^^^ ครวญ ^^^

[ศิลาสีรุ้ง]

                             



            ไม่ท้อถอยรันทดกำสรดสรวล
             หัวใจรวนร้อนรมถูกข่มเหง
             ต้องยืนอยู่ต่อไปใยจักเกรง
             แม้วังเวงก็มิหวั่นเป็นฉันใด
             ....    .....     ......    .....

            ยิ่งคิดย้อน  กลอนโศก  วิโยคเหลือ    
             คนเขียนเบื่อ  เมื่อรัก  ถูกผลักไส
                ถอดถ้อยท้อ  ต่อคำ  ระกำใจ            
              เรียงร่ายไป  ไล่ผ่าน  ม่านน้ำตา
            
              เก็บสะอื้น  กลืนกล้ำ  ชอกช้ำจิต        
                 รักเป็นพิษ  ติดเล่ห์  เสน่หา
                 ใช้โทสะ  ระราน  หาญวาจา              
              หมายเข่นฆ่า  อาสัญ  ยามฝันจาง...

                  

ฤามีกลอนย้อนยอกหลอกไฉน
ใช่ผลักใสให้หมองหม่นใจหมาง
ใช่น้ำตาลเคลือบไว้ให้แคลงคลาง
ใช่อำพรางร้างสลัดตัดเยื่อใย

ดั่งมองผ่านม่านฝนให้จนจิต
มันมืดมิดคลื้มข่มอกตรมไหม้
ยิ่งคลุมเคลือเหลือแสนแน่นหทัย
เก็บไว้ใยซากช้ำระกำมาน

รักเป็นพิษฤทธิ์ร้ายเข้ากรายกล้ำ
มันตอกย้ำยิ่งขวากยากประสาน
ถูกลอยแพไหลล่องสู่ท้องธาร
จะสิ้นปราณเดียวดายในวนวัง

หยุดสะอื้นอกโรยโหยหารัก
ให้ตระหนักแม้หน่ายในความหวัง
เสน่หาห้วงใจให้ระวัง
เป็นหลุมดำ จำขัง..รักพังภินท์


ขอบคุณครับ


ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๕

[little girl]

ฤามีกลอนย้อนยอกหลอกไฉน
ใช่ผลักใสให้หมองหม่นใจหมาง
ใช่น้ำตาลเคลือบไว้ให้แคลงคลาง
ใช่อำพรางร้างสลัดตัดเยื่อใย

ดั่งมองผ่านม่านฝนให้จนจิต
มันมืดมิดคลื้มข่มอกตรมไหม้
ยิ่งคลุมเคลือเหลือแสนแน่นหทัย
เก็บไว้ใยซากช้ำระกำมาน

รักเป็นพิษฤทธิ์ร้ายเข้ากรายกล้ำ
มันตอกย้ำยิ่งขวากยากประสาน
ถูกลอยแพไหลล่องสู่ท้องธาร
จะสิ้นปราณเดียวดายในวนวัง

หยุดสะอื้นอกโรยโหยหารัก
ให้ตระหนักแม้หน่ายในความหวัง
เสน่หาห้วงใจให้ระวัง
เป็นหลุมดำ จำขัง..รักพังภินท์


ขอบคุณครับ


ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๕




บรรจงเขียน กานท์กลอน ตอนร้องไห้
เพื่อระบาย เศร้าไป ให้สุดสิ้น
หยาดน้ำหมึก ทั้งหมด ที่หยดริน
คือมนทิน แห่งใจ ให้อาวรณ์

ปล่อยอารมณ์ จมปลัก กับรักเก่า
ที่แสนเศร้า เคล้ากาย เกินถ่ายถอน
สุดอนาถ หวาดหวั่น ใจสั่นคลอน
ทนร้าวรอน ข้ามห้วง บ่วงเวลา

ฤทัยตรม  ระทมจิต ด้วยคิดถึง
เพราะรักจึง รำพันเพ้อ ละเมอหา
เธออยู่ไหน  ได้โปรด จงเมตตา
กลับมาหา  น้องเจ้า  ยังเฝ้าครวญ


สาวน้อย

[little girl]

                            
  

  

                                 น้ำตา

                    น้ำตาเอ๋ย อย่าไหล ให้เผยช้ำ
                    คนใจดำ ทำรักลา พาเศร้าหมอง
                    แม้นจะไหล ชลนัยน์ อย่าให้นอง
                    หากเขามอง  มาเห็น เป็นระอา

                    เขาไม่รัก หักใจลา ดีกว่าไหม
                    ปล่อยเขาไป ตามใจ ปรารถนา
                    ความปวดเจ็บ เก็บไว้ ในอุรา
                    อย่าไหลมา นองหน้า น้ำตาเรา

                    เธอทอดทิ้ง หญิงไป สิ้นไร้เยื่อ
                    ไม่หลงเหลือ คืนวัน มันน่าเศร้า
                    เธอจากไป เหตุใด เกินใจเดา
                    ฤทัยเหงา น้ำตาเรา เขาไม่แคร์

                    แสนโดดเดี่ยว เดียวดาย ใครมองเห็น
                    บาดแผลเป็น ฝังใน ไม่แยแส
                    ใจดวงน้อย หนึ่งนี้ ปวดดวงแด
                    จึงได้แพ้ รักพราก เธอจากจร..

