"ขอให้มีความสุข" คำ คำนี้คงได้ยินกันบ่อยๆ เกือบทุกโอกาส ท่านพุทธทาส บอกไว้ว่าให้สุข "ข" อย่า สุก "ก"
ปู่ผม (ท่านมาจากอีกฝั่ง) บอกว่าดังนี้ เป็นคำอีสาน (ลาว)
"สุขย้อนมีเข้ากิน มีขี้ดินอยู่ มีคู่นอนนำ มีเงินคำเต็มไท้ มีเฮือนใหญ่มุงแป้นกะดาน มีลูกหลานมานั่งเฝ้า ยามเฒ่าแกโซ" หลานเอ้ย..!
ตอนนี้ผมมีข้าวกิน มีแผ่นดินอยู่ มีเงิน ทอง ก็พอใช้ บ้านถึงไม่หลังใหญ่แต่ก็ดีกว่าใต้สะพานลอย หรือชุมชุนแออัดอยู่
และมีน้องชายตอนนี้ 10 ขวบ น่าจะฝากผีฝากไข้กับมันได้ ส่วนคู่นอนนำนั้น ถ้ามีแบบเดิมผมว่าผมไม่มีดีกว่ามันอาจเป็น "สุก"
ซึ่งผมไม่ขยายความมากมาย จุดสมดุลของชีวิตผมว่ามันเริ่มมาจากที่จิตใจของคนเรามากกว่า ผมผ่านอะไรมาเยอะพอควร
เคยได้ยินพระท่านกล่าวว่า "คนจน ก็ทุกข์แบบคนจน คนรวยก็ทุกข์แบบคนรวย" อันนี้จริงครับถ้าตรองดูให้ดีๆ
บางครั้งความคิดเราอาจปรุงแต่งเราไปต่างๆ นานา บ้าง แต่ถ้าเรา "เอาอยู่" โดยอาศัยหลักธรรมมาช่วยบ้างก็จะดี