอน ตอมวางแผนกับตอนลงมือทำมันไมเหมือนกัน ที่กล่าวมานี่ไม่ได้ดูถูกนะครับ มันคือความจริงที่คุณจะต้องเจอครับ ควรเริ่มจากเล็กไปก่อน อาจจะใช้เวลาหน่อยกว่าจะลงตัวแต่มันเป็นประสบการณ์ที่หาชื้อที่ไหนไม่ได้ และไม่มีขายด้วย สุดท้าย สู้ๆๆครับ

เค้าไม่กลัวแดด ฝน ลม หรือะไรทั้งนั้นหรอกค่ะ ถึงแม้จะมาใช้ ชีวิตที่ กทม เกือบ 10 ปี แต่ยังคงไว้ซึ่งความเป็นเด็กบ้านนอก มิได้ โดนพฤติกรรมคนกรุงแทรกแซงแม้แต่น้อย   อ้อ ที่สำคัญ ควาาดำเป็นทุนเดิมของชีวิต จะดำไปกว่านี้ก้ไม่แปลกอะไร สามีบอกว่า ดำแล้วมีกะตังใครจะทำไม แถมด้วย ถ้าพี่ไม่รักคนดำคงไม่เลือกคนดำมาเปน คุ๋ชีวิตหรอกฮ่าๆๆ >>> คิดในใจว่า คุณสามีขา ดิช้านจะดำยิ่งกว่าเดิมนะคะ<< เหมือนคุณสามีรู้ทัน ถามเรา ว่า คงไม่ดำไปกว่านี้แล้ว มั้ง 

[Aratae]

ค่าแรง ไม่แพงมากหรอกครับ

แต่ต้องหาคนที่ไว้ใจได้

อย่ามาคนเดียวเลยครับ หาคนมาเป็นเพื่อนก่อน

หากจะเลี้ยงปลา ยินดีให้คำปรึกษาครับ

นั่น เริ่มมีเพื่อนละ

ฮ่าๆๆ นี่มัดมือชกเลยนะคะเนี่ย

[Aratae]