              
                    little girl
        




                                                  

[>_อนัตตา_<]

ยายต้า อยู่ในอารมณ์นี้นานจังเลยค่ะ หนูแต่งไม่ได้ หนูเข้าไม่ถึงอารมณ์ค่ะ 

[นายตะเข้]

ยายต้า อยู่ในอารมณ์นี้นานจังเลยค่ะ หนูแต่งไม่ได้ หนูเข้าไม่ถึงอารมณ์ค่ะ 

คนม่ะเคยอกหักก๊เงี๊ย...ไม่รู้อารมย์ ......ก๊ากกกกกก...ไปดีกว่าเดี๋ยวยายต้ามาเห็น    เราจะโดนนนนนนนซ้อมมมมมม  ฮ่าๆๆๆๆ    ฟิ้ววววววววววว

[little girl]

ยายต้า อยู่ในอารมณ์นี้นานจังเลยค่ะ หนูแต่งไม่ได้ หนูเข้าไม่ถึงอารมณ์ค่ะ 

คนม่ะเคยอกหักก๊เงี๊ย...ไม่รู้อารมย์ ......ก๊ากกกกกก...ไปดีกว่าเดี๋ยวยายต้ามาเห็น    เราจะโดนนนนนนนซ้อมมมมมม  ฮ่าๆๆๆๆ    ฟิ้ววววววววววว

วันนี้ยายต้า  ไม่สบายค่ะ 
คงต้องปล่อยลุงเข้ไปก่อน...   
แต่........แค้นนี้ต้องชำระแน่นอนนะคะ..... 

[Yim sri]

ยายต้า อยู่ในอารมณ์นี้นานจังเลยค่ะ หนูแต่งไม่ได้ หนูเข้าไม่ถึงอารมณ์ค่ะ 

หนูก็เหมือนกันค่ะ  อยากแต่งเศร้าๆแบบนี้จังเลย   แต่ศรีทำไม่ด้ายยยยยฮ่ะ

[little girl]

ยายต้า อยู่ในอารมณ์นี้นานจังเลยค่ะ หนูแต่งไม่ได้ หนูเข้าไม่ถึงอารมณ์ค่ะ 

หนูก็เหมือนกันค่ะ  อยากแต่งเศร้าๆแบบนี้จังเลย   แต่ศรีทำไม่ด้ายยยยยฮ่ะ

   ถ้าศรีทำด้ายยยย.....เดี๊ยนคงหมดที่ทำมาหากินแล้วละฮ่ะ...

[little girl]

   

(เผา) มอบแด่...นายตะเข้..จากจัย

น้อยเนื้อ ต่ำใจ ยิ่งนัก
อกหัก รักจาง ห่างหาย
น้ำตา เนืองนอง แทบวาย
สุดท้าย เพื่อนพร่ำ ซ้ำเติม

มายุ ยั่วเย้า เฝ้าแหย่
เผยแพร่ รำพัน คำเสริม
ว่าเรา อกหัก เดิมเดิม
พูดเพิ่ม ถ้อยคำ ช้ำทรวง

ไม่รัก โปรดอย่า ตอกย้ำ
ยังจำ  คำเธอ เคยหวง
พูดไว้ ก่อนหน้า เธอลวง
ว่ารัก ว่าห่วง ตัวเรา 

มาเฝ้า คอยพัด คอยวี
จู๋จี้  ทุกวัน  ไม่เหงา
ปวดเมื่อย ตรงไหน บรรเทา
นวดเคล้า เฝ้าคลึง จนคลาย

ลุงเข้  มีใจ แปรเปลี่ยน
หมุนเวียน จากรัก เป็นหน่าย
มีหญิง  กักตุน  มากมาย
ผู้ชาย ใจร้าย ใจดำ

ทุกวัน  ยังมี  กิ๊กอยู่
โฉมตรู  ปล่อยใจ ถลำ
เพราะเชื่อ คารม คมคำ
หวานล้ำ พจนา พาที

อีกหน่อย นวลนาง ครางหงอย
เริ่มถอย  หดหาย หน่ายหนี
เงินทอง  ลุงเข้  ไม่มี
นางพลี  สามี  ลอยแพ....
 

