ร้าวหนาวเหน็บ กลางป่า ภูผากว้าง
แสนอ้างว้าง ร้างเดียวดาย พรายพราวฝน
ดำทมึน ฝนพร่าง ครางทุกข์ทน
แต่ต้องด้น สู้ทำงาน กลางพนา..
เพราะหน้าที่ รักชาติ อาจหาญสู้
ไม่ทนดู อยากให้ไทย ไร้ปัญหา
ทุกข์เภทภัย ธรรมชาติ อุบัติมา
เราต้องกล้า ผจญภัย ให้รู้ทัน..
แม้นเหน็ดเหนื่อย หนาวเหน็บ เจ็บปวดเมื่อย
แต่ไม่เคย เอ่ยปากขอ ให้เย้ยหยัน
ยามแดดร้อน หรือกรำฝน ทนทุกวัน
สู้เท่านั้น งานสำเร็จ เราชื่นใจ..
แต่วันนี้ แสนดีใจ ให้สุขสม
น้องสาวชม ให้พี่ชาย ชื่นสดใส
มีน้องรู้ ว่าพี่สู้ อยู่แดนไกล
แถมรอให้ พี่กลับบ้าน มานวดคลาย..
อีกอาทิตย์ ได้วันพัก จะกลับบ้าน
ยอดดวงมาลย์ พบหน้าล่วง ห่วงสลาย
จะรอให้ น้องยอดหญิง เลี้ยงพี่ชาย
ไม่มากมาย แค่เบาเบา เอาพอดี..
แค่สเต๊ก ปลาแซมมอล ร้อนร้อนหน่อย
แม่เนื้อกลอย คงต้องแถม กุ้งเกาหลี
แกะเลี้ยงพี่ ให้อิ่มหนำ พร้อมพัดวี
แล้วตัวพี่ จะพาไป กินไอติม..โบราณ..
หน้าหลักเว็บไซต์
เพื่อทีมงานจะได้ดำเนินการลบออกให้ทันที..."
ผู้เขียน