อ่อ แฟร์ไม่คิดทำทีเดียว 100 ไร่แน่ๆๆค่ะ ทำไม่ไหวหรอก เริ่มแรกอยากเรอ่มสัก 2-4 ไร่ก่อน เดิมมีบ่อปลาแล้ว 6 บ่อค่ะ จะต้องตากบ่อก่อนในเริ่มแรก ตากทีละบ่อ สูบน้ำไปมา จะทิ้งก้เสียดายค่ะ ก้คิดว่าวางแผนแล้วนะว่าจะทำอะไรอย่างไรบ้าง ไม่ทำสะเปะสะปะแน่นอนค่ะ
วันหนึงเมื่อทุกอย่างเข้าที่จะทำเป็นศูนย์เรียนรู้ ที่ให้เข้าชมฟรีค่ะ อาจจะดูเปนเรื่องที่เพ้อฝันนะคะ ฮ่าๆๆ  แฟร์เองเริ่มจากทำเกษตรแบบปลอดจากการกู้เงินค่ะ ทำตามกำลังที่มีเงินก้อนที่มีค่ะ และมีกองกำลังเสริมที่ส่งเงินมาบริหารแต่ละเดือน ซ่งยอมรับและเตรียมใจไว้ว่าเกษตรนั้น ไม่ได้ง่ายอย่างที่วาดฝัน แต่ไม่ยากเกินถ้าใจเรารัก จะต้องพบเจออะไรอีกเยอะเลย และเมื่อเริ่มตั้งตัวตั้งตนได้ จะส่งออกค่ะ ซึ่งเรื่องนี้นั้นสามารถค่ะ แต่ก่อนจะไปถึงตรงนั้น ต้องสร้างตัวเองก่อน รักษามาตราฐานแล้วทำตามขั้นตอนการส่งออก((ใช้เวลานานเลยล่ะ)) แล้วหากทำได้สำเร็จก็จะเป็นผู้รับซื้อผลผลิตจากเกษตรกรชาวเชียงรายด้วยราคาที่เป็นธรรมและสะดวกใจทั้งสองฝ่าย ไม่รู้นะแฟร์เป็นคนแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะ ไม่ชอบเอาเปรี่ยบใคร ขายอ่ะไรกำไรขอแค่ช้านพออยู่ได้ ไม่ได้กะเอาทีเดียวรวย ยึดซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นานค่ะ อยู่กับชาวบ้านเชื่อว่าถ้าเราดี เค้าก้จะดีกับเราถึงจะไม่ทุกคนที่ดีกับเราไม่เปนไร และอีกอย่างที่จะก้าวไปคือทำโฮมสเตย์ค่ะ คู่แข่งอาจจะเยอะ ทำเลอาจจะไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว แต่เชื่อว่าทำสวนเราให้ดี ทำการตลาดและวางแผนดีๆๆ อนาคตก็สดใสกว่าการเป็น พนักงานบริษัทนะคะ เรามีอิสระทางความคิด ทางเวลา เราก้ใช้ให้ประหยัด ข้าวเรามีกิน ผักเรามีกิน ไข่เราก้มีกิน อย่างน้อยๆไม่อดตาย  น้ำไม่ไหล ไฟดับเราเราก้อยู่ได้ ต่างจาก กทมนะคะ  ตอนนี้แฟร์มีบ้าน กทม น้ำไม่ไหล ไฟดับ จะเปนจะตายอยู่ไม่ได้ค่ะ ร้อน ต้องกระเสือกกระสนไปห้าง รถก็ติด อยากกินผลไมอะไรก็ต้องซื้อเค้า มะม่วงก้บ่มแก๊สความหวานจากธรรมชาิตไม่ต้องถามถึง ผักงี้ก้ไม่ต้องพูด  งามเกินไปไหมแมลงแทบไม่มี และแล้วแรงผลักดันที่ทำให้ ไปทำเกษตรครั้งนี้คือ น้ำท่วม ค่ะ ความเสียหายนี่ขนาดเก็บของทันนะ ร่วมๆๆแสน ต้องทาสีบ้านใหม่ รถมอไซต์จมน้ำ ตอนน้ำมา ออกเร็วแล้วนะ ยังเกือบไม่ทันเลย โบกรถปิคอัพยกสูงชาวบ้านเขามาไหนจะอุ้มลูก เห้ออ รันทด กะจะอยู่สู้น้ำ กว้านซื้ น้ำกินสำรอง มาม่า แย่งกันยังกะจะอดตายไม่กี่วันนี้ และสิ่งที่ได้จากคั้งนี้คือ เงินไม่สามารถซื้ออะไรได้เลย นี่แหล่ะค่ะ ที่มาของ การนำไปสู่เกษตร

งั้นก็โล่งใจหายห่วงแล้วค่ะ...อ่านที่พิมพ์มาทั้งหมดแล้ว
คิดว่า คงเตรียมการและวางแผนงานมาแล้วเป็นอย่างดี
ขอเอาใจช่วยให้ประสบผลสำเร็จดังที่วาดหวังไว้นะคะ
เป็นความคิดที่เยี่ยมมากเลยค่ะ สุดยอดดดดด

   แผนการ นิ เปะมาก แต่ทำจริงๆๆ ไอ้หน่ะ สลบ คาสวนแน่ๆๆ แต่ถ้าไม่ลงมือทำวันนี้ ก้เท่ากับยืนอยู่กับที่เนอะ หากทำแล้วพลาดพลั้งถงกับขาดทุน ก็ไม่เปนไร  ยังมีบ้าน ยังมีที่ซุกหัวนอน ยังมีเงินใช้ เงินกิน ตามปกติ แต่อาจจะ ต้องประหยัดไปสักนิด อย่างว่าเค้าไม่ได้กู้มาทำอะค่ะ เอาให้สุดๆๆไปเลย ถ้าแพ้ก็ปล่อยเช่า >> พยบายามให้กำลังใขตัวเองสุดๆๆ<<< 

