คุณพี่ข้างๆเค้าพกผีมาด้วย ไม่แน่ใจว่าจะเป็นผีไอโฟนหรือผีซัมซุง
คุณพี่เค้าใช้จิตสัมผัสจดจ่อกับไพ่เท็กซัสที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่เกรงผู้ใด ประหนึ่งกำลังอยุ่ในวงผีถ้วยแก้วอันมิอาจละนิ้วออกมาได้
ช่วงโฆษณาอยู่ก็ยังไม่เท่าไร ประชาชนในโรงหนังก็คงคาดหวังเหมือนเราว่า ไอ้แสงกระสือวาบๆนี่จะหายไปทันทีที่หนังฉาย
พอถึงช่วงยืนเคารพเพลงสรรเสริญฯ ผีก็ยังเชิดฉายแบบไม่เกรงมาตรา 211 จนไฟทั้งโรงหนังดับสนิท ภาพบนจอค่อยๆเฟดขึ้น พร้อมๆกับวิญญาณกระสือที่ยังคงวาบๆๆ อยู่ตรงหน้า
ตอนนั้นอยากจะฮัมเพลงเบาๆจริงๆ .... จะเล่นหาพ่อเธอเหรออ ...
เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ถ้าเค้ายังมีจิตผูกพันกับผีไพ่เท็กซัสขนาดนี้ จะเสียตังซื้อตั๋วเข้ามาทำไม ทำไมไม่ไปทำพิธีสะกดวิญญาณข้างนอก มาเล่นกันต่อหน้าต่อตาแบบนี้ เด๋วโดนสาปแช่งไม่ได้ไปผุดไปเกิดกันพอดี(ผี)
เรื่องจบลงด้วยความสงบ หลังหนังฉายไปได้สักครู่ บุคคลเคราะห์ร้ายที่เผอิญนั่งติดผี ลุกขึ้นขยับไปนั่งที่ถัดไป คุณพี่เลยเพิ่งได้สติสัมปัชชัญญะกลับคืนมา แล้วอาจจะเพิ่งสำเหนียกว่า ผีกระสือในมือตัวเองได้ทำความหวาดผวาให้ผู้คนรอบข้าง แต่คงยังติดพันอยู่ ก็เลยเล่นต่ออีกนิโหน่ย ก่อนที่จะกระมิดกระเมี้ยนเก็บผีเข้าที่ แล้วหยิบป๊อบคอร์นมากินแก้เขิน
เฮ้อออ