     

[นายตะเข้]

ถึงว่า วันนี้รู้สึกร้อนเหมือนโดนไฟไหม้  ...โดนยายต้า"เผา"นี่เอง  ฮิฮิ

[>_อนัตตา_<]

   

(เผา) มอบแด่...นายตะเข้..จากจัย

น้อยเนื้อ ต่ำใจ ยิ่งนัก
อกหัก รักจาง ห่างหาย
น้ำตา เนืองนอง แทบวาย
สุดท้าย เพื่อนพร่ำ ซ้ำเติม

มายุ ยั่วเย้า เฝ้าแหย่
เผยแพร่ รำพัน คำเสริม
ว่าเรา อกหัก เดิมเดิม
พูดเพิ่ม ถ้อยคำ ช้ำทรวง

ไม่รัก โปรดอย่า ตอกย้ำ
ยังจำ  คำเธอ เคยหวง
พูดไว้ ก่อนหน้า เธอลวง
ว่ารัก ว่าห่วง ตัวเรา 

มาเฝ้า คอยพัด คอยวี
จู๋จี้  ทุกวัน  ไม่เหงา
ปวดเมื่อย ตรงไหน บรรเทา
นวดเคล้า เฝ้าคลึง จนคลาย

ลุงเข้  มีใจ แปรเปลี่ยน
หมุนเวียน จากรัก เป็นหน่าย
มีหญิง  กักตุน  มากมาย
ผู้ชาย ใจร้าย ใจดำ

ทุกวัน  ยังมี  กิ๊กอยู่
โฉมตรู  ปล่อยใจ ถลำ
เพราะเชื่อ คารม คมคำ
หวานล้ำ พจนา พาที

อีกหน่อย นวลนาง ครางหงอย
เริ่มถอย  หดหาย หน่ายหนี
เงินทอง  ลุงเข้  ไม่มี
นางพลี  สามี  ลอยแพ....
 

     

อะจ๊ากกกกกก ท่านพี่โดนซ่ะแร้วววว อิอิ ^^

[little girl]

        
            


                               ไม่รั้ง
 

                ถ้ามันจะเจ็บ....และมันจะจบ
                  ชีวิตต้องพบกับความเหงา
                 ไม่มีแลัวความรัก"คำว่าเรา"
                ขอพาใจ..ปวดร้าวก้าวออกมา
                  
                  เมื่อ.."รัก"..ไม่ได้ช่วยอะไร
                 ความพูกพันที่มีให้..มัน..ไร้ค่า
                 เธอจึงปล่อยให้ใครก้าวเข้ามา
                  ฉันจะทน..บากหน้าอยู่ทำไม.?
                
                 ขอถอยออกมาจาก..ชีวิตเธอ
             แม้จากนี้..ต้องพบเจอ"ความโหดร้าย
            จะยอมเจ็บ....ที่เห็น"คนรัก"เดินจากไป
     ดีกว่าเจ็บเจียนตาย..ที่จะรั้ง"คนหมดใจ"ให้ใกล้กัน



                      

          
                              

[ศิลาสีรุ้ง]

     
         ใจพ่าย

      *********

จากน้ำคำที่ย้ำช้ำทรวงหนัก
เจ็บยิ่งนักเกินใดให้เสกสรรค์
ใครเล่ารู้ดูสุขทุกคืนวัน
แต่ใจฉันยิ่งทัณฑ์เกินกว่าใด

เมื่อรักไม่เข้าใจรักอกจักหมอง
วลีผองมิอาจวางวาทย์ได้
โอ้แม่เอยจักเย้ยจักใยไพ
ศิโรให้..ไม่แย้งแข่งวาจา

รู้ยิ่งรัก..ใยยิ่งพ้อ ท้อคำถาม
สุดกล่าวความอันใดให้เชื่อหนา
ยิ่งรักคือยิ่งทุกข์ผูกอุรา
สมน้ำหน้าตนซ้ำร่ำคำครวญ

โอ้หัวใจพ่ายแพ้แก่เธอสิ้น
รักพังภินท์ดั่งอัคคีที่โหมหวน
ดวงมานช้ำมลายในโซ่ตรวน
หากเห็นควร..เชิญย่ำให้หนำทรวง

มีเพียงถ้อยน้อยหนึ่งส่งถึงเจ้า
จากคนเศร้าบอกไว้ให้คิดหน่วง
คนอื่นเขาหวังผลใช้มนต์ลวง
ก่อผลพวงแทรกซ้ำย้ำแผลตรม

ขอบคุณครับ


ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๕

[little girl]

     ขอบคุณท่านศิษย์ใหม่ฯ ค่ะ..
                 
              หนูจะพยายามเขียนกลอนให้นิ่มแบบนี้ให้ได้ค่ะ..

              คงใช้เวลานานพอดูนะคะ..กว่าหนูจะเขียนได้แบบนี้...