[Aratae]

อ่อ แฟร์ไม่คิดทำทีเดียว 100 ไร่แน่ๆๆค่ะ ทำไม่ไหวหรอก เริ่มแรกอยากเรอ่มสัก 2-4 ไร่ก่อน เดิมมีบ่อปลาแล้ว 6 บ่อค่ะ จะต้องตากบ่อก่อนในเริ่มแรก ตากทีละบ่อ สูบน้ำไปมา จะทิ้งก้เสียดายค่ะ ก้คิดว่าวางแผนแล้วนะว่าจะทำอะไรอย่างไรบ้าง ไม่ทำสะเปะสะปะแน่นอนค่ะ
วันหนึงเมื่อทุกอย่างเข้าที่จะทำเป็นศูนย์เรียนรู้ ที่ให้เข้าชมฟรีค่ะ อาจจะดูเปนเรื่องที่เพ้อฝันนะคะ ฮ่าๆๆ  แฟร์เองเริ่มจากทำเกษตรแบบปลอดจากการกู้เงินค่ะ ทำตามกำลังที่มีเงินก้อนที่มีค่ะ และมีกองกำลังเสริมที่ส่งเงินมาบริหารแต่ละเดือน ซ่งยอมรับและเตรียมใจไว้ว่าเกษตรนั้น ไม่ได้ง่ายอย่างที่วาดฝัน แต่ไม่ยากเกินถ้าใจเรารัก จะต้องพบเจออะไรอีกเยอะเลย และเมื่อเริ่มตั้งตัวตั้งตนได้ จะส่งออกค่ะ ซึ่งเรื่องนี้นั้นสามารถค่ะ แต่ก่อนจะไปถึงตรงนั้น ต้องสร้างตัวเองก่อน รักษามาตราฐานแล้วทำตามขั้นตอนการส่งออก((ใช้เวลานานเลยล่ะ)) แล้วหากทำได้สำเร็จก็จะเป็นผู้รับซื้อผลผลิตจากเกษตรกรชาวเชียงรายด้วยราคาที่เป็นธรรมและสะดวกใจทั้งสองฝ่าย ไม่รู้นะแฟร์เป็นคนแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะ ไม่ชอบเอาเปรี่ยบใคร ขายอ่ะไรกำไรขอแค่ช้านพออยู่ได้ ไม่ได้กะเอาทีเดียวรวย ยึดซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นานค่ะ อยู่กับชาวบ้านเชื่อว่าถ้าเราดี เค้าก้จะดีกับเราถึงจะไม่ทุกคนที่ดีกับเราไม่เปนไร และอีกอย่างที่จะก้าวไปคือทำโฮมสเตย์ค่ะ คู่แข่งอาจจะเยอะ ทำเลอาจจะไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว แต่เชื่อว่าทำสวนเราให้ดี ทำการตลาดและวางแผนดีๆๆ อนาคตก็สดใสกว่าการเป็น พนักงานบริษัทนะคะ เรามีอิสระทางความคิด ทางเวลา เราก้ใช้ให้ประหยัด ข้าวเรามีกิน ผักเรามีกิน ไข่เราก้มีกิน อย่างน้อยๆไม่อดตาย  น้ำไม่ไหล ไฟดับเราเราก้อยู่ได้ ต่างจาก กทมนะคะ  ตอนนี้แฟร์มีบ้าน กทม น้ำไม่ไหล ไฟดับ จะเปนจะตายอยู่ไม่ได้ค่ะ ร้อน ต้องกระเสือกกระสนไปห้าง รถก็ติด อยากกินผลไมอะไรก็ต้องซื้อเค้า มะม่วงก้บ่มแก๊สความหวานจากธรรมชาิตไม่ต้องถามถึง ผักงี้ก้ไม่ต้องพูด  งามเกินไปไหมแมลงแทบไม่มี และแล้วแรงผลักดันที่ทำให้ ไปทำเกษตรครั้งนี้คือ น้ำท่วม ค่ะ ความเสียหายนี่ขนาดเก็บของทันนะ ร่วมๆๆแสน ต้องทาสีบ้านใหม่ รถมอไซต์จมน้ำ ตอนน้ำมา ออกเร็วแล้วนะ ยังเกือบไม่ทันเลย โบกรถปิคอัพยกสูงชาวบ้านเขามาไหนจะอุ้มลูก เห้ออ รันทด กะจะอยู่สู้น้ำ กว้านซื้ น้ำกินสำรอง มาม่า แย่งกันยังกะจะอดตายไม่กี่วันนี้ และสิ่งที่ได้จากคั้งนี้คือ เงินไม่สามารถซื้ออะไรได้เลย นี่แหล่ะค่ะ ที่มาของ การนำไปสู่เกษตร

