รูปเชียงรายสมัยก่อน

[xxpimzaxx]

ใครเคยเห็นหรือเคยดูมาแล้วต้องขออภัยที่เอามาลงซ้ำนะค่ะ เผื่ออาจจะมีท่านไดที่ยังไม่เคยเห็น
ดอยตุง

ประตูเมืองเชียงราย




วัดพระแก้ว

บุคคลในภาพนี้คือ คุณกฤษณา  นักเรียนโรงเรียนเชียงรายวิทยาคมในอดีต  ดรัมเมเยอร์คนแรกๆของเชียงราย  โดยอาจารย์กังวาน  จิตปรีชาญ  ผู้อำนวยการโรงเรียนเชียงรายวิทยาคมในขณะนั้นเป็นผู้นำมาเผยแพร่หลังจากเดินทางไปฟิลิปปินส์   แล้วนำแบบอย่างทั้งดรัมเมเยอร์ และวงดุริยางค์มาใช้ในจังหวัดเชียงราย โดยโรงเรียนเชียงรายวิทยาคมเป็นโรงเรียนแรกที่มีทั้งดรัมเมเยอร์ และวงดุริยางค์

ใครที่มาเยือนเชียงรายมักจะต้องไปเที่ยวอำเภอแม่สาย  เนื่องจากเป็นด่านชายแดนไทย-พม่า  และเป็นอำเภอที่อยู่เหนือสุดในสยาม  การเดินทางใน 40 - 50 ปีก่อน  ในช่วงที่ถนนยังเป็นลูกรัง รถโดยสารยังไม่ทันสมัย  ถนนมีแต่ฝุ่น  ผู้หญิงจึงมักจะหาผ้าโพกศีรษะเพื่อกันฝุ่น  มิฉะนั้นแล้ว จะทำให้ผมเป็นสีฝุ่น

เมื่อ 40-50 ปีก่อน  เชียงรายยังไม่มีเสื้อผ้าสำเร็จรูปจำหน่ายผู้คนส่วนใหญ่จึงต้องใช้วิธีการตัดเย็บเสื้อผ้าสวมใส่เอง โดยคนในแถบชนบทต้องอาศัยการตัดเย็บด้วยมือ  ส่วนคนเมืองก็มีร้านตัดเย็บเสื้อผ้าด้วยจักรเย็บผ้าเปิดให้บริการแล้ว

การตักบาตรเทโวเป็นพิธีการทางศาสนาที่ดึงดูดผู้คนในเชียงรายให้หลั่งไหลมารวมกัน  โดยเฉพาะผู้ที่อาศัยอยู่รอบๆ ตัวเมืองเชียงราย เช่น บ้านสันทราย บ้านดู่ หากอยู่ไกลก็ต้องออกเดินทางจากบ้านแต่เช้า  อาจจะตี 3 หรือเช้ากว่านั้น  เนื่องจากต้องเผื่อเวลาในการเดินทาง  เพราะการเดินทางขณะนั้นใช้วิธีการเดินเท้า หรือการปั่นจักรยาน

สะพานข้ามแม่น้ำกกในอดีดคนเชียงรายจะเรียกว่า "ขัวเหล็ก"ซึ่งเป็นสะพานที่ใช้โครงสร้างเป็นเหล็กโค้งอยู่ 3 ช่วง เป็นสะพานในลักษณะแบริ่ง คานเหล็ก โดยพื้นจะปูด้วยไม้เป็นท่อนๆ

การเล่นน้ำสงกรานต์ริมฝั่งแม่น้ำกก  ซึ่งในอดีตหนุ่มสาวจะนิยมไปเล่นน้ำสงกรานต์ในบริเวณนั้น  สังเกตว่าในการรดน้ำจะนิยมใช้ขันเงินเป็นอุปกรณ์

ถนนธนาลัย เป็นถนนสายกลางของตัวเมืองเชียงราย ในอดีตถนนเส้นนี้มีความเจริญมากที่สุด ซึ่งเป็นย่านการค้าที่สำคัญมีร้านค้าที่ทันสมัย โรงภาพยนตร์ ร้านถ่ายรูป และธุรกิจที่สำคัญๆ ฯลฯ อยู่บนถนนเส้นนี้  และเมื่อมีกิจกรรมภายในจังหวัดที่เป็นขบวนแห่ ก็มักจะแห่ผ่านถนนธนาลัย เช่น ขบวนแห่เทียนเข้าพรรษา  ขบวนแห่กระทง  ขบวนแห่กีฬาของโรงเรียนต่างๆ ขบวนแห่กฐิน ฯลฯ

ภาพเหตุการณ์ที่ยังคงจารึกในหัวใจของประชาชนชาวเชียงรายโดยที่กาลเวลาไม่สามารถ ลบเลือนไปได้คงจะไม่มีเหตุการณ์ไหนสำคัญเท่าครั้งที่พระบาทสมเด็จพระเจ้า อยู่หัวฯ พร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ทรงเสด็จประพาสหัวเมืองฝ่ายเหนือเป็นครั้งแรก  ซึ่งระยะเวลานั้นก็ผ่านล่วงมานานแล้ว  ในวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ.2501