เริ่มต้น ที่ ๕ ไร่กำลังสวย

เลี้ยงปลา อย่าเชื่อคนขายลูกปลา อย่าเชื่อเซลล์ขายอาหาร ไม่งั้น รวยครับ (คนขายรวย เรายังจนเหมือนเดิม)

        มีบ่อ หกบ่อ ผมไม่ทราบขนาดเลยให้คำแนะนำมากไม่ได้ แต่เอาเป็นว่า เว้นระยะการเลี้ยงให้ห่างกัน โดย รอบแรกลงเลี้ยง ๒ บ่อ  หลังจากนั้น ๑๕ วัน ลงอีก ๒ บ่อ  เว้นระยะไป อีก ๑๕ วัน ลงอีก ๒ บ่อ 

         ลืมถาม      ระบบน้ำดีไหมครับ

เริ่มต้นที่ กินทุกอย่างที่ปลูก ปลูกทุกอย่างที่กิน ไว้วันหน้า ถ้าผ่านไปจะแวะไปเยี่ยมและให้คำแนะนำตามหน้าที่ครับ

          ก้าวเดินอย่างช้า ๆ อย่าเร่งรีบ

         

พี่คะ การเลี้ยงปลาของหนู ปฎิญาณว่าจะไม่ใช้อาหารเม็ด หรือยาใดๆๆเด็ดขาด หากจะใช้ คงเพียเล็กน้อยเท่านั้นค่ะ  ไม่งั้นเงินเราก้จมกับ มันไปอย่างที่พี่บอก  เอ่อ แอบมึนเรื่อง สระนิดน่หอยค่ะ คือ มี 6 สระก็จริงนะ แต่ แอบห่างกันน่อย น้ำเต็มสระดี แต่เริ่มแรก เนี่ยสิ มีคนแนะนำว่า ต้องสูบน้ำออก((จะไปอีกสระก็ได้ ซึ่งมันห่างกันง่ะ )) แล้วจับปลาเก่าออก ตากบ่ออีก 3 อาทิต เห้อออ ปวดหัว เลย <เลยเปลี่ยนแผนว่าไม่ต้องสูบออก> ลงกระชัง ซะเลยดีไหมคะ  ส่วนเรื่องระบบน้ำตอนนี้ปัญหาใหญ่เลย  ไฟเพิ่งเข้าที่ไปไม่นาน ค่ะ โดนเต็มๆๆทุกอนูเลย ล้มบ้านเสียด้วยซ้ำ โชคดีที่ อบต.มาช่วยดับไฟให้ ทำให้ระบบ น้ำที่มี ละลายไปกับไฟ  นี่เลยกำลังวางแผนว่าจะขุดบ่อ บาดาลไหม รู้สึกมีคนเสนอราคามา 800/เมตร เจาะ 60 เมตร ***เท่าไรหว่า ลืม  แต่ทุนสูงจัง เห้อออ เปลี่ยนใจว่าจะ ขุดน้ำบ่อ จะเวิร์คไหม คะพี   ถ้าผ่านมา แวะมาเที่ยวหาหนูได้ค่ะ  อยู่ ม.9 เวียงกาหลงค่ะ
คติเราใกล้เคียงกัน เดินทีละก้ว กินข้าวทีละคำ ค่ะ ด้วยเหตที่ถือคตินี้จึงเราทำเพียง 4 ไร่ ไม่ลงตู้ม 111 ไร่ คงชักตายคาที่ แน่ๆๆเลย กะว่า เดี๋ยวจะให้ชาวบ้านแถวนั้น ทำมาหากินค่ะ แบบฟรีๆๆๆเลย ใจดีเนอะ(( แต่จะแอบขอแรงมาช่วยงานบ้างก้พอแล้ว))

[Aratae]

ถ้ามีเวลาลองไปหาความรู้ก่อนดีไหมครับอบรมฟรีลองดูว่าสนใจทางไหนอย่างน้อยคุณก็จะได้เพื่อนน่ะเป็นการเตรียพร้อมก่อนตามหัวข้อนี้น่ะครับ
http://www.chiangraifocus.com/forums/index.php?topic=221873.0

  ขอบคุณสำหรับข้อมูล มากๆๆค่ะ จากใจ แอบยิ้ม ฟรี ค่ะ 
เพระที่ไปมา เค้าเสียตังอ่ะ แต่ก็นะเราไม่มีความรู้อะไร ต้องยอมแลกวิชา แต่เค้าทำวำเร็จนะ เค้าก้จะให้เปนวิทยาทานแก่คนอื่น แบบฟรีเหมือนกัน((ตอนนี้ตัวเอง ก้ยังเอาตัวไม่รอดเลย เพ้อฝันไปก่อน)

[Aratae]

ผมอยู่ตำบลเวียง เคยจ้างค่าแรงรายวัน ญ.200 ช.250 แต่หายากถ้าไม่ได้ทำเป็นประจำ

ถ้าอยากลองเลี้ยงไก่ ผมมีไก่งวงไก่เบตงติดต่อได้นะครับอยู่เวียงป่าเป้าเหมือนกัน

ได้เลยค่ะพี่ อยู่ใกล้ๆๆกันจะได้ปรึกษา พี่ไปด้วย  ที่สวนเคยเลี้ยงค่ะ แต่ หัวหน้าคนงานเก่า ทำไก่ตาย หมดทุกเล้าเลย แง้ๆๆ

[corolado4]

..มาลงให้ต่อเนื่องด้วยนะครับ
อาจเป็นซี่รี่ส์เรื่องยาว ให้หลายท่านได้ติดตาม
ได้เข้ามามีส่วนร่วมช่วยเหลือ
และเป็นตำนานการสู้ชีวิตอีกตอนหนึ่งของเชียงราย
มีภาพประกอบด้วยยิ่งดี...ให้สมกับเป็นบอร์ดการเกษตรด้วยครับ
จะรอชมภาคต่อๆไป....
..เกือบลืมบอกเรื่องค่าแรง ถ้าได้คนดอยที่ขาดแคลน มีแรงงานมีฝีมือ
เอามาเป็นลูกจ้างทั้งรายวัน หรือรายเดือน
อาจไม่ต้องถึงสามร้อยบาทต่อวัน ตามกฎหมาย
ให้เขาได้อยู่ช่วยปลูก ช่วยทำ ช่วยเก็บกินไปด้วย
คงจะพอมีหนทาง สอบถามผู้นำชุมชนแถวนั้น
อาจได้คำแนะนำ หาลูกจ้างแบบที่ว่าได้นะครับ...