 เมืองเชียงรายเริ่มมีระบบการรักษาพยาบาลแบบการแพทย์แผนใหม่เมื่อปี พ.ศ.2451  ซึ่งโรงพยาบาลที่นับว่าเก่าแก่   มีชื่อเสียง   และเป็นสถานพยาบาลที่สำคัญของชาวเชียงรายได้แก่ โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ และโรงพยาบาลโอเวอร์บรุ๊ค
เครดิต จากหลายๆเว็ปค่ะ จำไม่ได้

[9D]

มาแล้วภาพในความทรงจำที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์

[ดรีม ขี้เหล้าน้อย]

ขอบคุณนะคะ สวยๆๆทั้งนั้นเลย

[blue dragon]

สวยมากครับ..จินตนาการแทบไม่ถึงเลย

[สบายแมน]

อยากถ่ายรูปเทห์ๆกับเพื่อนแบบนี้บ้าง......

[kilermax1]

อยากบอกว่าเกิดไม่ทัน 

[tonkla]

มีอีกไหมครับ  ชอบจัง และขอบคุณครับที่นำเรื่องราวดี ๆ มาเล่าสู่กันฟัง

[STAR]

ขอบคุณนะครับที่นำมาให้ชม 

[shiraishi]

ขอบคุณมากๆครับ ผมยังไม่เคยเห็นเลย

[TOR207]

เก่ามากๆ

[sirithat]

ขอบคุณครับ ภาพเก่ามากๆ

[Love Never Dies.]

สวยๆๆทั้งนั้น

[padawan]

ขอบคุณจ้าว อยากให้เด็กที่ชอบใส่สั้น ใส่กระโปรงแบบในรูปจัง

[the.king]

ใครเคยเห็นหรือเคยดูมาแล้วต้องขออภัยที่เอามาลงซ้ำนะค่ะ เผื่ออาจจะมีท่านไดที่ยังไม่เคยเห็น
ดอยตุง

ประตูเมืองเชียงราย




วัดพระแก้ว

บุคคลในภาพนี้คือ คุณกฤษณา  นักเรียนโรงเรียนเชียงรายวิทยาคมในอดีต  ดรัมเมเยอร์คนแรกๆของเชียงราย  โดยอาจารย์กังวาน  จิตปรีชาญ  ผู้อำนวยการโรงเรียนเชียงรายวิทยาคมในขณะนั้นเป็นผู้นำมาเผยแพร่หลังจากเดินทางไปฟิลิปปินส์   แล้วนำแบบอย่างทั้งดรัมเมเยอร์ และวงดุริยางค์มาใช้ในจังหวัดเชียงราย โดยโรงเรียนเชียงรายวิทยาคมเป็นโรงเรียนแรกที่มีทั้งดรัมเมเยอร์ และวงดุริยางค์

ใครที่มาเยือนเชียงรายมักจะต้องไปเที่ยวอำเภอแม่สาย  เนื่องจากเป็นด่านชายแดนไทย-พม่า  และเป็นอำเภอที่อยู่เหนือสุดในสยาม  การเดินทางใน 40 - 50 ปีก่อน  ในช่วงที่ถนนยังเป็นลูกรัง รถโดยสารยังไม่ทันสมัย  ถนนมีแต่ฝุ่น  ผู้หญิงจึงมักจะหาผ้าโพกศีรษะเพื่อกันฝุ่น  มิฉะนั้นแล้ว จะทำให้ผมเป็นสีฝุ่น

เมื่อ 40-50 ปีก่อน  เชียงรายยังไม่มีเสื้อผ้าสำเร็จรูปจำหน่ายผู้คนส่วนใหญ่จึงต้องใช้วิธีการตัดเย็บเสื้อผ้าสวมใส่เอง โดยคนในแถบชนบทต้องอาศัยการตัดเย็บด้วยมือ  ส่วนคนเมืองก็มีร้านตัดเย็บเสื้อผ้าด้วยจักรเย็บผ้าเปิดให้บริการแล้ว

การตักบาตรเทโวเป็นพิธีการทางศาสนาที่ดึงดูดผู้คนในเชียงรายให้หลั่งไหลมารวมกัน  โดยเฉพาะผู้ที่อาศัยอยู่รอบๆ ตัวเมืองเชียงราย เช่น บ้านสันทราย บ้านดู่ หากอยู่ไกลก็ต้องออกเดินทางจากบ้านแต่เช้า  อาจจะตี 3 หรือเช้ากว่านั้น  เนื่องจากต้องเผื่อเวลาในการเดินทาง  เพราะการเดินทางขณะนั้นใช้วิธีการเดินเท้า หรือการปั่นจักรยาน

สะพานข้ามแม่น้ำกกในอดีดคนเชียงรายจะเรียกว่า "ขัวเหล็ก"ซึ่งเป็นสะพานที่ใช้โครงสร้างเป็นเหล็กโค้งอยู่ 3 ช่วง เป็นสะพานในลักษณะแบริ่ง คานเหล็ก โดยพื้นจะปูด้วยไม้เป็นท่อนๆ

การเล่นน้ำสงกรานต์ริมฝั่งแม่น้ำกก  ซึ่งในอดีตหนุ่มสาวจะนิยมไปเล่นน้ำสงกรานต์ในบริเวณนั้น  สังเกตว่าในการรดน้ำจะนิยมใช้ขันเงินเป็นอุปกรณ์

ถนนธนาลัย เป็นถนนสายกลางของตัวเมืองเชียงราย ในอดีตถนนเส้นนี้มีความเจริญมากที่สุด ซึ่งเป็นย่านการค้าที่สำคัญมีร้านค้าที่ทันสมัย โรงภาพยนตร์ ร้านถ่ายรูป และธุรกิจที่สำคัญๆ ฯลฯ อยู่บนถนนเส้นนี้  และเมื่อมีกิจกรรมภายในจังหวัดที่เป็นขบวนแห่ ก็มักจะแห่ผ่านถนนธนาลัย เช่น ขบวนแห่เทียนเข้าพรรษา  ขบวนแห่กระทง  ขบวนแห่กีฬาของโรงเรียนต่างๆ ขบวนแห่กฐิน ฯลฯ

ภาพเหตุการณ์ที่ยังคงจารึกในหัวใจของประชาชนชาวเชียงรายโดยที่กาลเวลาไม่สามารถ ลบเลือนไปได้คงจะไม่มีเหตุการณ์ไหนสำคัญเท่าครั้งที่พระบาทสมเด็จพระเจ้า อยู่หัวฯ พร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ทรงเสด็จประพาสหัวเมืองฝ่ายเหนือเป็นครั้งแรก  ซึ่งระยะเวลานั้นก็ผ่านล่วงมานานแล้ว  ในวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ.2501

 เมืองเชียงรายเริ่มมีระบบการรักษาพยาบาลแบบการแพทย์แผนใหม่เมื่อปี พ.ศ.2451  ซึ่งโรงพยาบาลที่นับว่าเก่าแก่   มีชื่อเสียง   และเป็นสถานพยาบาลที่สำคัญของชาวเชียงรายได้แก่ โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ และโรงพยาบาลโอเวอร์บรุ๊ค
เครดิต จากหลายๆเว็ปค่ะ จำไม่ได้

เป็นภาพที่ประทับใจค่ะ หาชมได้ยากแล้ว
เดี๋ยวนี้ยุคสมัยเปลี่ยนไปไม่เหมือนสมัยก่อน
 

[pluto108]

เพิ่งเห็นขัวเหล็กเป็นครั้งแรกครับ สวยจริงๆ (เสียดายเนอะ)

[ILoVePaNgYa]

อยากเห็นอีก ขอบคุณสำหรับภาพอดีตที่หาชมยาก ขอบคุณครับ

[tapakorn]

อยากเห็นอีก ขอบคุณสำหรับภาพอดีตที่หาชมยาก ขอบคุณครับ

+1

[บินก]

โรงบาลโอเวอร์บุค ที่แห่งความทรงจำ ตอนเด็กๆ สักป.1 นอนห้องที่หัวมุมที่ยื่นมาในภาพเดือนกว่าๆ เหมือนนิยาย จนวันสุดท้ายที่หมอจะผ่าท้องดูเพราะหาสาเหตุไม่ได้ เขาเข็นไปนอนรอคิวอยู่หน้าห้องผ่าตัด  เด็กก่อนหน้าที่เข้าไปผ่าเป็นเหมือนกัน ผ่าเสร็จเขาเข็นออกมามีผ้าขาวคลุม พ่อแม่ร้องไห้ระงม เราคิวต่อไปเขาทำความสะอาดห้องรออยู่ มีหมอฝรั่งกำลังลงจาก ฮ. เดินผ่านมา หมอหันมาทักแม่ ถามอาการเรา (เป็นสมัยนี้หมอไม่สนใจหรอก เดินผ่านเฉยๆ) แล้วก็สั่งไม่ให้ผ่า เอากลับห้อง ใช้สายยางดูดของเสียออกจากท้องแทน เขาบอกถ้าผ่าของเสียในท้องจะทะลักออกมา ติดเชื้อตายได้ง่ายๆ เลยรอดมาจนทุกวันนี้ จำได้แม่นเลย

[หมอกชวนฝัน]

ต้องขอบคุณเจ้าของกระทู้จริงๆเลยครับ ^^

[เล็กไอคิว คอมพิวเตอร์]

สุดยอดเลยครับ แต่ละภาพ พึ่งเคยเห็นครับ